Israël en de Verenigde Staten zijn gangsterstaten

Elk Teken Van Zelfs Maar Een Kleine Oppositie Is Genoeg Om Israël In Een Waanzin Van Bloedvergieten Te Brengen.

Israël  Ziekenhuisaanvallen, moorden op hulpverleners, schendingen van de soevereiniteit van ambassades zijn allemaal onderdeel van de zionistische koers. Vrienden in Washington praten uit beide kanten van hun mond met veroordeling, maar eindigen altijd aan de kant van hun partner in crime.

Elke oorlogsmisdaad gepleegd door de staat Israël, hoe gruwelijk ook, is logisch als je een paar basisfeiten in ogenschouw neemt. Ten eerste is een van de doelstellingen van Israël het etnisch zuiveren van Gaza. Ze moeten duizenden mensen op steeds brutaler wijze vermoorden, de overlevenden terroriseren en ziekenhuizen, universiteiten, moskeeën en kerken in militaire doelwitten veranderen.

Het eindspel is om de bevolking uit Gaza te verdrijven en het veilig te maken voor Israëlische kolonisten, gasexploratie en de aanleg van een kanaal ter vervanging van de Suez. Zelfs de bouw van een pier om humanitaire hulp binnen te halen is een Trojaans paard dat bedoeld is om de bevolking van Gaza ver weg te sturen en het grondgebied van de kolonistenkolonie uit te breiden.

Omdat zijn idee van succes voor het grootste deel van de mensheid een gruwel is, is Israël altijd bang dat de mate van trouw die de Verenigde Staten, hun belangrijkste beschermer en partner in crime, heeft getoond, zal verdwijnen. Het maakt niet uit hoeveel kandidaten voor een ambt voor het Amerikaanse Israel Political Action Committee (AIPAC) kruipen, het maakt niet uit dat Joe Biden het congres omzeilt om hen wapens te geven of erop staat hen te helpen en aan te moedigen, of dat hij meedoet aan het vertellen leugens over onthoofde baby’s of andere verhalen over wreedheidspropaganda.

Het maakt niet uit dat de staat samenspant met de bedrijfsmedia om Israël te verdedigen en iedereen marginaliseert die niet instemt met het plan. Ze zijn ook niet opgelucht als miljardairs met diepe zakken universiteitsvoorzitters uit hun posities laten ontslaan, terwijl hoofden symbolisch op snoeken worden gestoken als waarschuwing voor iedereen die zou kunnen afwijken van de officiële verhalen. Israël zal zich altijd zorgen maken, omdat het alleen het Amerikaanse beschermingsracket is dat het in zijn huidige vorm laat bestaan.

Dus wat moeten we doen als de Verenigde Staten zich alleen maar onthouden van een stemming in de Verenigde Naties die een al te kort staakt-het-vuren van twee weken vereist? Israël versnelt vervolgens zijn criminaliteit. Israël belegerde het Al-Shifa-ziekenhuis en doodde artsen, verpleegsters en patiënten. Daar werden ongeveer 300 dode lichamen ontdekt, waarvan sommige vastgebonden, gedumpt of verpletterd door Israëlische tanks.

Toen de troepen zich terugtrokken uit het ziekenhuis, troffen raketten van de Israëlische Defensiemacht het Iraanse consulaat in Damascus, Syrië, waarbij zeven mensen om het leven kwamen, onder wie twee generaals van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC). Het Verdrag van Wenen wordt verondersteld ambassades en consulaten te beschermen, maar waarom zouden Israël of zijn weldoener de VS het internationale recht moeten volgen, terwijl zij dit zo vaak ongestraft schenden?

Deze daden waren niet voldoende voor de zionistische entiteit. Er was nog een symbool nodig, nog een spraakmakende moord om te garanderen dat de vermeende sponsor nog steeds weet wie de leiding heeft.

De liefdadigheidsinstelling van de in Spanje geboren chef-kok José Andrés, World Central Kitchen, trok in deze fase van de Israëlische misdaadgolf aan het kortste eind. Zeven hulpverleners die in een konvooi van drie voertuigen in Gaza reisden, kwamen om bij drone-aanvallen. Eén voertuig werd geraakt, het tweede werd geraakt na een poging om passagiers in de eerste auto te redden, en het derde werd geraakt nadat hij probeerde de passagiers in het tweede voertuig te redden.

Het strekt hen tot eer dat de Palestijnen geloven in het tonen van degenen die zijn gedood, en dat de lichamen voor de hele wereld zichtbaar zijn gemaakt, om te voorkomen dat Israël het bloedbad zou kunnen minimaliseren.

José Andrés was een interessante keuze als doelwit. Hij had Israël heftig en publiekelijk verdedigd en een minister van de Spaanse regering veroordeeld die erop wees dat Israël oorlogsmisdaden pleegde. “Je vertegenwoordigt mij of Spanje niet. Ze verdient het niet om minister te zijn….President @sanchezcastejon zou haar uit haar functie moeten verwijderen…’

Andrés ontving een geschenk van $100 miljoen van Jeff Bezos van Amazon, is een vriend van Barack en Michelle Obama, en sloot zich aan bij Doug Emhoff, de echtgenoot van Kamala Harris, bij de aankondiging van een nieuw voedselprogramma in de VS. Misschien maakte dit officiële imprimatur zijn organisatie tot een gemakkelijk doelwit. Hoe kun je beter bewijzen dat je de ergste misdadiger in de buurt bent, dan te laten zien dat niemand veilig is. Andrés is nu een criticus en eist dat Israël stopt met het ‘willekeurige moorden’. Natuurlijk waren de moorden op zijn staf met grote precisie het doelwit. Er was niets willekeurigs aan de moorden.

De regering-Biden, de leidende gangster, is nog steeds vastbesloten wapens naar Israël te sturen. Biden belde Andrés om zijn condoleances te betuigen, maar het ministerie van Buitenlandse Zaken houdt vol dat Israël geen oorlogsmisdaden heeft begaan. De knipoogjes en duwtjes blijven doorgaan, omdat de cliënt laat zien dat hij op gelijke voet staat met zijn weldoener en niet als een ondergeschikte van welke aard dan ook mag worden beschouwd.

Twee maanden geleden noemde het Internationale Gerechtshof de Zuid-Afrikaanse beschuldiging van genocide tegen Israël “plausibel” en beval dat land te stoppen met het vermoorden van Palestijnen. Het heeft niets van dien aard gedaan en maakt duidelijk dat het de stad Rafah, het laatste toevluchtsoord, zal binnenvallen, en de VS maken duidelijk dat het groen licht heeft gegeven voor dit plan voor de ultieme gruweldaad.

De heersende klasse is verdeeld en de herverkiezingsvooruitzichten van Joe Biden zijn in gevaar, maar de toewijding aan de zionistische entiteit gaat door. Het volk moet zich blijven inzetten om op alle mogelijke manieren terug te vechten. Elke actie is belangrijk, van protestdemonstraties tot het verslaan van Biden en het lastigvallen van oorlogsmisdadigers wanneer ze in het openbaar durven te verschijnen.

Het is ook belangrijk om een ​​crimineel een crimineel te noemen en te verklaren dat de VS een schurkenstaat is en dat Israël, zijn belangrijkste cliënt, dat ook is. Ze kunnen het niet verbergen. Mensen als José Andrés geloofden dat hun connecties hen veilig maakten. Hij ontdekte dat dit niet waar was. Niemand is veilig voor de imperialisten. Het is het beste om moedig te werk te gaan en de criminelen een naam te geven en te schande te maken. Er is geen andere optie.