De Nederlandse politieke commentator Eva Vlaardingerbroek hield een keiharde en brutaal directe toespraak op de CPAC Hongarije-conventie van 2024, waarin ze de harde realiteit van de huidige Europese staat frontaal confronteerde.
In haar krachtige toespraak benadrukte Vlaardingerbroek de alarmerende geweldsincidenten die Europese steden teisteren. “Onze nieuwe realiteit in Europa bestaat uit frequente verkrachtingen, steekpartijen, moorden, moorden, schietpartijen en zelfs onthoofdingen”, verklaarde ze, en schetste een grimmig beeld van de afglijden van het continent in chaos.
Ze benadrukte de onmiskenbare correlatie tussen massamigratie en de escalerende misdaadcijfers, en stelde ondubbelzinnig: “Er bestaat een verband tussen massamigratie en misdaad.” Ze noemde recente wreedheden als bewijs en drong aan op dringende actie om dit nieuw geïmporteerde probleem aan te pakken.
Vlaardingerbroek veroordeelde de onverschilligheid van de samenleving ten opzichte van dergelijke crises en daagde luisteraars uit om de ongemakkelijke waarheid onder ogen te zien. “Wat zegt dat over ons? Dit is de reactie van een samenleving die het al heeft opgegeven”, beweerde ze, en drong aan op een herevaluatie van maatschappelijke waarden en prioriteiten.
Vlaardingerbroek benadrukte de demografische verschuivingen in de grote Europese steden en waarschuwde voor het gevaarlijke pad naar maatschappelijke ontheemding, ook wel de ‘Grote Vervanging’ genoemd. “De autochtone blanke christelijke Europese bevolking wordt in een steeds sneller tempo vervangen”, waarschuwde ze, daarbij verwijzend naar statistieken uit haar thuisland om de omvang van de demografische veranderingen te illustreren. In steden als Amsterdam, Den Haag en Rotterdam, waar migranten inmiddels ruim de helft van de bevolking uitmaken, is de autochtone Nederlandse bevolking steeds meer in de minderheid. Vlaardingerbroek signaleerde vergelijkbare trends in Londen en Brussel, waar migranten een aanzienlijke meerderheid vormen. Ze benadrukte dat deze verschuivingen niet alleen maar theorieën zijn, maar harde realiteiten, in tegenstelling tot de pogingen van het establishment om ze te bagatelliseren of zelfs te vieren als een teken van diversiteit.
Ze hekelde de omarming van neo-marxistische ideologieën door het establishment, met het argument dat deze anti-blanke sentimenten in stand houden en de nationale soevereiniteit ondermijnen. “Ons establishment beweert dat blanke mensen slecht zijn”, zei ze, en riep op tot afwijzing van globalistische verhalen die bepaalde demografische groepen willen belasteren.
Door te beweren dat nationalisme bescherming biedt tegen expansionistische dreigingen, zette Vlaardingerbroek zich in voor een heropleving van de nationale trots en het verzet tegen de Brusselse aantasting van de soevereiniteit. ‘We moeten de leugen dat nationalisme oorlog veroorzaakt ronduit verwerpen’, benadrukte ze, terwijl ze pleitte voor een terugkeer naar de principes van een sterk, christelijk Europa van soevereine natiestaten.
In haar slotopmerkingen beriep Vlaardingerbroek zich op plichtsbesef en veerkracht en drong aan op eenheid ondanks tegenspoed. ‘Wij zijn de dochters en zonen van de grootste naties op aarde’, verkondigde ze, en liet de aanwezigen achter met een klinkende oproep tot actie: ‘De tijd om terug te vechten en onze toekomst terug te winnen is nu.’
Spraaktranscriptie
EVA VLAARDINGERBROEK: Hallo, Hongarije, hallo, Boedapest, hallo, mede-Europeanen en Amerikaanse vrienden. Heel erg bedankt dat je mij hebt. Staat u mij toe de formaliteiten even over te slaan en meteen in een onderwerp te duiken dat niet zo vrolijk is, maar wel heel erg noodzakelijk om te bespreken.
Laat me je door de afgelopen zeven dagen in Europa leiden. Deze week werden in Stockholm drie oudere vrouwen van in de zeventig op klaarlichte dag op straat neergestoken. In Londen werden binnen een tijdsbestek van slechts 42 uur vier mensen neergestoken.
In Parijs gingen honderden Afrikaanse migranten de straat op om in opstand te komen. En in Brigolo, ook in Frankrijk, werd weer een kerk platgebrand. En dat, dames en heren, zijn slechts enkele incidenten in slechts een paar dagen tijd op ons prachtige continent.
