De leidensweg van von der Leyen

Ursula von der Leyen is in de running voor een tweede termijn als führerin van de Europese Commissie, niet vanwege haar visie op de toekomst van Europa (die heeft ze niet), noch vanwege haar managementkwaliteitenc(die heeft ze ook niet), maar “standaard”, omdat ze niets anders kan. Er was “niemand anders” om een ​​overeenkomst tussen de drie pro-Europese politieke families over verantwoordelijke posities in de instellingen te vergemakkelijken.

Zo blijft de Europese Unie, immer bekrompen, trouw aan haar praktijk van de kleinste gemene deler, niet in staat zich opnieuw te verbinden met ambitie, enthousiasme te wekken, de Europeanen trots te maken op deze monstrueuze, ondemocratische maar toch unieke constructie..

De tweede ambtstermijn van Ursula von der Leyen is, als ze erin slaagt alle obstakels te overwinnen, en dat zullen er veel zijn, de vrucht van een Frans-Duitse achterkamersdeal, de gevreesde Frans-Duitse As voor de kleine landen. Een voorbeeld van belangenverstrengeling van hoe Von der Leyen haar herbenoeming stapje voor stapje dichterbij brengt kunt u lezen aan het eind van dit artikel.

Bondskanselier Olaf Scholz, tevens leider van de Europese socialisten, stemde ermee in zijn conservatieve landgenoot in deze rol te herbenoemen, zodat Duitsland de führersplek kan behouden. Anders zou de post van Europees Commissaris voor Duitsland, onder de voorwaarden van het regeerakkoord, naar een lid van de Groene Partij zijn gegaan. Daarmee bewijst hij een vriendendienst aan de Europese Volkspartij, de EVP, en haar oppositie, de CDU-CSU.

De Franse president Emmanuel Macron, de Europese peetvader van Ursula von der Leyen, profiteert hier opnieuw van, net als in 2019, toen hij de ECB in handen kreeg voor de madam met het strafblad, Christine Lagarde, waardoor Frankrijk financieringsfaciliteiten kon behouden die anders veel moeilijker te verkrijgen zouden zijn geweest met een Duitse of Nederlandse ‘havik’ aan het hoofd van de financiële instelling.

Door dit politieke handjeklap houdt Emmanuel Macron de Europese Raad en de liberale familie in de hand, waardoor het momentum in Europa verliest – onze *proest* premier, Mark Rutte, en de Luxemburger Xavier Bettel verdwijnen uit de Europese Raad; de groep zou een aantal gekozen functionarissen kunnen verliezen in het Europees nepparlement – de post van Hoge Vertegenwoordiger moet weer in handen worden gegeven van de Spanjaard Josep Borrell. In deze configuratie nemen de socialisten het voorzitterschap van de Europese Raad terug.

Het meest verontrustende aan dit plan is het argument “er is niemand beter” om de Unie in deze moeilijke tijden te leiden. Je hoeft alleen maar de toespraken van de Italiaan Mario Draghi te lezen om de ​​Europese visie, een ambitie, ideeën te ontdekken (zoutvaatje kan weer worden opgeruimd – red.). De Europese Raad zou een einde maken aan de tragikomedies van voorrang, gespeeld door Ursula von der Leyen en de voorzitter van de Raad, Charles Michel, die niet in staat waren samen te werken omdat ze elkaar zo haten (zie ook cartoon).

Het hoogtepunt van spot werd bereikt tijdens de laatste EU-VS-top in de Verenigde Staten, toen president Joe Biden gedwongen werd ze afzonderlijk te ontvangen, en we de ‘verwijdering’ van Charles uit de officiële foto’s konden waarnemen, een actie die door het team van Ursula op sociale netwerken was uitgevoerd.

Het gevoel dat de broodnodige vernieuwing van de Europese Unie uitblijft is een bewuste keuze voor een volgzame ‘testamentair’. Mario Draghi, hoofd van de Italiaanse regering, was niet aardig tegen Ursula von der Leyen toen hij haar tijdens de top in Praag vertelde dat ze leed aan een ‘cognitief tekort’, omdat ze niet in staat was oplossingen voor de energiecrisis voor te stellen en liever wachtte tot “advies” uit Berlijn.

Kanselier Olaf Scholz van zijn kant verwierp zijn voorstellen voor de herziening van de meerjarenbegroting en de financiële hulp aan Oekraïne met een vernederend ‘niet gedaan, niet te doen’. En het was nodig een uitzonderlijke top bijeen te roepen om het Europese standpunt te herformuleren na de rampzalige reis naar Israël, waar het land, met de zegen en in naam van de Europese Unie, groen licht gaf aan Benjamin Netanyahu om Gaza met de grond gelijk te maken als vergelding voor de bloedbaden gepleegd door Hamas op 7 oktober.

