Israël : De hypocrisie van het Westen ten aanzien van de ontsnapping uit Gaza bezorgt maagkrampen

Israël Er zal weinig sympathie zijn in het Westen nu opnieuw belegerde Palestijnen door Israël worden gebombardeerd, waarbij het immense lijden wordt gerechtvaardigd door de term ‘Israëlische vergelding’.

De huidige uitstorting van sympathie voor  Israël  zou iedereen met een half hart moeten kokhalzen.

Niet omdat het niet verschrikkelijk is dat Israëlische burgers in zulke grote aantallen sterven en lijden. Maar omdat Palestijnse burgers in Gaza tien jaar na tien jaar herhaaldelijk te maken hebben gehad met gewelddadigheden vanuit Israël, die veel meer lijden hebben veroorzaakt, maar nooit een fractie van de bezorgdheid hebben opgeroepen die momenteel door westerse politici of het westerse publiek wordt geuit.

De hypocrisie van het Westen  over Palestijnse strijders die honderden Israëli’s doden en verwonden en tientallen anderen gijzelen in gemeenschappen rond en binnen het belegerde  Gaza  is inderdaad grimmig.

Dit is de eerste keer dat Palestijnen, opgesloten in de kustenclave, erin zijn geslaagd een aanzienlijke aanval op Israël uit te voeren, die vaag vergelijkbaar is met de wreedheden waarmee de Palestijnen in Gaza herhaaldelijk te maken hebben gehad sinds ze meer dan vijftien jaar geleden in een kooi werden begraven, toen Israël zijn terreuraanslagen begon  . blokkade over land, zee en lucht in 2007.

Westerse media noemen de ontsnapping uit de gevangenis en de aanval door Palestijnen vanuit Gaza “ongekend” – en het meest sombere inlichtingenwerk dat Israël heeft gefaald sinds het tijdens de Jom Kipoeroorlog precies 50 jaar geleden overrompeld werd.

Het is onvermijdelijk dat voor de Palestijnen, zoals Netanyahu ook opmerkte, “de prijs hoog zal zijn” – vooral voor burgers. Israël zal de gevangenen de zwaarste straffen opleggen voor hun onbeschaamdheid.

Kijk eens hoe weinig sympathie en zorg er vanuit het Westen zal zijn voor de vele Palestijnse mannen, vrouwen en kinderen die opnieuw door Israël worden vermoord. Hun immense lijden zal worden verdoezeld en gerechtvaardigd door de term ‘Israëlische vergelding’.

De echte lessen

Alle huidige analyses die zich richten op  de “blunders” van de inlichtingendiensten van Israël  leiden af ​​van de echte les van deze snel evoluerende gebeurtenissen.

Het kon niemand iets schelen, terwijl de Palestijnen in Gaza werden onderworpen aan een door Israël opgelegde blokkade die hen de essentiële levensbehoeften ontzegde. De enkele tientallen Israëli’s die door Hamas-strijders worden  gegijzeld  , verbleken in vergelijking met de twee miljoen Palestijnen die bijna twintig jaar lang door Israël in een openluchtgevangenis zijn gegijzeld.

Het kon niemand iets schelen toen bleek dat de Palestijnen in Gaza door Israël op  een “uithongeringsdieet ” waren gezet – er werd slechts beperkt voedsel binnengelaten, bedoeld om de bevolking nauwelijks te voeden.

Het kon niemand iets schelen toen Israël de kustenclave om de paar jaar bombardeerde, waarbij elke keer vele honderden Palestijnse burgers omkwamen. Israël noemde het simpelweg  ‘het gras maaien’ . De vernietiging van grote delen van Gaza, waar Israëlische generaals op pochten de enclave terug te brengen naar het stenen tijdperk, werd geformaliseerd als een militaire strategie die bekend staat als de ‘ Dahiya-doctrine ’.

Het kon niemand iets schelen toen Israëlische sluipschutters zich richtten op verpleegsters, jongeren en mensen in een rolstoel die naar buiten kwamen om te protesteren tegen hun gevangenneming door Israël. Vele  duizenden bleven als geamputeerden achter  nadat die sluipschutters  het bevel hadden gekregen  om de demonstranten zonder onderscheid in de benen of enkels te schieten.

