Ineens schrik je wakker, en zie je hoe het zit.
Veelal te laat om er nog iets aan te doen. Het leed is geleden. Die trein is vertrokken. Verslagen leg je je erbij neer, of je wordt boos. Maar boos op wie?
Bijna vijf jaar geleden schreef ik dat Rutte solliciteerde naar de functie van Secretaris Generaal van de NAVO. Maar pas toen Yeşilgöz na de verkiezingen, nog voor ze iemand gesproken had, de stekker uit een regering van de VVD met de PVV trok, en een verslaggeefster van de gevestigde media vanuit Brussel rapporteerde dat dit te maken had met Rutte’s volgende functie, waar hij Nederland niet kon achterlaten in de handen van iemand die Poetin een inspirerende leider vindt, waardoor ons land op zou schuiven richting de standpunten van Orban, schrokken bepaalde kiezers wakker.
Ineens werd het hen duidelijk waarom Nederland dat ‘Associatieverdrag‘ met Oekraïne moest tekenen, ook al had de bevolking zich bij referendum tegen dat ‘Verdrag‘ met het meest corrupte, straatarme, ondemocratisch geregeerde land in Europa uitgesproken.
En waarom Nederland bij elke nieuwe oorlog vooraan stond om mee te mogen doen. Waarom de premier, die eerder samen met Wilders fier op de bres stond voor de vrijheid om voor Moslims aanstootgevende ‘cartoons‘ in omloop te brengen, toen we nog in de ban waren van de ‘War on Terror‘, als een blad aan de boom omkeerde, en in Libië en Syrië Al Qaida steunde. Waarom ten tijde van ‘Covid‘ iedereen ‘geprikt‘ moest worden met een experimenteel ‘vaccin‘ dat niet vaccineerde.
En waarom we alles wat de krijgsmacht van ons land in haar bezit heeft, en wat het nog enigszins doet, op de trein hebben gezet richting Oekraïne, terwijl we met Nederlands belastinggeld zelfs tanks in Marokko aankochten voor die oorlog daar.
Als je het eerder niet zag, is het alsof er bij je is ingebroken. Iemand is in je huis geweest, en heeft aan je spullen gezeten. Aangifte via het internet, en als je iets mist wend je je maar tot de verzekering, maar verder kan niemand iets voor je doen. Verslagen. Boos.
Mocht je je bij de politie melden om je te beklagen, dan bestaat de kans dat je het advies krijgt om je huis van voor tot achter vol te hangen met camera’s en ‘melders‘, geleverd door een o zo betrouwbaar commercieel Amerikaans bedrijf dat elke dag reclame maakt op de televisie, met innige contacten met de Israëlische veiligheidsdienst, waar tal van gewezen agenten in de ‘meldkamer‘, geheel discreet, kijken hoe jij je behoefte doet op het toilet, en hoe de relatie is met je partner en je kinderen. Want beveiliging en opsporing zijn in ons land ook geprivatiseerd.
We kunnen niet weten of Rutte is gerekruteerd voor die functie, of dat hij er zijn hele leven al van droomde om ‘Generaal‘ te zijn, en jonge mensen op pad te sturen om te sterven voor de NAVO. ‘Complot-Denkers‘ zullen verwijzen naar berichten dat Rutte’s ‘nummer‘ vermeld staat in Epstein’s notoire ‘Zwarte Boekje‘, maar zelfs als dat bericht op zich juist is, kunnen we niet weten hoe die handelaar in ‘Jong Grut‘ aan Rutte’s nummer kwam, en of ze elkaar ‘intiem‘ kenden.
Zoals u weet hamer ik zelf op het gegeven dat onze eigen regering de ramp met vlucht MH-17 had kunnen, en moeten voorkomen, door vluchten die vertrokken van Schiphol weg te houden boven dat deel van Oekraïne, nadat bekend werd dat er met geavanceerde luchtdoelraketten op vliegtuigen op grote hoogte werd geschoten. En dat het wegkijken van die realiteit maakt dat de leden van de regering die dat wegkijken op hun geweten hebben daardoor chantabel zijn. Dat soort mensen wil ik niet als premier, of Eurocommissaris, of Secretaris Generaal van mijn sportvereniging, laat staan de NAVO.
Maar we mogen niet lukraak mensen beschuldigen. Ook niet als die mensen er zelf een handje van hebben om tegenstanders te beschuldigen zonder spoor van bewijs, of hen met een ‘Functie Elders‘ het bos insturen als ze vermoeden dat iemand geen ‘team-speler‘ is als het er op aankomt iets voor het volk verborgen te houden. Maar enig vermoeden van onoorbaar handelen ‘in functie‘ moeten we zonder vrees voor repercussies op tafel kunnen leggen, zolang we ook voor onszelf maar vasthouden aan het principe dat iemand onschuldig is, totdat het tegendeel onomstotelijk is vastgesteld.
Wat niet wegneemt dat als er een putlucht om een kandidaat voor een zekere belangrijke functie hangt, waar hij of zij kan beslissen over leven en dood, ik hem of haar niet als bestuurder van mijn sportclub wil. Ook niet als minder scrupuleuze leden mij voorhouden dat hij of zij op die plek deuren voor de club kan openen die anders gesloten blijven.