De motie is doordrenkt met het soort retoriek en valse beweringen die je normaal gesproken hoort tijdens de campagnebijeenkomsten van Trump of wanneer de voormalige president laat opstaat om tirades af te vuren op zijn sociale mediaplatform.
In een poging om een voorgesteld spreekverbod aan te vechten voorafgaand aan het proces tegen de staatsgreep van Donald Trump in Washington, DC, dienden advocaten van de voormalige president een motie in die gedeeltelijk luidt alsof het door de verdachte zelf is geschreven… als er meer grammaticale fouten in staan en routinematig heeft de hoofdletterregels van de Engelse taal overtreden.
Het 25 pagina’s tellende document staat bol van het soort retoriek en valse beweringen die je normaal gesproken hoort tijdens de campagnebijeenkomsten van Trump of wanneer de voormalige president laat opstaat om tirades af te vuren op zijn sociale mediaplatform.
De motie insinueert bijvoorbeeld dat zowel de onderliggende aanklacht als het voorgestelde spreekverbod deel uitmaken van de politieke campagne van president Joe Biden tegen Trump. Er is echter geen bewijs dat er ook maar een greintje waarheid schuilt in de beschuldiging dat Biden, in tegenstelling tot zijn voorganger , heeft geprobeerd zijn Ministerie van Justitie (DOJ) voor politieke doeleinden te gebruiken.
Toch verwijst de motie vaak naar ‘de regering-Biden’ in plaats van naar ‘de vervolging’, alsof deze twee met elkaar verbonden zijn.
Er wordt bijvoorbeeld gesteld dat het voorgestelde zwijgbevel “niets meer is dan een voor de hand liggende poging van de regering-Biden om haar meest prominente politieke tegenstander, die nu een indrukwekkende voorsprong heeft genomen in de peilingen, op onrechtmatige wijze het zwijgen op te leggen.”
De advocaten van Trump hadden ook kritiek op de onderliggende aanklacht en verklaringen van speciaal aanklager Jack Smith, die “ten onrechte insinueerde dat president Trump verantwoordelijk was voor de gebeurtenissen van 6 januari.”
Het is moeilijk te beargumenteren dat Trump niet verantwoordelijk was, gezien hoe hij zijn aanhangers op 6 januari vertelde om naar Washington DC te komen en vervolgens niets deed om hen tegen te houden terwijl ze het Capitool bestormden.
De advocaten van de voormalige president willen dit proces echter niet voeren over wat het is: de pogingen van Trump om de uitslag van de verkiezingen van 2020 ongedaan te maken. In plaats daarvan schilderen ze het af als een poging om ‘uitspraken die hij als president heeft afgelegd’ strafbaar te stellen, wat een grove verdraaiing van de waarheid is.
Wat hun juridische redenering betreft om zich tegen het zwijgbevel te verzetten, portretteren de advocaten van Trump hun cliënt als iemand die nooit zou proberen getuigen of leden van de jury te intimideren, en wiens retoriek onmogelijk anderen zou kunnen aanzetten tot het uiten van bedreigingen of het overgaan tot geweld.
De geschiedenis vertelt natuurlijk een ander verhaal.
Trump heeft de gewoonte opruiende uitspraken te doen en getuigen te proberen beïnvloeden. Vorige maand plaatste hij bijvoorbeeld een bericht op zijn socialemediakanaal waarin hij zei dat Jeff Duncan (R), de voormalige luitenant-gouverneur van Georgië, niet mocht getuigen in de zaak van die staat tegen de voormalige president.
Er zijn veel andere gevallen waarin Trump de grens tussen het louter afleggen van opruiende verklaringen en het knoeien met getuigen heeft overschreden, en mogelijk zelfs heeft overschreden. Meestal is hij voorzichtig in de manier waarop hij zijn woorden kiest, maar zijn volgers lijken de boodschap te begrijpen.
In feite is een Trump-aanhanger al beschuldigd van het uiten van een doodsbedreiging aan Tanya Chutkan, de voorzitter van de zaak, dus het valt nog te bezien hoe zij denkt over het argument dat de retoriek van de voormalige president onmogelijk kan worden opgevat als een oproepen om getuigen of juryleden lastig te vallen