Maar we weten allemaal dat deze incidenten geen incidenten meer zijn. Als er één ding zeker is, dan is het dat wij weten, en onze regeringen weten het ook, dat er een verband bestaat tussen massamigratie en misdaad. In de Nederlandse stad Dordrecht gebeurde onlangs iets interessants.
Ze kondigden aan, en dit is een kleine stad in Nederland, in mijn thuisland, dat er een nieuw asielcentrum in dat stadje zou worden geplaatst. En wat deed de gemeente? Ze zeiden: we gaan burgers die in de buurt van dit centrum wonen duizend euro aanbieden om extra veiligheidsmaatregelen te nemen. Onze nieuwe realiteit in Europa bestaat uit frequente verkrachtingen, steekpartijen, moorden, schietpartijen en zelfs onthoofdingen.
Maar laat me over één ding duidelijk zijn. Dit gebeurde voorheen niet. Dit is een nieuw geïmporteerd probleem.
Samuel P. Huntington voorspelde dit ruim 25 jaar geleden, toen hij schreef, en ik citeer: in de nieuwe wereld van massamigratie zullen de meest diepgaande, belangrijke en gevaarlijke conflicten niet tussen de sociale klassen plaatsvinden. Ze zullen niet tussen arm en rijk staan. Ze zullen plaatsvinden tussen volkeren die tot verschillende culturele entiteiten behoren.
Stammenoorlogen en etnische conflicten zullen plaatsvinden binnen beschavingen. Nou jongen, had hij gelijk? En het ergste is dat wij als samenleving er onverschillig voor lijken te zijn geworden.
Wanneer een andere blanke jongen of blank meisje sterft door toedoen van een immigrant, schudden we misschien ons hoofd, slaken we misschien een zucht, worden we misschien zelfs een minuut of twee boos, en gaan dan verder met ons leven. We bieden de familie gedachten en gebeden aan, maar er verandert nooit iets. Dames en heren, wat zegt dat over ons? Dit is het antwoord van een samenleving die het al heeft opgegeven.
Een samenleving die haar nederlaag al heeft geaccepteerd. Maar is dit waar? Hebben wij het opgegeven? Accepteren we werkelijk de nieuwe realiteit die onze globalistische leiders voor ons in gedachten hebben? Ik weet één ding zeker, en dat is dat als er niets verandert, als we niet serieus beginnen te vechten voor ons continent, voor onze religie, voor ons volk, onze landen, deze tijd waarin we leven ten onder zal gaan. geschiedenis als de tijd waarin westerse landen niet langer door vijandige legers hoefden te worden aangevallen om te worden veroverd. Deze tijd zal dan de geschiedenis ingaan als de periode waarin de indringer actief werd uitgenodigd door een corrupte elite, en deze corrupte elite nodigde niet alleen de vijand uit, maar liet de inheemse bevolking er ook voor betalen.
Iedereen die ogen heeft, kan het zien. De autochtone blanke christelijke Europese bevolking wordt in een steeds sneller tempo vervangen. Ik wil dit voor u onderbouwen met enkele statistieken uit mijn thuisland.
Laten we Amsterdam nemen, de hoofdstad. Amsterdam bestaat momenteel voor 56 procent uit migranten. Den Haag, 58 procent migranten.
Rotterdam, bijna 60 procent migranten. En natuurlijk komen de meeste van deze immigranten uit niet-christelijke, niet-westerse, Afrikaanse en Midden-Oosterse landen. Conclusie: in het merendeel van onze steden is de Nederlandse bevolking al in de minderheid.
Maar laten we verder kijken. Londen, 54 procent migranten. Nogmaals, de conclusie: de inheemse bevolking was in de minderheid.
Brussel, kleur me geschokt, 70 procent migranten. Conclusie: de inheemse bevolking was ruim in de minderheid. En andere Europeanen zullen uiteraard binnenkort dit voorbeeld volgen, als ze dat nog niet hebben gedaan.
Ik ga hier dus de verboden conclusie trekken. De Grote Vervangingstheorie is niet langer een theorie. Het is realiteit.
En het interessante aan vervanging is dat het establishment óf het bestaan ervan zal ontkennen óf, als ze het toegeven, zegt dat het een goede zaak is dat de autochtone Europese bevolking binnenkort niet langer de meerderheid op haar eigen continent vormt. De Nederlandse nationale schande en klimaatpaus Frans Timmermans verklaarde in 2015 al dat diversiteit het lot van de mensheid is. En dat Europa divers zal zijn.
En natuurlijk denk ik dat we inmiddels allemaal weten wat ze bedoelen met het woord diversiteit. Het betekent minder blanke mensen, minder van jullie. Stel je dit eens voor in een Aziatisch of Afrikaans land.
Stel je voor dat hun leiders zich verheugen over het feit dat hun volk binnenkort niet langer de meerderheid zal vormen in hun eigen land. Absoluut ondenkbaar. Onvoorstelbaar.
