Grote nieuws- en technische media die advertenties voor fossiele brandstoffen publiceerden, bleven grotendeels stil nadat de secretaris-generaal van de VN regeringen en bedrijven had opgeroepen om advertenties voor kolen, olie en gas te verbieden.
‘Stop met het adverteren voor fossiele brandstoffen’, smeekte António Guterres woensdag in een belangrijke toespraak, nadat hij energiebedrijven had bekritiseerd vanwege ‘het verdraaien van de waarheid, het misleiden van het publiek en het zaaien van twijfel’ over de klimaatcrisis .
“Velen in de fossiele-brandstofindustrie hebben schaamteloos groen gewassen, ook al hebben ze geprobeerd de klimaatactie uit te stellen met lobbywerk, juridische bedreigingen en massale advertentiecampagnes”, aldus Guterres.
The Guardian nam contact op met elf grote nieuwsorganisaties en technologiebedrijven die in een of andere vorm advertenties voor fossiele brandstoffen publiceren, om commentaar te vragen op de oproep van Guterres aan de media om te stoppen met het weergeven van de advertenties. De meesten reageerden niet op verzoeken, en slechts twee gaven er de voorkeur aan commentaar te geven.
De vermaning van Guterres kwam te midden van hevige debatten van de afgelopen jaren over dollars uit fossiele brandstoffen in mediakringen. Sommige publicaties, waaronder de Guardian in 2020 , Vox in 2021 en het Franse Le Monde vorig jaar, hebben reclame voor olie en gas verboden.
“Dit omvat ook het niet samenwerken met lobbygroepen die tot doel hebben fossiele brandstoffenbedrijven te ondersteunen”, zei een woordvoerder van Vox Media in een verklaring.
Maar veel grote mediakanalen, waaronder de Washington Post , Reuters , Politico en Axios , en tv-netwerken zoals MSNBC en CNN, vertonen nog steeds advertenties over fossiele brandstoffen.
Nieuwsorganisaties zijn de afgelopen jaren onder vuur komen te liggen vanwege deze praktijk, en vooral vanwege het plaatsen van olieadvertenties naast de berichtgeving over de klimaatcrisis. In december 2022 nam een klimaatjournalist afscheid van de publicatie Semafor nadat de media-outlet advertenties van oliemaatschappijen had geplaatst in zijn klimaatnieuwsbrief en artikelen (de outlet zei destijds dat zijn advertentiebeleid de industrienormen volgde en robuust was).
Te midden van het toenemende toezicht op hun relaties met bedrijven die fossiele brandstoffen gebruiken, hebben sommige verkooppunten stappen ondernomen om de kritiek te verzachten. De publieke redacteur van National Public Radio zei dit jaar dat oliesponsoring “zorgvuldig moet worden behandeld” nadat het netwerk te maken kreeg met tegenslag voor het accepteren van financiering van de fossiele brandstoffengigant ExxonMobil. De New York Times beloofde in 2021 olie- en gasbedrijven te verbieden zijn klimaatnieuwsbrief en -evenementen en zijn podcast The Daily te sponsoren. (De klimaatpublicatie Heated heeft opgemerkt dat de Times sindsdien advertenties van oliemaatschappijen op de podcast heeft geplaatst, maar de New York Times zegt dat het hen verhindert “alle advertentiespots van afzonderlijke afleveringen” te kopen.)
Een woordvoerder van Politico, de enige publicatie die reageerde op het verzoek van The Guardian om commentaar, zei dat de krant “een breed scala aan advertenties had gehost”, onder meer van bedrijven die fossiele brandstoffen produceren, producenten van hernieuwbare energie en groepen die zich inzetten voor het klimaat. De outlet werkt ook aan het vergroten van de transparantie, zei de woordvoerder: “Adverteerders worden prominent geïdentificeerd en er wordt een duidelijk onderscheid gemaakt tussen nieuws en advertenties, inclusief gesponsorde inhoud, op de platforms van Politico.”
