We hebben echt een zwijgbevel van Trump nodig

Kunnen we geen landelijk spreekverbod krijgen tegen de gewelddadige dreigementen van Trump?

Trump – Het Eerste Amendement was niet bedoeld om de gevaarlijke, schadelijke leugens van een publieke figuur te verdoezelen. Maar er is een antwoord.

Op eerste kerstdag in 1170, zoals het verhaal gaat, zei koning Hendrik II, geïrriteerd door zijn geschillen met Thomas Becket, de aartsbisschop van Canterbury, iets in de trant van: ‘Zal niemand mij van deze turbulente priester verlossen?’ Dagen later was Becket dood, vermoord door ridders die gehoor hadden gegeven aan de oproep van zijn majesteit. 

Toekomstige despoten en maffiabazen bewonderden het voorbeeld van Henry, en dat geldt ook voor Donald Trump – of hij het verhaal nu wel of niet kent – ​​die werd getraind in de kunst van het wraak nemen door zijn vader en later door de beruchte advocaat en fixer Roy Cohn , een verachtelijke man die verwoestte ook levens voor zijn levensonderhoud.

Zoals je waarschijnlijk inmiddels hebt gehoord, wordt deze maar al te bekende tactiek ‘stochastisch terrorisme’ genoemd, een term die de afgelopen jaren vaak wordt gebruikt door onder meer  Salon’s Chauncey DeVega :

De afgelopen zes jaar hebben Donald Trump en de grotere neofascistische beweging achter hem gebruik gemaakt van de propagandatechniek die bekend staat als stochastisch terrorisme, waarbij ‘hondenfluit’ en andere gecodeerde oproepen worden gebruikt om politiek geweld aan te moedigen. Op zichzelf is dit niets nieuws: stochastisch terrorisme is al tientallen jaren een belangrijk kenmerk van de rechtse media en de ‘conservatieve’ beweging.

We zouden andere termen kunnen bedenken: ‘gevraagd terrorisme’, misschien, of ‘haatzaaiende leiders ’ of ‘politieke maffia-taal ’. Aan de andere kant van het proces staat het ongelukkige maar voorspelbare resultaat bekend als ‘gescript geweld’.

Hoe we het ook noemen, we weten hoe het werkt: degenen die geweld aanwakkeren, geven zichzelf net genoeg ruimte om elke duidelijke bedoeling te ontkennen, of op zijn minst genoeg om juridische aansprakelijkheid af te weren, en te doen alsof ze het afkeuren als iemand handelt op basis van de voor de hand liggende boodschap, soms met dodelijke uitwerking. 

Tijdens een  Slate-podcastdiscussie over de E. Jean Carroll-zaak in februari vroeg presentator David Plotz zich af wat de tekortkomingen binnen ons rechtssysteem zijn:

Er gebeurt iets in het Amerikaanse systeem dat mij verontrust. En je ziet het bij Trump, je ziet het bij Alex Jones, je ziet het bij Fox News, namelijk dat er een bepaalde categorie mensen of organisaties is voor wie de voordelen van monsterlijk zijn – door mensen aan te vallen en mensen schade te berokkenen – opwegen tegen de kosten. …. En het vermogen om het oordeel uit te stellen, maakt het vrij eenvoudig.

Wat Alex Jones heeft gedaan ondanks de Sandy Hook-uitspraken is walgelijk en ook ongelooflijk demoraliserend. Het onvermogen van het Amerikaanse rechtssysteem om hem effectief te straffen, is voor mij echt verwarrend.

We hebben wetten over karakterbelediging, zoals Trump tegen hoge kosten heeft ontdekt in de twee rechtszaken die door Carroll zijn aangespannen, en over het geknoei met getuigen . Maar wat kunnen we doen aan een schaamteloze, vertroetelde politicus die niet alleen regelmatig anderen in diskrediet brengt, maar ook bedreigingen en geweld tegen hen aanmoedigt met een grijns, waarbij hij gebruik maakt van de goedkope retorische instrumenten van despoten – inclusief het demoniseren en ontmenselijken van zogenaamde vijanden – terwijl hij zichzelf in de steek laat? klein venster van plausibele ontkenning? 

