De advocaat van de Proud Boy-leider stelt dat opstandelingen in het Capitool “zondebokken” zijn voor de acties van Trump. Dat is duidelijk waar.
“President Trump vertelde deze mensen dat de verkiezingen waren gestolen”, verklaarde de advocaat van Proud Boys-leider Enrique Tarrio vorige week, tijdens de openingstoespraak voor het proces van zijn cliënt op beschuldiging van opruiende samenzwering. Tarrio en andere Proud Boys die dachten dat ze handelden naar de wensen van Trump toen ze op 6 januari 2021 het Amerikaanse Capitool bestormden, zijn slechts “zondebokken” voor de regering, vervolgde hij, omdat het te moeilijk zou zijn om de ex-president in de getuigenbank, “met zijn leger van advocaten.”
Tarrio en vier andere Proud Boys staan momenteel terecht voor een poging om de regering omver te werpen. De meeste berichtgeving in de media over hun advocaten was van het type “krijg een lading van deze gereedschapstassen”. Joe Biggs, de trotse jongen wiens pre-Jan. Zes activiteiten, waaronder “gekscherend” pleiten voor het gebruik van roofies om vrouwen te verkrachten, hadden een bijzonder dramatisch verdedigingsteam. Een van zijn advocaten kreeg zijn vergunning vlak voor het proces opgeschort, dankzij wangedrag bij het verdedigen van een andere sympathisant van de opstand, Alex Jones van Infowars. Een ander kreeg een lelijke scheldpartij met de rechter. Een andere advocaat van een andere beklaagde, Zachary Rehl, is zo vaak te laat op de rechtbank verschenen dat ze door de rechter werd uitgescholden .
Dus misschien is het verrassend dat advocaten van de Proud Boys iets coherents hebben gezegd, laat staan doortastend. Maar precies daar in de openingsargumenten ging Sabino Jauregui, die Tarrio verdedigt, regelrecht in op de zwakke plek van de aanklager: de regering zet de voetsoldaten van de opstand voor het gerecht, terwijl de man die hen leidde en regisseerde, Donald Trump, niet alleen onaangetast door de wet, maar opnieuw kandidaat voor president. (Vermoedelijk.)
Zoals verdedigingsstrategieën gaan, let wel, dat is vrij zwak. Zelfs als we accepteren, wat we inderdaad zouden moeten doen, dat Trump de schuldigste is van alle mensen die betrokken waren bij 6 januari, betekent dat niet dat de duizenden andere mensen die deel uitmaakten van de opstand onschuldig zijn. Degenen die handelden op impliciet bevel van Trump zijn volwassen volwassenen die alle gelegenheid hadden om nee te zeggen, zoals blijkt uit de 258 miljoen volwassen Amerikanen die ook de grote leugen hoorden, maar niet probeerden de democratie met geweld omver te werpen. “Trump liet me het doen” is een zielig excuus.
Maar nog meer dan de Oath Keepers die vorig jaar werden veroordeeld voor hun rol in de opstand, worden de Proud Boys die nu terechtstaan geconfronteerd met een waarschijnlijk onoverkomelijke stapel bewijzen van hun schuld. Niet alleen is er foto- en videobewijs van de meesten van hen die misdaden begaan tijdens de rel, er is ook een uitgebreide catalogus van sms-berichten en andere communicatie die laat zien hoeveel planning en intentie er was voordat het allemaal gebeurde. Dus proberen de ophitsing van Trump de schuld te geven, en de ongeloofwaardige bewering doen dat de Proud Boys gewoon meegesleurd zijn in het moment, is alles wat ze hebben.
Met name de Oath Keepers probeerden vorig jaar een soortgelijke verdediging: al hun online gebabbel over opstand was gewoon macho-gebrabbel, en toen ze op die aandrang reageerden, was het een spontane impuls. Maar ondanks rapporten die suggereerden dat hun verdedigingsteam zou kunnen proberen de schuld bij Trump te schuiven, stapten hun advocaten tijdens het proces voorzichtig om het argument heen dat de leider misschien zwaardere straffen zou moeten krijgen dan zijn volgelingen.
Wat is er veranderd om ervoor te zorgen dat het verdedigingsteam van de Proud Boys zich uitspreekt tegen Trump? Het zou zomaar een reactie kunnen zijn op de uitkomst van het Oath Keepers-proces, waar alle vijf beklaagden nu zware gevangenisstraffen tegemoet zien. Het kan ook zijn dat de rechter in dit proces de aanklager toestaat de beroemde videoclip af te spelen waarin Trump de Proud Boys oproept om “stand-by” te staan, waarmee wordt gesuggereerd dat er spoedig bevelen tot gewelddadige actie zouden komen. Met dat als bewijs kan de verdediging het gevoel hebben dat ze geen andere keuze hebben dan de aandacht te verleggen van degenen die het bevel hebben opgevolgd naar de man die het heeft gegeven.