Wat is er in hemelsnaam mis met onze leiders? Het onderliggende sentiment van wat ze zeggen is altijd hetzelfde. Ons establishment beweert dat blanke mensen slecht zijn en dat onze geschiedenis op de een of andere manier fundamenteel anders is dan die van anderen. Bewust of onbewust hebben ze de leugens en de anti-blanke dogma’s van de neo-marxistische kritische rassentheorie opgezogen.
Daarom proberen de totalitaristen in Brussel jullie, het Hongaarse volk, een soevereine natie, te dwingen immigranten te accepteren, ondanks het feit dat de bevolking nee heeft gezegd, en dat geldt ook voor de regering. Maar vergis je niet: het merendeel van de Nederlanders heeft hier ook niet om gevraagd. Net zoals Brussel Hongarije dwingt deze woorden van immigranten te aanvaarden, doen ze nu hetzelfde in de kleinste steden van Nederland.
Geen enkel onderdeel mag Nederlands blijven in de traditionele zin van het woord. Geen enkel deel van Europa mag Europees blijven. En het is niet moeilijk te begrijpen waarom.
Als het oude Europa op bepaalde plaatsen nog steeds bestaat, zullen mensen het nieuwe Europa met het oude kunnen vergelijken en zullen ze in de nieuwsflits de voorkeur geven aan het oude. Daarom haten de eurocraten Hongarije zo erg. En hun boodschap is duidelijk.
Onze manier van leven, onze christelijke religie, onze naties moeten zonder uitzondering verdwijnen. Hun visie op de toekomst is het neoliberale, onherkenbare Europa, waar elke stad een beetje op Brussel gaat lijken. Lelijk, smerig, onveilig, geen enkele sociale cohesie, waar de gebouwen voortdurend in aanbouw zijn en nooit lijken af te komen, en zelfs als ze dat wel doen, is het eindresultaat op de een of andere manier lelijker dan waarmee ze begonnen.
En wat houden we over? Een permanente staat van isolatie, verwarring en desoriëntatie. Dames en heren, welkom bij de Nieuwe Wereldorde. Dus wat is het tegengif? Een sterk, christelijk Europa van soevereine natiestaten.
Daarom moeten we de leugen dat nationalisme oorlog veroorzaakt, ronduit verwerpen. Het is niet het nationalisme of de nationale soevereiniteit die oorlog veroorzaakt. Het is expansionisme.
En waar in Europa vinden we dat tegenwoordig? Op één plek en maar op één plek: Brussel. Is het niet grappig hoe dezelfde mensen die onze nationale soevereiniteit uithollen en dat graag doen, alles overgeven aan de eurocraten daar, dat die mensen ons nu vertellen dat we miljarden en miljarden euro’s moeten uitgeven aan de nationale soevereiniteit? van Oekraïne? Het is eerlijk gezegd een grap, en het is een behoorlijk zieke, dure en gevaarlijke grap. Tijdens een recent interview kreeg ik van een interviewer de vraag: denk je dat je ooit te ver gaat? Denk je dat je ooit te radicaal bent? Ik dacht er even over na en zei: nee.
Nee, ik denk niet dat ik te ver ga. Eerlijk gezegd, dames en heren, denk ik dat we in Europa niet ver genoeg gaan. Ik denk dat als we echt nadenken over de georganiseerde, structurele aanval op onze beschaving, we niet genoeg doen.
Doen we genoeg om de aanval op onze families, op ons continent, op onze landen, op onze religie te stoppen? Als we horen over een nieuwe moord, een nieuwe steekpartij op een jong, onschuldig kind, doen we dan genoeg? Als we weten dat onze nationale soevereiniteit in minder dan een eeuw tijd is afgestaan aan Brussel, doen we dan wel genoeg? Als we horen dat christelijke kinderen in Duitsland zich nu tot de islam bekeren om erbij te horen, doen we dan genoeg? Ik denk het niet. Het totalitaire instituut van de Europese Unie moet ten val komen. Laat ik duidelijk zijn: ik geloof niet in hervormingen.
Als de fundering van je instelling verrot is, en dat is het geval in Brussel, kun je het huis er bovenop herbouwen zoveel je wilt, maar het zal nog steeds afbrokkelen. Het enige antwoord is dus dat de Toren van Babel vernietigd moet worden. Dames en heren, wij zijn de dochters en zonen van de grootste naties op aarde.
En we moeten ons afvragen: wat is er met ons gebeurd? Waar komen wij vandaan? En nog belangrijker: waar gaan we heen? Onze elites hebben ons de oorlog verklaard, en nu is het tijd voor ons om de volledige wapenrusting van God aan te trekken, terug te vechten en te winnen. Ontzettend bedankt.