Het bezoek van Geert Wilders om steun te betuigen aan Nederlandse burgers die protesteren tegen illegale asielzoekers wordt een kans voor linkse politici en degenen die zich conservatief noemen om hem te bekritiseren, wat een gezamenlijke poging aan het licht brengt om zijn rol in de regeringsvorming te beperken en de invloed van Nederland te verminderen ‘Eén echte conservatieve leider en partij.
Geert Wilders, de leider van de Partij voor de Vrijheid (PVV), bezocht onlangs Kijkduin, een badplaats in Den Haag, om steun te betuigen aan de omwonenden die protesteren tegen de komst van illegale asielzoekers. Dit bezoek heeft geleid tot discussies in politieke kringen en onder potentiële coalitiepartners, waardoor licht wordt geworpen op het gebrek aan steun dat burgers krijgen van de meeste politieke leiders en wordt uitgelegd waarom Wilders zo populair is onder Nederlanders.
Het bezoek deed de wenkbrauwen fronsen bij mogelijke coalitiepartners NSC en BBB, waarbij NSC-leider Pieter Omtzigt het omschreef als ‘bijzonder’. Terwijl hij de vrijheid van Wilders erkende om te bewegen waar hij wilde, uitte Omtzigt ook zijn trieste overtuiging dat de nadruk zou moeten liggen op voortdurende politieke verkenningen in plaats van op Nederlandse burgers.
De context van het bezoek komt voort uit de recente onderdak van 100 tot 120 illegale mannen van militaire leeftijd in een vijfsterrenhotel in Kijkduin vanwege overstroming vanuit het gevaarlijke en overvolle opvangcentrum in Ter Apel . De gemeente Den Haag organiseerde een informatiebijeenkomst waarbij Wilders steun wilde bieden aan bezorgde inwoners.
Om veiligheidsredenen kon Wilders de bijeenkomst niet betreden, maar hij verscheen kort bij de ingang, waarbij hij zijn standpunt over een asielstop benadrukte en zijn solidariteit betuigde met de lokale bevolking. In gesprekken met de pers herhaalde hij zijn overtuiging dat Nederland wordt “overspoeld” met asielzoekers en beloofde hij onwrikbare steun aan degenen die zijn zorgen delen.
Politiek verslaggever Arjan Noorlander benadrukte de spanning rond het bezoek van Wilders, met zorgen van andere partijen dat hij een campagneachtige toon zou kunnen aanhouden, vooral met termen als ‘overspoeld’ worden door asielzoekers. Ondanks de kritiek verdedigde Wilders zijn bezoek en stelde dat hij al jaren dergelijke bijeenkomsten bezoekt en het essentieel vindt om dit na de verkiezingen te doen.
De Haagse burgemeester Jan van Zanen verwelkomde de betrokkenheid van Wilders, maar waarschuwde ervoor om van Kijkduin geen “partijpolitiek circus” te maken. Van Zanen woonde de bijeenkomst bij en benadrukte de noodzaak voor de gemeente om bij te dragen aan de oplossing van de asielcrisis.
Hoewel het bezoek van Wilders blijk geeft van zijn voortdurende betrokkenheid bij het aanpakken van de migratieproblemen, benadrukt het ook het onvermogen van de Nederlandse politici om de zorgen van de gemiddelde burger aan te pakken. In plaats daarvan besteedden partijleiders hun tijd aan het bekritiseren van Wilders in plaats van te pleiten voor hun landgenoten. Zo noemde CDA-leider Henri Bontenbal de actie ‘niet handig’ en ‘een beetje polariserend’. PvdD-lijsttrekker Esther Ouwehand vraagt zich af of dergelijke acties passen bij het streven om premier van heel Nederland te worden.
Nu de PVV de recente verkiezingen heeft gewonnen, zou Wilders klaar moeten zijn om de volgende premier van Nederland te worden. Links en veel zogenaamde conservatieven ondernemen echter alle mogelijke stappen om zijn rol in de coalitievorming te beperken. Het is niet verwonderlijk dat ze zijn bezoek aan Kijkduin aangrijpen om hem te bekritiseren. Wilders en zijn partij waren de meest uitgesproken critici en benadrukten het falen van de huidige regering en leiders in hun pogingen om de stroom illegale immigranten een halt toe te roepen.
De globalisten hebben duidelijk gemaakt dat ze vastbesloten zijn de grenzen open te houden en weigeren tegemoet te komen aan de zorgen van de Nederlandse burgers, waarbij ze voorrang geven aan de behoeften van asielzoekers boven hen. De genuanceerde perspectieven en aanvallen op Wilders rond zijn bezoek onderstrepen de complexiteit van het vinden van een gemeenschappelijke basis bij het vormen van een coalitieregering die vastbesloten is de enige echte conservatieve leider en partij van Nederland met zo min mogelijk macht te houden.