“Je zult geweld krijgen”: vooraanstaande democratie-expert zegt dat Donald Trump niet meedoet om verkiezingen te winnen
“We zijn getuige van Trump die Amerika vertelt dat als hij zijn zin niet krijgt”, ze zullen lijden.
In tegenstelling tot wat veel professionele centristen en hoopventers in de Amerikaanse reguliere nieuwsmedia en politieke klasse graag willen geloven, was de aanval op het Capitool van 6 januari 2021 niet het hoogtepunt van het tijdperk van Trump. In werkelijkheid was 6 januari een proof of concept voor hoe de Republikeinse fascisten politiek geweld zullen gebruiken om macht te verkrijgen en te behouden tegen en over de democratische wil van het Amerikaanse volk in een steeds diverser wordende samenleving.
Al met al was 6 januari niet het einde van iets, maar eerder het volgende hoofdstuk in wat journalist Jeff Sharlet heeft beschreven als een “langzame burgeroorlog” hier in Amerika.
Tot op dat moment heeft Trump, als reactie op zijn aanklacht wegens zijn vermeende misdaden van 6 januari en het grotere complot tegen de democratie, zijn bedreigingen met geweld, zowel direct als impliciet, tegen speciaal aanklager Jack Smith, procureur-generaal Merrick Garland, rechter Tanya Chutkan en de andere aanklagers, leden van de wetshandhaving en potentiële juryleden die hem volgens de wet ter verantwoording proberen te roepen.
Wetshandhavers en andere experts op het gebied van binnenlands terrorisme en nationale veiligheid blijven waarschuwen dat Trump, zijn MAGA-aanhangers en het grotere blanke rechts een extreem gevaar vormen voor de veiligheid van het land. Zo zei de FBI woensdag dat een man uit Utah die bedreigingen had geuit aan het adres van president Biden en verschillende aanklagers in verschillende strafzaken van Trump, was doodgeschoten tijdens een FBI-inval.
In een poging om te begrijpen wat er daarna komt met een in gevaar zijnde Donald Trump en de groeiende realiteit van rechts geweld en de impact ervan op de Amerikaanse democratie en samenleving, en hoe de Republikeinse Partij en groter wit rechts niet alleen maar “gepolariseerd” zijn van de mainstream van Amerikaanse politieke samenleving, maar feitelijk zijn geradicaliseerd tot extremisme in zijn verschillende vormen, waaronder geweld, sprak ik onlangs met de vooraanstaande democratie-expert Trygve Olson.
Hij is de auteur van het nieuwe onderzoeksproject van het Lincoln Democracy Institute, de “Democracy Index”, waarvan het doel is “gericht op het kwantificeren en begrijpen van de existentiële crises waarmee we vandaag in de Amerikaanse democratie worden geconfronteerd”.
Ku Klux Klan-wetten: wetten uit de jaren 1870 nu tegen Trump gebruikt
Dit gesprek is licht bewerkt voor duidelijkheid en lengte .
Afgezien van het uiterst belangrijke nieuwe onderzoek dat u heeft uitgevoerd over de democratische crisis en het geweld in het land, hoe voelt u zich op dit punt in het tijdperk van Trump?
Na over de hele wereld te hebben gewerkt voor democratie in plaatsen als Oekraïne, Wit-Rusland, Nigeria en Venezuela, is het tijdperk van Trump triest en misschien niet onverwacht. Ik ontdekte dat een afglijden naar autocratie door extremisme, radicalisering en geweld overal kan gebeuren.
Tot nu toe houden de democratische instellingen en democratische vangrails van Amerika stand. Toch zien we de uitdagingen van een cyclus van politiek extremisme (polarisatie, normalisatie, demonisering en geweld) in combinatie met de bereidheid van Trump om met alle mogelijke middelen de macht na te streven en permanent te verwerven, wat scheuren veroorzaakt die uiteindelijk een democratie kunnen vernietigen.
