RedactieSDB 
Trumps zwijggeldproces: het persoonlijke is echt politiek
Trump belichaamt een kwaadaardige versie (en perversie) van hoe het persoonlijke politiek is.
In de praktijk gaat het zwijggeldproces van Trump fundamenteel over verkiezingsinmenging en het verbergen van informatie voor het Amerikaanse volk die waarschijnlijk de uitkomst van de verkiezingen van 2016 zou hebben beïnvloed. Juridische experts zijn het er in het algemeen over eens dat de getuigenissen van getuigen voor de aanklager – waaronder David Pecker , de voormalige uitgever van The National Enquirer, de voormalige advocaat van Stormy Daniels, Keith Davidson , evenals de bankiers en assistenten die kennis hadden van de financiële zaken van Trump als ze hebben betrekking op de zwijggeldbetaling(en) en zijn zeer schadelijk geweest voor de corrupte ex-president.
Tot dan toe was een hoogtepunt (of afhankelijk van iemands standpunt een dieptepunt) van het zwijggeldproces het moment afgelopen donderdag waarop een audio-opname van Donald Trump die sprak met zijn toenmalige advocaat Michael Cohen over het kopen van de stilte van zijn voormalige minnares Karen McDougal werd voor de juryleden in de rechtbank gespeeld. Dit bewijsmateriaal is van cruciaal belang voor de zaak van de aanklager, omdat het een patroon van dergelijk gedrag van Donald Trump vaststelt.
Op een dramatisch moment op vrijdag getuigde Trumps assistent en vertrouwelinge Hope Hicks voor de vervolging . Ze legde uit hoe haar voormalige baas erg blij was dat de informatie over zijn relatie met Stormy Daniels jaren vóór de verkiezingen van 2020 openbaar werd, terwijl het potentieel veel schadelijker zou zijn geweest. Hicks begon te huilen terwijl de aanklagers haar ondervroegen, wat rechter Merchan ertoe aanzette een korte pauze te gelasten zodat ze kon resetten en tot rust kon komen.
De getuigenis van Hicks bevestigt opnieuw dat de zwijggeldoperatie een politieke zet was die bedoeld was om vóór de verkiezingen informatie voor het Amerikaanse volk achter te houden.
Onder extreme druk blijft Trump minachting en minachting tonen voor de rechtbank en de rechtsstaat door herhaaldelijk in slaap te vallen tijdens het zwijggeldproces.
In zijn fondsenwervende e-mails en andere communicatie blijft Donald Trump zijn leugens versterken dat hij een ‘slachtoffer’ is van een ‘heksenjacht’ en ‘samenzwering’ van president Biden, president Obama, de Democraten en anderen aan ‘links’. die hem ervan proberen te weerhouden ‘Amerika weer groot te maken’.
Trump heeft naar verluidt ook leden van zijn binnenste kring verteld dat hij boos is dat zijn advocaten hem niet ‘agressiever’ hebben verdedigd. Een dergelijke strijdbare strategie zal waarschijnlijk een averechts effect hebben op Donald Trump . Tot dat moment heeft rechter Merchan Trump afgelopen dinsdag een boete van $9.000 opgelegd wegens het overtreden van het spreekverbod in het zwijggeldproces.
Rechter Merchan waarschuwde Trump ook dat hij het risico loopt in de gevangenis te worden gezet als hij doorgaat met het schenden van het spreekverbod door de getuigen, juryleden en andere mensen die bij de zaak betrokken zijn te bedreigen of anderszins te proberen te intimideren en lastig te vallen. Afgelopen donderdag verzocht de aanklager dat rechter Merchan Trump opnieuw zou straffen voor het blijven schenden van het spreekverbod in het zwijggeldproces vanwege opmerkingen die hij maakte over de juryleden, David Pecker, en zijn voormalige advocaat Michael Cohen.
Zoals “onthuld” uit een nieuw veelbesproken Time- interview heeft Trump echte plannen om Amerika’s eerste dictator te worden. Hij is niet hyperbolisch of alleen maar aanmatigend. Het nieuwe Time-interview komt overeen met hoe Trump herhaaldelijk heeft laten zien dat hij een overduidelijke megalomaan is met een godencomplex, die gelooft dat hij een soort profeet en messias is voor de MAGA-beweging en het Amerikaanse neofascisme. Tijdens zijn toespraken en in campagneadvertenties en elders heeft Trump deze dingen feitelijk – en expliciet – herhaaldelijk gezegd.