De Amerikaanse nieuwsmedia hebben de afgelopen jaren een crisis doorgemaakt , waarbij verkeersverlies deels te wijten was aan de daling van het aantal verwijzingen door zoekmachines en de dalende advertentie-inkomsten .
Sommige media hebben benadrukt dat er een strikte scheiding bestaat tussen reclame- en redactieafdelingen. De woordvoerder van Politico zei bijvoorbeeld dat de firewall van haar outlet “heilig” was, en voegde eraan toe dat “geen enkele adverteerder of advertentie redactionele beslissingen of nieuwsoordeel kan beïnvloeden”.
Maar Naomi Oreskes, expert op het gebied van klimaatdesinformatie en professor aan de Harvard University, zei dat mediakanalen een “kernverplichting hebben om lezers van goede informatie te voorzien”.
‘Niemand zegt dat dit gemakkelijk is’, zei ze. “Maar we moeten de moeilijke dingen onder ogen zien.”
Zelfs als ze geen invloed hebben op de journalistiek van een publicatie, kunnen advertenties over fossiele brandstoffen lezers blootstellen aan misleidende beweringen, zegt ze.
Geoffrey Supran, universitair hoofddocent en wetenschapper op het gebied van berichtgeving over de fossiele-brandstofindustrie aan de Universiteit van Miami, zei: “Er bestaat mogelijk ook bezorgdheid over het feit dat de redactie van de outlet wordt blootgesteld aan de beweringen van de advertenties”. In een interne public relations-analyse uit de jaren tachtig gaf oliegigant Mobil aan dat het geloofde dat zijn advertorials in de New York Times de positie van de outlet in zijn voordeel hadden veranderd, zei hij.
De afgelopen tien jaar hebben wetenschappers en journalisten een grote hoeveelheid bewijs verzameld waaruit blijkt dat de fossiele-brandstofindustrie op de hoogte was van de klimaatgevaren van steenkool, olie en gas, maar deze informatie toch voor het publiek verborgen hield en reclame gebruikte om klimaattwijfel te zaaien.
“De reclamecampagnes van de fossiele brandstoffenindustrie zijn state-of-the-art propaganda, ontwikkeld in samenwerking met PR-experts, uitgevoerd via de media, en gebaseerd op bijna een eeuw aan samenwerkingservaring”, aldus Supran.
Een congresonderzoek uit april, gebaseerd op een reeks documenten die waren gedagvaard door oliemaatschappijen, noemde de advertenties ‘bedrieglijk’ en zei dat ze een ‘campagne’ van desinformatie hadden geleid, vergelijkbaar met een campagne die door de tabaksindustrie werd gesteund. Uit de documenten, zo zeiden de wetgevers, blijkt dat oliemaatschappijen gesponsorde inhoud in de nieuwsmedia plaatsen als een doelbewuste strategie om de publieke opinie en het beleid te beïnvloeden.
Vertegenwoordigers van de Washington Post , de New York Times, Reuters, Axios, Bloomberg, National Public Radio, CNN en MSNBC reageerden niet vóór het tijdstip van publicatie op verzoeken om commentaar.
De belangrijkste Amerikaanse lobbygroep voor de fossiele brandstoffenindustrie verdedigde zichzelf. Megan Bloomgren, senior vice-president communicatie bij het American Petroleum Institute, benaderd voor commentaar op de toespraak van Guterres, zei: “Onze industrie is erop gericht betaalbare, betrouwbare energie te blijven produceren en tegelijkertijd de klimaatuitdaging aan te pakken, en alle beschuldigingen van het tegendeel zijn vals.”
Veel verkooppunten accepteren niet alleen advertenties voor fossiele brandstoffen, maar beschikken ook over wapens die deze produceren. Reuters, de New York Times, Bloomberg, Politico en de Washington Post rekenen allemaal oliegiganten als klanten van hun interne productiestudio’s, evenementenbedrijven en andere merkinhoud, zo bleek uit een recent onderzoek van Drilled and the Nation.
