Tucker versloeg de mainstreammediadraak

Er is veel geschreven en gezegd over het interview van Tucker Carlson met de Russische president Vladimir Poetin vorige week. Op het moment van schrijven is de video alleen al op Twitter bijna 200 miljoen keer bekeken, waardoor het waarschijnlijk het meest bekeken nieuwsevenement in de geschiedenis is.

Vele miljoenen kijkers die misschien geen toegang hebben gehad tot de andere kant van het verhaal van Tucker, werden geïnformeerd dat het militaire conflict tussen Rusland en Oekraïne niet in 2022 begon, zoals de reguliere media voortdurend melden, maar in feite acht jaar eerder begon met een Amerikaans-Oekraïense oorlog. gesteunde staatsgreep in Oekraïne. De Amerikaanse media melden dit niet omdat ze niet willen dat Amerikanen ons interventionistische buitenlandse beleid in twijfel gaan trekken.

Ze willen niet dat de Amerikanen zien dat onze regering zich bemoeit met de zaken van andere landen – hetzij door middel van een “kleurenrevolutie”, sancties of bommen – reële en dodelijke gevolgen heeft voor degenen die aan de ontvangende kant van ons buitenlands beleid staan.

Maar voor mij was misschien wel het meest interessante aspect van het Tucker Carlson-interview met Poetin de reactie van de Amerikaanse reguliere media. Zoals Poetin zelf zei tijdens het interview: “in de wereld van propaganda is het erg moeilijk om de Verenigde Staten te verslaan.” Zelfs een oppervlakkige blik op de berichtgeving van de Amerikaanse reguliere media voor en na het interview zou aantonen hoe correct hij daarin is.

In de dagen en weken vóór het interview stonden de Amerikaanse media vol met verhalen over hoe vreselijk het was dat Tucker Carlson de Russische president interviewde. Ze zeiden allemaal dat het gevaar bestond dat Poetin ‘desinformatie’ zou verspreiden.

Dat Poetin iets zou zeggen om zijn land in een beter daglicht te stellen, was, zeiden ze, reden genoeg om hem niet te interviewen. Waarom überhaupt journalistiek, met die logica? Iedereen die door journalisten wordt geïnterviewd – zeker elke wereldleider – zal proberen een rooskleurig beeld te schetsen.

De taak van een journalist in een vrije samenleving zou moeten zijn om de berichtgeving te doen en de mensen te laten beslissen. Maar op de een of andere manier is dat verloren gegaan. Tegenwoordig vertellen de reguliere media je wat je moet denken en je kunt het beter niet betwisten, anders wordt je geannuleerd!

Waar de Amerikaanse reguliere media zich echt zorgen over maakten, was dat de ‘andere kant van het verhaal’ bij het publiek waar zou kunnen gaan klinken. Dus vielen ze de boodschapper aan.

De CNN-rapportage over het interview met Tucker vat vrijwel de reactie van de Amerikaanse reguliere media samen. Hun kop luidde: “Tucker Carlson is in Rusland om Poetin te interviewen. Hij doet al wat het Kremlin wil.”

Door alleen maar te doen wat vroeger ‘journalistiek’ werd genoemd – het interviewen en rapporteren over mensen en gebeurtenissen, of ze nu goed of slecht zijn – ‘doe je wat je wilt’ van het onderwerp van het interview of rapport?

Geen wonder dat collega-journalist Julian Assange al zoveel jaren opgesloten zit in een goelag. Hij durfde aan te nemen dat journalist zijn in een vrije samenleving betekent dat je verslag doet van het goede, het slechte en het lelijke, ook al worden de machthebbers daardoor in een slecht daglicht gesteld.

Uiteindelijk toont het enorme succes van het Tucker Carlson-interview met Vladimir Poetin voor eens en voor altijd aan dat het Amerikaanse volk doodziek is van hun reguliere mediapropagandisten en leugenaars. Ze zijn niet op zoek naar regeringsverhalen, maar naar de waarheid. Dat is het goede nieuws van dit interview.