“We hebben in Ierland dingen meegemaakt die nog nooit eerder zijn gebeurd: homoseksuele mannen werden onthoofd, bij een ander werd zijn oog verwijderd… We hebben een enorme hoeveelheid aanrandingen, verkrachtingen en pogingen tot kinderontvoering gehad, en het lijkt allemaal zo te zijn. afkomstig van de mensen die vanuit het Midden-Oosten hiernaartoe komen, waarvan je, weet je, gewoon kunt aannemen dat ze moslim zijn, dat ze het islamitische geloof aanhangen.’
Ierland In een krachtig en onthullend interview met Indignatie deelde de Ierse journalist en politicus Philip Dwyer zijn alarmerende inzichten in de Ierse migratiecrisis. Dwyer schetst een beeld van een natie die wordt belegerd door wat hij beschrijft als een opzettelijk veroorzaakte crisis, met verstrekkende gevolgen voor de culturele identiteit, de openbare veiligheid en de economische stabiliteit.
De crisis onthuld: een berekende demografische verschuiving
Philip Dwyer stelt nadrukkelijk dat de recente toestroom van migranten geen spontaan fenomeen is, maar een strategisch georkestreerd plan. “Immigratie is zo bewapend dat het om bevolkingsvervanging gaat, vooral hier in Ierland”, verklaart Dwyer, waarmee hij wijst op een doelbewuste toestroom van mannen van voornamelijk militaire leeftijd die zich voordoen als vluchtelingen.
Hij koppelt deze strategie aan mondiale conflicten en de agenda’s van het militair-industriële complex, wat een significante verschuiving in immigratiepatronen in de afgelopen vijf tot tien jaar markeert. Dwyer traceert het begin van de Ierse immigratieverschuiving tot eind jaren negentig en begin jaren 2000, tijdens de Keltische Tijgerperiode, waarbij hij een aanvankelijke toestroom uit Oost-Europa opmerkt, voornamelijk uit Polen en Roemenië, voornamelijk als gevolg van de hausse in de bouwsector.
Economische druk en culturele erosie
Dwyer schetst een grimmig beeld van de economische en culturele gevolgen van massamigratie. De crisis heeft geleid tot woningtekorten, stijgende vastgoedprijzen en ontheemding van Ierse burgers, waarbij Dwyer opmerkte: ‘Ierland verkoopt zich uit aan buitenlanders, niet-Ieren, de meesten van hen.’
Hij rouwt om de erosie van traditionele Ierse waarden en culturele normen, waarbij hij de teloorgang van de iconische pubscene aanhaalt als symbool van deze erosie en de bredere impact op de Ierse cultuur, inclusief veranderingen in de openbare ruimte en het verlies van traditionele praktijken. Dwyer beweert dat de huidige immigratiegolf de woningtekorten heeft verergerd, wat een aanzienlijke impact heeft op de vastgoedprijzen en de huurmarkten, waardoor het voor jonge Ieren steeds moeilijker wordt om huisvesting te betalen.
Medeplichtigheid van de overheid en mediastilte
Dwyer is openhartig over de rol van de Ierse regering in deze crisis. Hij bekritiseert het overheidsbeleid dat een onhoudbaar aantal niet-staatsburgers onder twijfelachtige vluchtelingenclaims lijkt uit te nodigen en te huisvesten. “Het is een totale oplichterij… over de vernietiging van het gezin, de vernietiging van de Ierse cultuur”, beweert hij. Dit sentiment vindt weerklank in de publieke opinie, waarbij driekwart van de mensen gelooft dat Ierland ’te veel vluchtelingen opneemt’, wat een groeiende bezorgdheid onder de bevolking weerspiegelt.
Censusgegevens laten ook zien dat de in het buitenland geboren bevolking van Ierland in twintig jaar tijd is verdubbeld tot 20%. Bovendien veroordeelt Dwyer het stilzwijgen van de reguliere media en de pogingen van de regering om de vrijheid van meningsuiting te muilkorven door middel van tegengestelde wetten op het gebied van haatzaaien, die hij beschouwt als een instrument om afwijkende meningen te onderdrukken.