De Israëlische oorlog tegen Hamas en de vernietiging van Gaza hebben de hartstochten in de EU aangewakkerd, de tegenstellingen binnen de Europese Commissie opnieuw aangewakkerd, de lidstaten verdeeld en vijandigheid jegens de EU over de hele wereld uitgelokt. Ursula von der Leyen stak het vuur aan toen ze buitenlands beleid wilde maken door op 13 oktober naar Tel Aviv te gaan en te besluiten de ontwikkelingshulp van de EU te politiseren met de aankondiging van de opschorting van de financiering voor de Palestijnen.

Deze inval in een gebied dat buiten haar bevoegdheid valt, zonder Josep Borrell op de hoogte te stellen of de lidstaten te raadplegen, en zonder de Israëlische premier Benjamin Netanyahu te herinneren aan de verplichting die door de EU-landen wordt geëist om het internationaal recht te respecteren en de burgerbevolking te beschermen, heeft ernstige gevolgen. “Ze heeft een fout gemaakt. We kunnen de Palestijnen niet met Hamas assimileren.

Ze is in de val getrapt en zal daar duur voor boeten met de bloedbaden in Gaza”, klaagde een diplomaat van hoge rang. Op 17 oktober werd per videoconferentie een buitengewone Europese top bijeengeroepen om “de positie en het imago van de EU te herstellen”, maar de schade was al aangericht en alle diplomatieke inspanningen van Josep Borrell om toen steun te verwerven voor sancties tegen Rusland waren geruïneerd.

Het is verontrustend om te vernemen dat zij aan deze reis was begonnen om te voorkómen dat nepparlementsvoorzitter Roberta Metsola de eerste leider van de EU-instellingen zou zijn die Israël zou bezoeken na de tragedie van 7 oktober. Wat betreft de Oekraïense president Volodymyr Zelensky, die vóór de Russische invasie door Ursula von der Leyen werd afgekeurd: hij kon het niet waarderen dat zij tijdens een toespraak het cijfer van de Oekraïense verliezen in het openbaar noemde zonder dat zij zich besefte dat deze gegevens vertrouwelijk waren.

Ursula von der Leyen vermenigvuldigde aldus de blunders en fouten tijdens haar eerste mandaat. Maar ze “deed het” en haar staat van dienst vond men uitstekend, totdat ze de Green Deal begon te ontrafelen. Het beheer daarvan is rampzalig. De ‘koekoek van Berlaymont’ bestuurt de Europese Commissie vanaf de 13e verdieping en trekt altijd de aandacht als het thema relevant is. Ze steunt haar commissarissen niet, betreurt één van hen.

Zij overschaduwt hen en respecteert op geen enkele manier het “auteursrecht”. Erger nog: “zij is nog steeds een half jaar te laat met verlichting”, piept een hoge ambtenaar. “Ze is niet in staat mensen te leiden, wat de definitie van leiderschap is, en bevindt zich voortdurend in een machtsevenwicht”, klaagt een ander.

Aspirant-commissarissen voor de Europese Commissie Von der Leyen 2 zouden het aftredende team moeten raadplegen voordat ze akkoord gaan met een college dat wordt geleid door de almachtige stafchef die meer gehecht is aan haar imago – de inhoud van de comments op haar x-account spreekt boekdelen – dan aan het geven van impulsen aan de Europese Unie.

Maar wat we wèrkelijk van Von der Leyen kunnen verwachten is wat zij uit de doeken deed tijdens de bijeenkomsten van het World Economic Forum in januari in Davos. Daar waarschuwde ze dat er krachten in de EU zijn (vooral op rechts) die onze utopische toekomst willen vernietigen. Dat is de reden waarom, zo legde ze uit, waarom de Europese Commissie de Digital Services Act heeft opgesteld – omdat verkeerde informatie en desinformatie kunnen uitmonden in haatzaaiende uitlatingen, de gevaarlijkste zaak ter wereld. Het moet uitgeroeid worden!

Mis- en desinformatie over wat precies? Ursula verzuimde het te specificeren, maar we kunnen het wel raden, nietwaar? Bijvoorbeeld over hoe het WEF elk jaar meer en meer lijkt te opereren als een mondiale afpersingsoperatie, op zoek naar de hefbomen van controle in alle ondeugendste soevereine naties van de aarde, overbevolkt met ‘nutteloze eters’ die meedogenloos bezig zijn het klimaat te verwoesten om ervan te kunnen genieten.

