Bij de politieke partij Forum voor Democratie heerste volgens oud-medewerkers jarenlang een intimiderende, toxische en onveilige werksfeer. Ex-FvD’ers die zich negatief over de partij uitspraken, werden bedreigd met een torenhoge boete tot wel 170.000 euro.
Getuigenissen van een seksfilmpje, drank, intimidatie en racisme zijn er volop volgens het Algemeen Dagblad: “Baudet verloor zichzelf meermaals door het drankgebruik”. Het AD zegt te beschikken over enkele honderden pagina’s correspondentie, zoals vertrouwelijke mails, dagboekaantekeningen en app-berichten. AD sprak bovendien met zeventien betrokkenen, onder wie veertien ex-FvD’ers. Dat hakt er flink in en dan komt het AD er geheel toevallig achter dat Baudet weleens teveel drank achterover slaat. Waar doet ‘ie het van?
De ‘honderden pagina’s’ zullen waarschijnlijk nooit geopenbaard worden. Vertrouwelijke mails vallen onder de AVG ( Algemene Verordening Gegevensbescherming), dagboekaantekeningen zijn niet veel meer dan persoonlijke opvattingen en app-berichten kunnen in het kader van de AVG ook zomaar niet openbaar worden gemaakt. Er is wel een uitzondering: wanneer ‘het belang van de Staat’ openbaar maken noodzakelijk maakt, b.v. bij de rechter. Het AD maakt in geen velden of wegen duidelijk of daar sprake van is en het blijft bij aantijgingen; puur bedoelt om te beschadigen.
Ook het feit dat FvD-partijleider zich weleens te buiten ging aan drankgebruik heeft een nieuwswaarde die overeenkomt met de momenten van hevige drankzucht van mijn oom Karel, een verder weinig opvallend en matig getalenteerd bouwvakker. Die stommelde na zijn pensionering eens klapwiekend van de whisky een vliegtuigtrap af in Sidney, waar hij zijn eerder geëmigreerde broer wilde opzoeken. Eenmaal gestruikeld van de laatste trede, krabbelde hij zelfstandig weer op en excuseerde zich bij de toegeschoten stewardess met de opmerking “het spijt me dat ik dit land zomaar kom binnenvallen”, waarna hij zich voorstelde als Napoleon von Aparte en informeerde waar het café was. “Ik kan wel een borrel gebruiken”. Baudet is maar een kleine jongen vergeleken met mijn oom Karel, die als KNIL-militair overigens eigenhandig de Indonesische archipel in een rokende puinhoop veranderde en een spoor van vernieling, moord en misdaad achterliet. Althans: volgens de moderne geschiedschrijving, waar Baudet ook al tegen is.
Kortom: het Algemeen Dagblad denkt een scoop te hebben, maar zou er beter aan doen het drankgebruik of seks en andere escapades van álle partijbonzen eens op een rij te zetten. Dat heeft ook nadelen: met name D66 komt er dan niet zo best van af. Zo kreeg voormalig D66-leider Pechtold eens een appartement in Scheveningen cadeau van een Canadees diplomaat vlak voor een stemming in de Kamer over het handelsverdrag CETA tussen de EU en Canada. Pechtold maakte daarnaast vooral furore in de meer promiscue scene, inclusief zwangerschappen en buitenechtelijke kinderen. Voormalig Kamerlid Ten Broeke noteerde in zijn jonge jaren als VVD-fractiemedewerker een waarschijnlijk geslaagde copulatie op de stoel van de Kamervoorzitter en heeft het de rest van zijn carrière kennelijk niet uitsluitend gelaten bij het poetsen van zijn brillenglazen.
Sinds Fortuyn is het kennelijk gebruikelijk onder journalisten om nieuwe politieke groeperingen met de grond gelijk te maken. Zo schreef een zich journalist noemende columnist op 22 december 2001 in Trouw: “Jij vuile, kale nepprofessor, jij hebt de intelligentie van Adolf Hitler en de charme van Heinrich Himmler! Jij leeft van haat en daarom hoop ik dat je in die dark room van je zo gauw mogelijk aids krijgt.” Dat was het startsein voor een haatcampagne jegens Fortuyn over de hele breedte van de pers. Alle kranten en zelfs de Publieke Omroepen hielpen mee, totdat uiteindelijk de ‘groene dierenvriend’ Van der Graaf voldoende was opgehitst om Fortuyn te vermoorden. De vraag die daarbij opkomt is in ieder geval deze; “hoelang zouden de leidende politici van de toen heersende partijen in de gevangenis hebben doorgebracht als Fortuyn (b.v. als premier) grondig kennis had kunnen nemen van hun handelen?”
Inmiddels wordt PVV-politicus Wilders al zo’n twintig jaar streng bewaakt. Hij verblijft nooit op eenzelfde adres en uiteenlopende teams beveiligen hem dag en nacht. Een schier onuitputtelijke stroom van doodsbedreigingen komt consequent vanuit één hoek, namelijk die van islam volgelingen. Politici van links tot rechts beweren dat allemaal vreselijk te vinden, maar geven evengoed ruim baan aan de islam, door deze sociaal-politieke stroming als religie te erkennen, met alle voordelen van dien of nemen leden van die stroming in hun partijen op. Vandaag is het de PVV-leider, maar morgen kan het de leider van D66 zijn. ‘Rechts’ staat immers bol van het geweld of de geweldsvoornemens volgens hen. Maar ook hier kunnen we een bijzondere vraag stellen; “volstaat het om een oppositieleider te ‘sensibiliseren’ door hem onder continue bewaking te stellen (en te houden)?”
Nu weer is het Baudet die gesensibiliseerd moet worden, maar eerlijk gezegd: een beetje doorzichtig begint het allemaal wel te worden.