Davos: WEF waarom is het belangrijk?

Wat is Davos en waarom is het belangrijk? Uw gids voor de jaarlijkse bijeenkomst van het World Economic Forum

Het World Economic Forum komt sinds de oprichting in 1971 elk jaar bijeen. Maar waarom is Davos, zoals het algemeen bekend staat, zo belangrijk?

Op elk ander moment van het jaar is Davos onopvallend, afgezien van het feit dat het een populair skigebied hoog in de Zwitserse Alpen is.

Maar gedurende een week in januari wordt het het middelpunt van de aandacht van de wereld, terwijl de mondiale elites allemaal samenkomen in het kleine bergstadje voor de jaarlijkse bijeenkomst van het World Economic Forum (WEF). Waarom? Om de toekomstige richting van het leven op onze planeet en de dringende kwesties van de dag te bespreken.

Dus wat is WEF, wat gebeurt er eigenlijk in Davos en waarom doet het ertoe?

Wat is het Wereld Economisch Forum?

WEF werd in 1971 opgericht door Klaus Schwab, een Zwitsers-Duitse econoom en professor, in een poging mondiale samenwerking op politiek, sociaal en economisch gebied te bevorderen.

Het doel van de internationale non-profitorganisatie, die nu haar hoofdkantoor in de buurt van Genève heeft, was om de publieke en private sector samen te brengen om te brainstormen over oplossingen voor deze mondiale problemen, iets wat nog steeds een van haar grondbeginselen is en aansluit bij haar missie. : “Toegewijd aan het verbeteren van de toestand van de wereld”.

De eerste bijeenkomst van het WEF, vijftig jaar geleden, werd gehouden in Davos en is sindsdien elk jaar het middelpunt van de jaarlijkse bijeenkomst, waarbij de naam van het resort zelfs de gebruikelijke afkorting voor het evenement is geworden.

Wie gaat naar Davos?

Wat hebben Donald Trump, Greta Thunberg en Elton John gemeen? Oppervlakkig gezien waarschijnlijk helemaal niets, maar het enige dat hen allemaal verenigt, is dat ze eerder aanwezig waren in Davos.

Een van de meest unieke dingen aan Davos zijn de bezoekers. Hoewel het vaak wordt bekritiseerd als praatcafé voor de bevoorrechte 1 procent van de wereld, is het ook de plek waar mensen komen proberen te lobbyen en deze machtige elites te beïnvloeden om veranderingen op mondiale schaal teweeg te brengen.

Normaal gesproken kun je de aanwezigen verwachten van wereldleiders – meestal de zittende Amerikaanse president, de leiders van de EU en de VN, enzovoort – maar ook leiders en ondernemers uit het bedrijfsleven, prominente denkers en academici, hoofden van NGO’s en de liefdadigheidssector, vernieuwers, de media, het maatschappelijk middenveld, activisten van alle geloofsovertuigingen – zelfs af en toe een beroemdheid.

En ze bevinden zich allemaal buitengewoon tegelijkertijd op één plek, wat voor velen een ongekende toegang tot mondiale besluitvormers betekent.

De officiële gastenlijst is vaak zeer exclusief en bestaat uit ongeveer 2.000 tot 3.000 deelnemers en sprekers, maar de bijeenkomst zelf trekt nog eens duizenden meer naar de randevenementen.

Het is ook de plek waar bedrijven – en zelfs landen en regio’s – hun kraampjes opzetten om concepten en diensten te verkopen of investeringen aan te trekken.

Langs de Promenade, de belangrijkste verkeersader van Davos, staan ​​zogenaamde ‘huizen’ waar bedrijven ruimte kunnen huren (vaak winkels die een week verhuurd zijn) om ambassades of buitenposten op te zetten om bezoekers te verwelkomen, vergaderingen te houden, enzovoort. op. 

Naast de keynote speeches en panels in het Congress Centre, het belangrijkste centrum van Davos, was dit op zichzelf al een prominent kenmerk van het jaarlijkse evenement.

Waarom naar Davos?

Een van de grondbeginselen van het WEF was om onpartijdig, onafhankelijk en zonder speciale belangen te zijn. Maar afgezien van deze gevoelens is kritiek nooit ver weg in Davos.

Gezien de nevenschikking van concurrerende agenda’s en de overlapping van de politieke en bedrijfswereld, bevindt het WEF zich vaak in de vuurlinie van tegenstanders die beweren dat het een kwaadaardige kracht in de wereld is.

Zo benadrukte economiecorrespondent Peter Goodman van de New York Times in zijn boek ‘Davos Man’ de tegenstrijdigheid van het vragen aan miljardairs en elites die critici ervan beschuldigen ’s werelds grootste problemen te veroorzaken, om manieren te vinden om deze op te lossen.

Een van de belangrijkste kritiekpunten die elk jaar op de organisatoren van het evenement worden geuit, is bijvoorbeeld de hypocrisie van het feit dat de klimaatcrisis op de agenda van de bijeenkomst staat, terwijl een op de tien deelnemers in 2022 met een privéjet reisde om er te komen.

Het mag dan een praatcafé zijn voor de rijken en machtigen van de wereld, maar Davos is een ongeëvenaard forum voor discussie en debat op mondiale schaal, en heeft in zijn vijftigjarige geschiedenis een aantal belangrijke prestaties op zijn naam staan.

In 1988 werd een tijdens de bijeenkomst ondertekende overeenkomst, bekend als de Davos-verklaring, toegeschreven aan het helpen van Turkije en Griekenland om zich terug te trekken van de rand van een gewapend conflict.

In 1992 verschenen Nelson Mandela en de toenmalige Zuid-Afrikaanse president FW de Klerk opnieuw samen op het internationale toneel in Davos, wat misschien wel een belangrijke stap was in de richting van het beëindigen van de apartheid. Het paar won het jaar daarop de Nobelprijs voor de Vrede.

In 2000 werd in Davos de Global Alliance for Vaccines and Immunization (Gavi) gelanceerd, die sindsdien de toegang tot vaccins voor miljoenen mensen heeft verbeterd. Sinds de oprichting heeft het bijgedragen aan de vaccinatie van 760 miljoen kinderen wereldwijd.