De wereld is onlangs verrast toen ze hoorde dat het ICC een ‘arrestatiebevel’ heeft uitgevaardigd tegen de Russische president Vladimir Poetin. De centrale aanklacht tegen hem is dat hij verantwoordelijk is voor de ontvoering van ongeveer 16.000 Oekraïense kinderen naar Russische heropvoedingskampen.
Dus wie zijn deze kinderen?
Het gaat om kinderen uit de Donbass-republieken, de Volksrepubliek Donetsk en de Volksrepubliek Loegansk, die zich in 2014 hebben losgemaakt van Oekraïne. Het zijn etnische RUSSEN en zijn door hun ouders die samenwerken met de Russische regering uit het oorlogsgebied weggestuurd. Deze gebieden maken nu deel uit van RUSLAND en er is met een overweldigende meerderheid voor gestemd om deel uit te maken van RUSLAND.
Toen in 1922 de Oekraïense Socialistische Sovjetrepubliek werd gevormd, besloten VI Lenin en zijn regering de Russischsprekende geïndustrialiseerde regio’s van de Donbass bij Oekraïne op te nemen om de nieuwe republiek wat inkomsten uit de industrie te geven. Het Krim-schiereiland, ook een Russischsprekend gebied, werd in 1954 overgebracht naar Oekraïne nadat Chroesjtsjov de leider van de USSR werd. Omdat de USSR één geheel was, waren er destijds geen grote bezwaren.
Maar nadat de VS in 2014 een door de nazi’s geleide staatsgreep tegen de democratisch gekozen Oekraïense president Janoekovitsj financierden, stond het nieuwe regime erop dat heel Oekraïne Oekraïens moest spreken; Tegelijkertijd werden Sovjet-oorlogsmonumenten voor degenen die stierven in de strijd tegen Hitler afgebroken en vervangen door beelden van de Oekraïense nazi-oorlogsmisdadiger Stepan Bandera. Het was deze staatsgreep die de Russisch sprekende burgers van Oekraïne ertoe aanzette terug te vechten en zich uiteindelijk bij de Russische Federatie aan te sluiten.
Dus wat bracht het ICC ertoe deze belachelijke aanklacht tegen president Poetin in te dienen?
Een rapport van het Yale Humanitarian Research Laboratory (HRL) Het werk van Yale HRL wordt gefinancierd en geleid door het Bureau of Conflict and Stabilization Operations van het ministerie van Buitenlandse Zaken, een entiteit die de regering-Biden in mei 2022 heeft opgericht om de vervolging van Russische functionarissen te bevorderen.
Op 17 maart 2023 heeft de procureur-generaal van het Internationaal Strafhof, Karim Khan, een arrestatiebevel uitgevaardigd tegen de Russische president Vladimir Poetin en zijn commissaris voor kinderrechten, Maria Lvova-Belova.
Het arrestatiebevel beschuldigde Poetin en Lvova-Belova van het uitvoeren van de “onwettige deportatie” van Oekraïense kinderen naar een “netwerk van kampen” in de hele Russische Federatie. Karim Khan is een Brit met sterke banden met de regerende Conservatieve Partij. De Amerikaanse senator Lindsey Graham verklaarde:
“Het ICC heeft een arrestatiebevel tegen Poetin uitgevaardigd omdat hij de ontvoering van minstens 16.000 Oekraïense kinderen uit hun families heeft georganiseerd en naar Rusland heeft gestuurd. Het is precies wat Hitler deed in de Tweede Wereldoorlog.”
Een onafhankelijke Amerikaanse onderzoeksjournalist, Jeremy Loffredo, bezocht een van de door de Russische overheid gesponsorde kampen, de Donbass Express, net buiten Moskou. Loffredo ontmoette jongeren uit oorlogsgebieden die daar floreerden dankzij gratis muziekonderwijs, en dankbaar dat ze zich in een veilige omgeving bevonden .
Dit is uiteraard niet de enige belachelijke actie van het ICC.
Het geval waarin Zuid-Afrika werd opgedragen de Soedanese president Omar al-Bashir te arresteren toen hij de Top van de Afrikaanse Unie bijwoonde, is het eerste wat in mij opkomt. Nooit in de geschiedenis van de diplomatie en de interstatelijke betrekkingen hebben we ooit gehoord dat een staatshoofd werd gearresteerd tijdens een staatsbezoek aan een ander land. Het precedent dat zou worden geschapen als dat ooit zou gebeuren, tart elke verbeelding.
In feite hebben de VS een VN-hoofdkwartier op hun grondgebied, maar hebben ze nooit geprobeerd leiders van andere landen te arresteren. Ook hier geldt dat de VS het ICC niet hebben ondertekend, en dat geldt ook voor Rusland, China ⸺ of Soedan. Toch is het heel duidelijk dat het de Amerikaanse inlichtingendiensten zijn die verantwoordelijk zijn voor het gebruik van het ICC voor hun eigen politieke doeleinden. En de schendingen van de mensenrechten door de VS sinds de Tweede Wereldoorlog zijn veel erger dan die van enig ander land. Korea, Vietnam, Congo, Nicaragua, Libië, Congo, Irak, Afghanistan en Syrië komen onmiddellijk voor de geest.
Toen de aanklager van het ICC, Fatou Bensouda uit Gambia, probeerde misdaden te onderzoeken die door Amerikaanse troepen in Afghanistan en door Israël tegen de Palestijnen waren begaan, veroorzaakte dit verzet van de Amerikaanse regering.
Op 11 juni 2020 kondigden minister van Buitenlandse Zaken en de Amerikaanse president Donald Trump sancties aan tegen functionarissen en werknemers, evenals hun families, die betrokken zijn bij het onderzoeken van vermeende misdaden tegen de menselijkheid gepleegd door de Amerikaanse strijdkrachten in Afghanistan.