Trump is herhaaldelijk getroffen door zwijgbevelen van rechters in zijn talrijke strafrechtelijke en civiele processen, waaronder een breder bevel dat werd opgelegd in de zwijggeldzaak in Manhattan  , die deze week eindelijk voor de rechter zou moeten komen.

Dat was het gevolg van de herhaalde intimidatie door Trump op sociale media van rechter Juan Merchan en zijn dochter, van wie Trump beweert dat het een Democratische agent is die hem wil pakken. Het is voorspelbaar dat Trump dit zelfs na het zwijgbevel volhield, waardoor een zittende federale rechter zich op hoogst ongebruikelijke wijze uitsprak over de aanvallen van de ex-president op de rechtsstaat.

Zou het niet geweldig zijn – zou het geen teken zijn van een terugkeer naar de beschaving en de orde – als we op de een of andere manier een landelijk zwijgbevel zouden kunnen opleggen aan de oproepen van Donald Trump tot geweld?

Ik maak geen grapje, hoewel ik me ook goed bewust ben van het potentiële of waargenomen conflict over het Eerste Amendement. Maar het punt is: 1A, zoals we het op internet graag noemen, beschermt duidelijk de rechten van burgers om hun mening te uiten, zelfs (of vooral) als deze impopulair, onaangenaam of aanstootgevend is.

Het beschermt ook de persvrijheid, hoewel die de laatste tijd onder enige druk staat – en nog veel meer onder druk zou kunnen komen als Trump terugkeert naar het Witte Huis. Maar ik zou willen beweren dat de opstellers begrepen dat politieke leiders een grotere verantwoordelijkheid jegens de samenleving hebben en aan een hogere standaard moeten voldoen.

Het Eerste Amendement verbiedt het Congres om de vrijheid van meningsuiting in te korten, een officiële religie te vestigen of de religieuze vrijheid te beperken. Het Hooggerechtshof speelt zijn rol bij het interpreteren van wat beschermde meningsuiting en religieuze vrijheid inhoudt (en de laatste tijd zijn ze behoorlijk uitgebreid geweest over dit laatste). Wat de meeste mensen in Europa en de rest van de wereld zouden beschouwen als haatzaaiende uitlatingen is grotendeels beschermd door de rechtbank . 

Zoals historicus Joseph J. Ellis heeft opgemerkt , maakte John Adams zich zorgen over een oligarchie van rijke families met weinig deugd die de macht zouden grijpen. Thomas Jefferson schreef over zijn angst dat de VS zouden kunnen evolueren naar een ‘klatergouddemocratie’ die gedomineerd wordt door bevoorrechte mensen die het niet waard zijn om de macht te behouden . Jahtzee!

Eerste amendement: een ‘demagogische afsplitsing’?

Met de onverwachte komst van een diep verontruste en schaamteloze leider naar het hoogste ambt, hebben we het Hooggerechtshof nodig – op een dag misschien met een nieuwe reeks rechters – om een ​​nieuwe categorie van opruiende taal, of ‘vechtwoorden’, te overwegen. We zouden dit kunnen zien als de ‘demagogische uitzondering’ op het Eerste Amendement.

Trump kwam er eindelijk achter dat hij niet met alles weg kon komen in het geval van ten minste één vrouw die hij seksueel had misbruikt , en dat hij niet zou moeten kunnen wegkomen met het aanvallen van onze democratie door burgers te bedreigen die eenvoudigweg hun burgerplichten vervullen. Degenen die hij herhaaldelijk aanvalt, moeten het recht hebben om hem aan te klagen, met een redelijke verwachting dat de rechtbanken hen serieus zullen nemen. 

De laatste keer dat het Hooggerechtshof uitspraak deed over opruiende uitlatingen die tot wetteloos gedrag zouden kunnen aanzetten, was in de historische zaak Brandenburg v. Ohio uit 1969. In een niet-ondertekende beslissing verwierp de rechtbank de toepassing door een hof van beroep van het Ohio-statuut van “crimineel syndicalisme” op een Ku Klux. Klan-leider. De rechtbank haalde het concept aan dat de ‘marktplaats van ideeën’ vrij moet blijven om zichzelf te kunnen corrigeren. 

