Trump : Belangrijke onthullingen in de nieuwe aanklacht

Dit is wat we hebben geleerd over de nieuwe zaak van speciaal aanklager Jack Smith tegen Donald Trump.

De nieuwste aanklacht tegen Donald Trump bevat een van de ernstigste beschuldigingen waarmee een burger, laat staan ​​een voormalige president, te maken kan krijgen: het ondermijnen van de Amerikaanse democratie door een gezamenlijke inspanning om de resultaten van presidentsverkiezingen ongedaan te maken.

De pogingen van Trump om de machtsoverdracht te laten ontsporen, leidden tot zijn tweede afzetting met slechts enkele dagen te gaan in zijn ambtstermijn en leidden tot een uitgebreid onderzoek door de selectiecommissie van het Huis van 6 januari.

Maar de zaak die dinsdag is aangespannen door speciaal aanklager Jack Smith is de eerste poging om Trump strafrechtelijk aansprakelijk te stellen voor zijn acties tussen de verkiezingsdag in 2020 en 6 januari 2021. Aanklagers zeggen nu, met de zegen van een grand jury , dat die acties neerkwamen op vier federale misdrijven.

Dit is wat Smith in de aanklacht onthulde over zijn nieuwe bewijsmateriaal en zijn juridische strategieën – plus een paar dingen die hij achterhield.

Zes mede-samenzweerders

De aanklacht identificeert geen van de zes vermeende mede-samenzweerders die volgens de aanklagers onwettig hebben ingestemd met het helpen van Trumps poging om de verkiezingen te ondermijnen. Maar vijf van hen waren gemakkelijk te identificeren op basis van de algemeen bekende details in de aanklacht. Zij zijn:

1. Rudy Giuliani, de advocaat van Trump en de leider van een poging om staatswetgevers onder druk te zetten om verkiezingsuitslagen terug te draaien.
2. John Eastman, een constitutionele advocaat die hielp bij het ontwikkelen van de strategie om Mike Pence onder druk te zetten om de verkiezingen op 6 januari ongedaan te maken.
3. Sidney Powell, een conservatieve advocaat die marginale theorieën over manipulatie van stemmachines propageerde.
4. Jeffrey Clark, een advocaat van het ministerie van Justitie die er bij DOJ-leiders op aandrong om twijfel te zaaien over de verkiezingsuitslag.
5. Ken Chesebro, een architect van sleutelelementen van Trumps nepkiezersstrategie.

De identiteit van de zesde vermeende mede-samenzweerder, een politiek adviseur, was niet onmiddellijk verifieerbaar, maar volgens de aanklacht speelde die persoon een rol bij de poging om valse leien samen te stellen van pro-Trump presidentiële kiezers in staten die Biden won.

Hoewel de zes niet werden aangeklaagd (althans voorlopig), zou het aanwijzen van hen als mede-samenzweerders voordelen kunnen hebben voor aanklagers tijdens het proces – zoals het gemakkelijker maken om hun e-mails als bewijsmateriaal in te voeren of getuigenissen af ​​te nemen van andere getuigen die anders zouden kunnen worden uitgesloten als van horen zeggen.

Bovendien is het onwaarschijnlijk dat de vermeende mede-samenzweerders de getuigenbank zullen bezetten om Trump te verdedigen, omdat hun getuigenis tegen hen zou kunnen worden gebruikt, en dit zou hen kunnen blootstellen aan kruisverhoor en de mogelijkheid om te worden aangeklaagd.

Nieuwe onthullingen

Verschillende nieuwe feiten sprongen uit de 45 pagina’s van de aanklacht van Smith die verder gingen dan wat was verkregen door de beperkte commissie van het Huis van 6 januari of onthuld in eerdere rechtszaken. Onder hen:

• Aanklagers zeggen dat Trump op 3 januari 2021 de baan van waarnemend procureur-generaal aanbood – en Clark accepteerde. , maar de commissie bevestigde niet dat Trump de officiële benoeming had gemaakt.
• Aanklagers zeggen dat Pat Philbin, de plaatsvervangende raadsman van het Witte Huis van Trump, Clark waarschuwde dat als hij en Trump door zouden gaan met plannen om aan de macht te blijven na de geplande inauguratie van Biden, er in het hele land “rellen op straat” zouden zijn. Volgens de aanklacht antwoordde Clark: “Daarom hebben we een Insurrection Act.”
• Uit de aanklacht blijkt dat Mike Pence gelijktijdige aantekeningen bijhield, onder meer van zijn gesprekken met Trump in de weken voorafgaand aan 6 januari. In een gesprek van 29 december 2020 vertelde Trump ten onrechte aan Pence dat het ministerie van Justitie “grote overtredingen” had vastgesteld. verkiezingsintegriteit, zeggen aanklagers.