Enkele weken geleden beval Donald Trump de facto zijn volgelingen om president Obama te vermoorden. Wat is het grote plaatje over politiek geweld en extremisme in het tijdperk van Trump en daarna? Waar zijn we?
Ik heb ontdekt dat autocratische actoren – en Trump is er één – zes tactieken gebruiken om macht te verwerven en te behouden. Het zijn grote ideeën/grote leugens, verkeerde informatie/desinformatie, marginalisatie van tegenstanders, afhankelijkheid van bondgenoten, verdeel en heers, bedreigingen, repressie en geweld.
De veronderstelling is dat autocratische actoren vaak hun toevlucht nemen tot geweld. Maar in werkelijkheid doen ze dat alleen wanneer ze het meest kwetsbaar zijn om een bericht te sturen over de gevolgen van het oversteken ervan. Daarom was Mike Pence het doelwit op 6 januari. Niemand was loyaler aan Trump dan Mike Pence, dus als Trump bereid was de maffia te sturen om Pence te halen, welke boodschap stuurde dat dan naar minder en lager geplaatste appeasers?
We zijn er getuige van dat Trump tegen Amerika zegt dat als hij zijn zin niet krijgt – ongeacht democratische normen zoals verkiezingen of de rechtsstaat – je geweld zult krijgen. Hoewel het niet precies hetzelfde is als wat Poetin tegen de Oekraïners zei, is het hetzelfde principe en concept aan het werk. In beide gevallen moeten we ze op hun woord geloven, waakzaam zijn en verenigd optreden tegen hun pogingen om normen omver te werpen. Of ze nu internationaal zijn in het geval van Poetin of binnenlands in het geval van Trump.
Over het algemeen blijven de reguliere Amerikaanse nieuwsmedia in gebreke blijven met onjuiste taal, zoals “het potentieel voor geweld” of “extremistische dreiging”, terwijl het geweld in werkelijkheid al aanwezig is en experts op het gebied van wetshandhaving en nationale veiligheid hebben geprobeerd alarm te slaan herhaaldelijk. Maar om een aantal redenen, waaronder ontkenning en normaliteitsbias, lijken die waarschuwingen aan dovemansoren gericht.
Uw uitgangspunt is perfect. Ik denk dat de uitdaging voor de media de veronderstelling is dat de normen van onze democratie op Trump van toepassing zijn. Onze democratie en haar instellingen zijn gebaseerd op het idee van een win-winspel, waarbij zelfs als je niet alles krijgt wat je wilt, je genoeg krijgt om het de moeite waard te maken. Dit speelt zich af wanneer een kandidaat een verkiezing verliest, hun aanhangers zullen ermee instemmen om geregeerd te worden en niet hun toevlucht nemen tot geweld, omdat ze weten dat er over een paar jaar weer vrije en eerlijke verkiezingen zijn.
Het probleem voor de media is dat Donald Trump geen spel speelt dat gebaseerd is op de regels van de democratie. Hij en zijn aanhangers geloven dat als hij wil winnen, de andere partij moet verliezen. Dit spel is het spel dat alle autocratische acteurs spelen. Voor Trump moet hij terugkeren naar zijn ambt om te voorkomen dat hij verantwoordelijk wordt gehouden en mogelijk de rest van zijn leven in de gevangenis doorbrengt. De media missen doorgaans dat Trump de normen van onze democratie gebruikt, maar tot het einde van zijn nulsomspel.
Wat onthult uw nieuwe onderzoek en helpt ons om politiek geweld en polarisatie in het tijdperk van Trump en daarna beter te begrijpen?
Polarisatie is vaak de eerste stap in een cyclus van politiek extremisme, die kan leiden tot geweld. Daartussenin heb je een normalisatie van de verdeeldheid die polarisatie veroorzaakt en de demonisering van de anderen die jouw politieke kant niet delen. De natie heeft een stadium bereikt waarin demonisering tegenwoordig de norm is geworden voor veel rechts in Amerika. Er zijn er ook uiterst links, maar uit ons onderzoek blijkt dat een deel daarvan een reactie is op wat er aan de rechterkant gebeurt.