Politieke dynamiek en burgerlijke onrust
Bij het bespreken van de huidige politieke dynamiek en voorbeelden van burgerlijke onrust in Ierland wijst Philip Dwyer op de aanzienlijke invloed van linkse partijen en een uitgebreid netwerk van globalistische NGO’s bij het vormgeven van het migratiebeleid en de publieke opinie van het land. Dwyer vestigt bijzondere aandacht op de rol van deze organisaties bij het versterken van een verhaal dat aansluit bij de globalistische en VN-perspectieven op migratie.
“Ze hebben, wij hebben 32.000 NGO’s in Ierland; Ik bedoel, het is moeilijk te geloven dat een land met vijf miljoen inwoners 32.000 niet-gouvernementele organisaties heeft”, merkt hij op, waarbij hij de disproportionele aanwezigheid en invloed van deze groepen in een relatief klein land benadrukt. Opmerkelijk is dat deze NGO’s aanzienlijke overheidsfinanciering ontvangen, ter hoogte van € 5,9 miljard per jaar.
Dwyer vertelt een treffend incident in Ross Gray, County Tipperary, om de groeiende spanning te illustreren. Hier werden eenheden voor de openbare orde ingezet tegen lokale demonstranten die zich verzetten tegen de oprichting van een immigrantencentrum. Deze gebeurtenis illustreert het toenemende gebruik van staatsmacht om afwijkende meningen te onderdrukken, vooral als reactie op de wijdverbreide oppositie tegen het immigratiebeleid.
Bovendien bekritiseert Dwyer voormalige ultranationalistische partijen als Sinn Féin omdat ze het traditionele Ierse nationalisme hebben opgegeven om een globalistische agenda te omarmen. Hij suggereert dat dergelijke partijen, die ooit werden gezien als verdedigers van de Ierse identiteit en waarden, nu voorop lopen bij het bevorderen van beleid dat is afgestemd op de doelstellingen van deze talrijke NGO’s. Volgens Dwyer vertegenwoordigt deze verschuiving een significante transformatie in het politieke landschap van Ierland, waar nationale prioriteiten overschaduwd lijken te worden door bredere globalistische strategieën.
Islamitische migratie: een tikkende tijdbom
De ernstige zorgen van Philip Dwyer reiken verder dan de enorme toename van moslimmigranten uit het Midden-Oosten. Hij koppelt deze toestroom niet alleen aan een piek in seksuele misdrijven, kinderontvoeringen en andere criminele activiteiten, maar brengt ook alarmerende punten naar voren over de potentiële bedreigingen binnen deze bevolkingsgroep. Dwyer zegt: ‘Er zijn in dit land dingen gebeurd die nog nooit eerder zijn gebeurd.
Vorig jaar hebben we in Sligo twee homoseksuele mannen onthoofd . Ze werden onthoofd door een islamitische radicale extremist die ook het oog van een andere homoseksuele man verwijderde.” Deze incidenten onderstrepen de uitdagingen die de ongecontroleerde immigratie met zich meebrengt en de impact ervan op de Ierse samenleving, waaronder een toename van de criminaliteit en sociale onrust.
Dwyer bekritiseert verder de aanpak van de Ierse regering bij het doorlichten van immigranten, waarbij hij een aanzienlijk veiligheidsprobleem benadrukt. “En we weten nog steeds niet hoeveel van deze jongens er in onze regering zitten, omdat ze niet controleren. Onze regering weet niet hoeveel van deze jongens ISIS- en islamitische terroristen zijn, of vluchten uit welk land ze ook vluchten, of wat ze hierheen zijn gestuurd als terroristische cellen. En dat wordt allemaal niet goed gecontroleerd.”
Great Replacement: Ireland
At Dublin Airport, journalist Philip Dwyer captures illegal Pakistani Muslims pretending to be Ukrainians being allowed to settle in his country.
Ireland is the latest country to undergo Islamization. Their open-border government is welcoming a flood… pic.twitter.com/DchFKyZhc1
— Amy Mek (@AmyMek) January 11, 2024
Hij contrasteert dit gebrek aan toezicht met de focus van de regering op binnenlandse groepen en zegt: “Maar toch krijgen we in Ierland te horen dat onze politiecommissaris dossiers heeft over, weet je, er is een groep van misschien twintig mensen van dissident rechts, die wij zijn de terroristische dreiging in dit land omdat we de regering ondervragen.”