Uiteindelijk vermoed ik echter dat deze verschuiving in tactiek tussen de twee zaken een groeiend gevoel van frustratie weerspiegelt bij het grotere publiek over het voortdurende falen van procureur-generaal Merrick Garland en het ministerie van Justitie om Trump verantwoordelijk te houden voor het leiden, vrij letterlijk, van een poging fascistische staatsgreep.
Sinds het Oath Keepers-proces is afgelopen, heeft de House Select Committee die onderzoek doet naar de aanslag van 6 januari bijvoorbeeld haar eindrapport uitgebracht, dat er niet voor terugschrikte om de DOJ te smeken om Trump te vervolgen. “De centrale oorzaak van 6 januari was één man, voormalig president Donald Trump”, luidt de samenvatting van de commissie . Verantwoording hiervoor “kan alleen worden gevonden in het strafrechtsysteem”, zei commissievoorzitter Rep. Bennie Thompson, D-Miss., Tijdens de laatste openbare bijeenkomst van het panel .
Hoewel dit puur anekdotisch is, heb ik de afgelopen maand een stijging opgemerkt van de pratende hoofden van het kabelnieuws die volhouden dat Trump moet worden aangeklaagd. Een deel hiervan is waarschijnlijk gedreven door hoop, aangezien Garland eindelijk – misschien wel maanden te laat – speciale aanklager Jack Smith aanstelde om de Trump-situatie aan te pakken. Maar het wordt ook gedreven door hoe effectief de commissie van het Huis was om niet alleen aan te tonen dat Trump de opstand aanspoorde en leidde, maar dat er altijd bewijs van zijn schuld was, voor degenen die ernaar op zoek waren.
Uit enquêtegegevens blijkt dat 64% van de Amerikanen – eigenlijk iedereen die geen Fox News-junkie is – Trump “veel” of “enige” verantwoordelijkheid voor de gebeurtenissen van 6 januari toeschrijft. Dat percentage is vrijwel zeker hoger in en rond Washington, DC, waar dit proces plaatsvindt. Het is minder duidelijk of dat zich vertaalt in sympathie voor de mensen die op bevel van Trump het Capitool binnenvielen. Zeker, de commissie van 6 januari, waarschijnlijk dankzij de invloed van vice-voorzitter Liz Cheney, presenteerde tenminste enkele van de opstandelingen als goedgelovige slachtoffers van de machinaties van Trump.
“Ze stelden hun geloof, hun vertrouwen, in Donald Trump”, zei Cheney tijdens een hoorzitting van de commissie in juli , waarin een veroordeelde relschopper getuigenis aflegde waarin hij zijn spijt betuigde voor zijn rol in de opstand.
Uiteindelijk zou het me verbazen als het ‘onschuldige dupes’-argument veel aandacht krijgt bij een DC-jury, waarvan de leden dicht bij de actie stonden en waarschijnlijk begrijpen dat de vernietiging het resultaat was van mensen die ervoor kozen om de leugens van Trump te geloven . Toch klopt het idee dat het oneerlijk is om de Proud Boys te veroordelen terwijl Trump golf speelt in Palm Beach. Het zal de aanklagers zeker ongemakkelijk maken, die voor dezelfde DOJ werken die nog geen enkele aanklacht tegen de voormalige president heeft ingediend. Dat is waarschijnlijk niet genoeg om te leiden tot vrijspraak voor de Proud Boys, maar het zou me niet verbazen als in ieder geval sommige juryleden terugdeinzen voor het veroordelen van deze nimrods op de meest ernstige aanklachten, terwijl Trump zijn “Get out of Jail Free”-kaart speelt.
Natuurlijk, als Merrick Garland de spanning wil verlichten die door deze tegenstrijdigheid wordt gecreëerd, hoor ik dat hij wetshandhavers leidt die handboeien en geweren hebben en al dat spul, en die de hele tijd mensen arresteren. ‘Waarom ga je achter de kleine jongens aan en niet voor de baas?’ verliest ineens alle verdienste als Donald Trump daadwerkelijk wordt gearresteerd. Het Proud Boys-proces zal naar verwachting enkele weken duren. Dat is genoeg tijd voor de verdediging om de aanklager te beschimpen over de lafheid van de regering – en genoeg tijd voor Garland om een aanklacht tegen Trump in te dienen en dat argument voorgoed weg te nemen.