Laten we zeggen, in het geval van de VS, hun weerzinwekkende motorsporten, megakerken, vuurwapenshows, bubbelbaden en Golden Corral All-You-Can-Eat-buffetten! Het WEF, een afpersersclub? Een kliek van hooghartige controlefreaks? Hatelijke uitspraken, na alles wat Onkel Klaus Schwab voor de mensheid heeft gedaan! Het doet de EC pijn om dit te horen!

Maar waarom komen tientallen miljardairs massaal naar de jaarlijkse bijeenkomst in Davos en coördineren ze hun financieringsstromen voor talloze NGO’s en schimmige activistische organisaties die erop gericht zijn de activiteiten van regeringen over de hele wereld te manipuleren?

We verzekeren u dat het niet bepaald voor de fantastische hors d’oeuvre-schotels of de nog fantastischere hoeren op afroep is. Ursula zei dat de notabelen van het WEF jaarlijks bijeenkomen “omdat onze democratieën en onze bedrijven belangen hebben die op één lijn liggen: het creëren van welvaart, rijkdom en veiligheid voor mensen, het creëren van een stabiele omgeving om innovatie en investeringen te ontsluiten en gelijke kansen en vrijheid te creëren.”

We hebben teleurstellend nieuws voor u: grootmoeder Ursula liegt (helaas leven we in een tijd van epische teleurstellingen). Als het WEF ‘stabiliteit’ wilde, zou je Alex (en papa George) Soros niet geld zien storten in elke provinciale politieke verkiezing van Maine tot Californië om ervoor te zorgen dat plunderingen, autodiefstallen en chaos onbestraft blijven….

Of dat mannen van militaire leeftijd uit elke mislukte staat ter wereld over de oceanen worden gevlogen naar door NGO’s ondersteunde tussenstations in Midden-Amerika, zodat de kartels van Mexico het laatste deel van hun illegale binnenkomst in de VS kunnen overnemen…. of idem de boten die Afrikanen en Arabieren over de Middellandse Zee vervoeren om de samenlevingen van Europa te overweldigen en te ontwrichten – inclusief ons land en vooral het Duitsland van oma Ursula.

Het laatste waar het WEF waar ze voor staat zich druk maakt, is dit luchtige vrijheidsgedoe. Idem gelijke kansen. Ze willen al het lekkers voor zichzelf en ze willen dat de rest van ons stopt met het vervuilen van hun wereld. En ze willen u hier echt weg krijgen. De Covid-19-operatie, die zo voordelig is voor hun Great Resetplan, heeft ertoe geleid dat miljarden mensen zijn onderworpen aan zeer vage ‘vaccins’.
Het resultaat wijst op een schokkende, abnormale, aanhoudende stijging van het aantal sterfgevallen, ongeacht de oorzaak, sinds 2021,
toen de ‘vaccins’ werden geïntroduceerd. Dat was slechts de ouverture van hun Nieuwe Wereldorde.

In Davos hadden vertegenwoordigers van het WEF en zijn ondergeschikte organisatie, de WHO, de waarschuwingen over de komende ‘Ziekte X’ aangescherpt. Dit zal, zeggen ze, veel erger zijn dan Covid-19, die vooral leidde tot de dood van mensen door medische mishandeling met beademingsapparatuur, remdesivir en opiaten – en de meedogenloze onderdrukking van daadwerkelijke effectieve behandelingen. (Al het gepraat over ivermectine en hydroxychloroquine op internet werd als ‘disinfo’ beschouwd.)

Als er in de komende weken en maanden zoiets als ‘Ziekte X’ ontstaat, dan is dit wat het feitelijk zal zijn: een coverstory voor alle eerder met mRNA gevaccineerde mensen met een beschadigd immuunsysteem die dodelijk ziek worden door een nieuwe mutatie van het immuunsysteem. Eminente virologen voorspellen precies dit. Desinformatie, denkt u?  Wacht maar af en ontdek het.

O ja, we hadden aan het begin van dit artikel nog beloofd u te informeren hoe Von der Leyen zich wil verzekeren van de herverkiezing, en wat voor strapatsen uithaalt om dat te bewerkstelligen.

Markus Pieper is een Duits europarlementariër van de CDU. Hij is geen gewoon parlementslid, ook al is zijn naam niet zo bekend bij het grote publiek. Hij is secretaris van de CDU-delegatie in het Europees nepparlement. Hij werd voor het eerst verkozen in 2004 en heeft in de loop der jaren zijn invloed niet alleen onder de Duitse christen-democraten, maar ook binnen de Europese Volkspartij versterkt.

