De nederlaag van nazi-Duitsland… Maar een pauze voor het fascisme, zoals de proxy-oorlog van de NAVO in Oekraïne aantoont

De nederlaag van nazi-Duitsland in 1945 is slechts een pauze gebleken in een langere historische strijd tegen het fascisme. We zien die strijd zich afspelen in Oekraïne, en met de dwaze psychopathische agressie van Washington jegens Rusland.

Deze week was het 78 jaar geleden dat nazi-Duitsland in mei 1945 werd verslagen. Terwijl het kwaadaardige Derde Rijk werd verslagen, was er geen dieper liggend monster gedood. Nazi-Duitsland was slechts één versie van het westerse imperialistische fascisme, een kracht die na de oorlog weer in volle kracht opdook in de vorm van de Verenigde Staten van Amerika en zijn verschillende westerse klanten.

Het is geen overdrijving om Washington en zijn westerse satellieten te omschrijven als het Vierde Rijk.

Het ad-hoc bondgenootschap in oorlogstijd tussen de Sovjet-Unie, de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en andere westerse bondgenoten zou prompt plaatsmaken voor de Koude Oorlog, ook al smeulde de as van de meest verwoestende oorlog in de geschiedenis nog. Het is onthutsend om de sluwheid hier te overdenken.

Deze herschikking van het westerse militarisme verklaart waarom de in 1945 opgerichte Verenigde Naties onmiddellijk de spot werden gedreven door de door de VS geleide westerse mogendheden en de NAVO-as die in 1949 werd gevormd met talloze buitenlandse agressieoorlogen, van de Koreaanse oorlog (1950) tot aan de huidige oorlog in Oekraïne.

De oorsprong van de Koude Oorlog in 1945 en van de hedendaagse confrontatie in Oekraïne kan worden herleid tot de geheime betrekkingen tussen de Amerikanen en Britten en het nazi-rijk aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.

Nazi-oorlogsmachine opnieuw inzetten

Onder meer vrijgegeven Amerikaanse archieven getuigen van de rekrutering van tienduizenden nazi’s, SS-officieren en hun moorddadige medewerkers door de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Het grotendeels onuitgesproken doel was om de overblijfselen van de oorlogsmachine van het Derde Rijk opnieuw in te zetten tegen de Sovjet-Unie.

Oekraïense fascisten die actief hadden deelgenomen aan de nazi-Endlösung waarbij miljoenen Slavische mensen om het leven kwamen, werden door de westerse mogendheden gerekruteerd om een ​​oorlog bij volmacht achter de Sovjetlinies te voeren. Massamoordenaars als Stepan Bandera en Mykola Lebed werden beschermd door de Amerikaanse en Britse inlichtingendiensten om hun snode werk voort te zetten. Voormalig nazi-spionchef generaal-majoor Reinhard Gehlen kreeg de opdracht om Oekraïense en Baltische nazi-guerrilla’s te coördineren om een ​​geheime oorlog tegen de Sovjet-Unie te voeren. Dit zijn maar een paar namen in een heel clandestien leger van agenten en paramilitairen dat door het Westen in heel Europa werd ingezet in de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Velen van hen werden in de Verenigde Staten opgeleid voor hun commando, terroristische missies om de Sovjet-samenlevingen te saboteren.

Amerikaanse inlichtingenchefs van het Office of Strategic Services (OSS) in oorlogstijd, zoals Allen Dulles en James Jesus Angleton, rekruteerden willens en wetens nazi’s in Europa om de verwachte volgende oorlog tegen de Sovjet-Unie voort te zetten. Ratlines werden opgericht om ervoor te zorgen dat nazi-oorlogsmisdadigers vervolging zouden ontlopen en de westerse inlichtingendiensten herplaatsten niet alleen duizenden nazi-personeelsleden, ze verzekerden zich van lucratieve goud- en andere buit die het Derde Rijk tijdens zijn terreurbewind had vergaard. Dit donkere geld zou de komende decennia geheime operaties van de VS over de hele wereld financieren, zoals David Talbot documenteerde in zijn boek The Devil’s Chessboard. Zie ook de baanbrekende studie van Christopher Simpson , The Splendid Blond Beast.

Hier is slechts een voorbeeldlijst van CIA-staatsgrepen en uitvluchten over de hele wereld die verband houden met het verraad van de Tweede Wereldoorlog met nazi’s: Italië (1948), Syrië (1949), Iran (1953), Guatemala (1954), Congo (1960), Cuba (1961), Dominicaanse Republiek (1961), Brazilië (1964), Indonesië (1965) en Chili (1973). Dit zijn geen geïsoleerde evenementen of data. Ze zijn een opeenvolging in een Amerikaans imperialistisch tapijt van wereldwijde agressie. En men kan vandaag doorgaan met toevoegen aan de lijst tot aan Oekraïne.

