Franse vrouwen zitten vast in ‘no-go zones’, waar de aanwezigheid van migranten onveilige ruimtes creëert, hun toegang beperkt en hun aanwezigheid marginaliseert.
In een opmerkelijke daad van moed kwam Augustin, een Franse tiener die destijds in Lyon woonde, in augustus 2019 tussenbeide om vier jonge vrouwen te beschermen tegen meedogenloze intimidatie door een bende van vijf jonge mannen van Afrikaanse afkomst. Wat een verhaal van moed en solidariteit had moeten zijn, veranderde al snel in een controversieel debat, waarbij Augustin werd aangevallen door links omdat hij de etnische afkomst van de aanvallers durfde te noemen en zelfs het doelwit was van Antifa. Vandaag, op 21-jarige leeftijd, blikt Augustin terug op het incident en deelt hij zijn niet-aflatende inzet om anderen te helpen.
De verontrustende scène en aanval
Augustin bevond zich midden in een verontrustend incident toen hij getuige was van een schrijnend tafereel dat zich afspeelde op Place Bellecour, een bruisend knooppunt in het stadscentrum van Lyon. Een groep jonge migrantenmannen, die het gebrek aan interesse van vier jonge vrouwen totaal negeerden, viel hen voortdurend lastig en eiste meedogenloos hun telefoonnummers op. Augustin herkende het dreigende gevaar en kwam snel tussenbeide en deed een stap naar voren om de vrouwen in nood een helpende hand te bieden.
“Ik zag vier vrouwen in het stadscentrum van Lyon terwijl ze werden lastiggevallen door een groep van vijf jonge mannen van Afrikaanse afkomst”, herinnert Augustin zich. “Zodra ik deze scène zag, aarzelde ik niet om ze meteen te gaan zien. De spanning liep op en er volgde een vechtpartij. Ik heb een oudere zus: als haar hetzelfde zou overkomen, zou ik willen dat iemand haar te hulp schiet.”
De nobele daad van Augustin bracht echter een prijs met zich mee. De aanvallers richtten hun aandacht op hem, wat leidde tot een zeer gewelddadige fysieke aanval die hem ernstig verwondde en meerdere operaties vereiste. Schokkend genoeg zijn de aanvallers, ondanks de ernst van de aanval, nooit voor de rechter gebracht en heeft de rechterlijke macht de zaak zonder verdere actie gesloten.
Kritiek en bedreigingen
Het verhaal van Augustin trok de aandacht van de media en werd een onderwerp van intense discussie op sociale netwerken. In plaats van zijn moed te applaudisseren, onderwierpen critici aan de linkerkant hem echter aan een spervuur van aanvallen omdat hij de etniciteit van de aanvallers noemde. Linkse Antifa-terroristen bedreigden hem zelfs op sociale media, wat de verdeeldheid zaaiende aard van het incident benadrukte.
Te midden van de controverse staat Augustin vast in zijn overtuiging om anderen te helpen. “Ik vind dat we alle mensen moeten helpen, zelfs als we ze niet kennen”, stelt hij. “Ik heb een oudere zus, en als haar dat zou overkomen, zou ik graag willen dat iemand haar te hulp schiet. Als het moest, zou ik het opnieuw doen, misschien eerst wat voorzorgsmaatregelen nemen, zoals meer mensen vragen naast mij in te grijpen. Het is behoorlijk gevaarlijk om alleen te handelen.”
Augustins ervaring heeft licht geworpen op de bredere kwestie van veiligheid en intimidatie door migranten waarmee Franse vrouwen worden geconfronteerd in Lyon en steden in heel Frankrijk. Zijn vriendinnen in Vand’e, waar hij momenteel studeert, hebben ook te maken gehad met intimidatie en mishandeling. Gefrustreerd door de passiviteit van de regering, hebben Augustin en zijn collega’s het heft in eigen handen genomen en zich georganiseerd om steun en bescherming te bieden aan vrouwen in nood.
Het implementeren van creatieve strategieën, zoals een speciale WhatsApp-groep met een noodsignaal, zorgt voor snelle hulp wanneer een vrouw zich bedreigd voelt. Augustin raadt ook aan zelfverdedigingstools zoals gasflessen te gebruiken om vrouwen sterker te maken en hun gevoel van veiligheid te vergroten tijdens het navigeren door openbare ruimtes.
Augustins moed en niet-aflatende inzet voor de veiligheid van anderen herinneren eraan dat collectieve actie een verschil kan maken in de strijd tegen intimidatie. Zijn verhaal dient als een oproep aan de samenleving om verenigd te zijn tegen dergelijke onrechtvaardigheden, ongeacht de achtergrond van de aanvallers, en om te werken aan het creëren van een veiligere omgeving voor iedereen. Velen blijven zich afvragen waarom de Franse regering geen actie heeft ondernomen om de migrantendreiging voor vrouwen weg te nemen en de grenzen te sluiten.
