Gaza slaat terug

Gaza – Het is verbazingwekkend hoe de Amerikaanse gedachtegestuurde media vrijwel onmiddellijk met een passend verhaal kunnen komen wanneer er zich een internationaal incident voordoet dat voor meerdere interpretaties vatbaar is. 

Sinds 1948 heeft Israël honderdduizenden Palestijnen uit hun huizen verdreven, heeft het bijna het hele historische Palestina bezet, zijn leger in staat gesteld duizenden lokale mensen te doden en heeft het recentelijk een apartheidsregime ingesteld dat zelfs ontkent dat Palestijnse Arabieren menselijk zijn. in dezelfde zin als joden. De aan Netanyahu gelieerde regeringsminister Ayelet Shaked heeft Israël op gedenkwaardige wijze opgeroepen om niet alleen  alle Palestijnse kinderen , die zij heeft omschreven als ‘kleine slangen’, uit te roeien, maar ook om hun moeders te doden die hen ter wereld hebben gebracht.

wanneer de Arabieren terugslaan tegen de haat die hen met hun beperkte middelen confronteert, wordt Israël beschreven als het slachtoffer en worden de Palestijnen ontmenselijkt en afgeschilderd als de ‘terroristen’. De media in de VS en Europa waren er snel bij om het Hamas-offensief, waarbij de formidabele Israëlische grensverdediging werd doorbroken, te bestempelen als “Israëls 9/11” of zelfs “Israëls Pearl Harbor” om de context vast te stellen waarin de Israëli’s aan de ontvangende kant stonden van een “niet-uitgelokte ‘aanval door een wrede en harteloze vijand.

Israël heeft op de aanval gereageerd met een zwaar bombardement op Gaza, waardoor de infrastructuur, waaronder ziekenhuizen en scholen, is verwoest, terwijl ook de voedselvoorziening, water en elektriciteit zijn afgesloten. Het heeft geëist dat de inwoners van Noord-Gaza, alle 1,1 miljoen, worden geëvacueerd om plaats te maken voor een mogelijk grondoffensief, maar ze kunnen nergens heen omdat alle grenzen gesloten zijn.

Dit is een monsterlijke misdaad

De Verenigde Naties noemen dit een eis met ‘verwoestende humanitaire gevolgen’. gevolgen.” Journalist Peter Beinart  heeft opgemerkt  : “Dit is een monsterlijke misdaad. Het gebeurt in het volle zicht, met Amerikaanse steun.”

En de regering van de Verenigde Staten zit inderdaad doorgaans op dezelfde lijn als Israël. President Joe Biden spreekt, onder verwijzing naar verzonnen verhalen over dode Joodse baby’s, over hoe Israël de “plicht” heeft om zichzelf te verdedigen, terwijl de Palestijnen op de een of andere manier helemaal niet het recht hebben om zichzelf te beschermen, laat staan ​​om in opstand te komen tegen hun vervolgers in een strijd voor vrijheid. 

En Washington heeft er ook zonder aarzelen voor gekozen zich rechtstreeks bij het conflict te betrekken, volledig aan de kant van de Joodse staat, waarbij herhaaldelijk werd beweerd dat “Israël het recht heeft zichzelf te verdedigen” en de Israëli’s vertelde dat “wij achter u staan”, terwijl hij ook twee groepen vliegdekschepen naar de plaats van de gevechten, evenals de 101st ^Airborne  naar Jordanië en het vergroten van de paraatheid van de in Koeweit gestationeerde mariniers. 

Het Witte Huis had agressievere stappen kunnen ondernemen om een ​​staakt-het-vuren en gesprekken aan te moedigen, maar heeft er in plaats daarvan voor gekozen om feitelijk tandeloze oproepen te doen om  de gevangen burgers te laten ontsnappen  en tegelijkertijd een verwoestende Israëlische militaire reactie te steunen.

Israël ontvangt ook de waardeloze en hersendode minister van Defensie Lloyd Austin, die  advies zal geven  in de trant van zijn inzichtelijke opmerking dat Hamas ‘slechter’ en ‘erger dan ISIS’ is. Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken is al in Jeruzalem en kondigt aan dat de VS daar zijn om de eenheidsregering van premier Benjamin Netanyahu te steunen ‘zolang Amerika bestaat’, nadat hij eerst had gezegd: ‘Ik kom niet alleen voor u als minister van Buitenlandse Zaken van de Verenigde Staten, maar ook als minister van Buitenlandse Zaken. ook als Jood.

