In een exclusief interview onthult de Kerstman wie deze feestdagen een cadeautje krijgt.
Ja, het is weer die tijd van het jaar. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van Kerstmis – maar deze baan wordt met het verstrijken van de jaren steeds moeilijker: lange werkuren, geen pauzes en het loon is verschrikkelijk (melk en koekjes! Wie wordt tegenwoordig in eten betaald?).
Maar iemand moet het doen: deze cadeautjes worden niet op magische wijze bezorgd op kerstavond!
En het zijn niet alleen kinderen die cadeautjes krijgen, ook de politici van de wereld – in ieder geval degene die ik het afgelopen jaar aardig vond.
Over politici gesproken: ik heb de COP28-onderhandelingen in Dubai nauwlettend gevolgd, omdat ik (tussen jou en mij) heel dankbaar ben voor de klimaatverandering. Heb je enig idee hoe koud het in december daar in de lucht wordt als ik in mijn slee rondvlieg? De rendieren blijven dreigen met staken als ik niet een of ander verwarmingssysteem installeer. Nu zijn de nachtelijke winterwinden tenminste een beetje warmer.
Ik weet dat de jongeren allemaal in rep en roer zijn over de opwarming van de planeet, maar ik ben een oude man en ik heb mijn mening #sorrynotsorry. (Heb ik dat goed gedaan? Mevrouw Claus heeft mij over hashtags geleerd, dus ik dacht, ik probeer ze eens te gebruiken.)
Oké, nu is het tijd om mijn lijst met leiders door te nemen en te kijken of ze een cadeau voor Kerstmis verdienen. Ik controleer de lijst overigens niet twee keer, dat is precies wat het liedje zegt.
Eerst beginnen is een gemakkelijke beslissing…. Vladimir uit Rusland.
Dat is een no-fly zone als ik er ooit een heb gezien. En niet omdat ik me zorgen maak over raketten – de menselijke technologie kan mij niet detecteren – maar omdat de daken op het Rode Plein voor mij altijd te puntig zijn geweest. Ik ben ook geen fan van oorlogen, het lijkt me gewoon geen goed idee. En dan is er nog de hele zaak van Yeygeny Prigozhin, die erg rommelig is.
Dus geen cadeautjes voor Vladimir deze kerst – noch van mij, noch van mijn Russische neef, Ded Moroz. Zoals afgelopen kerst en die daarvoor.
De volgende op de lijst is Volodymyr. Verbaasd vroeg hij niet om een nieuwe trui, maar eigenlijk vraagt zijn lijstje gewoon om een goede nachtrust. Jij en ik allebei, vriend! Je staat op de mooie lijst.
De volgende is Olaf uit Duitsland. Ik ken een sneeuwpop met die naam, dus je kunt wel zeggen dat ik een zwak heb voor Olaf, en daarom komt hij waarschijnlijk op de mooie lijst terecht.
Dus laten we Olaf geven wat hij wil… geld. Hij heeft echt geld nodig om het enorme gat in de begroting van de Duitse regering te dichten .
Het is meestal rond dit punt in de avond dat ik naar het zuiden ga voor de warmte, en Griekenland is altijd een goede optie.
Kyriakos kan de mooie lijst maken, denk ik, want hij vroeg niet echt veel: alleen wat oude knikkers terug . Lijkt mij eerlijk genoeg. Ik zal ze echter niet voor hem stelen; ik ben de Kerstman, geen crimineel! – dus ik kan alleen morele steun bieden.
Laten we eens kijken, wie is de volgende? Dit is een interessante.
Giorgia uit Italië vroeg om een boek. De Italiaanse premier wil een exemplaar van ‘Uno, nessuno, centomila’ van Luigi Pirandello. Dat is goed om te lezen over het idee dat iedereen meerdere persoonlijkheden heeft . Ik denk dat ze meer wil leren over hoe je verschillende gezichten aan verschillende mensen kunt laten zien – veel succes met het herinneren van wie je werkelijk bent !
Ik hoop alleen dat ze dit boek zal begrijpen. Ze leek een beetje in de war over de betekenis van de Tolkien-roman waar ze een paar jaar geleden om vroeg.
Laten we de Alpen oversteken. Manu is de volgende.
Brutale kerel, die Franse leider. Ik weet nooit waar ik hem moet laten, is hij stout of aardig? Moeilijke.
En hij heeft om een vriendschapsarmband gevraagd, om aan Viktor in Hongarije te geven. Hij lijkt een voorliefde te hebben voor stoute jongens, vindt Emmanuel. De vriendschapsarmband die hij in Rusland aan Vladimir gaf, pakte niet zo goed uit. Maar goed van hem dat hij niet opgeeft.
Ik moet nu naar Brussel, naar iemand die in haar kantoor woont. Ursula, ik denk dat ze gebeld heeft. Ik ben heel slecht met namen.
Er wordt haar om iets vreemds gevraagd: een opgezette wolf. Niet zomaar een wolf, maar een vrij specifieke Canis lupus, bekend als GW950m . Ik denk dat hij nog leeft, dus dat voelt een beetje onethisch. Laten we dat verzoek overslaan.
Mijn laatste stop in Europa is Groot-Brittannië, waar Boris een speelgoedbus wil.
Ik denk niet dat degene die hij zelf bouwt bijzonder goed zijn, dus misschien heeft hij een model nodig om van te leren. Maar nogmaals: volgt hij ooit instructies op?
Hoewel het goed is om te zien dat hij hardop sorry heeft leren zeggen, zijn alle rotzooi die hij heeft gemaakt daarmee niet opgelost. Hij staat nog steeds op mijn ondeugende lijst, dus vergeet de bus, maat. Misschien volgend jaar.
En raad eens waar Rishi om heeft gevraagd? Ook een speelgoedbus.
Wat zijn de kansen? Ik vraag me af of hij een manier moet onderzoeken om immigranten over land naar andere landen te sturen nu zijn Rwanda-plan er onzeker uitziet.
Pfff, dat was vermoeiend. Ik moet kijken of ik een helper kan inhuren. Zelfs leden van het Europees Parlement krijgen assistenten. En Europarlementariërs doen nauwelijks werk.
Ik ga naar de andere kant van de Atlantische Oceaan, waar heel veel willekeurige verzoeken zijn binnengekomen. Iemand die Donald heet, wil een jaarvoorraad oranje foundation cadeau doen. Maar ik laat je raden op welke lijst ik hem heb gezet.
Vrolijk Kerstfeest!