Bredere kwestie van veiligheid en intimidatie van migranten
Het incident dat in augustus 2019 plaatsvond op Place Bellecour in het stadscentrum van Lyon, werpt licht op de bredere kwestie van veiligheid en intimidatie waarmee Franse vrouwen, met name migranten, in verschillende delen van het land worden geconfronteerd. Dit probleem is niet nieuw, maar de autoriteiten en de regering hebben het genegeerd, gebagatelliseerd en geweigerd ingrijpende maatregelen te nemen, wat de burgers zorgen baarde.
Rapporten van Le Parisien en andere bronnen wijzen op het bestaan van “no-go zones” in het hart van de grote Franse steden, waar vrouwen zich onveilig voelen en uitgesloten van openbare ruimtes. Deze zones, aanvankelijk geassocieerd met buitenwijken en geconcentreerde gebieden van migranten en moslims, zijn uitgebreid naar centrale locaties in Parijs, Bordeaux, Toulouse, Marseille, Grenoble en Avignon. Drugshandelaren, salafistische fanatici en islamitische jeugdbendes hebben de macht overgenomen, wat heeft geleid tot de privatisering van openbare ruimtes en de marginalisering van vrouwen.
Dagelijkse intimidatie en aanvallen
In deze no-go zones worden niet-islamitische vrouwen dagelijks geconfronteerd met intimidatie, waarbij sommigen het slachtoffer zijn van seksueel geweld. De situatie is uitgebreid gedocumenteerd, met talloze rapporten en getuigenissen die de ernst van het probleem onderstrepen. Toch hebben politici de omvang van het probleem niet erkend en geen adequate maatregelen genomen om de veiligheid van vrouwen te beschermen en openbare ruimtes te herstellen.
Uit een rapport van de Hoge Commissaris voor Gelijkheid uit 2014 bleek dat bijna een op de tien vrouwen in de zogenaamde “gevoelige stedelijke gebieden” te maken had gehad met fysiek of seksueel geweld. Een ander rapport dat in september 2016 door de organisatie “France Médiation” aan de regering werd gepresenteerd, bevestigde de schrijnende realiteit waarmee vrouwen worden geconfronteerd. Openbare ruimtes worden nu “bezet” door mannen, die de toegang en bewegingsvrijheid van vrouwen beperken. Vrouwen mijden bepaalde ruimtes, zoals cafés, vanwege de exclusieve aanwezigheid van mannen en de angst voor intimidatie. Liften worden verlaten ten gunste van slecht verlichte, vuile trappen om ongemakkelijke ontmoetingen te voorkomen.
De regering heeft lange tijd de benarde situatie van Franse vrouwen in het licht van de intimidatie van migranten genegeerd. Ondanks talloze incidenten en groeiend bewijs, is er weinig gedaan om het probleem effectief aan te pakken. De passiviteit ondermijnt de veiligheid en vrijheid van vrouwen en houdt een klimaat van angst en uitsluiting in stand.
Het verhaal van Augustin dient als een oproep aan de samenleving om de ernst van dit probleem te erkennen en zich te verenigen tegen dergelijke onrechtvaardigheden, ongeacht de achtergrond van de aanvallers. Het benadrukt de dringende noodzaak voor autoriteiten om het probleem frontaal aan te pakken, alomvattende maatregelen te nemen om de veiligheid van vrouwen te waarborgen en openbare ruimten terug te winnen voor alle burgers.
Verschuivende prioriteiten
Naarmate het debat over open grenzen voortduurt, moet de focus verschuiven naar prioriteit geven aan de veiligheid en het welzijn van de Franse bevolking, met name vrouwen die al veel te lang het slachtoffer zijn van intimidatie en mishandeling door migranten.
De moedige daad van Augustin en de daaropvolgende controverse werpen licht op de bredere kwestie van veiligheid en intimidatie waarmee Franse vrouwen te maken hebben, met name met betrekking tot migranten. Het gebrek aan gerechtigheid en het gebrek aan actie van de regering om de grenzen te sluiten of de bedreigingen te deporteren, dragen bij aan een omgeving waarin vrouwen zich onveilig voelen en uitgesloten van openbare ruimtes. Het verhaal van Augustin dient als een oproep aan de samenleving en de regering om actie te ondernemen, maatregelen te nemen om de veiligheid van vrouwen te beschermen en een gevoel van veiligheid te herstellen voor alle Franse burgers.