Naar de hel of naar Ierland: Israëls definitieve oplossing voor hun Palestijnse probleem

Het voorstel van de Israëlische minister van Erfgoed, Amichai Eliyahu, dat het Israëlische probleem Gaza het beste kan worden opgelost door de inwoners te bombarderen en de overlevenden naar Ierland te verschepen, rechtvaardigt een serieuze discussie.

Zoals het Israëlische Ministerie van Defensie, Yoav Galant, duidelijk heeft verklaard dat het overkoepelende doel is om Gaza te ontdoen van “Hamas” en dat al het andere bijzaak is, zou het laten vallen van de grote wel eens op zijn plaats kunnen zijn. Als we bedenken dat Israël, samen met hun Yankee-vrienden, zonder enig besef van de Holocaust-gerelateerde ironie overweegt de tunnels te vergassen om ze van “Hamas” te zuiveren, kan Israëls nucleaire arsenaal net zo goed uit de opslag worden gehaald, afgestoft en vernietigd. goed gebruiken.

Wat bijkomende schade en slechte publiciteit betreft, vergeet dat allemaal. Je hoeft maar drie minuten op de sociale media door te brengen en naar alle jonge Palestijnse peuters te kijken, zowel levend als dood, om te zien dat Israël daar geen vloek voor uitspreekt. Een miljoen menselijke Bambis neerschieten of vergassen? Vergeet het.

Als Iers staatsburger ben ik vereerd dat de heer Eliyahu ons heeft gekozen als hun dumpplaats in plaats van bijvoorbeeld hun eigen Oekraïense broedplaats , waar het egoïstische beleid van de Israëlische bondgenoot Clown Prins Zelensky de mensen heeft laten leegbloeden. Zou het Oekraïense achterdeel Reich, nu meer dan de helft van de Oekraïense bevolking dood is of naar het buitenland is gevlucht, niet een veel beter interneringskamp kunnen zijn voor de miljoenen jonge gevangenen van Israël? 

En het is niet zo dat de Oekraïners amateurs zijn in het uitdelen van harde liefde, iets wat ze zelfs in de Tweede Wereldoorlog deden, toen de Ierse zionisten golfbanen voor zichzelf aanlegden terwijl de Polen bloedden .

Dat alles terzijde: Ierland zou, behoudens enkele aanpassingen op het onderwijsdepartement, een uitstekende dumpplaats zijn. Zoals de zaken er nu voor staan, beginnen kleine Ierse kinderen eerst geïndoctrineerd te worden met de fabels van Anne Frank voordat ze verder gaan met The Boy in the Striped Pyjamas , geschreven door een of andere in Dublin geboren Jood. 

Hoe kunnen Ierse leraren nog steeds de Ierse medeplichtigen in Auschwitz en Belsen vinden en tegelijkertijd hun hardnekkige trots op de Israëlische Herzog-moordbende behouden als de plaats overspoeld wordt met Palestijnen, die zouden kunnen beweren dat ook zij zijn vergast, beschoten en in groten getale zijn afgeslacht? is deze eeuwige hiërarchie van slachtoffers misschien niet helemaal koosjer?

Dan is er nog de kwestie van staatsburgerschap en, nog belangrijker, paspoorten. Moeten de Palestijnen allemaal een Iers paspoort krijgen, net zoals iedereen dat krijgt? Hoewel Ursula von der Leyen, Victoria Nuland en de andere leiders van Ierland daar uiteindelijk over zullen beslissen, zijn er nog enkele andere kwesties die in overweging moeten worden genomen. 

Portugal werd bijvoorbeeld onder een (Joodse) Wet van Terugkeer gedwongen het staatsburgerschap te verlenen aan elke Jood waar dan ook op Gods aarde, die op overtuigende wijze kon beweren dat hun voorouders bijna vijf eeuwen geleden tijdens de Inquisitie uit Portugal waren verdreven. Hoe zou het openen van de Ierse sluizen voor hordes Palestijnen gevolgen hebben voor al die Israëliërs, die tweede paspoorten verzamelen zoals de meeste kinderen postzegels verzamelen?

