Ieder van ons heeft verwachtingen, hoop en vrees. Bij de één is de hoop sterker, bij de ander de vrees, en die kleuren onze verwachtingen. Er zijn mensen die hoop mogen hebben, omdat hun situatie rooskleurig is, gelet op maatschappelijke ontwikkelingen, en wat men er zelf aan heeft gedaan om klaar te zijn voor wat de toekomst voor ons in petto heeft. Er zijn ook mensen die begrijpelijk bang zijn voor wat er komen gaat, omdat ze kwetsbaar zijn.
Hoop en vrees – Allerlei invloedrijke mensen, van Julian Assange, via Russell Brand, Elon Musk, Donald Trump en Joe en Hunter Biden, of Marco Borsato en ‘Dreetje‘ Hazes hebben de wind in meerdere, of mindere mate tegen, waarbij aspecten van hun privé-leven tegen hen gebruikt worden.
Je wilt ook niet ruilen met Jeffrey Epstein, die er niet meer is om een boekje open te doen, of zijn ‘Madam‘ die voor langere tijd is opgeborgen, maar een heel regiment aan klanten van die twee lukt het tot nog toe aardig om buiten beeld te blijven door her en der mensen af- of om te kopen. Het ene moment zit je hoog te paard, en het volgende bijt je in het zand. Geen model van de toekomst had hen kunnen wapenen tegen die uitkomst.
U en ik behoren niet tot die categorie, vermoed ik, alhoewel er zeker ook lezers van dit blog zullen zijn die stevig aan de weg timmeren, maatschappelijk aanzien hebben, en in de ‘risico-groep‘ zitten voor een ‘functie elders‘ of erger. Het betekent echter niet dat we niet in de kuif gepikt kunnen worden door ontwikkelingen die we niet hadden voorzien, maar die ons ‘wegvagen‘, en dan heb ik het niet over gezondheidsproblemen of een ongeval.
Maar dingen die we hadden kúnnen voorzien, als we hadden opgelet. Of zelfs dingen waarvoor we werden gewaarschuwd door ‘doemdenkers‘, maar waarbij wij dachten dat het wel niet zo’n vaart zou lopen. Of dat ‘ze‘ het nooit toe zouden staan. Of dat onze keuze in het ‘stemhokje‘ de trend zou helpen ombuigen, maar na de verkiezingen blijkt de armslag van onze volksvertegenwoordigers beperkt. Veel dingen staan ‘Op Rails‘, vastgelegd in wetten, regels en verdragen, en bewaakt door de ‘Pitbulls‘ van de ‘Deep State‘.
Ze zijn niet geïnteresseerd in u of mij persoonlijk, maar wel als we er blijk van geven graag zelf aan het roer te staan, en de overheid uit te dagen tot het afleggen van verantwoording, terwijl die overheid druk is ons in deze of gene richting te ‘nudgen‘. Een techniek die wars is van feiten en argumenten, en het moet hebben van het mobiliseren van onze gevoelens, sentimenten en emoties. Meer zoals reclame.
Wel is het zo dat afzonderlijke afdelingen van het overheidsapparaat elkaar bij tijd en wijle voor de voeten lopen. Het ene ‘ministerie‘ trekt alles uit de kast om ons richting elektrische auto te ‘nudgen‘, en de andere afdeling trekt het kleed onder de voeten van dat ministerie vandaan omdat ze geld nodig hebben, en die elektrische auto ‘ontdekken‘ als melkkoe. Daarnaast is er een afdeling van de overheid die de wanhoop nabij is, omdat het ‘netwerk‘ al die elektrische voertuigen en verwarmingsinstallaties helemaal niet aankan.
En dat wisten ze in ‘Den Haag‘ járen geleden al! De één ‘nudged‘ de ene kant op, en de andere in exact tegenovergestelde richting, en u en ik zitten met een schizofrene realiteit waar geen plan op te trekken valt.
Vooral omdat beleidsmakers hebben afgeleerd om gewoon een eerlijk verhaal op te hangen, en dan maar zien of we interesse hebben, en liever ‘nudgen‘, loopt alles in het honderd. Zelfs de oorlogen, en zorgvuldig voorbereidde publieks-gebeurtenissen, zoals recent dat akkefietje in Canada. Iedereen rotzooit maar wat aan. En je kunt je voorstellen dat een ‘nudger‘ op enig moment de hand overspeelt, en het land een direct treffen met Rusland en/of China binnen voert. Oeps!
En net terwijl de steun voor die oorlog van de NAVO op het grondgebied van Oekraïne tanende is. Sta je als land ineens op het wereldtoneel met het kortste stokje, zonder hulp, en slaat hoop om in vrees. Dacht je dat je lekker bezig was, aas Haantje-de-voorste in die oorlog, gaat alles kapot wat je voorouders hebben opgebouwd, alleen omdat een ‘nudger‘ denkt dat het een psychologisch spelletje is, en je kampioen bent als je zoveel mogelijk mensen weet te verleiden tot iets waar ze alleen maar slechter van worden. Reclame, en ‘nudgen‘, maakt verstandige mensen ‘Stupide‘
Op de Russische televisie was onlangs een programma waarin werd gespeculeerd op de mogelijkheid dat Rusland de Rotterdams olie-industrie in de as zou leggen.
Als wij ‘Northstream‘ opblazen, de operaties van Oekraïne leiden en begeleiden middels onze ‘adviseurs‘, en ondersteunende apparatuur, zoals de ‘spy-drones‘ boven de Zwarte Zee die een coördinerende taak hebben, en militairen van de NAVO zijn nodig om complexe systemen te onderhouden, repareren en bedienen, dan kunnen we niet meer volhouden dat we gewoon ordinaire wapenboeven zijn die lekker verdienen aan die oorlog, maar dat we ons er verder niet mee bemoeien.
En als NAVO-landen dan straaljagers en raketten voor de lange afstand gaan leveren, onderhouden, en repareren, en nog intensiever betrokken raken bij die oorlog als strijdende partij dan nu al het geval is, dan komt er toch een moment waarop het ‘nudgen‘ leidt tot vergelding. Wilt u dat? Denkt u dat dat voor u een rooskleurige situatie zal zijn? Houdt u er in uw verwachtingen rekening mee? Want voor de leiders van de ‘Warparty‘ is er niks belangrijkers dan het winnen van die oorlog, maar we vechten achteruit, en lopen er op leeg.