Alles wat u moet weten over Trump en het 14e amendement

Als u in de war bent door het nieuws van de afgelopen weken over de geschiktheid van Donald Trump om in verschillende staten op de stemming van 2024 te verschijnen, bent u niet de enige.

Trump – Een hele reeks staatsrechtbanken en verkiezingsfunctionarissen hebben uitspraken gedaan over ingewikkelde rechtsvraagstukken en constitutionele geschiedenis – geworteld in interpretaties van het 14e Amendement – ​​die hebben geleid tot een duizelingwekkende reeks juridische conclusies over de vraag of Trump “deelnam aan” een “opstand” toen een bende van zijn aanhangers viel het Capitool aan op 6 januari 2021.

Het Hooggerechtshof van Colorado oordeelde dat Trump niet meer in aanmerking komt om opnieuw als president te dienen. De minister van Buitenlandse Zaken van Maine – de hoogste verkiezingsfunctionaris van de staat en een democraat – maakte een soortgelijk besluit. Maar de hooggerechtshoven van zowel Michigan als Minnesota hebben Trump toegestaan ​​op hun primaire stemrondes te blijven, en de staatssecretaris van Californië deed dat ook. De verspreide beslissingen hebben de schijnwerpers gericht op – wie anders – het Amerikaanse Hooggerechtshof, waarvan veel juridische experts verwachten dat het de uiteindelijke scheidsrechter zal zijn over het lot van Trump.

Het is veel geweest. Wij weten.

Dus in een poging om het uit te leggen, hebben we ons team van experts gevraagd de basisprincipes van Trump en het 14e amendement door te nemen.

Oké. Wat is hier eigenlijk aan de hand?

Het 14e Amendement van de Grondwet bevat een clausule die iedereen die “betrokken is bij opstand of rebellie” tegen de Amerikaanse regering, verbiedt een gekozen ambt te bekleden als hij of zij eerder een eed heeft afgelegd “ter ondersteuning van de Grondwet van de Verenigde Staten.”

Indieners in bijna elke staat hebben zich op die clausule beroepen om de geschiktheid van Trump voor het presidentschap aan te vechten, daarbij verwijzend naar zijn aansporing tot de rel van 6 januari 2021 in het Capitool.

Elke staat heeft verschillende wetten en procedures om te bepalen of kandidaten in aanmerking komen voor een ambt. Het Hooggerechtshof van Colorado en de minister van Buitenlandse Zaken van Maine hebben vastgesteld dat Trump in strijd is met het 14e amendement en daarom wordt gediskwalificeerd om op de presidentiële stembiljetten van de staten te verschijnen.

Dus is Trump eigenlijk van de stemming in die staten?

Nee. Hoewel de uitspraken beide gedenkwaardig waren, is de kans groot dat geen van beide enige invloed zal hebben op de daadwerkelijke presidentiële race.

De rechters in Colorado en de minister van Buitenlandse Zaken van Maine kwamen beiden overeen om de gevolgen van hun uitspraak op te schorten terwijl andere rechtbanken de zaak in behandeling nemen. Dit betekent dat het waarschijnlijk is dat Trump uiteindelijk zal verschijnen op het stembiljet voor de presidentsverkiezingen in beide staten – en dat als het Hooggerechtshof tussenbeide komt en deze beslissingen ongedaan maakt, hij ook op het stembiljet voor de algemene verkiezingen zal verschijnen.

Laten we even teruggaan. Wat is de opstandclausule van het 14e Amendement en is deze al eerder gebruikt?

De opstandclausule werd na de burgeroorlog aangenomen, voornamelijk als een manier om te voorkomen dat voormalige Zuidelijke leiders de macht in Washington en de Verenigde Staten opnieuw zouden overnemen. Het is zelden in een andere context ingezet en is nog nooit eerder toegepast op een presidentskandidaat.

Er is eigenlijk maar één modern voorbeeld waarin het wordt gebruikt. In New Mexico werd een plaatselijke districtscommissaris – Couy Griffin – in 2022 door een staatsrechtbank uit zijn ambt ontheven nadat hij schuldig was bevonden aan een beschuldiging van huisvredebreuk wegens deelname aan de aanval op het Amerikaanse Capitool van 6 januari.