De fascistische campagne van Donald Trump en zijn bondgenoten om een einde te maken aan de multiraciale pluralistische democratie van Amerika is aangemoedigd door de rechtse rechters van het Hooggerechtshof, die bereid lijken te zijn Trump zijn wens te gunnen om boven de wet te staan vanwege ‘presidentiële immuniteit’.
Iemand met de persoonlijkheid en de politiek van Donald Trump is woedend bij het idee alleen al dat hij door de rechtbanken en de rechtsstaat ter verantwoording kan worden geroepen, net als ieder ander persoon in een democratie. Dit betekent dat naarmate Trumps zwijggeldproces voortduurt, zijn gedrag naar alle waarschijnlijkheid veel erger zal worden en niet beter.
Als Trump de volgende president van het land wordt, zal hij, zoals beloofd, het ministerie van Justitie en de wetshandhaving van het land breder bewapenen om wraak en vergelding te zoeken op zijn ‘vijanden’, zoals president Biden en iedereen die zich tegen hem en de Amerikaan durfde te verzetten. neofascistische beweging.
Uiteindelijk zijn de vier strafprocessen van Trump, de plannen om een Amerikaanse dictator te worden, en de asociale, zeer gevaarlijke en destructieve krachten die zowel om hem heen wervelen als die door hem en zijn MAGA-beweging worden geprojecteerd, een onderzoek naar hoe de beschadigde persoonlijkheid van een man kan interageren met de massa. politiek op de slechtst mogelijke manieren.
Donald Trumps nichtje Mary Trump is een opgeleide psycholoog. In een recent essay in haar Substack-nieuwsbrief verbindt ze de pathologische persoonlijkheid van haar oom met de grotere democratiecrisis :
Ik ben de tel kwijt hoe vaak hij is weggekomen met leugens, fraude en vermeende criminaliteit en simpelweg door een vreselijk mens te zijn. Hij is een charlatan die alleen maar slangenolie te verkopen heeft. Zijn beloften zijn leeg, omdat hij niets substantieels te bieden heeft.
En zijn asociale gedrag houdt rechtstreeks verband met zijn psychopathologie – omdat hij gelooft dat hij boven de wet staat en niet kan bevatten dat hij ooit aan dezelfde norm zal worden gehouden als wij, gewone stervelingen.
De frauduleuze financiële overzichten die hij gebruikte om leningen veilig te stellen en zijn vastgoedimperium op te bouwen, verborgen de duistere waarheid dat zijn rijkdom een luchtspiegeling was.
De 34 aanklachten hebben betrekking op het vervalsen van bedrijfsgegevens als gevolg van betalingen om een gênante affaire met een pornoacteur van kiezers op een cruciaal moment vóór de verkiezingen van 2016 te onderdrukken.
Zijn onvermogen om zijn verlies na de verkiezingen van 2020 toe te geven – sterker nog, zijn onvermogen om te geloven dat hij überhaupt zou kunnen verliezen – lag aan de basis van de aanloop naar de opstand van 6 januari, de oproepen aan de procureur-generaal van Georgië om stemmen te ‘vinden’ om daar verandering in te brengen. de resultaten van de staat en het nepkiezersysteem in meerdere staten, waaronder Michigan en Arizona.
Zijn diefstal van overheidsdocumenten weerspiegelt zijn voortdurende poging om zijn gevoel van straffeloosheid te laten gelden, dat, op één na, in alle strafzaken onbetwist blijft.
Ze vervolgt:
Zijn narcisme kent geen grenzen. Hij kijkt in de spiegel, ziet een god en verwacht van ons dat we allemaal buigen. Zijn ego is als een zwart gat, dat lof, aanbidding en elke schijn van nederigheid naar binnen zuigt. Hij omringt zich met sycofanten, zij die knikken en klappen als getrainde zeehonden.
Zijn eigenliefde is een theatraal spektakel , een maskerade van grootsheid. Hij geniet van de schijnwerpers en koestert zich in de aanbidding van de menigte.
Toch is deze dans een afleiding – een droevige wals om af te leiden van de innerlijke leegte. Zijn spiegel weerspiegelt een beeld dat hij heel graag wil geloven: de onfeilbare titan, ongevoelig voor twijfel.