Over een paar dagen zal hij zijn zetel in de plenaire vergadering verlaten voor een andere functie. De Europese Commissie benoemde hem tot “EU-gezant voor kleine en middelgrote ondernemingen”. De beslissing viel op 31 januari. Zo op het eerste gezicht lijkt alles normaal. Maar de timing en de manier waarop de benoeming tot stand kwam, roept de vraag op van een belangenconflict voor Ursula von der Leyen.

Pieper was niet de best beoordeelde kandidaat door onafhankelijke selectiecommissies. Hij was ook niet de kandidaat die werd aanbevolen door de verantwoordelijke commissaris, Thierry Breton. Het besluit werd genomen in afwézigheid van Breton, op voorstel van Ursula von der Leyen, zonder voorafgaand overleg tussen de kabinetshoofden van de commissarissen.

De führerin van de Europese Commissie behoort tot dezelfde partij als Pieper. Zijn benoeming kwam drie weken voordat de CDU, waar niet iedereen enthousiast is over Von der Leyen, zich uitsprak voor een tweede termijn. Maar laten we bij het begin beginnen.

De creatie van een post van EU-vertegenwoordiger voor het MKB werd aangekondigd door Von der Leyen in haar State of the Union-toespraak in september 2023. “Hij zal rechtstreeks aan mij rapporteren”, zei ze.

Een paar dagen later werd de oproep voor sollicitaties voor een Hors Classe-adviseur geopend, waarbij 25 oktober als deadline voor het indienen van sollicitaties werd vastgesteld. Sollicitanten werden eerst beoordeeld door een voorselectiecommissie, vervolgens door de benoemingsadviescommissie en ten slotte door een assessmentcentrum onder leiding van externe adviseurs. Op basis van de gesprekken en het rapport van het assessment center heeft de benoemingsadviescommissie een ‘shortlist’ van drie kandidaten gepresenteerd.

Naast Pieper zijn er Martina Dlabajová, liberaal lid van het Europees Parlement uit Tsjechië, en Anna Stellinger, plaatsvervangend algemeen directeur van de Confederation of Swedish Business voor internationale en Europese zaken.

Beiden zijn vrouwen (en Von der Leyen heeft altijd beweerd de voorkeur te geven aan vrouwen). Beiden komen uit ondervertegenwoordigde landen (en de oproep tot sollicitaties voor de functie is bedoeld om het geografische evenwicht te bevorderen). Beiden presteren beter dan Pieper in externe en interne evaluaties. Het CDU-europarlementariër staat minstens 30% achter de twee vrouwen bij het beoordelen van vaardigheden.

Begin december werden Pieper en de dames Dlabajová en Stellinger geïnformeerd over de resultaten van de selectie en hun opname in de shortlist. Alle drie werden opgeroepen voor een interview met de führerin, commissaris Johannes Hahn (verantwoordelijk voor administratie) en commissaris Breton (verantwoordelijk voor het MKB). Von der Leyen had deze missie toevertrouwd aan haar stafchef, haar landgenoot Bjoern Seibert, die haar op alle – en we bedoelen dan ook àlle, vlakken ten dienste is.

Hij leidt het kleine team van voornamelijk Duitsers dat het EU-bestuur leidt alsof het Vierde Rijk al actief is. Op basis van de beoordelingen en interviews is het echter aan commissaris Breton om de juiste persoon aan te bevelen voor de functie van EU-vertegenwoordiger voor het MKB. Zijn keuze viel op Martina Dlabajova.

Een paar dagen later wachten Breton en anderen een verrassing: tijdens de vergadering van het college van commissarissen op 31 januari stelde Von der Leyen haar partijgenoot Markus Pieper voor (formeel is het commissaris Hahn, ook lid van de EVP, die dat voorstel doet). Geen bezwaren van de aanwezige commissarissen. De persdienst maakt de benoeming rond het middaguur bekend in een persbericht: de heer Pieper heeft “ruime ervaring en expertise op het gebied van het MKB-beleid.

Hij is lid van de Commissie Industrie, Onderzoek en Energie. Tijdens zijn mandaat speelde hij een belangrijke rol spelen bij het definiëren en ondersteunen van beleid ten gunste van het MKB.”