De liberale waakhondgroep die hem uit zijn ambt wilde ontzetten was Citizens for Responsibility and Ethics in Washington – die nu het voortouw neemt bij de inspanningen om Trump niet-verkiesbaar te laten verklaren.

Trump is door een rechtbank niet strafrechtelijk schuldig bevonden aan opstand. Dus waarom wordt hem in deze staten de toegang tot stembiljetten ontzegd onder het 14e Amendement?

Er zijn uiteenlopende juridische opvattingen over de vraag of Trump daadwerkelijk schuldig moet worden bevonden aan de misdaad van ‘opstand’ voordat hij grondwettelijk niet in aanmerking kan worden genomen om te dienen omdat hij ‘betrokken is geweest bij’ een opstand.

De minister van Buitenlandse Zaken van Maine erkende dat het gemakkelijker zou zijn geweest om tot haar conclusie te komen als Trump schuldig of niet schuldig was bevonden aan de misdaad. Ze zei echter dat het haar verantwoordelijkheid was om zelf naar het bewijsmateriaal te kijken en niet afhankelijk was van het bestaan ​​van een strafrechtelijk proces of vonnis. Ambtenaren in andere staten kunnen tot een andere conclusie komen, en dat is één van de redenen waarom het imprimatur van het Hooggerechtshof noodzakelijk kan zijn.

Dus wat is het argument van Trump waarom hij niet van de troon moet worden gestoten?

Trump en degenen die met zijn standpunt verbonden zijn, hebben een overvloed aan argumenten naar voren gebracht waarom hij niet gediskwalificeerd zou moeten worden.

Eerst en vooral betoogt Trump dat zijn daden op 6 januari geen deelname aan of hulp aan een opstand inhouden. In feite, zo beweren zij, was 6 januari helemaal geen opstand, omdat er naar hun zeggen een gebrek aan organisatie was en niet gewelddadig of lang genoeg duurde om aan de grondwettelijke drempel te voldoen.

Trump zegt ook dat hij zijn recht op vrije meningsuiting uitoefende toen hij op 6 januari een menigte aanspoorde om “als een gek te vechten” om de verkiezingen ongedaan te maken. En de Colorado Republikeinse partij heeft betoogd dat haar rechten op vrije vereniging in het Eerste Amendement zijn geschonden door Trump daar uit de stemming te halen.

Daarnaast zijn er meer esoterische juridische argumenten geweest over waarom het 14e amendement hier niet van toepassing zou moeten zijn. Eén daarvan is dat het amendement niet van toepassing is op het ambt van president, omdat het amendement expliciet melding maakt van leden van het Congres, presidentskiezers en “elk ambt, civiel of militair, onder de Verenigde Staten” – en niet het presidentschap, waarvan zij beweren dat het daar niet onder valt. onder “elk kantoor … onder de Verenigde Staten”. Ze zeggen ook dat de eed die Trump als president heeft afgelegd specifieker is dan een eed om de Grondwet te ‘steunen’, dus dat deel is ook niet op hem van toepassing.

Bovendien heeft het team van Trump betoogd dat Sectie 3 van het 14e Amendement niet “zelfuitvoerend” is – dat het Congres, en het Congres alleen, kan beslissen of iemand niet in aanmerking komt, en niet individuele rechtbanken of verkiezingsfunctionarissen.

Wie zit er eigenlijk achter deze uitdagingen?

Een coalitie van vreemde bedgenoten pleit ervoor dat Trump niet in aanmerking komt. Twee liberale waakhondgroepen – CREW en Free Speech for People – hebben een groot deel van de rechtszaken gevoerd.

En John Anthony Castro, een al lang bestaande Republikeinse presidentskandidaat, heeft Trump in het hele land ook uitgedaagd – maar deze worden over het algemeen als minder serieus gezien en grotendeels snel afgewezen.