Die Klan-leider, Clarence Brandenburg, was een verfoeilijke blanke supremacist die een toespraak vol haatdragende uitspraken hield. Maar hij was geen enkele ambtenaar. Ja, zelfs dit soort verfoeilijke uitlatingen moeten zo vrij mogelijk blijven. 

Om bij de marktmetafoor te blijven, kunnen we opmerken dat wanneer bedorven producten, bedorven vlees of andere onveilige goederen op welke markt dan ook worden ontdekt, deze routinematig worden verwijderd omdat ze een gevaar voor de volksgezondheid vormen. We hebben wetten die de voedsel- en productveiligheid regelen – die, toegegeven, veel Republikeinen graag zouden willen terugdraaien – en we hebben dringend behoefte aan soortgelijke normen die worden toegepast op politieke uitingen die duidelijk bedoeld zijn om gewelddaden te bevorderen of te inspireren. 

Het doorsijpelende geweld van Trump

Trump lijkt het mislukte Republikeinse concept van trickle-down-economie te onderschrijven – maar hij is een nog grotere fan van wat we trickle-down-geweld zouden kunnen noemen. Telkens wanneer hij een nieuwe wrok ontwikkelt tegenover een nieuwe tegenstander, of gewoon de aandacht wil afleiden van zijn eigen wandaden, fluit hij naar zijn onrustige volgelingen. Zelfs als hij expliciet wordt opgeroepen voor dergelijke maffia-uitingen, trekt hij zich zelden terug en zegt hij tegen zijn potentiële misdadigers dat ze ‘een stapje terug moeten doen en stand-by moeten blijven ‘.

Niet alleen moet Trump worden aangeklaagd omdat hij zijn volgelingen heeft aangezet tot het organiseren van een opstand op 6 januari 2021, hij en anderen zoals hij moeten ook verantwoordelijk worden gehouden voor het aanmoedigen van zijn aanhangers om op te treden tegen opiniepeilers, aanklagers, rechters en gouverneurs. Natuurlijk moeten er echte wettelijke normen zijn, die verder gaan dan indrukken of meningen: een overwicht van het bewijsmateriaal, een gedragspatroon, zou moeten wijzen op een duidelijke verantwoordelijkheid voor het stilzwijgend aanmoedigen van geweld.

Veel van degenen die zijn gearresteerd omdat ze op 6 januari het Capitool waren binnengevallen, zeiden dat ze dat deden omdat  hun president hen dat had gevraagd . Dit waren geen ‘eenzame wolven’, in de zin die men vaak tegenkomt bij door leiders geleid terrorisme; dit was een roedel wolven die door hun ‘favoriete president’ (“Will be wild!”) naar Washington werd gelokt en veel explicieter dan normaal werd verteld wat ze moesten doen.

Trump  zingt hun lof en noemt ze ‘gijzelaars’, wat misschien wel het dichtst in de buurt komt van het erkennen van de verantwoordelijkheid: hij heeft ze opgeroepen en hij is verantwoordelijk voor hun strafrechtelijke vervolging en mogelijke opsluiting. Zoals typerend is voor een man die loyaliteit eist maar er niets voor teruggeeft, heeft hij zijn loyalisten keer op keer uitgebuit.

De demoniserende en ontmenselijkende vreemdelingenhaat van Trump is al jaren zichtbaar, van zijn oproep tot de executie van vijf jonge gekleurde mannen die ten onrechte zijn veroordeeld voor een misdaad, tot zijn sprookje over moslims in New Jersey die de aanslag van 11 september vieren, tot zijn beruchte uitlatingen over Mexicaanse immigranten. zoals criminelen, drugsdealers en verkrachters. (Zoals ik heb betoogd , een soort onbewuste bekentenis.)

Recentelijk heeft hij specifiek de nazi-retoriek herhaald over indringers die ‘het bloed van ons land vernietigen’ en gesuggereerd dat sommige immigranten geen mensen zijn .

De geschiedenis leert ons dat dit precies het soort taal is dat ertoe leidt dat mensen andere mensen vermoorden.

