De eigenlijke warmtepompdwang is nog maar het begin. In naam van het klimaat worden burgers straks gedwongen om hun privé energieverbruik aan de staat te melden. Het is niet ver naar een “sociaal puntensysteem” zoals in China.
De eigenlijke warmtepompdwang is nog maar het begin. In naam van het klimaat worden burgers straks gedwongen om hun privé energieverbruik aan de staat te melden. Het is niet ver naar een “sociaal puntensysteem” zoals in China.
De wet op het stookverbod van het kabinet was niet zomaar een zooitje. Het was de geplande poging van een groep lobbyisten die overtuigd waren van hun eigen missie en die onder de hoede van een minister met overtuiging het huis daadwerkelijk overnamen, om in een centraal gebied een autoritair dwangsysteem op te zetten om de middenklasse en de middenklasse uitschakelen, hen koeltjes onteigenen en een geplande “klimaat”-economie onderwerpen aan totalitaire claims.
Een bewijs: de controverse over de ene dwingende wet is nog niet voorbij, de volgende gluurt alweer uit de la. Dit keer met als doel de introductie van een compleet regel- en controlesysteem, een heuse “energie Stasi” die huis voor huis, appartement voor appartement ingrijpt door het verwarmingsgedrag en het energieverbruik in het privéleven van elk individu vast te leggen. Het is maar een kleine stap van zo’n “stookregister” naar het opleggen van een sociaal puntensysteem dat iedereen een “CO2-budget” toekent dat hij bij een boete niet mag overschrijden.
Er zit een methode achter. Onmiddellijk nadat ze direct tot de machtshefbomen zijn gekomen, voeren de Groenen meedogenloos en in hoog tempo in regeringsmaatregelen door wat ze voorheen alleen indirect konden doen door hun sociale discourskracht: de transformatie van het hele land in een links-groene republiek en een gedeïndustrialiseerde, eco-socialistische ‘klimaat’-verplichte staat.
Alleen de Groene clientèle profiteert van de klimaatgekte
De laatste kerncentrales zijn tegen alle redelijkheid en meerderheidsopvattingen al gesloten, de Groene minister van Voedsel rantsoeneert vlees en verplicht vegetarisme in scholen en kantines, in het Groene “Ministerie van Gezin” plant de “Antidiscriminatiefunctionaris” om werknemers te sorteren op huidskleur en seksuele geaardheid, terwijl de Groene Staatssecretaris van Cultuur en de Groene Staatssecretaris musea plunderen om de geschiedenis ‘antikolonialistisch’ te noemen.
Natuurlijk vergeten ze niet om goedbetaalde posities te creëren voor hun clans en volgelingen als de toekomstige Groen-Socialistische nomenklatura en om ze veel banen en belastinggeld te geven. Wie niet meteen enthousiast meedoet aan hun plannen is, ongeacht de oppositie- of coalitiepartners, een verrader die hen belemmert in hun missie om de wereld te redden.
Aan de andere kant, laat genoeg, is er eindelijk wrok en verzet. Goed zo. Moet men hopen dat het stoplicht spoedig zal breken, dat in het voortdurende geschil over de intolerantie van de groene ideologiestrijders zichzelf alleen maar blokkeert? Zolang de Groenen weer aan boord zitten in een mogelijke opvolger, zou dat slechts een stap van kwaad naar erger zijn. Het zou voor het land, zijn burgers en bedrijven waarschijnlijk een welkome verademing zijn als er even helemaal geen overheid zou zijn.