De voorgeleiding van Trump op basis van federale aanklachten is een ernstig moment voor de VS

Het is de Verenigde Staten van Amerika v. Donald J. Trump.

Voor het eerst in de geschiedenis probeert het land een persoon die is gekozen om het als president te leiden, strafrechtelijk te vervolgen .

Trump moet dinsdag voor de rechtbank in Miami antwoorden op een aanklacht van 37 punten waarin wordt beweerd dat hij opzettelijk geheime documenten achterhield nadat hij zijn ambt had verlaten en weigerde ze terug te geven.

Zijn verschijning zal een wereldschokkend en zelfs tragisch moment zijn in de geschiedenis van een republiek die meer dan twee eeuwen heeft standgehouden na te zijn gebaseerd op het principe dat geen enkele leider absolute macht heeft of boven wetten mag staan ​​die van toepassing zijn op andere burgers.

Dinsdag wordt een ernstige dag die nog diepere verdeeldheid zou kunnen verscheuren in een toch al vervreemd land, vooral gezien het feit dat Trump-aanhangers al eens hun toevlucht hebben genomen tot geweld in een poging de wil van het volk omver te werpen nadat de ex-president weigerde zijn verlies in een democratische verkiezing.

Senator Mitt Romney uit Utah, een frequente Republikeinse criticus van Trump, verwijt de ex-president maandag dat hij het land een beproeving heeft aangedaan waarvan hij zei dat die had kunnen worden vermeden.

“Ik ben boos”, zei Romney, de Republikeinse presidentskandidaat van 2012. “Het land gaat door een tumult gaan als gevolg van één ding. President Trump heeft geen militaire documenten overhandigd toen hem daarom werd gevraagd.”

“Waarom zal het land al deze angst en tumult moeten doorstaan?”

Hoe traumatisch en ongekend een federale vervolging van de ex-president ook belooft te worden, het is geen complete verrassing. In sommige opzichten is het een bijna logische coda voor een ambtstermijn van het Witte Huis waarin Trump de conventies van het presidentschap aan de kaak stelde, de overtuiging uitdrukte dat hij “totale” macht had in strijd met de grondwet en tweemaal werd afgezet.

Trump, die geen wangedrag beweert, is niet veroordeeld voor strafbare feiten. En er is nog veel dat zich nog zal ontvouwen. Een aanklacht vertegenwoordigt doorgaans de best mogelijke recitatie van het bewijsmateriaal in een zaak voor het openbaar ministerie. Getuigen worden niet kruisverhoord in een grand jury om te testen op verklaringen die de beklaagde zouden kunnen helpen. En het blijft onduidelijk of deze zaak vóór de verkiezingen van 2024 voor de rechter komt.

Maar Trump ligt al lang op ramkoers met de wet. Hij wacht op zijn proces in een andere strafzaak in Manhattan nadat hij onschuldig had gepleit voor het vervalsen van zakelijke gegevens in een drama dat voortkwam uit een zwijggeldbetaling. Hij zal waarschijnlijk tegen het einde van de zomer horen of hij zal worden aangeklaagd voor het ongedaan maken van de verkiezingsoverwinning van president Joe Biden in Georgië. Beide zaken worden aangespannen door lokale officieren van justitie en niet door de federale overheid.

Speciaal aanklager Jack Smith , die de grand jury-aanklacht tegen Trump heeft ingediend in de geheime documentenzaak en ook zijn gedrag in de aanloop naar 6 januari 2021 onderzoekt, rechtvaardigde zijn beslissing door vorige week in een zeldzaam openbaar optreden te stellen dat het land één stel wetten had en dat ze voor iedereen gelden.

Zijn aanklacht, boordevol details over Trumps rampzalig lakse omgang met geheim materiaal, schokte veel regeringsveteranen.

“Als hij zoiets heeft (gedaan) als wat de aanklacht beweert, en de regering zal het natuurlijk moeten bewijzen, dan heeft hij zeer ernstige misdaden begaan”, zei de voormalige nationale veiligheidsadviseur van Trump, John Bolton, maandag tegen CNN This Morning . .