Wanneer Trump op zijn sociale mediaplatform verkondigt dat Joe Biden, Jack Smith en verschillende niet bij naam genoemde wereldleiders “ROT IN HELL” moeten zijn (dat was in zijn  kerstgroet voor 2023 !), weet hij dat hij een onrustige eenzame wolf zou kunnen aanzetten om iets te doen heel slecht. Dat geldt ook voor de rest van ons. Afgezien van de gênante kinderachtigheid, is het in wezen hetzelfde als oproepen tot een ‘Tweede Amendement-remedie’. Als je denkt dat dit niet bepaald opruiende taal is, laten we het dan “tinder and matches”-taal noemen; hij legt de basis voor iemand anders om een ​​brand te veroorzaken. 

Trump begrijpt heel goed dat er in dit land honderden miljoenen wapens zijn , net zoals hij wist dat de menigte die hij in januari 2021 naar Washington had opgeroepen, gewapend was met verschillende soorten verborgen of geïmproviseerde wapens. Zoals we weten eiste hij dat metaaldetectoren werden verwijderd. Voormalig Witte Huis-assistent Cassidy Hutchinson getuigde dat Trump simpelweg zei: “Ze zijn hier niet om mij pijn te doen .”

Het bewapenen van het Eerste Amendement

Rechts wil graag dat u gelooft dat het Eerste Amendement geen grenzen kent, tenminste als het daarop wordt toegepast. Maar het was nooit de bedoeling om leugens en scheldwoorden mogelijk te maken, vooral niet als die afkomstig waren van de regering zelf. Als je de conceptversies van de clausule leest (oorspronkelijk door James Madison), kun je zien dat het de bedoeling was om de toespraak, in de eerste plaats of uitsluitend, van gewone burgers en leden van de pers te beschermen.

Rechters die zichzelf ‘originalisten’ of ‘tekstualisten’ noemen, moeten opmerken dat Jefferson ‘Madison suggereerde dat de clausule over de vrijheid van meningsuiting en de vrije pers ongeveer zo zou kunnen luiden: het volk mag niet worden beroofd of beknot van hun recht om te spreken, te schrijven of anderszins. om alles behalve valse feiten te publiceren die schadelijk zijn voor het leven, de vrijheid, het eigendom of de reputatie van anderen of die de vrede van de confederatie met vreemde naties aantasten” [mijn cursivering].

Met andere woorden: een politicus of gekozen functionaris die zich ten onrechte aangevallen voelt in de pers of in de rechtbanken heeft het recht om op een beschaafde manier of via een politiek debat te reageren, maar niet door middel van insinuaties die dienen om gewelddadige aanvallen op de pers, de rechterlijke macht of andere organisaties aan te moedigen. individuen. Bijna elke dag belastert Trump de rechtsstaat, talrijke overheidsfunctionarissen, de instellingen van de democratie en het land zelf. Brengt de bewering dat de pers “de vijand van het volk ” is journalisten niet in gevaar?

Zijn aanhoudende bewering dat “de Democraten dit land vernietigen” zou een hilarische psychologische projectie zijn als het niet zo gevaarlijk was. Ja, hij heeft het grondwettelijke recht om in veel contexten verachtelijke en verdeeldheid zaaiende dingen te zeggen. Maar geen enkele politieke leider mag degenen die het essentiële werk van de democratie doen, bedreigen.

We hebben nieuwe beperkingen nodig op de toespraken van politieke maffia door ambtenaren om andere ambtenaren te beschermen , vooral verkiezingswerkers, leraren en bibliothecarissen, leden van het schoolbestuur, aanklagers en rechters, zittende gouverneurs en leden van het Congres (evenals hun familieleden) – degenen die stilletjes en resoluut het weefsel van onze samenleving vormen.

