Assange, Gaza en de lelijke realiteit van oorlogsmisdaden

Dus dacht ik dat ik nog een schilderij van Assange zou maken, maar deze keer met de blauwe pershelm die beroemd werd gemaakt door die andere moedige journalisten uit Palestina.

Een stuk in de gemengde media  dat ik deed terwijl ik zenuwachtig wachtte op de oplossing van de laatste Assange-hoorzitting:

Tekst:

Als Gaza mij iets heeft geleerd, heeft het mij geleerd hoe oorlogsmisdaden er werkelijk uitzien. 

Oorlogsmisdaden zijn wreed machtsmisbruik waarbij soldaten met bommen en geweren het op baby’s en moeders en opa’s en winkeleigenaren jagen. Oorlogsmisdaden zijn voor mij niet meer abstract. 

Oorlogsmisdaden zijn wreed.

 Oorlogsmisdaden zijn van vlees en bloed. 

Oorlogsmisdaden zijn kinderen die huilen in de ijskoude regen omdat ze geen familie kunnen vinden. 

Oorlogsmisdaden zijn sluipschutters die patiënten oppikken via ziekenhuisramen. 

Oorlogsmisdaden zijn moeders die heel langzaam verhongeren onder een graf van puin, omdat niemand ze kan redden. 

Oorlogsmisdaden zijn kleine meisjes met uitgeblazen ogen omdat ze door een tank zijn overreden terwijl ze in bed sliep.

En wie heeft ons dit allemaal laten zien? Journalisten. Journalisten die oorlogsmisdaden documenteren.

Als de VS er vandaag in slagen Assange uit te leveren, zullen ze een precedent scheppen dat elke journalist waar ook ter wereld kan worden opgepakt en naar de VS kan worden gebracht en voor de rest van zijn leven kan worden opgesloten, alleen maar omdat hij de VS in verlegenheid heeft gebracht met bewijs van zijn oorlogsmisdaden. .

Dus ik ga niet liegen, ik heb als een nerveuze Pervis rondgelopen tijdens deze laatste uitleveringshoorzitting. Dus dacht ik dat ik nog een schilderij van Assange zou maken, maar deze keer met de blauwe pershelm die beroemd werd gemaakt door die andere moedige journalisten uit Palestina.

Bevrijd Palestina. Bevrijd Assange. Bevrijd de wereld.