Fossiele brandstoffenbedrijven zijn ook grote adverteerders op grote technologieplatforms zoals Google , Facebook en Instagram . Meta, het moederbedrijf van Facebook en Instagram, weigerde commentaar te geven op de toespraak van Guterres.
In 2022 zei Google dat het advertenties zou verbieden die de ontkenning van de klimaatverandering promoten en beloofde advertenties die deze regel overtreden te blokkeren of te verwijderen.
“Bij het opstellen van ons beleid om de klimaatverandering te ontkennen en de bijbehorende parameters, hebben we gezaghebbende bronnen op het gebied van de klimaatwetenschap geraadpleegd, waaronder experts die hebben bijgedragen aan de United Nations Intergovernmental Panel on Climate Change Assessment Reports”, aldus een woordvoerder van Google in een e-mail. , eraan toevoegend dat het beleid “in het algemeen … geen specifieke soorten adverteerders op ons platform blokkeert”.
Er zijn maar weinig regeringen die een verbod op reclame voor fossiele brandstoffen hebben opgelegd. In 2022 verbood Frankrijk advertenties voor sommige producten op fossiele brandstoffen, en soortgelijke wetten worden besproken in Canada en Ierland . In 2020 werd Amsterdam de eerste stad die een verbod op advertenties voor fossiele brandstoffen goedkeurde; de Schotse hoofdstad Edinburgh en Sheffield in Engeland zullen hetzelfde doen.
Dit jaar verbood Groot-Brittannië adverteerders ook om potentieel misleidende milieuterminologie te gebruiken als onderdeel van het harde optreden tegen misleidende milieuclaims.
De tientallen jaren van “misleidende advertenties” in de fossiele-brandstoffenindustrie , aldus Oreskes van de Harvard Universiteit, “hebben ertoe geleid dat het publiek in verwarring is gebracht over de rol van fossiele brandstoffen bij het aanjagen van de klimaatverandering, en over de rol van de fossiele-brandstofindustrie bij het aanjagen van fossiele brandstoffen. gebruik”, terwijl de publieke steun voor de transitie van fossiele brandstoffen wordt ondermijnd.
Ze merkte op dat de VS in 1971 televisie- en radioreclame voor sigaretten verbood, en dat zestig andere landen reclame voor tabak volledig verboden hebben. “Het is ver verleden tijd dat we soortgelijke beperkingen opleggen aan advertenties voor fossiele brandstoffen,” zei ze.
Guterres riep woensdag ook reclame- en PR-bureaus op om de banden met kolen-, olie- en gasbedrijven te verbreken. PR-giganten als Weber Shandwick en BCW hebben talloze contracten afgesloten met olie- en gasbedrijven, en Edelman heeft beloofd projecten te mijden die de ontkenning van het klimaat bevorderen, maar heeft voortdurend met oliemaatschappijen samengewerkt .
Maar 1.100 reclame-, PR- en creatieve bedrijven hebben een belofte gedaan, georganiseerd door Clean Creatives.
“Vandaag is een keerpunt in de relatie van de reclame- en PR-industrie met klimaatverandering en fossiele brandstoffen”, zegt Duncan Meisel, uitvoerend directeur van Clean Creatives, een non-profitorganisatie die creatieve bureaus ertoe aanzet de banden met fossiele brandstoffenbedrijven te verbreken. “Er is geen dekking meer voor agentschappen om te zeggen dat ze het juiste doen als ze met vervuilers werken.”
Supran zei dat het verbieden of boycotten van reclame voor fossiele brandstoffen “oliebedrijven zou treffen waar het pijn doet” door “een van de belangrijkste radertjes in de klimaatontkennings- en vertragingsmachine van de olie-industrie te verwijderen”.
“Als de grote oliebedrijven haar vermogen verliezen om bij het publiek te lobbyen, zal haar politieke macht om klimaatactie uit te stellen ernstig afnemen”, zei hij. “Het zou een van de levensaders van de olie-industrie voor het verdedigen van de status quo afsnijden.”