“Dit is een vernietigende aanklacht. … Ik denk dat dit het einde zou moeten zijn van de politieke carrière van Donald Trump.”

Trump zal ook worden beschuldigd van samenzwering bij zijn aanklacht – vandaar dat de volledige titel van de aanklacht “De Verenigde Staten van Amerika v. Donald J. Trump en Waltine Nauta” is. De persoonlijke assistent van de ex-president wordt geconfronteerd met zes aanklachten, waaronder verschillende aanklachten wegens obstructie en verhulling.

Het dilemma van wel of niet opladen

Elke vervolging houdt ook een keuze in. Soms zijn vermeende overtredingen zo ernstig dat het negeren ervan de rechtsstaat en de structuur van de samenleving en de democratie zou ondermijnen. Maar deze impuls moet ook worden afgewogen tegen de vraag of de nationale belangen het meest gediend zijn met vervolging.

De zaak van een ex-president – ​​die de steeds groter wordende nationale scheidslijnen al als politiek instrument heeft gebruikt en die heeft beweerd het slachtoffer te zijn van gepolitiseerde strafrechtelijke onderzoeken – betekende dat Smith en procureur-generaal Merrick Garland voor een dilemma stonden dat even scherp was als alle aanklagers in de geschiedenis .

De gevoeligheid van de kwestie wordt versterkt door het feit dat de voormalige president wordt achtervolgd door het ministerie van Justitie van zijn opvolger in het heetst van de strijd van een verkiezingscampagne waarin hij probeert het Witte Huis terug te vorderen van Biden.

Veel Republikeinen, vooral die in de House GOP-conferentie, maakten vorige week gebruik van deze hoogst ongebruikelijke omstandigheid om een ​​rookgordijn voor Trump neer te leggen – nog voordat ze de aanklachten tegen hem hadden gelezen. En zelfs nadat de aanklacht was ontzegeld, escaleerden ze hun poging om de vervolging te laten ontsporen in een demonstratie van harde partijdige politiek.

“Het idee van gelijke rechtvaardigheid speelt hier niet”, zei spreker Kevin McCarthy maandag, waarbij hij valse overeenkomsten trok tussen geheim materiaal gevonden in het bezit van ex-vicepresidenten Biden en Mike Pence, die de terugkeer ervan niet blokkeerde, zoals Trump wordt beweerd gedaan hebben. (De DOJ heeft zijn onderzoek naar Pence afgesloten, terwijl het onderzoek van de speciale raadsman naar Biden’s behandeling van geheime documenten aan de gang is.)

De meeste Republikeinen lijken te hebben berekend dat met Trump als koploper in de presidentiële voorverkiezingen van de GOP, ze geen andere politieke keuze hebben dan zich aan te sluiten bij zijn vernietigende aanvallen op het ministerie van Justitie. Maar in een opmerkelijke beweging op maandag was de voormalige gouverneur van South Carolina, Nikki Haley, die ook kandidaat is voor de nominatie, harde kritiek op Trump, ook al bleef ze bij haar beweringen dat het huidige ministerie van Justitie corrupt was.

“Als deze aanklacht waar is, als wat erin staat werkelijk het geval is, dan was president Trump ongelooflijk roekeloos met onze nationale veiligheid”, zei Haley op Fox News. Haar opmerkingen vormden een impliciet argument dat de ex-president – die ze diende als zijn ambassadeur bij de Verenigde Naties – niet opnieuw de taak moest krijgen om de geheimen van het land te bewaken.

Sommige Republikeinen wijzen ook op het feit dat Trump wordt aangeklaagd op grond van de ingrijpende spionagewet om te proberen te beweren dat de beschuldigingen tegen hem minder ernstig zijn, aangezien hij niet echt wordt beschuldigd van spionage of het doorgeven van geheim materiaal aan een buitenlandse mogendheid. De spionagewet van 1917, aangenomen tijdens de Eerste Wereldoorlog, bestrijkt een breed scala aan misdrijven die verband houden met wangedrag rond nationale defensie-informatie.

