Geïmporteerde onderdrukking: de duistere kant van de handhaving van de hijab in westerse landen (video)

Hijab In veel islamitische gemeenschappen in het Westen zijn er structuren om de sharia-normen voor vrouwen af ​​te dwingen, en aangezien vrouwen als minderwaardig worden beschouwd, hebben ze geen andere keuze dan zichzelf te bedekken.

De kwestie van moslimvrouwen die worden gedwongen om de hijab te dragen en die worden onderworpen aan onderdrukking en misbruik door moslimmannen, is een verontrustend probleem dat is geïmporteerd in westerse landen. Hoewel veel moslimvrouwen in het Westen ervoor kiezen de hijab te dragen als symbool van hun toewijding aan de sharia, zijn er veel gevallen waarin ze gedwongen worden om dit tegen hun wil te doen, en degenen die zich niet conformeren, worden gedood of geslagen door hun echtgenoten of familieleden.

Onlangs bracht een sharia-aanhangende moslimvrouw in Frankrijk een propagandavideo uit waarin ze moslimmannen adviseert die getrouwd zijn met vrouwen die geen hijab dragen. Ze adviseert islamitische mannen om te trouwen met vrouwen die al gesluierd zijn om problemen te voorkomen. Ze identificeert twee situaties: de eerste is wanneer het de man niet kan schelen of zijn vrouw de hijab draagt ​​of niet, en de tweede is wanneer de man wil dat zijn vrouw de hijab draagt.

In de eerste situatie stelt de moslimvrouw dat de echtgenoot zondigt door er niet om te geven of zijn vrouw de hijab draagt. Ze legt ook uit dat de vrouw zondigt door de hijab niet te dragen als ze uitgaat, en dat de man een zonde begaat door haar er niet van te weerhouden dit te doen.

In de tweede situatie zegt ze tegen echtgenoten dat ze hun vrouw moeten adviseren en hen moeten laten inzien hoe belangrijk het is om de hijab te dragen. Als ze niet gehoorzaamt, kan de echtgenoot haar verbieden om uit te gaan; als ze nog steeds niet voldoet, moet hij haar opnieuw opvoeden. Als de vrouw zich echter nog steeds niet houdt aan het dragen van de hijab, kan hij van haar scheiden.

Dit zeer verontrustende en beledigende stuk propaganda probeert de sharia-wetgeving te promoten in een westerse natie die al lang worstelt om zijn islamitische immigrantenbevolking in zijn samenleving te integreren. De hijab is geen symbool van vrijheid, maar een embleem van vrouwelijke onderdrukking, zoals talloze vrouwen die Iran zijn ontvlucht kunnen bevestigen. Zowel voor seculiere als voormalige moslimvrouwen dient de hijab als een dagelijkse fysieke herinnering aan hun status als bezit in de ogen van de islam. In veel islamitische gemeenschappen in het Westen zijn structuren aanwezig om de sharia-normen voor vrouwen af ​​te dwingen. Omdat vrouwen als minderwaardig worden beschouwd, hebben ze geen andere keuze dan zichzelf te bedekken.

De koran zelf gebiedt vrouwen om zichzelf te bedekken voor zover ze niet langer in staat zijn om verleiding uit te lokken, en als ze dat niet doen, worden ze beschouwd als een eerlijk spel om te worden “misbruikt”. Zoals Robert Spencer uitlegt : “Het is geen culturele gewoonte zoals sommigen beweren; het is een religieus edict.”

(Koran 24:31) En zeg tegen de gelovige vrouwen dat ze hun blikken neerslaan en bescheiden zijn, en alleen datgene tonen wat van hun versiering zichtbaar is, en hun sluiers over hun boezem trekken, en hun versiering niet onthullen behalve aan hun eigen echtgenoten of vaders of de vaders van hun echtgenoten, of hun zonen of de zonen van hun echtgenoten, of hun broers of de zonen van hun broers of de zonen van hun zusters, of hun vrouwen, of hun slaven, of mannelijke bedienden die geen verlangen hebben, of kinderen die niets weten van naaktheid van vrouwen. En laat ze niet met hun voeten stampen om te onthullen wat ze verbergen van hun versiering. En wend u samen tot Allah, O gelovigen, opdat u zult slagen.

(Koran 33:59) O profeet, vertel uw vrouwen en uw dochters en de vrouwen van de gelovigen om hun sluiers dicht om zich heen te trekken. Dat is beter, zodat ze worden herkend en niet worden lastiggevallen.

De acceptatie van islamitische normen door westerse regeringen en bedrijven geeft alleen degenen in islamitische samenlevingen macht die westerse wetten en vrijheden proberen te ondermijnen en op te heffen. In heel Europa zijn er islamitische patrouilles in gebieden met een grote moslimbevolking om mensen lastig te vallen die deelnemen aan activiteiten en kleding dragen die ‘niet-islamitisch’ zijn. Er zijn ook talloze voorbeelden van islamitische meisjes die worden vermoord door hun familie of echtgenoten omdat ze weigeren de hijab te dragen of te ‘verwesterd’ worden.

In het Westen zien velen de hijab als een teken van toewijding aan de sharia. Zoals de islamitische geleerde dr. Bill Warner heeft uitgelegd , is het geen religieus of cultureel symbool, maar een met haat vervuld embleem van politieke toewijding aan de islamitische wet. Het promoten van onderdrukkende islamitische kleding vormt een grote bedreiging voor de opmars van westerse waarden. Westerse figuren zoals de aan Hamas gelinkte Council on American-Islamic Relations (CAIR) Jamal Badawi, die beweerde dat de hijab een gebod van Allah is en de plicht van de staat om te handhaven, versterken deze dreiging alleen maar. Het is essentieel dat we deze gevaarlijke agenda geen verdere voet aan de grond laten krijgen in de westerse samenlevingen.