De ondergang van het vrije woord

Vrije woord Wat is er aan de hand met de media? Die vraag hoor ik vaker gesteld worden door mensen die afgeven op de kwaliteit van onze Tv-programma’s, maar ook op die van de schrijvende pers. Sinds de opkomst van de alternatieve onlinemedia vertonen de kijkcijfers al jaren een dalende lijn. Tv- en radiostations, en de omroepen maken zich zorgen over de afnemende belangstelling.

Vrije woord De tijd dat populaire programma’s miljoenen kijkers hadden is geweest. De opkomst van commerciële zenders, het groeiende aanbod van programma’s en uitbreiden van de zendtijd was mede de oorzaak van de afname en gaf ook spreiding van de kijkcijfers. De versnippering en uitbreiding van het aantal uitzendgemachtigden was ook een oorzaak.

De schrijvende pers kreeg ook last van de concurrentie van internet maar kon er op in spelen door het oprichten van eigen websites. Zo zijn de papieren versies van dag- en weekbladen gedaald naar een stabiel aantal en zijn het aantal online-abonnees gestegen tot redelijk stabiel. Ook onder de jongere generatie is er wel behoefte om een tastbaar boek of krant in de hand te hebben dan het getuur op een smartphone. Met de technologische vooruitgang is de media gedwongen zich aan te passen aan de veranderende tijdgeest.

Door de digitalisering zien ook de schatrijke investeerders dat met het internet een nieuwe wereld open gaat voor de makers en verspreiders van het nieuws. De nieuwsmakers zijn de politiek en alle gebeurtenissen in de wereld die opvallen door af te wijken van het normale of het oude. De verspreiders van het nieuws zijn het journaille en hun bazen, de eigenaren van de gevestigde media. Rijke investeerders begrepen dat het bezitten van de verschillende media hun meer invloed gaf en dus macht.

Door het opkopen van kleinschalige mediabedrijven kregen de multinationale mediagiganten wel heel veel invloed. Ze kregen een steeds groter bereik met een groeiend aantal abonnees.

De regeringen van de landen die zich mondiaal aansloten bij de globalistische organisaties de VN/WHO/WEF/IMF/EU zagen in dat ze hun boodschap aan het volk moesten verspreiden via de multinationale mediagiganten. Daarvoor was het handig dat er wederzijds een sterke lobby werd gevoerd om elkaar stevig in het zadel te houden. De samenwerking tussen Big Brother en Big Media was geboren. Deze ontwikkeling heeft alles te maken met de globalisering van de wereldeconomie die van kleinschalige ondernemingen grote multinationale bedrijven maakte.

Zo is Big Farma groot geworden en ook Big Tech en de financiële wereld die zich heeft verenigd in Big Banks en de beleggersclubs Black Rock en Vanguard, die wereldwijd honderden biljoenen dollars beheren van de rijken der aarde. De centrale banken en de bestuurders van de supranationale organisaties worden door de invloed van het gigantisch bedrag aan belegd vermogen van de schatrijke elite gedwongen om een beleid te voeren dat het grootkapitaal in de kaart speelt.

Zo werkt de macht van het grootkapitaal. Zorg dat je het (belegd) kapitaal verenigt via beleggersclubjes en zorg dat de bestuurders van de schatrijke beursgenoteerde multinationale bedrijven invloed krijgen op de bestuurders van de VN/WHO/WEF e.a. ter verkrijging van wereldmacht.

De gevestigde media moesten natuurlijk ook worden opgekocht om de globalistische Agenda 2030 uit te rollen over de wereldbevolking. Via onze gezondheid en het klimaat kun je de wereldbevolking beïnvloeden door mensen bang te maken voor gevaarlijke epidemieën en opwarming van de aarde. Je krijgt de internationale pers op de hand als het journaille een goede beloning ontvangt van hun multinationale bazen. Zoals overal geldt zeker hier het spreekwoord, “wiens brood men eet, wiens woord men spreekt.”

Op gegeven moment zien de globalistische machthebbers in dat er een storend tegengeluid circuleert op de alternatieve en sociale media. Daar wordt namelijk een ander verhaal verteld dat met de dag groeit nu steeds meer mensen wakker worden en inzien dat we de laatste jaren nogal eenzijdig worden geïnformeerd door de mainstream media. De schandalen over de corona-vaccins, de frauduleuze handelingen in de financiële wereld, politieke intriges, het opgezwollen klimaatalarm en andere discutabele feiten hebben tot gevolg dat onafhankelijke onderzoeksjournalisten een kritisch en feitelijk verhaal verkondigen.

Zelfs wetenschappers die zich hebben losgeweekt van door de overheid gefinancierde instituten komen met andere feiten dan de verklaringen van het IPCC die de mensheid beschuldigt van de opwarming van de aarde. Zo zijn er talloze onderwerpen die de gevestigde media uit de weg gaan en geen onderwerp van discussie worden bij bijvoorbeeld de talkshows op TV. De media spannen zich voornamelijk in om belangrijke thema’s van de Agenda 2030 te promoten.

De prideparade’s en de voorlichting over inclusie, diversiteit en genderidentiteit hebben momenteel de hoogste prioriteit bij onze “nationale” omroepen, maar ook in het onderwijs.

De agenda 2030 met de 17 SDG’s moet er doorgedrukt worden. Straks wordt de CBDC gepromoot om iedereen de digitale euro aan te praten. Vanaf 25 augustus wordt de “EU Digital Service Act” van toepassing die tot doel heeft een veiligere digitale ruimte te creëren waar de fundamentele rechten van gebruikers worden beschermd.

Het woord van de overheid en internetgebruikers wordt dus beschermd om te voorkomen dat mensen met een ‘andere’ mening de overheid en z’n handlangers gaan tegenspreken met andere aantoonbare feiten. En is hoor en wederhoor niet meer van toepassing, tenzij een eerlijk openbaar wordt gevoerd.

Maar welke krant of omroep krijgt de gelegenheid te debatteren als de media op de hand zijn van de overheid. Oké, we hebben de alternatieve media nog. Maar de vraag rijst in hoeverre deze nog worden gehoord als we veel moeite moeten doen om ergens een kanaal te vinden zoals Blckbx.tv, café Weltschmerz, De Nieuwe Wereld, de omroep ON en andere vrije journalisten die hun verhaal doen via sociale media. Mogelijk staan we voor een grote omwenteling van het vrije woord dat via de nieuwe censuurwet van de EU aan banden wordt gelegd.

Ik ben zeer benieuwd in hoeverre tegenstanders van die nieuwe wet hun verhaal mogen doen over die zogenaamde veilige digitale ruimte op het openbare internet. Ach ja, Big Brother en z’n Big Sisters beschermen ons tegen virussen, tegen het klimaat, tegen anti-woke-activisten, tegen ‘foute meningen,’ en alles wat niet overeen stemt met het mainstreamverhaal.

Voorlopig kan ik op mijn eigen blog mijn ‘opstandige’ mening nog kwijt. Hoe lang ik nog kan mopperen op twitter is zeer de vraag. Het feit dat Elon Musk het symbool van de vrije vogel heeft vervangen door het X-symbool baart mij zorgen. Moet ik straks ook mijn naam wijzigen in mister X?