” Blinkens expliciete associatie van zijn persoonlijke religie met zijn officiële rol als vertegenwoordiger van de Amerikaanse regering maakt duidelijk dat een sleutelelement in de reden waarom hij daar is, is dat hij “een Jood” is. Misschien moet hij zich onthouden van beleidsvorming waarbij Israël betrokken is, omdat het feit dat hij “een Jood” is, geen nationaal belang van de Verenigde Staten lijkt te zijn en waarschijnlijk irrationele reacties zal opleveren op zich ontwikkelende situaties.

Als dit allemaal veel op Oekraïne lijkt, zou dat ook zo moeten zijn, behalve dat in Oekraïne de VS en de NAVO vechten tegen Rusland, dat wordt gedemoniseerd omdat het het zogenaamde Oekraïense grondgebied bezet, terwijl ze in Palestina de bezetter van feitelijk Palestijns grondgebied steunen. Israël. Het grappige is dat, en het woord ‘hypocrisie’ komt meteen in me op. Het blijkt echter dat ik enigszins op dezelfde lijn zit als een groot deel van de media, en het ermee eens ben dat de inval van Hamas zoiets als 11 september is, hoewel ik er zeker van ben dat mijn mening niet acceptabel zou worden gevonden door de CNN Jake Tappers  van deze wereld . 

Ik denk dat Israël van tevoren op de hoogte was van 9/11 in de Verenigde Staten vanwege zijn uitgebreide spionagenetwerk en ervoor koos de informatie niet te delen omdat het in hun voordeel was om dat niet te doen. 

Een tevreden Netanyahu verklaarde enkele jaren later zelfs dat “9/11 een goede zaak was, omdat het ervoor zorgde dat de Verenigde Staten zich bij ons voegden in onze strijd.” Dat bij de aanvallen 3.000 Amerikanen om het leven kwamen, stoorde de Israëlische regering niet, aangezien Israël een lange geschiedenis heeft in het doden van Amerikanen terwijl het land daarvan kan profiteren, te beginnen met de aanval op de USS Liberty in 1967, waarbij 34 matrozen omkwamen.

Zo ook in dit geval in Gaza heeft Netanyahu mogelijk besloten een onverwachte ontwikkeling aan te moedigen, waardoor het op 11 september zou lijken, waardoor hij in de rest van Arabisch Palestina zou kunnen escaleren en “het gras zou kunnen maaien”, zoals de Israëli’s het uitdrukten. 

En houd in gedachten dat  het feitelijke incident  dat de opstand veroorzaakte een razernij was waarbij minstens 800 Israëlische kolonisten betrokken waren in en rond de al-Aqsa-moskee, de derde heiligste plaats in de islam, waarbij pelgrims werden geslagen en Palestijnse winkels werden vernield, allemaal zonder enige inmenging van de kant van de islam. nabijgelegen Israëlische veiligheidstroepen. De rellen werden duidelijk toegestaan ​​en zelfs aangemoedigd door de regering.

Op basis van mijn ervaring als voormalig inlichtingenofficier ter plaatse ben ik er enigszins van overtuigd dat dit waarschijnlijk meer op een valse vlag-operatie leek dan op een geval van institutioneel falen van de kant van de Israëli’s. Israël had een uitgebreide elektronische en fysieke muur, ondersteund door soldaten en wapens, die Gaza aan de landzijde volledig omsingelde,  zo effectief dat  werd beweerd dat zelfs geen muis erin kon komen.

De Middellandse Zeekant van Gaza werd ook streng gecontroleerd door de Israëlische marine. en boten van en naar Gaza waren volledig geblokkeerd. Egypte controleerde streng het zuidelijke deel van Gaza, grenzend aan de Sinaï. Gaza stond dus te allen tijde onder volledige bewaking en controle. 

De Israëlische militaire inlichtingendienst beschikte zeker ook over een netwerk van gerekruteerde informanten in Gaza die verslag uitbrachten over elke training of beweging, gemakkelijk genoeg als je mensen die honger lijden kunt benaderen en hen een aanbod kunt doen dat ze niet kunnen weigeren alleen maar vanwege het verstrekken van informatie over wat ze zien. en hoor.

