Geweldig nieuws voor gans Nederland: Vera Bergkamp heeft laten weten dat ze NIET terugkeert in de Tweede Kamer. Ze gaat dus niet op de D66-lijst staan voor de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november. Ze blijft thuis. Einde oefening. Game over. En ze komt dus ook niet terug als Kamervoorzitter.
Het is vandaag een buitengewoon mooie dag. Daar hebben we er niet zoveel van in ons land, dus we moeten er echt van genieten als het dan een keer gebeurt. Dus ik zou zeggen, ga ervoor zitten, pak een drankje en een hapje erbij en enjoy.
D66-Tweede Kamervoorzitter Vera Bergkamp stopt na de verkiezingen. Als parlementslid en dus ook als voorzitter. Ze wil niet meer op de kieslijst komen van haar partij. In 2021 stond ze nog op de derde plek – als tweede vrouw – en kreeg ze bijna 30.000 voorkeursstemmen. Die stemmen kunnen nu dus dan een ander gaan, want mevrouw heeft er geen zin meer in.
Dat is niet heel gek. Vera Bergkamp ligt namelijk al vanaf haar aantreden onder vuur. Ze heeft haar nieuwe positie en macht op ongelooflijke wijze misbruikt om a) haar voorganger Khadija Arib te beschadigen en b) haar vervolgens zelfs uit de Kamer te werken. En dan hebben we het er nog niet eens over gehad dat ze als Kamervoorzitter steeds weer het kabinet in bescherming nam, en kritische oppositieleden het woord ontnam.
Hoewel dit nieuws nu pas bekend is geworden heeft ze D66 hier al op 26 juli over geïnformeerd. Net zoals al die andere opstappende Kamerleden vond ze het nodig om een (lange) brief op X te zetten zodat iedereen kan zien waarom ze niet meer door wil. Of eigenlij, waarom ze vindt dat ze heel belangrijk en goed werk gedaan heeft… maar nu toch maar “iets anders” wil doen.
Lieve mensen, 26 juli jl. heb ik mijn partij @D66 laten weten dat ik mij niet opnieuw kandidaat stel. Het was ‘n voorrecht om meer dan 11 jaar Kamerlid te mogen zijn, waarvan 2,5 jaar als Voorzitter van de Tweede Kamer. Het is tijd voor iets nieuws. Lees hier mijn afscheidsbrief. pic.twitter.com/9X7sDZrQEO
— Vera Bergkamp (@Vera_Bergkamp) August 24, 2023
Ongelooflijk genoeg blijkt Vera Bergkamp weinig geleerd te hebben van de kritiek op haar person in verband met hoe ze oppositieleden steeds het woord ontnam, terwijl kabinetsleden alles mochten zeggen. FVD’ers en PVV’ers mochten weggezet worden als Russische spionnen, maar als je iets zei over de universiteit van Sigrid Kaag werd het woord je ontnomen.
In haar brief beweert Vera Bergkamp dat ze nog altijd achter dit wanbeleid staat. “Nadat de grens qua omgangsvormen in het debat jarenlang was opgeschoven,” schrijft ze, “hebben we gelukkig gezamenlijk een streep in het zand getrokken. Dat moeten we vasthouden. En het vraagt om meer. Een diepergaande reflectie en wellicht verdere aanpassing van onze cultuur en werkwijze.”
Met andere woorden, of de nieuwe Tweede Kamer graag even nóg meer wil doen om échte oppositiepartijen te censureren en uit te sluiten. Want ‘democratie.’
Het allermooiste komt echter daarna. Want ze stelt ook: “Ik neem met een gevoel van dankbaarheid afscheid.”
Nou, Vera Bergkamp, dat zit bij ons toch een beetje anders, hoewel we zeker ook een gevoel van dankbaarheid hebben. Jij bent er als D66’er medeverantwoordelijk voor dat ons land de afgelopen jaren is afgebroken. Je hebt de afgelopen 2,5 jaar bewezen de slechtste Kamervoorzitter ooit te zijn. Partijleden van FVD en PVV werden steeds weer de mond gesnoerd. Ze hoefden maar iets te zeggen en je zette ze weg als een stel engnekken die vooral hun mond moesten houden.
Wat ik wil zeggen? Nou, dat we allemaal heel dankbaar zijn dat je weggaat. Doei! Don’t let the door hit you on your way out!