Voor de Europeanen is Trump al terug en heeft Amerika Oekraïne in de steek gelaten

Terwijl de Duitse Olaf Scholz naar het Witte Huis gaat, blokkeert Trump de hulp aan Oekraïne en kan hij mogelijk de uitkomst van de oorlog beïnvloeden.

Oekraïne  – Tijdens een bezoek aan Washington deze week zal de Duitse bondskanselier Olaf Scholz waarschijnlijk ontdekken dat Donald Trump al is teruggekeerd – althans in termen van het Amerikaanse beleid ten aanzien van Europa’s ergste strategische nachtmerrie in Oekraïne.

Scholz arriveert net op het moment dat de Republikeinen in het Congres, handelend in opdracht van Trump, de militaire hulp aan Kiev blokkeren, waardoor het lot van het omstreden land in gevaar komt.

De tegenslag in Washington komt op het moment dat de Oekraïense troepen in de frontlinie klagen over een tekort aan munitie, en terwijl Russische troepen een grote poging ondernemen om de verwoeste ruïnes van de stad Avdiivka in te nemen .

Het is een bijzonder grimmig scenario voor de Duitsers, die vrezen dat ze nu de belangrijkste kampioen van Kiev zullen worden – een rol die ze nooit hebben gewild en de voorkeur geven aan de rol van Washingtons sidekick.

“De discussies tussen het Huis van Afgevaardigden en de Senaat over de financiering van steun aan Oekraïne zijn uiteraard een onderwerp dat we bijzonder nauwlettend volgen”, zei een hoge Duitse regeringsfunctionaris voorafgaand aan Scholz’ reis.

Dat is op zijn zachtst gezegd een understatement. Sinds Rusland bijna twee jaar geleden Oekraïne binnenviel, zijn de VS met ruime marge de grootste verstrekker van militaire hulp aan Kiev. Nu die steun is opgeschort en er weinig zekerheid is dat deze binnenkort weer zal worden hervat, staat de wereld op zijn kop voor de Europese bondgenoten van Oekraïne.

Scholz en president Joe Biden, van wie bekend is dat ze een goede verstandhouding hebben, zijn van plan vrijdag ongeveer een uur één-op-één te ontmoeten in het Witte Huis, aldus een bron van de Duitse regering.

“Er bestaat een sterke vertrouwensrelatie tussen hen beiden”, zei een hoge Duitse functionaris.

Scholz zal die connectie waarschijnlijk benutten om Biden zover te krijgen dat hij hem vertelt hoe waarschijnlijk het is dat het Congres uiteindelijk miljarden aan nieuwe hulp aan Oekraïne zal goedkeuren.

Het antwoord zal naar verwachting de Duitse leider niet bevallen.

Ironische omkering

Voor de twee leiders zal de ironie pijnlijk duidelijk worden. Aan het begin van de oorlog was het Scholz die zijn leiding overnam van Biden. Duitsland was de grootste achterblijver bij het verlenen van militaire hulp aan Oekraïne – en het was Biden die de regering van Scholz ertoe aanzette veel meer te doen. Destijds weigerden de Duitsers, uit angst om in een spiraalvormig conflict met Poetin verwikkeld te raken, zware wapens naar Oekraïne te sturen totdat de Amerikanen en andere NAVO-bondgenoten dat eerst deden.

Die dynamiek is nog niet helemaal verdwenen. Ondanks herhaalde verzoeken van Oekraïne heeft Scholz tot nu toe geweigerd om Oekraïne te voorzien van Taurus-langeafstandskruisraketten, uit angst dat de Oekraïners deze zouden kunnen gebruiken om doelen in Rusland aan te vallen. Groot-Brittannië en Frankrijk hebben intussen kruisraketten geleverd.

Nu ligt de last steeds meer bij Scholz om het voortouw te nemen. Duitsland staat na de VS op de tweede plaats  wat betreft het verstrekken van militaire hulp aan Oekraïne, nadat het tot en met oktober vorig jaar 17,1 miljard euro aan hulp had gegeven, volgens een telling van het Kiel Institute for the World Economy. Groot-Brittannië heeft daarentegen 6,57 miljard euro verstrekt, terwijl Frankrijk slechts 0,54 miljard euro heeft bijgedragen.

In het licht van deze cijfers heeft Scholz de Europese landen ertoe aangezet meer hulp aan Oekraïne te verlenen, en heeft hij ook zijn irritatie geuit over het feit dat Duitsland zijn reputatie als aarzeler ten opzichte van Oekraïne niet heeft geschaad, ondanks de hulp die het heeft geboden.

“Ik ben geïrriteerd door de voortdurende kritiek die Duitsland krijgt omdat de regering zogenaamd niet genoeg doet en te terughoudend is om actie te ondernemen”, zei hij in een interview met het Duitse weekblad Die Zeit. “We hebben meer gedaan dan enig ander EU-land – veel meer. Daarom telefoneer ik veel en vraag ik mijn collega’s om meer te doen.”

De vraag is of de Amerikaanse en Europese kiezers dit doel zullen steunen, vooral nu de oorlog voortduurt. Volgens het Pew Research Center is het aandeel Amerikanen dat zegt dat de regering te veel steun aan Oekraïne geeft sinds de invasie van februari 2022 gestaag gegroeid, waarbij ongeveer de helft van de Republikeinen nu zegt dat de VS te veel aan Kiev geeft.

Ook in Duitsland staat het publiek ambivalent tegenover het ingrijpen om de leegte op te vullen. Volgens een onderzoek van de Körber Foundation zou slechts 38 procent van de Duitsers graag een sterkere betrokkenheid van Duitsland op het wereldtoneel zien .

Ondertussen ontbreekt het Europa nu aan de capaciteit om de munitie te produceren die het land nodig heeft, ook al hebben Duitsland en andere Europese landen hun uitgaven aan Oekraïne sterk kunnen verhogen.

De EU voert haar munitieproductie op en heeft beloofd tegen het einde van het jaar 1,1 miljoen granaten naar Oekraïne te sturen ; de productiecapaciteit van de EU zou in 2025 moeten stijgen tot 2 miljoen rondes.

Hoewel deze cijfers aanzienlijk zouden zijn, is timing van essentieel belang. De EU had oorspronkelijk geprobeerd Oekraïne tegen maart 1 miljoen granaten te bezorgen, maar de producenten bleven mijlenver achter bij dat doel.

“Als je een soldaat aan het front vraagt ​​wat hij nu het meest nodig heeft, zal het antwoord granaten zijn”, zei de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken, Dmytro Kuleba,  woensdag tijdens een bezoek aan Kiev van Josep Borrell, de topdiplomaat van de EU.

Duitsland en Europa hebben veel meer invloed op het voortbestaan ​​van Oekraïne dan de VS. Voor de Europeanen zou een Oekraïense nederlaag rampzalig kunnen zijn voor de veiligheid van het continent.

De Europese leiders vrezen dat als Poetin in Oekraïne wint en Trump terugkeert naar het presidentschap, landen als Letland of Moldavië de volgende zouden kunnen zijn.

Toen hij dat vooruitzicht besprak, zei een hoge Europese diplomaat, die op voorwaarde van anonimiteit sprak, onlangs tegen de media: “Dit zijn de dingen die mij ‘s nachts wakker houden.”