En dan was er een waarschuwing van de Egyptische regering aan Israël tien dagen voor de Hamas-aanval, waarbij de Egyptische minister van Inlichtingen-generaal Abbas Kamel persoonlijk Netanyahu belde en inlichtingen deelde waarin werd gesuggereerd dat de Gazanen waarschijnlijk “iets ongewoons, een vreselijke operatie” zouden gaan doen. Andere mediaverslagen  laten zien hoe Hamas hun manoeuvres publiekelijk trainde en oefende. 

Er waren ook  beoordelingen gemaakt  door de Amerikaanse inlichtingendiensten, die werden gedeeld met Israël, wat erop duidde dat er iets aan de hand was. Gezien al het bewijsmateriaal was er dus waarschijnlijk geen sprake van een falen van de inlichtingendiensten om de aanval van Hamas te anticiperen en tegen te gaan, maar eerder van een politieke beslissing van de Israëlische regering die wist wat er zou kunnen gebeuren en ervoor koos om haar een casus belli te laten opstellen om de aanvallen te  vernietigen  .

Gaza, en zweert dat “elk lid van Hamas een dode man is”, en ga van daaruit verder. En “van daaruit” zouden ook Libanon, Syrië en Iran kunnen omvatten, mogelijk met de hulp van de Verenigde Staten om het zware werk te doen. Met name Iran krijgt  door de usual suspects al de schuld  als partij die betrokken is bij de Hamas-aanval, tot nu toe zonder enig bewijs, wat typerend is voor de manier waarop deze verhalen zich ontwikkelen.

En Israël is politiek zo ver naar rechts opgeschoven dat het een kleine etnische zuivering zou kunnen waarderen om de ernst ervan aan te tonen. Netanyahu en andere hoge regeringsfunctionarissen in zijn kabinet hebben onlangs terloopse verwijzingen gemaakt naar een ‘zich ontwikkelende veiligheidssituatie’ in het land om de intensivering van de invallen door het leger tegen Palestijnse steden en vluchtelingenkampen te rechtvaardigen. 

De nieuwe regering in Israël heeft de politie ook onder de controle geplaatst van Itamar Ben-Gvir, het hoofd van de ultranationalistische Joodse Machtspartij, als minister van Nationale Veiligheid. 

Hij heeft zijn positie uitgebuit om met name op te roepen tot een oorlog om Hamas in Gaza te vernietigen, en dat is precies wat er gebeurt. Gaza zou van bijzonder belang kunnen zijn voor Ben-Gvir en anderen, omdat het op unieke wijze een gewapend en georganiseerd verzet herbergt in de vorm van Hamas, dat, vreemd genoeg, werd opgericht met de steun van Israël om het Palestijnse politieke verzet te splitsen, terwijl Fatah de Westelijke Jordaanoever controleerde. en Hamas in Gaza.

Er is nog een andere kwestie met betrekking tot de recente gevechten waarop men graag het antwoord zou willen weten, namelijk: hoe kwam Hamas überhaupt aan zijn wapens? Sommige waren duidelijk vervaardigd uit onderdelen en schroot, maar andere waren geavanceerd en omdat Gaza aan alle kanten geblokkeerd is, wordt het binnensmokkelen ervan problematisch. Eén argument is dat ze door Iran en anderen werden aangevoerd om via tunnels te worden aangevoerd, maar dat de tunnels aan twee kanten in Israël zouden eindigen en aan de derde kant in Egypte. De vierde zijde is de Middellandse Zee. 

Dus hoe zijn ze aangekomen? Vindt er een mogelijke drievoudige of zelfs viervoudige kruising plaats waarbij verschillende partijen tegen elkaar liegen? En moeten er zorgen bestaan ​​dat er, nadat de Amerikaanse armada voor de kust van Gaza is gearriveerd, een soort false flag-incident zou kunnen plaatsvinden dat door Netanyahu is bedacht en dat Washington rechtstreeks bij de gevechten zal betrekken?

En er is iets wat neerkomt op een verwante kwestie die van belang zou moeten zijn voor iedereen in de VS en in het algemeen gesproken voor de ‘westerse wereld’, waar de mensenrechten op zijn minst in naam worden gerespecteerd. De boodschap van bijna alle westerse regeringen is dat Israël een  carte blanche heeft  om te doen wat het wil, zelfs als het oorlogsmisdaden betreft, zoals massale gedwongen ontheemding of genocide. 