Het is een vicieuze cirkel waarbij de acties van de ene kant ertoe leiden dat de andere op dezelfde manier reageert. En dat maakt de verkiezingen van 2024 zo gevaarlijk voor de natie: de vleugel van Trump heeft al aangetoond geweld te gebruiken en er bestaat de zorg dat links zou kunnen reageren als het opnieuw gebeurt.
Nu Trump heeft genormaliseerd dat verkiezingen frauduleus zijn, moeten we ons afvragen of een van beide partijen bereid is een verkiezingsuitslag te accepteren die hen niet bevalt en de macht aan de ander toe te kennen zonder toevlucht te nemen tot geweld.
Definities zijn belangrijk: hoe operationaliseer je het begrip ‘polarisatie’? Dat woord wordt te vaak gebruikt door de reguliere nieuwsmedia, commentaren en een grotere politieke klasse en het is niet goed gedefinieerd of gespecificeerd. Wat weten we empirisch?
Ons onderzoek toont aan dat het verschil tussen politiek rechts en links tegenwoordig is dat ongeveer een kwart van rechts niet alleen politiek extreem is, maar volledig geradicaliseerd. Het zijn deze geradicaliseerde actoren die meer geneigd zijn te geloven dat geweld een levensvatbaar antwoord is dat nodig zou kunnen zijn.
Beide partijen hebben problemen met politiek extremisme – dat is hoeveel tolerantie ze hebben voor verschillende politieke opvattingen – dat is echt de kern van polarisatie. Ik denk dat een deel van het gebruik van polarisatie in zowel de mediacontext als door onze politieke klasse niet volledig wordt begrepen binnen de realiteit van wat ik noem, het spel dat we kennen (democratie) en het spel waarin we zitten (autocratie en nulsom) .
Kunt u ingaan op het model Normalisatie, Polarisatie, Demonisatie en Geweld dat u toepast in uw nieuwe onderzoek?
Het model kwam uit de academische wereld na 9/11 en geeft de cyclus weer van hoe politiek extremisme gewoonlijk werkt.
Als je nadenkt over wat er is gebeurd vanaf de verkiezingsavond 2020 tot en met de gebeurtenissen op 6 januari, had je Trump die suggereerde dat de “verkiezingen bedrog waren” van het Witte Huis op de verkiezingsavond. Uit opiniepeilingen bleek dat de meeste Republikeinen zijn leugens niet geloofden. Maar toen de boodschap werd herhaald door Trump en zijn bondgenoten, met constant getrommel van het rechtse media-ecosysteem, was er een verschuiving in hoe de Republikeinen zich voelden. Zo werd de ‘Grote Leugen’ genormaliseerd – een valse klacht die polarisatie in de hand werkte.
Uiteindelijk vond geweld plaats na het creëren van een behoefte. De verkiezing is bedrog. Netwerk – Sluit je aan bij Fellow Patriots in Washington op J6 om je land te verdedigen. Verhaal – We gaan naar het Capitool lopen/Mike Pence deed niet het juiste.
Wat weten we over hoe Republikeinen en Trumpisten geweld zien als een middel om hun politieke doelen te bereiken? Hoe verschillen hun opvattingen over politiek geweld en de legitimiteit ervan van die van democraten en andere kiezers?
Dus niet-MAGA-republikeinen, degenen die zichzelf niet identificeren als MAGA-conservatieven, zijn niet meer geneigd dan degenen aan de linkerkant om geweld als acceptabel te beschouwen binnen onze democratie. Degenen die zeggen dat ze MAGA-conservatief zijn, zullen veel eerder suggereren dat geweld acceptabel of noodzakelijk is om het land te redden. Het probleem is dat wanneer je in een cyclus zit zoals die waarin de natie zich momenteel bevindt, je het risico loopt dat de zaken snel escaleren.