En hoewel ik het zelfs niet graag denk, zijn de Joden niet de enigen die in het verre verleden hebben geleden. Hier, bij de British Holocaust Memorial Trust , wordt ook melding gemaakt van Cambodja, Bosnië, Rwanda en Darfur, en aangezien Ierland wordt overspoeld door zowel Roma-zigeuners als Polen, die beiden ook onder de toorn van Bandera leden, zouden zij ook vermeld moeten worden in de verzonden berichten . bijvoorbeeld dat Duitsland Polen nooit één enkel dubbeltje heeft betaald, ook al heeft het miljarden in Israël gepompt om de weg vrij te maken voor joden uit Brooklyn, Birmingham, Bogotá en Belfast, die nooit in de buurt van Bandera’s kaplaarzen kwamen?

Het deporteren van Palestijnen, zoals de Boeren vóór hen, naar Ierse of andere reservaten is misschien niet zo’n goed idee, niet in de laatste plaats omdat het riekt naar Cromwells To Hell of Connaught uiteindelijke oplossing voor zijn Ierse probleem. Hoewel Cromwell, zoals iedere goede jood zou moeten weten, een zeer goede vriend was van de opwaarts mobiele joden in Engeland, blijft zijn naam een ​​gruwel voor mij en iedere Ier die net als ik denkt. 

De Ierse uitwerpselen van Cromwell hebben nog steeds hun veilige kamers in hun kerken en gezien de omvang van hun misdaden en die van de zelfbenoemde Church of Ireland tegen inheemse aboriginals zoals ik, weten ze nooit helemaal of en wanneer de worm zou kunnen keren en de terugverdientijd zou kunnen terugkeren. nogmaals, zoals tijdens de Grote Opstand van 1798 .

Het probleem bij het verschepen van de Palestijnen naar Ierland of een andere Yankee-opvangplaats is dus dat dit, zelfs in het lethargische Ierland, een wespennest van protest zou kunnen veroorzaken. Dit zou zelfs het geval zijn als deze kwetsbare legers van niet-begeleide kinderen gedumpt zouden worden op het Orgie-eiland van Jeffrey Epstein, zodat Bill Clinton, Bill Gates en Alan Dershowitz er plezier en spelletjes mee konden spelen.

 En hetzelfde zou gelden als ze in Engeland en/of Frankrijk zouden worden neergezet, de twee landen die de landen, goederen en bezittingen van de inheemse Palestijnen hebben nagelaten aan de joden in Brooklyn, Birmingham, Bogotá en Belfast.

Hoewel er altijd de Sinaï-woestijn en de rest van de Arabische wereld is, hebben ze niet alleen al hun eigen aanzienlijke Palestijnse diaspora, maar hun beleid is er ook op gericht dat de Palestijnen in Palestina thuishoren, en niet in een veetrein naar Belsen, Auschwitz of Algerije. En ze hebben een punt, tenminste in termen van natuurlijke rechtvaardigheid.

Hoewel een blinde man kan zien dat de Arabieren een moreel punt hebben, kan ik niet inzien dat Israël of een vergelijkbaar land dat zich overgeeft aan zijn eigen oorlogsmisdaden überhaupt enig moreel punt heeft.

 Misschien ligt de fout bij mij, aangezien ik noch Joods, noch Zionist ben en dus geen gevoel heb van mijn eigen onschendbare superioriteit. Wat ik wel heb is een gevoel voor moraliteit, een gevoel voor zwart en wit, goed en kwaad. En de huidige oorlogsmisdaden van Israël zijn, net als alle oorlogsmisdaden die zij eerder hebben begaan, niet alleen verkeerd, maar ook strafrechtelijk en onvergeeflijk verkeerd.

Als iemand deze landen zou moeten ontruimen, zijn het de Israëli’s zoals Eliyahu, Netanyahu en Galant, wier misdaden ieder moreel recht op welk onderdeel dan ook hebben tenietgedaan. Wat betreft waar ze heen moeten, zoals Rhett Butler zo beroemd zei: eerlijk gezegd, mijn liefste, kan het mij niets schelen waar deze morele paria’s naartoe gaan of wat er van hen wordt. 

Maar dan is het niet aan mij, maar aan de Russische regering en de Chinese dansers om te onderhandelen voor en met de Palestijnen, die nu alle relevante kaarten in handen hebben, gezien de onverdedigbare onzin van deze Israëliërs, die aan de wereld hebben geopenbaard hun eigen bebloede en moreel besmettelijke handen.