De eeuwenlange toewijding van Groot-Brittannië aan het zionisme en de samenwerking met Israël speelt tegenwoordig een vaak over het hoofd geziene rol bij het bestendigen van de onderdrukking en genocide tegen de Palestijnen.
De rol van Groot-Brittannië bij het in stand houden van de zionistische entiteit
Op 9 februari informeerde de Britse minister van Defensie James Heappey het parlement dat Israëlische militaire agenten “momenteel … in Groot-Brittannië zijn gestationeerd”, zowel binnen de diplomatieke missie van Tel Aviv “en als deelnemers aan door de Britse defensie geleide trainingscursussen.” Deze tot nu toe niet erkende regeling laat ruimschoots zien hoe, ondanks recente oproepen van functionarissen in Londen aan de regering van Benjamin Netanyahu om terughoudendheid te betrachten bij de genocide op Gaza – of zelfs een staakt-het-vuren in te stellen – Groot-Brittannië het geheime zenuwcentrum van het internationale zionisme blijft.
Enkele dagen eerder gaf Heappey eveneens toe dat negen Israëlische militaire vliegtuigen in Groot-Brittannië zijn geland sinds Operatie Al Aqsa Flood op 7 oktober vorig jaar. Uit onderzoek van de onafhankelijke onderzoekswebsite Declassified UK blijkt dat vliegtuigen van de Royal Air Force in dezelfde periode van en naar Israël zijn gevlogen , samen met 65 spionagevliegtuigmissies die zijn gelanceerd vanaf de enorme, weinig bekende militaire en inlichtingenbasis van Groot-Brittannië op Cyprus .
Het doel van die vluchten en wie en/of wat ze vervoerden, zijn staatsgeheim. Verzoeken om vrijheid van informatie zijn afgewezen, het Britse ministerie van Defensie heeft geweigerd commentaar te geven en de lokale media zwijgen over het algemeen.
Niettemin gaven de Britse ministers in juli 2023 toe dat de Britse opleiding van Israëlisch militair personeel medische hulp op het slagveld, “organisatieontwerp en -concepten” en “defensie-educatie” omvat. Het is niet bekend of dat ‘onderwijs’ op enigerlei wijze heeft bijgedragen aan de slachting van meer dan 30.000 Palestijnen sinds 7 oktober.
Britse militaire aanwezigheid in bezet Palestina
Toch zijn de aanwijzingen dat Londen lange tijd een zeer invloedrijke leidende hand heeft gegeven aan Tel Aviv in zijn onderdrukking van en massamoord op Palestijnen ondubbelzinnig, ook al zijn ze voor het volle zicht verborgen. In september 2019 nam de Israëlische luchtmacht bijvoorbeeld deel aan een gezamenlijke gevechtsoefening met haar Britse, Duitse en Italiaanse tegenhangers.
Voor dit doel hebben de Israëli’s F-15 gevechtsvliegtuigen ingezet, die sinds 7 oktober vrijwel dagelijks Gaza onder vuur nemen, waarbij zonder onderscheid scholen, ziekenhuizen, bedrijven en huizen met de grond gelijk worden gemaakt en talloze onschuldigen worden gedood.
Een jaar eerder, in oktober 2022, werd in het parlement stilletjes toegegeven dat Londen verschillende ‘permanente militairen in Israël’ heeft, allemaal gestationeerd in de Britse ambassade in Tel Aviv:
“Ze voeren sleutelactiviteiten uit op het gebied van defensiebetrokkenheid en diplomatie. Het Ministerie van Defensie ondersteunt het HMG Middle East Peace Process Program in de bezette Palestijnse gebieden en Israël. Het programma heeft tot doel de politieke en fysieke levensvatbaarheid van een tweestatenoplossing te helpen beschermen. Om veiligheidsredenen willen we de locatie en het aantal militairen niet bekendmaken.”
