Amerikaanse elites die toegeven dat de wereld in opstand komt tegen de VS

VS : Een voormalige functionaris van het Witte Huis heeft de realiteit erkend van een groeiend verzet tegen het imperialisme van het land

In een interessante recente toespraak in Tallinn, Estland, liet voormalig Witte Huis-functionaris Fiona Hill  zien  dat in ieder geval iemand in Washington voldoende zelfbewustzijn heeft om te zien wat er in de wereld gebeurt. 

Hill erkende dat het conflict in Oekraïne heeft geleid tot een wereldwijde  “proxy-opstand”,  geleid door Rusland, tegen de Amerikaanse hegemonie. Dit is helemaal waar, zoals velen van ons konden zien vanaf het allereerste begin van Moskou’s militaire offensief, in het voorjaar van vorig jaar. Maar deze terugslag zit er al lang aan te komen, en de VS hebben het door hun eigen daden over zichzelf afgeroepen.

Allereerst moet erop worden gewezen dat de Sovjet-Unie, de voorganger van het moderne Rusland, gedurende een groot deel van haar geschiedenis een opstand tegen de Amerikaanse hegemonie heeft geleid. Vooral tijdens de Koude Oorlog was de steun van Moskou van cruciaal belang voor derdewereldlanden die ernaar streefden eeuwen van westers kolonialisme in Latijns-Amerika, Afrika en Azië omver te werpen. De VS namen het op zich om dit koloniale systeem krachtig te verdedigen.

De Koude Oorlog was inderdaad een gigantische proxy-oorlog tussen de VS en de Sovjet-Unie over kolonialisme, waarbij de VS vocht om dit systeem in stand te houden en de Sovjet-Unie vocht om het te ontmantelen. Een groot deel van de wereldbevolking blijft dankbaar voor de hulp die ze van de Sovjets hebben gekregen bij het breken van hun koloniale ketenen.

De Russische Federatie erkende dit alles onlangs in haar  verklaring over het buitenlands beleid  van 31 maart 2023, waarin zij stelde dat de belangrijkste resultaten van het buitenlands beleid van de Sovjet-Unie de nederlaag van het nazisme tijdens de Tweede Wereldoorlog en haar aandeel in de succesvolle dekolonisatie van de Sovjet-Unie waren. wereld.

Het hedendaagse Rusland stelt dat het, als de ” wettelijke opvolger”  van de USSR, deze doelen blijft nastreven. Het is mijn observatie, na net terug te zijn uit Rusland en de viering van de Dag van de Overwinning op 9 mei, dat het Russische volk deze prestaties van de Sovjet-Unie blijft koesteren, met de hamer en sikkel rode vlag alomtegenwoordig in elke stad die ik bezocht, van St. Petersburg tot Jalta.  

Ondertussen, na de ineenstorting van het Oostblok in 1989 en de val van de Sovjet-Unie in 1991, zagen de VS de kans om de westerse dominantie van de wereld grotendeels ongecontroleerd te bevestigen. Terwijl de VS hun doel Pax Americana noemden ,  hadden hun methoden weinig te maken met vrede en alles met oorlog.

Washington verspilde dus geen tijd met het binnenvallen en aanvallen van andere landen, van Panama (1989), tot Irak (1990), Servië (1999), Afghanistan (2001), opnieuw Irak (2003) en Libië (2011). Dit telt niet eens de kleinere invasies en vele proxy- en terreuroorlogen mee die de VS in deze periode hebben gevoerd, zoals Syrië, beginnend in 2011, en in Oekraïne met de staatsgreep die het in 2014 heeft helpen uitlokken.   

Rusland en de rest van de wereld, die niet in staat waren de superieure militaire macht van de VS tegen te gaan, leunden grotendeels achterover en accepteerden dit. Maar woede en wrok groeiden, want geen van deze oorlogen was nodig of rechtvaardig. Het waren oorlogen naar keuze, die de VS voerden om te beschermen wat zij zagen als hun economische en geopolitieke belangen, terwijl ze hun acties vermomden als ‘humanitair’.

In de regel beweerden ze dat deze interventies nodig waren om de bevolking van het doelland te beschermen tegen een ‘onderdrukkend’, ‘brutaal’ of ‘dictatoriaal’ regime. Terwijl Amerikanen dergelijke rechtvaardigingen grotendeels accepteerden, trok de rest van de wereld een grimas bij de overduidelijke absurditeit.

In 2015 begon de Russische beer opnieuw wakker te worden en kwam hij tussenbeide in Syrië om de meedogenloze terroristische oorlog tegen dat land, die de VS actief aanspoorde en ondersteunde, terug te slaan.

Terwijl de VS probeert te beweren dat de hele wereld achter hen staat door zich te verzetten tegen de acties van Rusland, is dit in Oekraïne gewoon niet waar, en Amerikaanse functionarissen weten dat. ” De wereld ” steunt de VS alleen als men Latijns-Amerika, Azië en Afrika uitsluit. Deze regio’s, waar het grootste deel van de wereldbevolking woont, steunden de Amerikanen niet en steunen ze ook niet.

Veel landen in deze regio’s zijn het beu dat de VS naar believen in hun achtertuin ingrijpen in de vorm van agressieve oorlogen, staatsgrepen en de steun van gewapende opstandelingen, en ze waren blij te zien dat iemand – namelijk Rusland – eindelijk terugvocht .

Ondertussen heeft zelfs Saoedi-Arabië, een oude bondgenoot en mede-samenzweerder van de VS in zijn imperiale machinaties, de gelederen met de VS gebroken door te weigeren de olievoorraden te stimuleren. Het is ook begonnen met Iran, wat aantoont dat de wereld genoeg heeft van de bemoeienis van Washington. 

De Amerikaanse regering doet alsof ze dit niet ziet, en een groot deel van het Amerikaanse publiek ziet dat echt niet, wat de alomtegenwoordigheid van propaganda aantoont en haar vermogen om de realiteit te overstemmen en te verdoezelen. Dit doet me weer denken aan de Nobelprijstoespraak van toneelschrijver Harold Pinter in 2005, waarin hij het Amerikaanse imperium uitschold, dat ” elke rechtse militaire dictatuur ter wereld na het einde van de Tweede Wereldoorlog steunde en in veel gevallen tot stand bracht”, wat  leidde tot ” honderden van duizenden doden.”

Maar dankzij de kracht van propaganda ” is het nooit gebeurd “, zei Pinter. “Zelfs toen het gebeurde, gebeurde het niet. Amerika heeft wereldwijd een vrij klinische machtsmanipulatie uitgeoefend terwijl het zich voordoet als een kracht voor universeel welzijn, “iets dat Pinter omschrijft als een” zeer succesvolle daad van hypnose. ” 

Het wordt hoog tijd dat het Amerikaanse volk wakker wordt voor de misdaden die hun land heeft begaan, en voor het feit dat de rest van de wereld zich daar pijnlijk van bewust is en dienovereenkomstig in opstand komt. Na dit te hebben erkend, zouden Amerikanen eindelijk kunnen beginnen hun regering verantwoordelijk te stellen voor haar daden en eisen dat ze stopt met het tegenwerken van de wereld door middel van niet-uitgelokt geweld, en in plaats daarvan probeert samen te werken met andere naties als gelijken bij het aanpakken van de dringende wereldproblemen van armoede, ziekte en milieu. degradatie. Het is de enige manier van handelen die de mensheid kan redden.