Bovendien vestigt Dwyer de aandacht op de maatschappelijke veranderingen en demografische verschuivingen als gevolg van de toestroom van moslimfamilies. Hij merkt op: “En je zult zien dat de islamiseringskant ervan is dat deze moslimfamilies huizen krijgen. En dan zul je jonge moslimvrouwen op straat zien lopen, vooral in mijn omgeving.”
Hij wijst op de aanzienlijke voordelen die aan deze gezinnen worden geboden, zoals gratis kraamzorg, ziekenhuiszorg, huisvesting en onderwijs, en wijst op hun snelle reproductiesnelheid vergeleken met de autochtone Ierse bevolking. ‘En zij reproduceren zich in de metropolen veel sneller dan de Ierse bevolking. We vervangen onszelf nu helemaal niet in Ierland.” Dwyer uit zijn bezorgdheid over deze trends en de mogelijke langetermijneffecten op het demografische en culturele landschap van Ierland.
Culturele verschuivingen en islamitische invloed
In het interview verdiepte Philip Dwyer zich ook in de diepgaande culturele verschuivingen die zich in Ierland voordoen en die worden toegeschreven aan de groeiende invloed van de islamitische cultuur. Hij maakte melding van een belangrijke ontwikkeling met betrekking tot Croke Park, het belangrijkste stadion van Ierland en een symbool van nationale trots, traditioneel geassocieerd met de Gaelic Athletic Association. “We hebben een groot stadion in Ierland, ons grootste stadion, Croke Park, en het is als de heilige graal van het nationalisme; de Gaelic Athletic Association begon daar”, merkte Dwyer op.
Deze iconische locatie, diep geworteld in de Ierse geschiedenis en cultuur, werd tijdens de lockdowns gebruikt voor islamitische Eid-vieringen, wat een schril contrast in religieuze en culturele praktijken benadrukte. Dwyer merkte op: ‘En ze gebruikten dat stadion tijdens lockdowns voor een islamitisch Eid-festival. Dus de moslimgemeenschap kon naar dat stadion gaan en hun religie en ethos praktiseren…’
Dwyer contrasteerde dit met de beperkingen die in dezelfde periode aan traditionele christelijke praktijken werden opgelegd. Hij merkte op dat hoewel de moslimgemeenschap toegang kreeg tot een nationaal monument voor religieuze vieringen, tegelijkertijd katholieke kerken in heel Ierland werden gesloten en priesters geen missen mochten houden.
Volgens Dwyer is deze situatie een voorbeeld van een bredere trend in Ierland, waar nieuwe culturele invloeden de traditionele Ierse gebruiken en praktijken schijnbaar overschaduwen. ‘En ze hadden kerken, katholieke kerken in Ierland waren gesloten en priesters mochten geen missen houden in Ierland, weet je, wat was, weet je, dit is dit zal je vertellen alsof dit Cowtown is voor dit en het is zoiets als assimilatie wordt helemaal niet aangemoedigd, we moeten ons aanpassen aan hun manieren, weet je?
De opmerkingen van Dwyer weerspiegelen zijn zorgen over het veranderende culturele landschap van Ierland. Dit landschap biedt steeds meer plaats aan islamitische praktijken, ten koste van de historische en culturele normen van Ierland. Zoals Dwyer uitlegt, duidt deze verschuiving op een significante transformatie in de culturele en religieuze dynamiek van de hedendaagse Ierse samenleving.
Conclusie: een natie op een kruispunt
Dwyer besluit zijn interview met een scherpe waarschuwing over de toekomst van Ierland. Hij schetst een beeld van een natie op een cruciaal kruispunt, waarvan de identiteit, veiligheid en economische stabiliteit ernstig worden bedreigd door een gedwongen massamigratiecrisis. “Ierland zit in de problemen. We zitten in grote problemen”, zegt hij nadrukkelijk, waarmee hij de ernst van de situatie aangeeft.
Zijn afscheidswoorden zijn een oproep tot actie en dringen aan op bewustzijn en proactieve interventie om de ontmanteling van de culturele en maatschappelijke integriteit van Ierland te voorkomen. Dwyer benadrukt de noodzaak van zowel nationale vastberadenheid als internationale steun: “We moeten dit omdraaien, en we kunnen alle hulp gebruiken die we kunnen krijgen.” Deze verklaring onderstreept de dringende behoefte aan aandacht en hulp bij het aanpakken van de problemen van Ierland.