Maar er zijn enkele prominente conservatieve rechtsgeleerden die het idee steunen. Het meest opvallend is de voormalige federale rechter Michael Luttig, die in augustus samen met de bekende wetenschapper Laurence Tribe een artikel schreef in The Atlantic , dat een groot deel van het publieke debat rond de diskwalificatie van het 14e amendement op gang bracht.

Er is wellicht geen enkele persoon meer betrokken geweest bij de juridische gevolgen van Trumps pogingen om de verkiezingen die hij verloor ongedaan te maken, dan Luttig. Luttig adviseerde de toenmalige vice-president Mike Pence op beroemde wijze dat Pence niet de bevoegdheid had om de zogenaamde ‘nep-kiezers’ te tellen, wat Pence uiteindelijk op zijn pad zette om op 6 januari de echte kiezers te tellen. En een opiniestuk geschreven door Luttig in waarin hij betoogde dat Trump na zijn presidentschap niet kon worden afgezet, werd door veel Republikeinse senatoren aangehaald toen ze uiteindelijk stemden om hem vroeg in Bidens ambtstermijn niet te veroordelen.

Opvallend is dat prominente Democraten grotendeels op afstand zijn gebleven van de pogingen om Trump niet in aanmerking te laten komen. Biden zei na de uitspraak in Colorado dat het ‘vanzelfsprekend’ was dat Trump een opstandeling was – maar ‘of het 14e amendement van toepassing is, ik laat de rechtbank die beslissing nemen.’

Oké, dus wie mag er daadwerkelijk bellen?

Dat is… lastig, omdat elke staat verschillende wetten heeft over hoe kandidaten in aanmerking komen voor de stemming. Degenen die aandringen op de diskwalificatie van Trump hebben er bij de verkiezingsfunctionarissen van de staten op aangedrongen om de oproep te doen, maar ze zijn grotendeels geslaagd en zeiden dat het de rol van de rechtbanken is om dit geschil te beslechten. In Maine is de minister van Buitenlandse Zaken wettelijk verplicht om te oordelen over de geschiktheid van kandidaten.

Waarom hebben sommige staten anders geregeerd?

Hoewel Trump een hele reeks beslissingen heeft genomen die hem in staat hebben gesteld op het stembiljet te blijven in staten als Michigan en Minnesota, waren ze bijna allemaal het equivalent van een punter. Sommige staten ontdekten tekortkomingen in de juridische uitdagingen zelf. Anderen zeiden dat de uitdagingen voorbarig waren en alleen tijdens de algemene verkiezingen aan de orde mochten komen, waardoor de deur open bleef voor succesvolle uitdagingen in de toekomst.

Kan dit per staat worden besloten?

Vrijwel zeker niet. De bondgenoten van Trump hebben het Hooggerechtshof al gevraagd om in te grijpen, en de algemeen aanvaarde opvatting in de juridische gemeenschap is dat Colorado’s inval in de kwestie het Hooggerechtshof ertoe zal aanzetten om tussenbeide te komen. in andere staten kan het het Hooggerechtshof tot actie dwingen.

Oké, wanneer komt het Hooggerechtshof tussenbeide?

De betrokkenheid van de rechters zou op handen zijn, ook al is er geen officieel tijdschema. Zowel de Colorado GOP als de groepen die Trump uit de staat hebben verwijderd, hebben de rechtbank gevraagd snel te handelen.

Staten beginnen hun voorverkiezingen af ​​te ronden en af ​​te drukken, en het is minder dan drie weken voordat de presidentiële voorverkiezingen officieel van start gaan. De Colorado GOP heeft de rechtbank gevraagd een briefingschema op te stellen waardoor de zaak vóór Super Tuesday op 5 maart kan worden behandeld. De uitdagers willen het zelfs nog sneller: ze hebben de rechtbank deze week gevraagd om eventuele hoorzittingen te plannen, zodat er een beslissing kan worden genomen. uitgegeven vóór 11 februari, de dag voordat de primaire stembiljetten in de staat zullen worden verzonden.

Het Hooggerechtshof kan uiteraard doen wat het wil. Maar de meeste juridische experts hebben er bij de rechtbank op aangedrongen om hierover zo snel mogelijk uitspraak te doen.