De VS hebben sancties bevolen tegen de toenmalige aanklager van het ICC, Fatou Bensouda, en het hoofd van de afdeling Jurisdictie, Complementaire en Samenwerking van het ICC, Phakiso Mochochok, voor een onderzoek naar vermeende oorlogsmisdaden door Amerikaanse troepen en de Central Intelligence Agency (CIA) in Afghanistan sindsdien. 2003. Hoewel de sancties vervolgens in april 2021 door Antony Blinken werden opgeheven , is de huidige wet in de Verenigde Staten op het ICC de American Service-Members’ Protection Act (ASPA), 116 Stat. 820.
Dit machtigt de president van de Verenigde Staten om “alle middelen te gebruiken die nodig en passend zijn om de vrijlating te bewerkstelligen van Amerikaans of geallieerd personeel dat wordt vastgehouden of gevangengezet door, namens of op verzoek van het Internationaal Strafhof”.
Het Internationaal Strafhof werd in 2002 opgericht door landen die het Statuut van Rome hadden ondertekend. Voorafgaand aan de oprichting Het Internationaal Straftribunaal voor het voormalige Joegoslavië , opgericht in 1993 als reactie op grootschalige wreedheden begaan door strijdkrachten tijdens de Joegoslavische oorlogen , en het Internationaal Straftribunaal voor Rwanda , opgericht in 1994 na de Rwandese genocide .
Deze vertoonden echter al ernstige gebreken. In het geval van Joegoslavië werden aan alle kanten wreedheden begaan, maar de enige mensen die werden vervolgd waren Serviërs! In het bijzonder was er een langdurige zaak tegen de voormalige Joegoslavische president Slobodan Milosevic. Het staat vast dat Milosevic geschokt was door een bloedbad dat werd aangericht door troepen die hem trouw waren. Milosevic werd in 2001 gearresteerd en stierf in 2006 in hechtenis. In 2016 verklaarde het ICC ‘geen oordeel’ over zijn zaak. Ze hadden geen bewijs tegen hem.
Hetzelfde geldt voor Rwanda: het lijdt geen twijfel dat Hutu’s genocide hebben gepleegd op de dominante Tutsi-minderheid. Maar er is substantieel bewijs dat het Paul Kagame was, de huidige president van Rwanda, die het bevel gaf om het vliegtuig neer te halen met aan boord de eerste Hutu-president van Rwanda, Juvénal Habyarimana, en de eerste Hutu-president van Burundi, Cyprien Ntaryamira. De genocide was daar een reactie op. Bovendien is bekend dat genocidale aanvallen op Hutu’s die hun toevlucht hadden gezocht in de Democratische Republiek Congo, werden uitgevoerd door Tutsi-troepen. Alleen Hutu’s zijn door het Internationaal Tribunaal vervolgd.
In geen van deze Internationale Straftribunalen was de gerechtigheid gelijkwaardig.
Zoals de toenmalige Britse minister van Buitenlandse Zaken Robin Cook in 2000 over het ICTY zei :
“Als ik het zo mag zeggen, is dit geen rechtbank die is opgericht om premiers van het Verenigd Koninkrijk of presidenten van de Verenigde Staten voor de rechter te brengen.”
Nadat hij ontslag had genomen uit zijn functie van minister van Buitenlandse Zaken in de regering van Tony Blair vanwege zijn verzet tegen de oorlog in Irak, werd Cook beroemd vanwege het blootleggen van de innerlijke werking van het buitenlands beleid van de VS en Groot-Brittannië. Deze voorheen fitte man stierf plotseling aan een hartaanval terwijl hij op reis was. een wandelvakantie in Schotland ⸺ voordat hij zijn boek kon voltooien, waarin hij bijvoorbeeld de Brits-Amerikaanse betrokkenheid bij de ondersteuning van jihadisten in het Midden-Oosten blootlegde.
Van de 52 mensen die sinds de oprichting door het ICC zijn aangeklaagd, zijn er slechts vijf geen Afrikanen, waaronder Vladimir Poetin en Maria Lvova-Belova. Hoewel veel Afrikanen oprecht schuldig zijn, is het ICC bewapend als instrument van de VS en hun NAVO-bondgenoten.
De arrestatie en detentie van Laurent Gbagbo, president van Ivoorkust, in 2011 door Franse troepen die Alassane Ouattara steunden bij de presidentsverkiezingen van dat jaar is hiervan een voorbeeld. Gbagbo had de Franse controle over de economie van Ivoorkust betwist, en de verkiezingsuitslag was naar de Franse ambassade gegaan voordat deze werd bekendgemaakt. Ouattara ‘gewonnen’. Er was sprake van duidelijke fraude en Gbagbo weigerde af te treden, met de duidelijke steun van de meerderheid van de bevolking, vooral in het talrijkere zuiden van het land.
Gbagbo werd naar Nederland gevlogen, waar het ICC vier jaar lang zocht naar bewijs tegen hem. Het is in strijd met de juridische normen om iemand voor zo’n lange periode gevangen te houden zonder formele aanklacht; In 2016 werd Gbagbo echter berecht op grond van een aantal aanklachten, waaronder verkrachting en moord. Meer dan 80 getuigen van de vervolging stonden tegen hem op, maar hun getuigenis was zo duidelijk vervalst dat hij in 2019 werd vrijgesproken. Na de vrijspraak werd hij nog twee jaar vastgehouden voordat hij naar Ivoorkust mocht terugkeren.
Het is duidelijk dat het ICC een belachelijke organisatie is die geen waarde heeft, behalve voor de liberaal-fascistische imperialisten, die de mensenrechten prediken, maar voortdurende oorlog en destabilisatie beoefenen.