RedactieSDB 
Er zijn momenteel 40 landen die willen toetreden tot het BRICS-format. Het is te verwachten dat in de nabije toekomst, misschien over 10 jaar, de BRICS-landen technologisch en economisch onafhankelijk zullen zijn van het collectieve Westen.
BRICS – Na het einde van de Tweede Wereldoorlog lieten de koloniale machten peau á peau, vaak onvrijwillig, hun koloniën formeel onafhankelijk worden. In feite waren deze landen gebonden aan hun voormalige “moederlanden” door een verscheidenheid aan voornamelijk economische afhankelijkheden.
Kolonialisme laatste geschiedenis
Het oude kolonialisme ging dus door in een soort neokolonialisme. Nu, bijna 80 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog, komt ook aan dit tijdperk een einde. De voormalige koloniën hebben nu steeds meer mogelijkheden om zich aan te sluiten bij de BRICS-landen.
Er zijn momenteel 40 landen die willen toetreden tot het BRICS-format. Het is te verwachten dat in de nabije toekomst, misschien over 10 jaar, de BRICS-landen technologisch en economisch onafhankelijk zullen zijn van het collectieve Westen. Geen enkel land in het Globale Zuiden heeft dan krediet van het Westen, enige knowhow of goederen nodig. De sancties van de westerse waarden tegen opstandige landen lopen dan uiteindelijk op niets uit.
Dan, na 400 jaar, zal het tijdperk van het kolonialisme eindelijk verleden tijd zijn. De waarde west wordt dan geheel teruggebracht tot de kernstaten (West-Europa en Noord-Amerika). De macht van het Westen over de rest van de wereld zal weg zijn.
Geen angst meer voor represailles
Deze ontwikkeling was al lang te voorzien en is enorm versneld door de oorlog in Oekraïne. De landen van het “Globale Zuiden” hebben nu vernomen dat de militaire macht van het Westen ook op het punt staat te eindigen. Als het Collectieve Westen niet eens een oorlog tegen Rusland kan winnen, wat als het op een dag in conflict komt met China? Blijkbaar is de angst voor represailles verdwenen. Dit kan ook de aanleiding zijn geweest voor de staatsgreep in Niger.
De situatie in Niger is symptomatisch voor veel landen van het “Globale Zuiden”: aan de ene kant is het een land dat rijk is aan natuurlijke hulpbronnen, aan de andere kant is Niger een van de armste landen ter wereld. Het staat met name op de zesde plaats in de wereld voor zijn uraniumproductie met meer dan zes procent van de wereldproductie. Ongeveer een kwart van de Europese en een derde van de Franse uraniumimport komt uit dit land. Frankrijk exploiteert dus 56 kerncentrales en is daarmee een van ’s werelds grootste exporteurs van kernenergie. De stabiliteit van het Europese elektriciteitsnet hangt dus af van het uranium van Niger.
Frankrijk blijft de rijkdommen van Afrikaanse landen stelen
Daarnaast heeft Niger nog andere grondstoffen zoals goud, olie, steenkool, ijzer, fosfaten en molybdeen.
Al deze rijkdommen zijn Frankrijk tot op heden ontstolen, uiteraard in het kader van “democratie”, “rechtsstaat” en de veel geciteerde “mensenrechten”, d.w.z. die “waarden” die het waardewesten voortdurend uitdraagt. Dit voorbeeld laat zien wat het Westen werkelijk bedoelt met deze “waarden”!
In een artikel in de Berliner Zeitung werd de situatie van de oorspronkelijke Franse koloniën als volgt treffend verwoord:
“Er is geen enkele actieve goudmijn in Frankrijk. Niettemin heeft deze [voorheen] criminele koloniale staat met 2.436 ton de vierde grootste goudreserves ter wereld. De [voormalige] Franse kolonie Mali bezit precies 0,0 ton goud, hoewel het enkele tientallen mijnen [waaronder 14 officiële] in het land heeft die maar liefst 70 ton per jaar winnen.
Van de inkomsten uit bijna 60 ton goud, die door [naar schatting] 600.000 kinderen in de [voormalige] Franse kolonie Burkina Faso worden gedolven, gaat slechts tien procent naar het land, maar 90 procent naar multinationale goudzoekers.
Ondanks zijn uranium- en goudvoorraden, stond Niger onlangs op de 189e plaats van 191 landen in de ontwikkelingsindex. De totale staatsbegroting van Niger, een land dat drie keer zo groot is als Duitsland, bedraagt ongeveer 4,5 miljard euro, niet meer dan de jaaromzet van het Franse nucleaire bedrijf Orano [voorheen Areva].”
Met het oog op dergelijke flagrante onrechtvaardigheden, zou men niet verbaasd moeten zijn als er een constante lawine van zwarte mensen is die naar Europa proberen te komen. Wie deze toestroom van vluchtelingen een halt wil toeroepen, moet ook pleiten voor het beëindigen van deze uitbuiting.
groot schreeuwen
Zoals verwacht was er een grote roep in de westerse waarden om de constitutionele “orde” in Niger te herstellen. Aanvankelijk dreigden enkele ECOWAS-staten met militaire interventie, maar hebben deze plannen sindsdien laten vallen. Dienovereenkomstig hebben de NAVO-landen in de huidige geopolitieke omgeving geen mogelijkheid om rechtstreeks in Niger in te grijpen. Voor de oorlog in Oekraïne zou dat geen probleem zijn geweest.
Terwijl het Westen zijn militaire interventie moest afschrijven, komt China de putschisten economische te hulp . Dergelijke berichten zijn ook symptomatisch voor het snelle machtsverlies van de westerse elites op deze planeet.
2 gedachten over “40 landen willen lid worden van BRICS”