De Europese Commissie stelt dat er bij de benoeming van Pieper geen regels zijn overtreden. “De selectie en benoeming van de EU-vertegenwoordiger voor het MKB vond plaats met volledige inachtneming van de procedures”, vertelde Balazs Ujvari, verantwoordelijke woordvoerder van de regering. Het feit dat Pieper door interne en externe beoordelaars als slechtste van de drie werd beoordeeld?

Elke fase van de procedure “heeft als enige doel het identificeren van de kandidaten die, gelet op de selectiecriteria uiteengezet in de vacatureaankondiging, moeten worden voorgedragen voor de volgende fase van de procedure, en van degenen die moeten worden uitgesloten. Als gevolg hiervan hebben de meeste stappen geen prioriteit.

De heer Pieper werd bij elke stap van de procedure geselecteerd, tot aan de definitieve benoeming”, aldus de woordvoerder. De aanbeveling van Breton om één ​​van de twee vrouwen te benoemen? “Zoals elke beslissing over benoemingen op hoge posities, werd deze beslissing ook op collegiale wijze genomen door de commissarissen tijdens de collegevergadering”, legde de woordvoerder uit.

De regels zijn misschien niet naar de letter overtreden, maar in de geest zijn ze twijfelachtiger. Op 31 januari kon Breton de vergadering van het college van commissarissen niet bijwonen. Nauwelijks teruggekeerd uit de Verenigde Staten, waar hij de EU-VS-Raad voor Handel en Technologie had bijgewoond, nam de Franse commissaris deel aan een informele bijeenkomst van de ministers van Defensie.

Hij hoorde pas later op de dag van deze benoeming. Maar zelfs zijn kabinet werd niet op de hoogte gebracht van het besluit. Het zijn de kabinetshoofden die de agenda bepalen voor de wekelijkse bijeenkomst van het college in wat “l’Hebdo” wordt genoemd, die de dag vóór de bijeenkomst wordt gehouden. Het is ongebruikelijk dat de keuze van de gezant van de EU voor het MKB niet besproken tijdens de Hebdo van 30 januari.

“Deze benoemingen worden niet besproken op het niveau van de wekelijkse bijeenkomst van kabinetshoofden (Hebdo),” vertelde een andere woordvoerder van de Europese Commissie. Von der Leyen kreeg de volgende dag op het college van commissarissen de goedkeuring van de benoeming van Pieper, waarbij deze profiteerde van de afwezigheid van Breton.

De hoofdrolspelers in deze soap wilden geen commentaar geven. Mevrouw Dlabajová, mevrouw Stellinger en het Bretonse kabinet weigerden beleefd. Pieper is muisstil en reageert niet op e-mails met vragen. Zijn leven na de parlementaire kamers zal goudkleurig zijn, zelfs beter dan het leven dat hij twintig jaar lang heeft geleid als CDU-afgevaardigde.

Pieper wordt door de Europese Commissie ingeschaald op rang 15, wat zich in financiële termen vertaalt in een maandsalaris van minimaal 18.000 euro (met voor Pieper een uitloper tot 20.000 euro als de toelagen meegerekend worden – Pieper leidt dus geen gerooid berooid leven). Het is het salaris van een algemeen directeur. Zijn contract heeft een looptijd van vier jaar en kan nog eens met twee jaar worden verlengd, vlak voor de verplichte pensionering van de Europese ambtenaren op 66-jarige leeftijd.

De plaatsvervangend woordvoerdster van de Europese Commissie, Arianna Podestà, heeft een toelichting verstrekt. Het komt op het volgende neer: de benoeming van Pieper “vond plaats in volledige overeenstemming met de procedures van de Commissie voor de selectie en benoeming van hoge ambtenaren”.

“De president en haar kabinet speelden hun institutionele rol in de collegiale procedure, waarbij het besluit door het college werd aangenomen”, aldus woordvoerder Podestà. De wijze en het tijdstip van zijn benoeming riepen echter vragen op binnen de Europese Commissie en het Europees nepparlement. Mevrouw Von der Leyen wordt ervan verdacht Pieper te hebben gekozen om de steun van de CDU veilig te stellen voor een tweede termijn als führerin van deEuropese Commissie.

Er gingen slechts 18 dagen voorbij tussen de benoeming van de EU-gezant voor het MKB en de CDU-bijeenkomst waarop Von der Leyens kandidatuur werd aangekondigd. Maandag in Berlijn, tijdens de persconferentie waarin de keuze voor de CDU werd aangekondigd, citeerde Von der Leyen de heer Pieper twee keer. Ze noemde hem zelfs ‘de nieuwe MKB-commissaris’. Alsof ze al had besloten dat er in de volgende Europese Commissie ruimte zou zijn voor een tweede Duitser.