Een scenario dat zou kunnen worden geboren: als de natie de dag na de verkiezingen van 2024 hoort dat Trump de populaire stemming heeft verloren, maar het Electoral College heeft gewonnen, waar gaan we dan heen? Hoe waarschijnlijk is het dat linkse machthebbers de macht teruggeven aan een man die niet bereid is die op te geven en die ongetwijfeld heeft gesuggereerd dat als hij die terugkrijgt, hij die zal gebruiken om de macht te behouden?
Dat zijn terechte vragen en als we eerlijk tegen onszelf zijn, realiseren we ons dat er aan beide kanten een reëel probleem is. Als Trump de resultaten in 2020 niet accepteerde, waarom zouden we dan denken dat hij en zijn aanhangers dat in 2024 wel zouden doen?
Trumpisme en Amerikaans neofascisme zijn culturele problemen die veel groter zijn dan welke persoon of leider dan ook.
Onze gegevens bevestigen dat het probleem van radicalisering aan de rechterkant veel dieper zit dan Trump. Dat gezegd hebbende, is het ook zo dat leiderschap voor geradicaliseerde en extremistische groeperingen niet gemakkelijk overdraagbaar is. Ik denk dat het grotere probleem is hoeveel Trump de demonisering van links (of wie dan ook) binnen de GOP heeft genormaliseerd. Dit wordt tot op zekere hoogte aangetoond door alle kandidaat-kandidaten, vooral nu DeSantis zijn campagne baseert op de manier waarop hij heeft gedaan.
Wat vond je het meest verontrustend en/of verontrustend aan je nieuwe onderzoeksresultaten?
Ik was geschokt door de gevaarlijk hoge mate van radicalisering. Ik denk dat het feit dat zovelen aan beide kanten van het politieke spectrum de andere kant van het spectrum wantrouwen of intolerant zijn, een ramp is die staat te gebeuren. De realiteit is dat ondanks de ontkenningen (of hoop) van links, de gegevens aantonen dat Trump een zeer goede kans heeft om het Electoral College opnieuw te winnen (waarschijnlijk een kans van 47% tot 49%). Dit is een echt probleem.
Donald Trump wordt geconfronteerd met meerdere strafrechtelijke processen. Hij escaleert zijn bedreigingen met geweld en chaos. Hij gaat alleen maar erger worden. Je bent niet paranormaal begaafd. Maar op basis van uw nieuwe onderzoek en diepgaande professionele ervaring, waarop wilt u het Amerikaanse volk en hun leiders voorbereiden?
Ik heb uit mijn werk over de hele wereld ontdekt dat autocratische actoren zoals Trump hetzelfde doel hebben: macht verwerven en behouden. Ze gebruiken dezelfde strategie: het creëren van een perceptie van onvermijdelijkheid en onoverwinnelijkheid door middel van angst. Ze gebruiken over het algemeen allemaal de tactieken die ik hierboven heb geschetst.
Donald Trump speelt het spel niet volgens de regels van onze democratie. We moeten herkennen wanneer iemand een nulsomspel speelt. Er is geen mogelijkheid voor een win-win waar onze democratie van afhangt. We moeten bereid zijn hem op zijn woord te geloven dat hij zal proberen geweld te gebruiken als het moet om te winnen.
De beste manier om ervoor te zorgen dat Trump faalt, is ervoor te zorgen dat hij de bedreigingen voor onze democratie niet kan gebruiken om onze democratie te vernietigen. Dat betekent dat hij aan dezelfde wetten en hetzelfde rechtssysteem moet worden gehouden als elke andere Amerikaan, en dat betekent dat hij bij de volgende verkiezingen op beslissende wijze moet worden verslagen. Hiermee bedoel ik dat Biden met een voldoende grote marge moet winnen om ervoor te zorgen dat het omdraaien van de electorale stemmen van geen enkele staat Trump aan de macht zou brengen.