Wartime Alliance geschikt voor het bevrijden van nazi-rivaal

Een goede vraag is waarom de westerse mogendheden zelfs maar de moeite namen om een ​​oorlogsalliantie met de Sovjet-Unie te vormen om het Hitler-regime te verslaan? De heersende klasse en de financiële elite van de VS en het VK hadden immers een belangrijke rol gespeeld bij het opbouwen van de nazi-oorlogsmachine in de jaren dertig met als doel de Sovjet-Unie en het communisme in het algemeen te verslaan. Ongetwijfeld was het oorlogspact een geschikte regeling voor het Westen om zich te ontdoen van het Duitse Rijk, dat was gemuteerd tot een onhandige keizerlijke rivaal. Er waren ook enkele westerse leiders, zoals president Franklin D. Roosevelt, die oprecht tegen het fascisme waren en die inderdaad het gevaar dreigden omvergeworpen te worden door binnenlandse fascistische facties binnen het establishment.

Het naoorlogse verraad van de westerse geallieerden in oorlogstijd ging veel verder dan de rekrutering van nazi-personeel. Facties binnen het westerse heersende establishment overwogen actief het gebruik van de nieuw ontwikkelde atoombom tegen de Sovjet-Unie. Generaal Leslie Groves, die toezicht hield op het Manhattan-project, vertelde de wetenschappers van het Pentagon openlijk dat het echte doelwit van de bom Moskou was, niet nazi-Duitsland zoals eerder geadverteerd. Er waren ook echt uitgewerkte plannen zoals Operatie Unthinkable en Operatie Drop Shot om de Sovjet-Unie preventief aan te vallen voordat deze zijn eigen atoomwapen zou ontwikkelen.

Dus, ondanks westerse media en academische verdraaiingen en Hollywood-verheerlijking, kan de Koude Oorlog terecht worden gezien als de voortzetting van de Tweede Wereldoorlog. De stealth-plannen om Moskou preventief met kernwapens te raken, gingen hand in hand met de inzet op de grond van nazi-voetsoldaten in heel Europa. De Sovjet-Unie, die minstens 27 miljoen mensen verloor in wat zij de Grote Patriottische Oorlog noemt, was zich natuurlijk bewust van het dreigende westerse verraad. Moskou zag hoe zogenaamde bondgenoten in oorlogstijd deals sloten met nazi’s en overeenkomsten schonden om oorlogsmisdadigers uit te leveren. De Koude Oorlog was misschien wel het grootste verraad van de westerse mogendheden en een onuitwisbaar teken van hun diepe dubbelhartigheid en meedogenloze strijdlust.

Westerse elites criminaliseren Dag van de Overwinning

Bijna acht decennia later was deze week in heel Europa de gelegenheid van surrealistische gebeurtenissen. Rusland hield zijn jaarlijkse Victory Day-parade tegen nazi-Duitsland met de traditionele pracht en praal, terwijl er in westerse staten geen grote officiële herdenkingen waren. De Europese elite, zoals de voorzitter van de Europese Commissie – en nazi-telg – Ursula von der Leyen geeft er de voorkeur aan om de nieuw gevormde “Europadag” te vieren en de Dag van de Overwinning te negeren. Sterker nog, ze gaan verder en criminaliseren degenen die Victory Day vieren.

Hoe raar is dat? Nou ja, alleen misschien raar gezien de westerse heersende stroming die verslagen en omissies over de Tweede Wereldoorlog vervalst. Maar niet raar voor degenen die de diepere imperiale intriges van die oorlog en de sinistere nasleep ervan begrijpen.

Verschillende evenementen die door burgers in Europese landen werden georganiseerd om Victory Day te herdenken, werden inderdaad door de autoriteiten geblokkeerd. De politie in Duitsland, de Baltische staten en andere Europese staten verbood burgers om Sovjetvlaggen te tonen bij oorlogsmonumenten ter ere van de overwinning van het Rode Leger in Berlijn. Toch mochten aanhangers van Oekraïense fascisten in deze landen met hun vlaggen zwaaien en leden van het publiek lastigvallen die eer wilden bewijzen aan het Rode Leger en de nederlaag van het nazisme wilden markeren.

De Russische president Vladimir Poetin merkte in zijn toespraak op de parade op het Rode Plein terecht op dat er opnieuw een niet-verklaarde oorlog tegen Rusland wordt gevoerd. Het is echt verbazingwekkend dat dit gebeurt in de levende herinnering aan de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Voor elk rationeel, moreel persoon kan dit schokkend verdorven overkomen. Maar als men de aard van het imperialistische, fascistische beest goed begrijpt, kan men gemakkelijk inzien dat het beest gevoed moet worden met bloed en vlees. Het is oncontroleerbaar, totdat het wordt gedood.

Oekraïne slagveld in grotere oorlog

Het conflict in Oekraïne is slechts een slagveld in een grotere oorlog tussen de door de VS geleide militaire as van de NAVO en Rusland. Zoals Poetin opmerkte, bevindt de wereld zich op een ander historisch moment van existentiële implicaties voor de toekomst van de planeet en het leven op aarde.