Ik beweer niet dat deze “demagogische uitzondering” gemakkelijk ten uitvoer kan worden gelegd, en ik beweer zeker niet dat het Hooggerechtshof onder John Roberts dergelijke maatregelen waarschijnlijk zal omarmen. (De huidige rechters zullen waarschijnlijk de tegenovergestelde kant op gaan .) In dezelfde Slate-podcast die hierboven werd genoemd, was journalist Emily Bazelon duidelijk over de kwesties van het Eerste Amendement en het unieke probleem van deze maffia-spraak:

Het aanvalsprobleem gaat over spraak. Als uw aanvalsmethode spraak impliceert, en we willen doorgaan met het bieden van brede bescherming voor meningsuiting, dan hebben we laster als instrument daartegen. Maar waar we niet echt goed mee kunnen omgaan is het opzetten van een hele bende achter mensen aan – het zijn alle andere mensen die je aanzet en die dan echt het leven van mensen kunnen intimideren, bedreigen en zuur maken. Die exponentieel vermenigvuldigingsfactor is, denk ik, niet iets waar we binnen het rechtssysteem mee om kunnen gaan.

En het zou echt een keerzijde hebben als je er dieper op in zou gaan, want dan zou je veel spraak laten afkoelen. Maar het lijdt geen twijfel dat als je aan de ontvangende kant staat van het soort misbruik, verbaal geweld dat iemand als E. Jean Carroll heeft ondergaan – en je kunt nog andere voorbeelden hiervan bedenken – dit echt destabiliserend en schadelijk is.

Zou het toestaan ​​dat mensen een proces aanspannen wegens dit soort maffia-achtige uitspraken een spreekwoordelijk blik wormen openen? Dat is mogelijk, en de daarmee samenhangende juridische en morele kwesties zijn ongetwijfeld complex. Maar Trump opent vrolijk vaten met adders en schudt ze los, alleen maar om te zien waar ze heen kunnen gaan en wie ze zouden kunnen bijten. Het is veel te waarschijnlijk dat degenen die de oproep van hun Beste Leider horen, tot de tanden gewapend zullen verschijnen op onze scholen, onze kerken en onze openbare pleinen.

Ik stel niet voor om nieuwe wetten in te voeren om de meningsuiting te beperken – dat is precies wat het Eerste Amendement zegt dat het Congres niet mag doen. Ik stel voor dat burgers het recht moeten hebben om prominente publieke figuren aan te klagen omdat ze hen aanvallen op een manier die waarschijnlijk tot echte schade zal leiden. Met de komst van Trump is er feitelijk een nieuwe categorie van klachten ontstaan: hij vertelt herhaaldelijk leugens over mij, en zijn volgelingen maken van mijn leven een nachtmerrie .

Dit komt nauw overeen met de op gezond verstand gebaseerde wapenregels die de meeste Amerikanen willen: ze willen dat zijzelf en hun dierbaren zich veilig voelen om hun leven te leiden in het ‘nastreven van geluk’, een recht dat veel groter is dan het recht dat zogenaamd wordt verleend door onze antieke Tweede Wereldoorlog. Wijziging .

Op dezelfde manier zou ons recht om het fundamentele werk van de democratie te doen zonder een publieke pestkop met een buitensporige megafoon die zijn meest losgeslagen volgelingen ertoe aanzet ons met geweld te bedreigen, zwaarder moeten wegen dan grijnzende, misleidende aanspraken op vrijheid van meningsuiting.

Op basis van zijn levenslange privileges gelooft Donald Trump dat hij immuun is voor elke vorm van vervolging, om welke reden dan ook. Hij mag niet immuun zijn voor de gevolgen van zijn herhaalde gebruik van stochastisch terrorisme.

Ik heb een aantal weken aan dit artikel gewerkt en ben voortdurend genoodzaakt geweest om het bij te werken met de nieuwste voorbeelden van Trumps knipogende (en niet zo knipogende) oproepen tot geweld: het nieuwe zwijgbevel van rechter Merchan, de weigering van Trump om zich hieraan te houden daardoor, zijn valse berichten over de dochter van Merchan, zijn herposting van een afbeelding van Joe Biden, vastgebonden achter in een pick-up.

Vervolgens klonk Trump in weer een tirade op sociale media over Merchan bijna precies als koning Henry: “Hoeveel corrupte, bevooroordeelde, corrupte Joe Biden-”Protection Agency” New Yorkse rechters moet ik verdragen voordat iemand tussenbeide komt?”

Misschien kent hij het verhaal toch wel.