Een wet die ooit tegen de Ku Klux Klan werd gebruikt

Bij de meeste samenzweringszaken gaat het om beschuldigingen dat beklaagden ermee instemden gedrag te vertonen dat in strijd is met een specifiek federaal strafrecht, maar twee van de vier aanklachten tegen Trump breken met dat patroon. Men beschuldigt hem van een samenzwering om de Verenigde Staten te bedriegen; de ander beschuldigt hem van een samenzwering om burgerrechten te schenden.

Die beschuldiging van burgerrechten wordt ingediend onder een statuut dat dateert uit 1870 . Aangenomen in de nasleep van de burgeroorlog en ook wel de First Ku Klux Klan Act genoemd, was de wet oorspronkelijk gericht op blanke supremacisten en burgerwachten die probeerden het stemvermogen van zwarte Amerikanen te belemmeren. In de afgelopen decennia is het statuut doorgaans ingeroepen tegen wetshandhavers die worden beschuldigd van geweld of mishandeling van mensen in hun hechtenis.

De aanklacht beweert dat Trump en anderen het statuut hebben geschonden in hun complot om “een of meer personen te verwonden, te onderdrukken, te bedreigen en te intimideren in hun vrije uitoefening en genot van een recht en voorrecht dat hen is toegekend door de grondwet en wetten van de Verenigde Staten. – dat wil zeggen, het recht om te stemmen en om je stem te laten tellen.

Een wet die ooit tegen Paul Manafort werd gebruikt

De beschuldiging van een samenzwering om de Verenigde Staten te bedriegen is ook ongebruikelijk, maar niet ongehoord. Soms een Klein-samenzwering genoemd naar een zaak van het Hooggerechtshof uit 1957 die de tactiek zegende, het is een aanklacht die het vaakst voorkomt in belastingvervolgingen, maar het wordt ook ingediend in zaken waarin wordt beweerd dat er sprake is van een complexe en brede poging om de activiteiten van federale agentschappen te frustreren.

De aanklacht van dinsdag beweerde niet dat Trump zich bemoeide met specifieke federale agentschappen; het beschuldigde hem er eerder van “oneerlijkheid, fraude en bedrog te gebruiken om de wettige functie van de federale overheid, waarmee de resultaten van de presidentsverkiezingen worden verzameld, geteld en gecertificeerd door de federale overheid, te schaden, te belemmeren en te verslaan”.

Voormalig speciaal aanklager Robert Mueller diende de aanklacht in tegen Trump 2016-campagneadviseurs Paul Manafort en Rick Gates in verband met hun inspanningen om de handhaving van belasting- en registratiewetten voor buitenlandse agenten te ondermijnen. In een nauwere parallel met de Trump-zaak diende het team van Mueller ook de aanklacht in tegen Russische staatsburgers en bedrijven die beschuldigd werden van inmenging in de presidentsverkiezingen van 2016, waaronder Yevgeny Prigozhin, de Russische huurlingleider die onlangs een korte opstand leidde tegen de Russische president Vladimir Poetin.

Als rechters of een jury die beschuldigingen te esoterisch vinden, bracht Smith ook nog twee conventionele aanklachten in: twee tellingen (waaronder één samenzwering) met betrekking tot het belemmeren van een officiële procedure – in dit geval de zitting van 6 januari waarin het Congres wettelijk verplicht was om verkiezingsstemmen tellen en certificeren. Talloze relschoppers van 6 januari zijn al geconfronteerd met en zijn veroordeeld voor die aanklacht.

Wat Smith heeft weggelaten

Veel van de centrale details in de aanklacht kwamen nauw overeen met het bewijsmateriaal dat was verzameld door de beperkte commissie van 6 januari. Maar grote delen van de sonde van de commissie bleven onvermeld. Onder hen:

• De aanklacht verwijst niet naar de organisatie van de bijeenkomst van Trump op 6 januari of de financiering die erin is gestoken.
• Het laat bewijs weg van Trumps serieuze overweging van een plan om federale of militaire macht te gebruiken om stemmachines in beslag te nemen uit verschillende staten waarin Trump de uitkomst betwistte.
• Het bevat geen beschuldigingen van banden tussen Trump en de extremistische groeperingen die het Capitool aanvielen of verwijzingen naar anderen die door de commissie van 6 januari als hoofdrolspelers werden genoemd, zoals Roger Stone, Steve Bannon en Alex Jones.