Maar onder de bravoure schuilt een gewond kind: de jongen die verlangde naar goedkeuring, die hongerde naar de liefde van zijn vader, maar die nooit kreeg. Zijn narcisme is een verband dat oude littekens bedekt.
Zijn onzekerheid fluistert: ‘Je bent niet genoeg. Dat zal nooit zo zijn.”
En hij heeft gelijk.
In een gesprek met Nicolle Wallace van MSNBC deed Mary Trump de volgende suggesties over hoe ze de persoonlijkheidsgebreken en het slechte karakter van haar oom kon benutten om hem te verslaan bij de verkiezingen van 2024:
Hij moet elke keer opnieuw meedogenloos worden bespot. We zien in de rechtszaal dat hij niet goed met de omstandigheden omgaat. Hij gaat niet om met de opsluiting of het feit dat hij geen macht heeft in deze ruimte en dat is waarom…
Het zou dus zoveel beter zijn als hij gewoon gedwongen zou worden zich te wentelen in de gevolgen van zijn daden,… We zien het. hij ziet eruit alsof hij in slaap valt. Of hij nu wel of niet in slaap valt, hij klaagt over de temperatuur. Ik zie niet dat er aandacht aan wordt besteed, maar het is wel belangrijk. Donald Trump is daar – gevangen in die rechtszaal vanwege wat hij heeft gedaan. Er zitten veel andere mensen vast in de rechtszaal vanwege wat hij heeft gedaan. Het lijkt hem niet uit te maken dat zij het ook koud en moe hebben en daar niet willen zijn.”
Mary Trump adviseerde dat pro-democratische Amerikanen ‘op zijn zwakte en kwetsbaarheid moesten hameren, en dat bedoel ik psychologisch’.
Nicole Wallace is zich ook scherp bewust van het existentiële gevaar dat Donald Trump en zijn MAGA-volk en de grotere antidemocratische beweging vormen voor de Amerikaanse democratie, de persvrijheid en voor haar persoonlijke veiligheid en toekomst. In de aflevering van afgelopen maandag van haar MSNBC-show ‘Deadline: White House’ deelde Wallace haar gedachten over wat er waarschijnlijk zal gebeuren als Donald Trump de verkiezingen van 2024 wint en gevolg geeft aan zijn dreigementen om een de facto dictator te worden:
Volgend jaar precies op deze tijd, afhankelijk van wat er over zeven maanden in november gebeurt, kunnen we niet met zekerheid zeggen dat er zelfs maar een Correspondentendiner van het Witte Huis zal zijn, of zelfs een vrije pers, of zelfs een Witte Huis. Perskorps… Hoewel onze democratie zonder dit niet meteen uiteen zou vallen, doemt de werkelijke dreiging groter op. Een kandidaat met uiterlijke minachting, niet alleen voor een vrije pers, maar voor al onze vrijheden en voor de rechtsstaat zelf.
Terwijl ik het zwijggeldproces van Donald Trump volg, kom ik steeds terug op het concept dat zieke samenlevingen zieke leiders voortbrengen en hoe dit vooral geldt voor noodlijdende democratieën zoals de Verenigde Staten in het tijdperk van Trump.
Maar ik heb ook gemediteerd over hoe ‘het persoonlijke politiek is’. Zoals oorspronkelijk ingezet, werd dat concept en deze slogan gepopulariseerd door liberale en linkse politieke denkers, activisten en organisatoren als een manier om uit te leggen hoe vragen over macht en politiek niet abstract zijn, maar in plaats daarvan geleefde ervaringen zijn die een diepgaand onevenredige impact hebben op gemarginaliseerde gemeenschappen. en mensen die als de ander worden beschouwd.
Ter vergelijking: Donald Trump belichaamt een kwaadaardige versie (en perversie) van hoe het persoonlijke politiek is. Op die manier vormen de persoonlijke problemen van Donald Trump een groot politiek en maatschappelijk probleem voor de Verenigde Staten en hun democratie en volk. Omdat deze problemen zo groot zijn, zullen ze helaas blijven bestaan, zelfs als Donald Trump schuldig wordt bevonden in zijn meerdere strafzaken, wordt verslagen bij de verkiezingen van 2024 en uit het openbare leven verdwijnt. Het Trumpoceen is onze collectieve ziekte.
2 gedachten over “Trumps zwijggeldproces”