In dit geval begon de gecoördineerde reactie van de regering en de media, die bedoeld is om Israël tegen elke kritiek te beschermen, vrijwel onmiddellijk verzonnen verhalen over wreedheden te verspreiden, terwijl het ook een klap opleverde voor de vrijheid van meningsuiting en vereniging. President Biden, die zou moeten proberen de crisis te bezweren, gooit in plaats daarvan olie op het vuur door  over Hamas te zeggen  dat “puur, onvervalst kwaad op aarde is losgelaten!” 

In Florida had de aartszionistische stroman-gouverneur Ron Desantis een ontmoeting met Joodse leiders in een synagoge om  draconische maatregelen  tegen Iran aan te kondigen, waaronder sancties tegen bedrijven die op enigerlei wijze met dat land verbonden zijn. Je zou erop kunnen wijzen dat deze bedrijven niets verkeerds hebben gedaan en Desantis riep ook op tot “de uitroeiing van Hamas van de aarde.” 

Gaza Antisemieten

Zijn intellectuele diepgang kwam tegelijkertijd aan het licht toen hij zei dat de VS  geen vluchtelingen uit Gaza mogen opnemen  omdat zij ‘antisemieten’ zijn. En in South Carolina roept Amerika’s favoriet hij/zij, senator Lindsey Graham,  op tot  een Amerikaanse aanval op Iran, en roept de oorlog tegen Hamas uit tot “een religieuze oorlog” en dringt er bij het Israëlische leger op aan om Gaza binnen te vallen en “wat dan ook” te doen. je moet doen om ‘de plaats waterpas te zetten’.

En de Europeanen zijn evenzeer ruggengraatloos in hun eerbied voor Israël. De Israëlische president  verklaarde  dat er geen onschuldige burgers in Gaza zijn, en niet lang daarna  ontmoetten topvertegenwoordigers van de Europese Unie hem  om hun onvoorwaardelijke steun aan te bieden. Ondertussen heeft de ruggengraatloze en slappe regering van Emmanuel Macron in Frankrijk geprobeerd elke bijeenkomst die steun betuigt aan de Palestijnse rechten te verbieden. 

En in Groot-Brittannië heeft de minister van Binnenlandse Zaken Suella Braverman  voorgesteld om  elk protest tegen Israëlische acties of iets ter ondersteuning van Palestina strafbaar te stellen, inclusief het verbieden van elke openbare vertoning van de Palestijnse nationale vlag, die zij beschouwt als een “strafbaar feit jegens de Joodse gemeenschap in Groot-Brittannië”.

” Ze heeft ook gezegd: “Ik zou de politie willen aanmoedigen om te overwegen of gezangen als: ‘Van de rivier tot de zee, Palestina zal vrij zijn’ moeten worden opgevat als een uitdrukking van een gewelddadig verlangen om Israël uit de wereld te zien verdwijnen, en of het gebruik ervan in bepaalde contexten kan neerkomen op een racistisch verergerde overtreding van sectie 5 van de openbare orde.” 

Het Openbaar Ministerie van Berlijn heeft het gebruik van de uitdrukking ook geclassificeerd als een ‘strafbaar feit’. De manier waarop de meeste westerse politieke elites zich onbetwistbaar en zelfs enthousiast achter Israël en het verlangen van zijn laffe leiders naar bloedige wraak scharen, is werkelijk schokkend, maar komt niet als een verrassing.

Afgezien van de kwestie Gaza zelf, beweren sommigen in Israël dat Netanyahu persoonlijk heeft geprofiteerd van de onrust door de oprichting van de regering van nationale eenheid, die voorlopig een einde heeft gemaakt aan de enorme demonstraties die protesteerden tegen zijn voorstellen voor justitiële hervormingen.

 Als dit allemaal politiek samenkomt, zoals het in de komende weken zou kunnen gebeuren, zouden we de eerste stappen kunnen zien in wat zich zal ontwikkelen tot de volledige etnische zuivering van wat ooit Palestina was, in lijn met Netanyahu’s bewering dat “het Joodse volk een exclusief en onvervreemdbaar recht op alle delen van het Land Israël. 

De regering zal de vestiging van alle delen van het Land Israël bevorderen en ontwikkelen.” Dus heel het voormalige Palestina is nu een land dat moet worden gedefinieerd door zijn Joods-zijn, waar Joden de volledige controle hebben en vrij zijn om te doen wat ze willen, zonder enig bezwaar, waarnaar door de Israëlische regering wordt verwezen als “een exclusief recht op zelfbeschikking. ” En dit is mogelijk allemaal tot stand gekomen door de mogelijkheden die de huidige ontwikkelingen in Gaza bieden.