‘Gezamenlijke activiteit’
Netanyahu en andere Israëlische functionarissen hebben openlijk en herhaaldelijk gepocht op hun persoonlijke rol bij het blokkeren van de Palestijnse staat. We moeten ons dus afvragen waar deze Britse agenten zich werkelijk zorgen over maken – het is zeker niet het beschermen van “de politieke en fysieke levensvatbaarheid van een tweestatenoplossing”, aangezien dat hele project kennelijk nooit “levensvatbaar” was door het ontwerp. Het zouden ‘permanente militairen’ kunnen zijn die aanwezig zijn onder auspiciën van een zeer vertrouwelijke militaire samenwerkingsovereenkomst uit december 2020, opgesteld door Londen en Tel Aviv.
Ambtenaren van het Britse Ministerie van Defensie omschrijven de overeenkomst als een ‘belangrijk stukje defensiediplomatie’, dat de militaire banden tussen het tweetal ‘versterkt’ en tegelijkertijd ‘een mechanisme biedt voor het plannen van onze gezamenlijke activiteiten’.
De inhoud ervan is niet alleen verborgen voor het publiek, maar ook voor gekozen wetgevers. Er kan alleen maar gespeculeerd worden dat de overeenkomst Groot-Brittannië dwingt Israël te verdedigen in het geval dat het land wordt aangevallen. Dergelijke vermoedens worden alleen maar verergerd door de zichtbare aanwezigheid van de Britse elite-SAS-troepen in Gaza vandaag.
Zoals uit een onderzoek van The Cradle uit december 2023 bleek, wordt deze schijnbare inzet beschermd tegen kritiek van de media en het publiek door een speciale door het Ministerie van Defensie uitgegeven D-notice, net als andere onheilspellende indicatoren dat Groot-Brittannië het toneel vormgeeft en in West-Azië de weg vrijmaakt voor een regelrechte, langdurige oorlog in de hele regio.
Dit omvatte een tot nu toe mislukte poging om Beiroet onder druk te zetten om gewapende Britse soldaten totale, onbeperkte bewegingsvrijheid binnen Libanon toe te staan, samen met immuniteit tegen arrestatie en vervolging wegens het plegen van welke misdaad dan ook.
Het vertrek van de monarchie uit de neutraliteit
Bij talloze protesten over de hele wereld, uit solidariteit met de Palestijnen sinds oktober vorig jaar, hebben demonstranten met spandoeken en borden gezwaaid waarin ze de Amerikaanse president Joe Biden smeken een staakt-het-vuren in Gaza op te leggen, zo niet Netanyahu te bevelen vrede te zoeken. Het is een nobele eis, maar potentieel verkeerd gericht. De ware macht om de huidige drang van Tel Aviv om de genocidale grondleggersmissie van het zionisme te vervullen een halt toe te roepen, ligt misschien niet in Washington DC maar in Londen – in het bijzonder Buckingham Palace.
Een buitengewone en grotendeels onopgemerkte ontwikkeling sinds het begin van de militaire aanval van Israël op Gaza is het schaamteloze opgeven van de “politieke neutraliteit” door de Britse monarchie over Israël.
Koningin Elizabeth II onthield zich, in ieder geval in het openbaar, van commentaar op de actualiteit en deed tijdens haar zeventigjarige regering geen ‘kant’ kiezen over welke kwestie dan ook. Maar haar onlangs gekroonde zoon heeft die al lang bestaande conventie blijkbaar zonder veel poespas vernietigd.
Koning Karel de Zionist
Binnen enkele uren na de uitbarsting van Operatie Al-Aqsa Flood veroordeelde koning Charles Hamas openlijk en zei dat hij “diep bedroefd” en “geschokt” was door de “verschrikkingen die de verzetsgroep had aangericht” en haar “barbaarse terreurdaden”. Hamas wordt door een meerderheid van de internationale landen niet erkend als een terroristische entiteit, terwijl de BBC – die bij elke stap meedogenloos toestemming heeft gegeven voor genocide in Gaza – het gebruik van de benaming verwerpt .
