‘Spelen met vuur’: islamitische leiders bedreigen het Westen bij de VN vanwege koranverbrandingen, onderdeel van voortdurende inspanningen om blasfemiewetten te implementeren (video)

Hoewel de verontwaardiging van de islamitische leiders over de koranverbrandingen bij de VN geïsoleerd lijkt, is deze geworteld in een breder initiatief van de OIC om wereldwijd blasfemiewetten in te voeren.

Verenigde Naties – In een reeks gepassioneerde toespraken tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties kwamen moslimleiders die verschillende naties vertegenwoordigden bijeen om de recente incidenten met betrekking tot de ontheiliging en verbranding van de Koran, de heilige maar zeer controversiële centrale doctrine van de islam, krachtig te veroordelen.

Hoewel hun verontwaardiging misschien geïsoleerd en sporadisch lijkt, maakt het deel uit van een lopend initiatief van de Organisatie voor Islamitische Samenwerking (OIC) om blasfemiewetten wereldwijd in te voeren en de islamitische wet, of de sharia, te bevorderen, die de nationale wetten zou vervangen.

Koranverbrandingen in Zweden

De achtergrond van deze veroordelingen was de reeks koranverbrandingen in Zweden, georganiseerd door een Iraakse vluchteling genaamd Salwan Momika. Deze incidenten hebben geleid tot protesten in Zweden en het Midden-Oosten, vooral in Irak, het land van herkomst van Momika. De Zweedse regering heeft haar veroordeling uitgesproken, maar heeft aangevoerd dat zij niet in staat is om in dergelijke daden in te grijpen vanwege de wettelijke bescherming van de vrije meningsuiting.

Sterke veroordelingen van leiders

De Turkse president Recep Tayyip Erdogan, een uitgesproken criticus van Zweden omdat hij naar verluidt Koerdische activisten steunde die door Turkije als terroristen worden beschouwd, gaf een strenge berisping. Erdogan beschreef de Koranverbrandingen als een ‘plaag’ van ‘racisme’ en zogenaamde ‘islamofobie’ die de westerse landen overspoelt.

Hij legde de schuld bij populistische politici voor het bevorderen van dergelijke gevaarlijke trends en dreigde dat het toestaan ​​van aanvallen op de Koran onder het mom van vrijheid van meningsuiting ernstige gevolgen zou hebben voor de toekomst van Europa.

De Iraanse president Ebrahim Raisi, die de sjiitische theocratische staat Iran vertegenwoordigde, hield tijdens zijn VN-toespraak een Koran omhoog en beweerde dat de heilige boodschap van de Koran ongevoelig zou blijven voor gebrek aan respect.

Hij beschuldigde de westerse landen ervan de vrijheid van meningsuiting te gebruiken als een instrument om de aandacht af te leiden van diepere kwesties en bekritiseerde hen vanwege ‘islamofobie’ en culturele discriminatie. Raisi noemde specifiek het Franse verbod op abaya’s op scholen en het gewelddadige optreden tegen door vrouwen geleide protesten in Iran na de dood van Mahsa Amini, een 22-jarige vrouw die werd vastgehouden wegens schending van de verplichte hijabregels.

Emir van Qatar, sjeik Tamim bin Hamad Al Thani, drong er bij zijn medemoslims op aan zich niet te laten provoceren door individuen die proberen de Koran te ontheiligen. Hij benadrukte de heiligheid van de Koran en de noodzaak voor moslims om de eerbied ervan te bewaren, zelfs ondanks provocaties.

De aanval op de vrijheid van meningsuiting

De vrijheid van meningsuiting is een heilig recht dat wordt geconfronteerd met een verraderlijke aanval van degenen die hun ideologieën aan de wereld willen opleggen. In het Westen worden burgers die de islam openlijk durven bekritiseren genadeloos het doelwit. Ze leven in voortdurende angst voor hun leven, verliezen hun carrière en worden gedwongen onder te duiken.

Links en de islam delen een sinister doel: de wereld dwingen zich te onderwerpen aan hun ideologie, met behulp van brute kracht of dwangtactieken. Linkse activisten, politici en organisaties zijn medeplichtig aan deze jihad tegen de vrijheid van meningsuiting door de term ‘islamofobie’ te gebruiken als instrument om elke kritiek op de islam het zwijgen op te leggen. Dit lijkt op het islamitische concept van godslastering en sluipt de westerse wetgeving binnen.

