In Mecklenburg-Vorpommern wordt een 16-jarig leerling plotseling door drie politieagenten uit de klas gehaald in het bijzijn van haar klasgenoten. De overtreding: ze zegt op TikTok dat Duitsland haar thuis is en niet alleen een plek op de kaart. De studente wordt aan de kaak gesteld door haar eigen directeur.
“Ik ben geschokt”, zegt de moeder van de leerling . En de vrouwenstem trilt van verontwaardiging: ‘Dit is zo gewelddadig, als ik het zo mag zeggen, Stasis-shit, ik had in mijn hele leven nooit geloofd wat mijn dochter hier is aangedaan.’ Haar dochter, we noemen haar Miriam, is 16 jaar oud. Ze studeert aan de Richard Wossidlo High School in Ribnitz-Damgarten in Mecklenburg-Voor-Pommeren. We hebben de mensen geanonimiseerd om ze te beschermen – de enige vraag is: van wie?
Terugblik: 27 februari. Terwijl Miriam ’s ochtends op school zit te proppen, neemt schooldirecteur Jan-Dirk Zimmermann de telefoon op. “Rond 9.45 uur informeerde de schooldirecteur de politie over een mogelijke strafzaak”, legt Marcel Opitz, de perswoordvoerder van het verantwoordelijke politiebureau van Stralsund, uit en legt de gang van zaken uit. “Dienovereenkomstig is er informatie dat een 17-jarige student vermoedelijk ongrondwettelijke inhoud op sociale netwerken heeft verspreid. Er werd een radiobusje naar de school gestuurd om de zaak te onderzoeken.”
Er zijn drie politieagenten op patrouille (“vanwege een oneven aantal agenten in de vroege dienst”), volgens het e-mailantwoord van de politie op de lijst met vragen van deze krant. Je rijdt naar het Richard-Wossidlo-Gymnasium in Ribnitz-Damgarten. De agenten onderzoeken de zaak, maar “een eerste vermoeden van een misdrijf kon niet worden vastgesteld”, zegt perswoordvoerder Opitz.
Bij SPD aangesloten stichting presenteert zich op de school
Wat was de reden dat de directeur de politie belde? “Mijn dochter”, zegt de moeder, “plaatste een paar maanden geleden een Smurfenvideo op TikTok. Er staat dat de Smurfen en Duitsland iets gemeen hebben: de Smurfen zijn blauw en dat geldt ook voor Duitsland. Dat was waarschijnlijk een grappige reclamepost van de AfD. En toen postte ze ooit dat Duitsland geen plaats is, maar een thuis.”
Misschien was schooldirecteur Zimmermann destijds ook erg enthousiast over de nazi-jacht onder zijn leerlingen? Zoals hij op 29 februari 2024 op de website van de middelbare school schreef, was er momenteel immers in de aula van de school een tentoonstelling te zien van de bij de SPD aangesloten Friedrich Ebert Foundation over het onderwerp “Versterking van de democratie”. “De opening vond plaats op 23 februari in aanwezigheid van een vertegenwoordiger van de Friedrich-Ebert-Stiftung MV, de burgemeester van de stad Ribnitz-Damgarten en vertegenwoordigers van de burgers”, merkt de directeur op, die er trots op lijkt te zijn zoveel hoogwaardigheidsbekleders heeft ontvangen.
“Alle aanwezigen benadrukten dat een steeds dominanter wordend rechts-extremisme de debatcultuur in onze streek lastiger maakt en doelbewust de democratische basisorde in gevaar brengt.” Een Duitse opvoeder moet hier uiteraard tegenin gaan – en een telefoontje naar de politie is waarschijnlijk het dat kan op zijn minst als het gaat om het concept van thuis en blauwe smurfen.
Drie politieagenten in de klas
Dus gaan de bewakers van de wet naar het scheikundelokaal, omdat Miriam daar les krijgt. “Mijn dochter vertelde me later dat de drie politieagenten plotseling in de kamer verschenen en haar ophaalden. Dat maakte mij zo ontzettend boos.” De moeder beschrijft verder hoe haar dochter werd geëscorteerd door de agenten. ‘Alsof ze een crimineel is. Door de hele school heen. Er zijn daar ruim 500 studenten. Het is ongeloofelijk. En toen gingen we door het hele schoolgebouw naar de lerarenkamer.”
Als we daar aankomen, is de schoolsecretaris er nog. “En toen vertelden de politieagenten mijn dochter dat de agenten, voor haar eigen veiligheid, graag zouden willen dat ze in de toekomst dergelijke berichten niet meer plaatst. Ze wisten dus van tevoren wat mijn dochter had gepost, ze wisten dat het geen strafbaar feit was en toch was er deze demonstratie, deze bedreigingen, deze onderdrukking van de vrijheid van meningsuiting.
“Gelukkig heeft mijn dochter een sterk karakter”
Thuis vertelt Miriam haar moeder alles. “Gelukkig heeft mijn dochter een sterk karakter. Ze is al benaderd door een leraar die getrouwd is met een Turk. Het kan toch niet waar zijn dat mijn dochter op de AfD zou stemmen, of ze wilde dat haar man en kinderen terug moesten naar Turkije?” Miriams moeder heeft nu de pijngrens bereikt.
“Ik belde de directeur van school. Ik zei: ‘Meneer Zimmermann, als u denkt dat er iets mis is met mijn dochter, praat dan eerst met mij!’ Toen zei de directeur tegen mij dat dat niet mocht, hij kreeg te horen dat hij direct de politie moest waarschuwen.”