In de jaren vlak voordat hij de troon besteeg, maakte Charles zijn zionisme overduidelijk duidelijk , waarmee hij brak met het onuitgesproken beleid van zijn moeder om Israël niet te bezoeken en in het geheim de begrafenissen bij te wonen van de voormalige Israëlische leiders Yitzhak Rabin en Shimon Peres. In het laatste geval bezocht hij in 2016 ook de graven van zijn grootmoeder, prinses Alice, en haar tante, groothertogin Elisabeth, op een begraafplaats op de Olijfberg van Jeruzalem, vlakbij ’s werelds grootste Joodse begraafplaats. Beiden waren christelijke zionisten.
De Jerusalem Post noemde Charles’ zionistische sympathieën en familiale band met de berg goedkeurend ‘een probleem voor de Palestijnen’, met het argument dat hij een duidelijk beeld heeft van ‘wie de stad en het land toebehoren’. Ondertussen heeft de Times of Israel hem geprezen als “een vriend” van het Jodendom “met speciale en historische banden met Israël.” Eén zo’n ‘band’ was een intieme vriendschap met de voormalige Britse opperrabbijn en voorzitter van United Jewish Israel Appeal, Jonathan Sacks.
Educatieve indoctrinatie
Naast andere bekeringsacties hield Sacks toezicht op en pleitte hij voor een aantal operaties die bedoeld waren om schoolkinderen van alle leeftijden te indoctrineren in het zionisme, vaak onder de valse auspiciën van het tegengaan van ‘antisemitisme’ in klaslokalen en op campussen. Het kan dus geen toeval zijn dat het ministerie van Onderwijs zachtjes een inspanning van miljoenen ponden heeft onthuld om ‘personeel en leerlingen’ op Britse scholen, hogescholen en universiteiten op te leiden in het ‘identificeren en aanpakken van incidenten van antisemitisme’.
Een nobel streven, zou je kunnen zeggen. Maar het sluit duidelijk aan bij de lievelingsprojecten van Sacks. Een van de belangrijkste doelstellingen van het programma is “het onderwijzend personeel voorzien van de noodzakelijke instrumenten om discussies over de historische en huidige conflicten [in West-Azië] te voeren en te faciliteren en desinformatie aan te pakken … inclusief over de situatie in Israël na de terroristische aanslagen op 7 oktober.” Het is ook de bedoeling dat universiteiten “een praktische inzet tonen voor de definitie van antisemitisme van de International Holocaust Remembrance Alliance (IHRA”).
Het vervaardigen en onderhouden van de zionistische entiteit
De meeste Britse universiteiten hebben de zeer controversiële IHRA-definitie aanvaard onder directe dreiging van de overheid met bezuinigingen als ze weigerden. De geldigheid en legitimiteit van de definitie zijn op grote schaal betwist, onder meer door academicus David Feldman, een van de auteurs. In 2017 uitte hij zijn ernstige bezorgdheid over het feit dat “deze definitie onnauwkeurig is”, waarbij hij het jodendom en Israël ten onrechte gelijkstelde met een overweldigende focus op laatstgenoemde, waardoor “het gevaar ontstond dat het algehele effect de last op de Israëlische critici zou leggen om aan te tonen dat ze niet antisemitisch zijn. ”
Het initiatief is ondubbelzinnig gericht op het onderdrukken van kritiek op Israël en zijn bezetting en zorgt er tegelijkertijd voor dat Britse jongeren, vanaf de vroegste, meest vormende leeftijd, in hun steun worden gepropageerd.
De regering van Zijne Majesteit gelooft duidelijk in het toekomstige uithoudingsvermogen van Tel Aviv en is op de lange termijn voorbereid als het gaat om het helpen behouden van het Mephistopheliaanse project. Er kan zeker geen groter bewijs zijn dat de huidige crisis in West-Azië in Londen is ontstaan.