De westerse bezorgdheid over de dood van Israëlische burgers door Palestijnse strijders is moeilijk te verteren. Zijn er de afgelopen vijftien jaar niet veel honderden Palestijnse kinderen omgekomen bij de herhaalde Israëlische bombardementen op Gaza? Telden hun levens niet evenveel mee als Israëlische levens – en zo niet, waarom niet?

Na zo lang zoveel onverschilligheid is het moeilijk om de plotselinge verschrikkingen van westerse regeringen en media te horen, omdat de Palestijnen eindelijk een manier hebben gevonden – in navolging van Israëls inhumane, decennialange beleid – om effectief terug te vechten.

Dit moment rukt het masker af en legt het onverholen racisme bloot dat zich in de westerse hoofdsteden voordoet als morele zorg.

Hypocrisie gedestilleerd

Het distilleren van deze hypocrisie is  Volodymr Zelenskiy ,  de president van Oekraïne . Afgelopen weekend  publiceerde hij  een lange tweet waarin hij de Palestijnen als “terroristen” veroordeelde en Israël zijn onwankelbare steun betuigde.

Hij beweerde dat “Israëls recht op zelfverdediging onbetwistbaar is”, en voegde eraan toe: “De wereld moet verenigd en solidair zijn, zodat terreur niet probeert het leven waar dan ook en op elk moment te breken of te onderwerpen.”

Het lijkt erop dat niet alle vormen van ’terrorisme’ gelijk zijn in de ogen van Zelenskiy, of zijn beschermheren in de westerse hoofdsteden. Zeker niet het staatsterrorisme van Israël dat decennialang Palestijnse levens tot een ellende heeft gemaakt

De omkering van de werkelijkheid is adembenemend. De Palestijnen kunnen het leven in Israël niet ‘onderwerpen’. Die macht hebben ze niet, ook al wisten enkelen even uit hun kooi te ontsnappen. Het is Israël dat al tientallen jaren het Palestijnse leven onderwerpt.

Het lijkt erop dat niet alle vormen van ‘terrorisme’ gelijk zijn in de ogen van Zelenskiy, of zijn beschermheren in de westerse hoofdsteden. Zeker niet het staatsterrorisme van Israël dat decennialang Palestijnse levens tot een ellende heeft gemaakt.

Hoe heeft Israël een “onbetwistbaar recht” om zichzelf te “verdedigen” tegen de Palestijnen wier grondgebied het bezet en controleert? Hoe kan Rusland dan niet dezelfde claim hebben om “zichzelf te verdedigen” wanneer het Oekraïense steden treft als “vergelding” voor Oekraïense aanvallen die bedoeld zijn om zijn grondgebied te bevrijden van de Russische bezetting?

Israël, de veel sterkere, strijdlustige partij, verwoest Gaza nu “als vergelding”, zoals de BBC  het stelt , voor de jongste Palestijnse aanval.

Dus op welke gronden zullen Zelenskiy of zijn functionarissen Moskou kunnen veroordelen als het raketten afvuurt “als vergelding” voor de aanvallen van Oekraïne op Russisch grondgebied? Als het Palestijnse verzet tegen de Israëlische bezetting van Gaza terrorisme is, zoals Zelenskiy beweert, hoe kan het Oekraïense verzet tegen de Russische bezetting dan niet evenzeer terrorisme zijn?

Geen schuilplaats

Door Israël zich over te geven aan zijn bedrog, hebben de bondgenoten van Israël het land toegestaan ​​steeds schandelijker leugens te begaan. In het weekend waarschuwde Netanyahu de Palestijnen in Gaza om  “nu te vertrekken ” omdat de Israëlische strijdkrachten zich voorbereidden om “met alle geweld op te treden”.

Maar Netanyahu weet, net als zijn westerse facilitators, dat de bevolking van Gaza nergens heen kan vluchten. Er is geen schuilplaats. Palestijnen zijn opgesloten in Gaza sinds Israël het land, ter zee en in de lucht heeft belegerd.