Ineens gaat het over opruiing
Onze politie vroeg hoe zij zo’n ‘gesprek’ tussen politieagenten en jongeren eigenlijk noemen en waar zij nu specifiek van worden beschuldigd. “Nadat was vastgesteld dat er volgens de beschikbare informatie geen sprake leek te zijn van strafbare feiten, is er met de leerling een soort ‘risico op schade’-gesprek gevoerd, in dit geval een gesprek waarin de normen werden verduidelijkt conform paragraaf 13 SOG MV”, zei politiewoordvoerder Opitz, “om uiteindelijk aan te tonen dat er sprake was van strafbare feiten zoals Sectie 86a StGB en andere.”
Dit moet worden vertaald: de “SOG MV” is de veiligheids- en ordewet in Mecklenburg-Voor-Pommeren. Paragraaf 13 definieert de algemene bevoegdheden: “De regelgevende autoriteiten en de politie moeten, binnen het kader van de toepasselijke wetten, naar eigen goeddunken de maatregelen nemen die nodig zijn om gevaren voor het grote publiek of voor individuen die de openbare veiligheid of orde bedreigen, af te wenden.”
Politie: Het meisje valt niets te verwijten
Maar waar werd het meisje van beschuldigd? “Uiteindelijk niets”, zei politiewoordvoerder Opitz, maar noemde vervolgens twee scherpe kanten van het strafrecht: “Volgens het legaliteitsbeginsel moesten de feiten onderzocht worden. De meest waarschijnlijke optie zou een mogelijke overtreding zijn geweest overeenkomstig artikel 86a of artikel 130 van het Wetboek van Strafrecht.’ Artikel 86a van het Wetboek van Strafrecht verwijst naar het tonen van ongrondwettelijke of terroristische symbolen, bijvoorbeeld hakenkruizen, Duitse groeten, diverse runen of tatoeages. met motto’s zoals bloed en eer of iets dergelijks. Paragraaf 130 van het Wetboek van Strafrecht stelt het aanzetten strafbaar, bijvoorbeeld het oproepen tot haat en geweld tegen etnische groepen.
Wat de blauwe Smurfen en de term thuis met deze strafbare feiten te maken hebben, valt nog te bezien. Volgens de ambtenaren heeft Miriam geen strafbaar feit gepleegd. Het staat nu echter in een computersysteem van de politie. De staatspolitie Mecklenburg-Voor-Pommeren gebruikt de elektronische procesassistent om feiten vast te leggen en te documenteren.
Ministeries duiken weg
Politiewoordvoerder Opitz bevestigde tegenover deze krant dat relevante gegevens, waaronder persoonlijke gegevens, zullen worden ingevoerd, geanonimiseerd na passende verwijderingsperioden “en vervolgens verwijderd – zoals in dit geval het geval was.” Verder weet de politie zeker dat de agenten zonder haar ouders en/of zonder juridische vertegenwoordiging met het meisje mochten spreken.
Tot slot vestigt de politie de aandacht van deze krant op het volgende: “Als u van plan bent hierover bericht te geven, wil ik afsluiten met het wijzen op de kwetsbare leeftijd van het meisje en vragen u rekening te houden met deze omstandigheid (perscode). “De kwetsbare leeftijd van het onschuldige meisje Het leek echter geen bijzondere prioriteit te zijn geweest voor de ambtenaren tijdens de handschoen die door de school werd getrokken.
De directeur zwijgt
Onze redactie stuurde een uitgebreide lijst met vragen naar het Ministerie van Binnenlandse Zaken en het Ministerie van Onderwijs in Mecklenburg-Voor-Pommeren. Beide huizen verwezen naar de politie. Henning Lipski, perswoordvoerder van het ministerie van Onderwijs, beweerde: “Er was nooit behoefte aan schoolpsychologische ondersteuning.” Hoe hij dit vanaf zijn bureau wil beoordelen, blijft onduidelijk. Sommige klasgenoten van Miriam zagen het waarschijnlijk anders. “Naderhand kwamen er een paar leerlingen naar mijn dochter toe om haar te troosten”, vertelt de moeder van Miriam.
Ook de school en directeur Zimmermann willen geen commentaar geven. Waarom hij de politie belde, waarom hij niet eerst contact opnam met de ouders, waarom het meisje tijdens de les uit de klas werd gehaald. Aan de telefoon wil hij dat ook niet zeggen, want hij mag niets zeggen. Moet hier een politiek voorbeeld worden gegeven?
AfD legt de kwestie voor aan het staatsparlement
De woordvoerder van het onderwijsbeleid van de AfD-fractie in het deelstaatparlement van Mecklenburg-Voor-Pommeren, Enrico Schult, zelf vader van twee schoolgaande kinderen, zal dit incident gebruiken als een gelegenheid om erover te debatteren in de plenaire zitting van het deelstaatparlement. .
Hij zei tegen de redactie: “Dit schandalige incident laat zien dat onze scholen steeds meer worden gebruikt om attitudes op te sporen. Als er daadwerkelijk een bevel van het ministerie van Onderwijs hierover zou zijn geweest, moet dat daar politieke consequenties hebben. “Een directeur moet voor zijn leerlingen gaan staan en in ieder geval eerst de ouders in vertrouwen nemen, in plaats van drie politieagenten te bellen omdat hij een anonieme aanklachtmail over een leerling krijgt.”