Lopend initiatief om meningsuiting te criminaliseren

De OIC, een invloedrijk blok van 57 moslimlanden met het hoofdkantoor in Saoedi-Arabië en gefinancierd door islamitische landen over de hele wereld, probeert blasfemiewetten over de hele wereld in te voeren. Deze organisatie is de op één na grootste intergouvernementele organisatie ter wereld, met een gezamenlijke bevolking van meer dan 1,8 miljard mensen.

Pogingen om meningsuiting te criminaliseren

De OIC heeft via de Verenigde Naties actief druk uitgeoefend op Europa en de Verenigde Staten om wetten aan te nemen die ‘negatieve stereotypering van de islam’ zouden verbieden. Hun uiteindelijke doel is het criminaliseren van uitingen die de islamitische religie bekritiseren of negatief becommentariëren. Dit streven heeft steun gevonden binnen de Europese Unie en de Democratische Partij van de Verenigde Staten, waarbij beide entiteiten nauw samenwerken met de OIC en de Verenigde Naties om wat zij ‘islamofobie’ noemen te bestrijden.

De term ‘aanzetten tot haat’ is het marxistische equivalent van islamitische blasfemiewetten die bedoeld zijn om afwijkende uitingen te onderdrukken en elke poging om de westerse cultuur, waarden en identiteit te verdedigen of te bevorderen, te onderdrukken. De pogingen van links om speciale wetgeving uit te vaardigen om de islam in westerse en seculiere landen te beschermen, zijn een directe aanval op de principes van gelijkheid en vrijheid die ten grondslag liggen aan een rechtvaardige samenleving.

Uitdagingen voor gelijke rechten

Er rijzen vragen over de vraag of ‘democratische’ landen de ene groep speciale rechten moeten geven boven de andere. Vooral de islam kent weinig tolerantie voor andere religies of een gebrek aan religie, en het toekennen van speciale rechten aan welke groep dan ook zou samenlevingen die op gelijke rechten zijn gebaseerd, ondermijnen.

Een botsing van waarden

De islamitische wet (sharia) en het marxistische denken zijn onverenigbaar met de westerse cultuur en bedoeld als destructieve krachten tegen de joods-christelijke waarden die historisch met het Westen geassocieerd zijn. De protesten van moslimlanden als reactie op koranverbrandingen en andere waargenomen beledigingen worden gezien als onderdeel van een georkestreerd plan om de vrije meningsuiting te ontmantelen en de islamitische wet te bevorderen.

Samenvattend: hoewel de verontwaardiging van islamitische leiders over de koranverbrandingen bij de VN geïsoleerd lijkt, is deze geworteld in een breder initiatief van de OIC om blasfemiewetten wereldwijd in te voeren. Het debat rond ‘islamofobie’ en ‘haatzaaiende uitlatingen’ roept kritische vragen op over de vrijheid van meningsuiting en gelijke rechten in westerse samenlevingen. Deze inspanningen vormen een uitdaging voor de westerse waarden en cultuur, met een potentiële botsing tussen de waarden van de vrije wereld en de doelstellingen van degenen die de sharia en de islamitische wetgeving willen bevorderen.

Het voortbestaan ​​van de westerse cultuur hangt af van de erkenning dat de islamitische wet (sharia) en de marxistische ideologie fundamenteel onverenigbaar zijn met, en in feite gecreëerd en ontworpen zijn om de joods-christelijke waarden te vernietigen die millennia lang het fundament van het Westen zijn geweest. Als dit niet gebeurt, zal dit uiteindelijk leiden tot de ondergang van de westerse beschaving.

We moeten standvastig en verenigd zijn tegen deze onderdrukkende krachten, de vrijheid van meningsuiting verdedigen en de waarden beschermen die van het Westen een lichtend baken van hoop en vooruitgang hebben gemaakt voor mensen over de hele wereld. We moeten niet toestaan ​​dat de islam of welke andere ideologie dan ook onze rechten en vrijheden vertrapt, want dat is de weg naar tirannie en onderdrukking.