De enige Palestijnen die Gaza kunnen ‘verlaten’ zijn de gewapende groeperingen die uit hun door Israël opgelegde gevangenis zijn ontsnapt en door westerse politici en media als ‘terroristen’ worden bestempeld.

Westerse regeringen die zo geschokt zijn door de Palestijnse aanval op Israël zijn ook de regeringen die zwijgen terwijl Israël de elektriciteit naar de gevangenis in Gaza afsluit – opnieuw als zogenaamde ‘vergelding’.

De collectieve bestraffing van twee miljoen Palestijnen in Gaza, die voor hun macht afhankelijk zijn van Israël omdat Israël elk aspect van hun leven in de enclave omringt en controleert, is  een oorlogsmisdaad .

Vreemd genoeg begrijpen westerse functionarissen dat het een oorlogsmisdaad is als Rusland elektriciteitscentrales in Oekraïne bombardeert en daarbij de lichten uitdoet. Ze schreeuwen dat de Russische president Vladimir Poetin voor het Internationaal Strafhof in Den Haag moet worden gesleept. Waarom is het dan zo moeilijk voor hen om de parallellen te begrijpen van wat Israël met Gaza doet?

Gedurfde ontsnapping

Er zijn twee directe en tegenstrijdige lessen die we kunnen leren uit wat er dit weekend is gebeurd.

De eerste is dat de menselijke geest niet voor onbepaalde tijd kan worden opgesloten. De Palestijnen in Gaza hebben voortdurend nieuwe manieren bedacht om zich uit hun ketenen te bevrijden.

Ze hebben een netwerk van tunnels gebouwd, waarvan Israël de meeste heeft gelokaliseerd en vernietigd. Ze hebben raketten afgevuurd die steevast worden neergeschoten door steeds geavanceerdere onderscheppingssystemen. Ze hebben massaal geprotesteerd tegen de zwaar versterkte hekken, bekroond door geschutstorens, waarmee Israël hen omsingelde – om vervolgens te worden neergeschoten door sluipschutters.

Nu hebben ze een gewaagde ontsnapping in scène gezet. Israël zal de enclave met massale bombardementen weer tot onderwerping brengen, maar uiteraard alleen “als vergelding”. Het verlangen van de Palestijnen naar vrijheid en waardigheid zal niet afnemen. Er zal een andere vorm van verzet ontstaan, ongetwijfeld nog brutaler.

En de partijen die het meest verantwoordelijk zijn voor deze brutaliteit zullen Israël zijn en het Westen dat het zo slaafs steunt, omdat Israël weigert te stoppen met het wreed behandelen van de Palestijnen die het dwingt onder zijn heerschappij te leven.

De tweede les is dat Israël, dat eindeloos wordt verwend door zijn westerse beschermheren, nog steeds geen prikkel heeft om de bovenstaande fundamentele waarheid te internaliseren. De retoriek van de huidige regering van fascisten en joodse supremacisten mag bijzonder lelijk zijn, maar er bestaat een brede consensus onder Israëliërs van alle politieke strekkingen dat de Palestijnen onderdrukt moeten blijven worden.

Dat is de reden waarom de zogenaamde oppositie niet zal aarzelen om de militaire bestorming van de lang belegerde enclave Gaza te steunen, waarbij nog meer Palestijnse burgers worden gedood om hen ‘een lesje te leren’, een les die niemand in Israël kan verwoorden, behalve door te beweren dat de Palestijnen dat moeten doen. accepteren hun permanente minderwaardigheid en gevangenschap.

De ‘ goede Israëli’s’  – oppositieleiders Yair Lapid en Benny Gantz – zijn al in gesprek met Neyanyahu om zich bij hem aan te sluiten in een ‘noodregering van eenheid’.

Welke “noodsituatie”? De noodsituatie van de Palestijnen die het recht opeisen om niet als gevangenen in hun eigen thuisland te leven.

Israëli’s en westerlingen kunnen hun mentale gymnastiek voortzetten om de onderdrukking van de Palestijnen te rechtvaardigen en hen elk recht op verzet te ontzeggen. Maar hun hypocrisie en zelfbedrog worden voor de rest van de wereld zichtbaar.