“Donald Trump, je mag zijn lef haten, hij is geen spion, hij heeft geen spionage gepleegd”, zei senator Lindsey Graham uit South Carolina, een loyale Trump-aanhanger, zondag op ABC.

En senator Marco Rubio uit Florida, de vice-voorzitter van de inlichtingencommissie van de Senaat, berispte Trumps omgang met gevoelige documenten, maar voerde aan dat Smith en Garland een fout hadden gemaakt door niet voldoende na te denken over de vraag of het echt in het nationale belang was om te vervolgen.

“Er is geen beschuldiging dat er schade is toegebracht aan de nationale veiligheid. Er is geen aantijging dat hij het aan een buitenlandse mogendheid heeft verkocht of dat het aan iemand anders is verhandeld of dat iemand er toegang toe heeft gekregen’, zei Rubio op ‘CBS Mornings’ op maandag. “En je moet de schade daarvan, of het gebrek daaraan, afwegen tegen de schade die deze aanklacht het land aandoet.”

Wat zou er verloren gaan door Trump een pass te geven

Maar hoe pijnlijk een presidentiële aanklacht ook zal zijn voor het land, een beslissing om Trump niet aan te klagen voor zo’n verschrikkelijk onzorgvuldige behandeling van geheime documenten zou niet alleen een signaal afgeven dat de machtigen boven de wet staan. Het zou ook het risico met zich meebrengen dat dergelijk arrogant gedrag acceptabel is – of in ieder geval te moeilijk om te vervolgen. De gevolgen van een dergelijke beslissing voor de inlichtingendiensten van het land kunnen desastreus zijn.

Doorgaans zijn federale rangfunctionarissen zeer beschermend ten opzichte van geheim materiaal, wetende dat zelfs een fout in de behandeling van één document hen in moeilijkheden met de wet kan brengen of hen in de gevangenis kan doen belanden. De aanklacht van Smith beweert dat Trump tientallen documenten bewaarde in een douche, een balzaal en zelfs een badkamer in zijn drukbezochte resort in Mar-a-Lago. Het beweert ook dat hij een enorm gevoelig militair document liet zien aan verschillende gasten van zijn Bedminster-golfclub en toegaf dat hij het niet kon vrijgeven omdat hij niet langer president was. Een deel van het materiaal dat hij had geweigerd terug te geven aan de regering had betrekking op nucleaire capaciteiten van de VS en het buitenland.

Deze verbluffende minachting voor de geheimen van het land roept enorme vragen op over het gedrag van Trump in het verleden en lijkt het besluit van de regering te ondersteunen om haar toevlucht te nemen tot een strafrechtelijk onderzoek om het materiaal terug te halen.

Meer in het algemeen roept het ook de vraag op die de kiezers, en niet de rechtbanken, zullen beslissen – of Trump ooit weer dergelijk materiaal als president moet worden toevertrouwd. Het is een vraag voor de verkiezingen van 2024, maar kan ook in een rechtszaak worden uitgelokt.

Het gedrag van Trump lijkt een buitengewoon geval te vertegenwoordigen van een opperbevelhebber en bewaker van de meest waardevolle geheimen van de natie die zijn persoonlijke motivaties – wat die ook zijn – boven het nationale belang plaatst bij misbruik van het publieke vertrouwen.

“Wetend wat we nu weten, naast alle details in de aanklacht terwijl deze zich ontvouwt, bestaat er enige twijfel dat Donald Trump een duidelijk en actueel gevaar vormt voor de Verenigde Staten van Amerika?” vroeg Valerie Plame, wiens dekmantel als CIA-officier door leden van de regering-Bush werd opgeblazen als kennelijke vergelding voor kritiek op haar Irak-beleid door haar overleden echtgenoot, voormalig ambassadeur Joseph Wilson. Plame sprak vorige week met CNN’s Jake Tapper en voegde eraan toe dat “het voor elke Amerikaan gewoon onrealistisch is om te blijven doen alsof het anders is”.