Geconfronteerd met toenemende criminaliteit in verband met migranten, hebben Nederlandse burgers burgerpatrouilles georganiseerd, wat een debat op gang bracht over de gevolgen van opengrenzenbeleid en de oproep onderstreepte om prioriteit te geven aan de veiligheid van burgers en deportaties.
Ter Apel, Nederland migrantencriminaliteit – Als reactie op de stijgende misdaadcijfers en een golf van incidenten waarbij asielzoekers betrokken zijn, heeft een burgerwachtgroep in het dorp Ter Apel, Nederland, onafhankelijk maatregelen genomen om de situatie aan te pakken. Deze inspanningen omvatten het uitvoeren van patrouilles, het gebruik van een speciaal app-systeem en het uitvoeren van burgerarrestaties.
Het recente succes van de groep bij het arresteren van twee asielzoekers uit Algerije heeft geleid tot een debat over de mate waarin burgers betrokken moeten worden bij wetshandhavingszaken en waarom de linkse regering de grenzen niet sluit en de bedreigingen voor hun burgers niet uitzet voordat er misdaden plaatsvinden .
Ter Apel, een dorp dat worstelt met een golf van incidenten waarbij voornamelijk asielzoekers uit Noord-Afrika betrokken zijn, heeft een dramatische toename gezien van winkeldiefstallen, geweld en andere ongeregeldheden. Ondanks pogingen om strengere regels voor asielzoekers te handhaven, bleven de problemen bestaan, waardoor sommige bewoners een patrouillegroep vormden.
Een lid van de patrouillegroep vertelde over een recent incident en zei: “Ik werd om 4.15 uur ’s ochtends wakker. Ik hoorde het geluid van het hek achter ons huis. Ik keek uit het raam. Ik zag twee jongens weglopen met een tas en een wandelstok van mijn dochter.” De burgerwacht waarschuwde prompt de buurtpolitie via een app-systeem. Dankzij de functie voor het delen van locaties van de app konden buurtbewoners hun beschikbaarheid bevestigen door een emoji met duim omhoog te sturen.
In dit specifieke geval mobiliseerde de patrouillegroep zich onmiddellijk en spoorde de dieven op. De verdachten werden in het nauw gedreven en aangehouden met een gecoördineerde inspanning waarbij meerdere burgers betrokken waren. Voorstanders van open grenzen stelden echter vragen over de wettigheid en ethiek van dergelijke acties.
Juristen zijn hierover verdeeld. Volgens een politierechter en emeritus hoogleraar sanctierecht zijn burgerarrestaties onder bepaalde voorwaarden toegestaan. Als burgers een misdrijf waarnemen en actie ondernemen in afwachting van politie-inzet, zijn ze wettelijk gerechtvaardigd. Sommige rechtsgeleerden benadrukken echter voorzichtigheid en wijzen erop dat dergelijke interventies mogelijk gewelddadig kunnen worden of zich ten onrechte op onschuldige personen kunnen richten.
De linkse burgemeester van het dorp uitte zijn bezorgdheid over de ‘burgerwacht’ en adviseerde inwoners om strafbare feiten aan de politie te melden in plaats van het heft in eigen handen te nemen. Het ministerie van Justitie herhaalde dit gevoel en suggereerde dat hoewel de “frustratie” van de burgers begrijpelijk is, ze de officiële wetshandhaving niet mogen vervangen.
In een videoverslag was te zien dat een van de vorige week gearresteerde verdachten na aanhouding met tie-wraps werd vastgebonden. Deskundigen hadden verschillende meningen over het geweld dat in dergelijke situaties werd gebruikt. Terwijl sommigen beweren dat dergelijke maatregelen acceptabel kunnen zijn voor ernstigere misdrijven zoals woninginbraken, vinden anderen het buitensporig en potentieel gevaarlijk.
De patrouillegroep blijft resoluut en verdedigt hun acties als reactie op een gebrek aan aanwezigheid van wetshandhavers tijdens de avonduren. Ze stellen dat overdag verschillende autoriteiten actief zijn, maar dat bewoners ’s nachts aan hun lot worden overgelaten.
Een lid van de patrouillegroep erkende de uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd: “Het gaat over alles. Er zijn bedreigingen, winkeldiefstallen, intimidatie, intimiderend gedrag, dronkenschap.” Ze benadrukken dat hun acties worden gedreven door een gevoel van verantwoordelijkheid voor de veiligheid van hun gemeenschap.
In het licht van de uitdagingen van open grenzen en de aanwezigheid van potentieel gevaarlijke migranten, komt Ter Apel naar voren als een microkosmos, een weerspiegeling van uitgebreidere gesprekken over veiligheid in de gemeenschap en de verantwoordelijkheden die burgers dragen bij het handhaven van de orde. De oprichting van de patrouillegroep werd bovendien aangespoord door het beleid van de linkse regering van onbeperkte grenzen en onvoldoende doorlichtingsprocessen.
Dit heeft geresulteerd in een dringende behoefte aan deze patrouilles als reactie op de veiligheidsbedreigingen die door politieke beslissingen aan lokale gemeenschappen worden opgelegd. In plaats van dat politici hun aandacht richten op het beschermen van het welzijn en de rechten van illegale migranten, stellen critici dat leiders prioriteit moeten geven aan de veiligheid en levenskwaliteit van hun eigen burgers.