Deze week werden er nog meer wapens geleverd aan het regime in Kiev door de NAVO-mogendheden. De VS hebben nog eens $ 1,2 miljard aan wapens toegezegd (bovenop de reeds verzonden $ 30-50 miljard in het afgelopen jaar); Groot-Brittannië aangekondigdde levering van langeafstandskruisraketten die tot diep in Russisch grondgebied kunnen toeslaan; terwijl de hoogste militaire commandant van Duitsland, generaal Carsten Breuer, de Oekraïense troepen inspecteerde en beoordelingen gaf over een verwacht tegenoffensief. De hele NAVO-as is de facto in oorlog met Rusland. Dit is niet langer een oorlog bij volmacht en het stevent onverbiddelijk af op een totale oorlog. Het gevaar van een nucleaire vuurzee is nog nooit zo gevaarlijk geweest, vergelijkbaar met de Cubaanse rakettencrisis in 1962. Vergis je niet, de erbarmelijke situatie is gecreëerd door Washington en zijn westerse klanten door hun weigering van diplomatie en dialoog over de voorgestelde veiligheidsakkoorden van Moskou.

Het verfoeilijke regime in Kiev, dat in 2014 aan de macht kwam na een door de CIA gesteunde gewelddadige staatsgreep, eert elke week een of andere nazi-figuur uit het verleden door straten ter nagedachtenis een andere naam te geven. Het was de bedoeling dat het regime zich in 2014 zou ontwikkelen als een kattenpoot tegen Rusland met NAVO-wapens en militaire trainers, zoals NAVO-chef Jens Stoltenberg deze week opnieuw onthulde in een media-interview.

De Amerikanen en Britten rekruteerden de overblijfselen van het Derde Rijk aan het einde van de Tweede Wereldoorlog omdat er binnen de gelederen van het heersende westerse establishment talloze fascisten of ‘uitzonderlijken’ waren die geloofden in een goddelijk recht op Amerikaanse superioriteit en werelddominantie. Dit is een mentaliteit die endemisch is geworden in Washington. De Amerikaanse OSS die in 1947 de CIA werd onder bevel van president Harry Truman (de atoombommenwerper van Hiroshima en Nagasaki) was de belichaming van het Amerikaanse fascisme samen met het militair-industrieel complex (MIC) van het Pentagon. De CIA, de MIC, de Wall Street-banken en de zakelijke elite van het Amerikaanse kapitalisme vertegenwoordigen de diepe staat of corporatistische staat die het fascisme is. Het verkiezingsproces is slechts een vijgenblad van “democratie”. Hetzelfde kan gezegd worden van de meeste westerse staten en hun nepverkiezingen. De echte macht ligt in een niet-gekozen oligarchie. Kortom, de westerse staten zijn inherent fascistisch met een laagje democratie, als lippenstift op een varken.

De CIA zou haar verworven nazi-expertise samen met de Britten gebruiken om de wereld te terroriseren met moorden, staatsgrepen en oorlogen in de daaropvolgende decennia van de Koude Oorlog. De fascistische Amerikaanse elite vermoordde op 22 november 1963 zelfs een van haar eigen presidenten, John F Kennedy, vanwege zijn groeiende vreedzame bedoelingen met de Sovjet-Unie en zijn weigering om een ​​preventieve nucleaire aanval op Moskou toe te staan, zoals generaal Curtis LeMay en andere De leiders van het Pentagon waren veeleisend.

Waarom het veronderstelde einde van de Koude Oorlog geen vrede bracht

Deze decennialange continuïteit in de fascistische geschiedenis verklaart waarom het veronderstelde einde van de Koude Oorlog in 1991, meer dan drie decennia geleden na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, niet leidde tot meer vrede en veiligheid in de internationale betrekkingen.

De fascistische westerse mogendheden die voornamelijk worden geleid door de heersende elite van de VS kunnen geen vrede hebben met de rest van de wereld omdat hun systeem van kapitalistisch imperialisme is gebaseerd op totale hegemonie en dominantie. Die fundamentele voorwaarde van ongelijkheid in menselijke relaties moet worden geschraagd door militarisme, agressie, staatsterrorisme en oorlog.

De nederlaag van nazi-Duitsland in 1945 is slechts een pauze gebleken in een langere historische strijd tegen het fascisme. We zien die strijd zich afspelen in Oekraïne, en met de dwaze psychopathische agressie van Washington jegens Rusland, China, Iran en elke andere natie die buigt in onderdanigheid aan zijn dictaten.

Geen wonder dat de westerse elites nu niet eens doen alsof ze de Dag van de Overwinning vieren. Het betekent niets voor hen. Ze hebben niet alleen het Russische volk verraden, maar ook miljoenen westerse burgers die ook hun leven hebben gegeven om het nazi-fascisme te verslaan.