Trump mobiliseert zijn ‘gebedsstrijders’: religiewetenschapper over wat MAGA bedoelt met ‘spirituele oorlogsvoering’

Professor André Gagné legt uit dat TRUMP MAGA’s “aanvaarding van agressieve taal voor geestelijke oorlogvoering” een waarschuwingssignaal is.

Donald Trump heeft misschien wel controle over de Republikeinse Partij, maar zijn macht is niet 100 procent absoluut.

Zoals blijkt uit New Hampshire en Iowa – en gedurende het grootste deel van zijn tijd in het openbare leven – is de ex-president impopulair onder ‘traditionele Republikeinen’ en veel rechtse onafhankelijken . De publieke opinie en andere gegevens laten zien dat de populariteit van Trump onder degenen buiten de MAGAverse waarschijnlijk zal blijven afnemen in de maanden vóór de verkiezingen in november.

Maar Trump en zijn neofascistische MAGA-beweging zijn in populariteit gegroeid bij één groep: christelijk rechts. Deze blanke christelijke supremacisten behoren tot de meest loyale kiezersgroep van Trump en vormen in toenemende mate de machtsbasis, niet alleen voor hem en zijn MAGA-beweging, maar voor de Republikeinse Partij en de Amerikaanse rechtervleugel als geheel.

“Trump geniet nog steeds de onwankelbare steun van een groep christelijke kiezers die wordt gekenmerkt door hun trouw aan geestelijke oorlogvoering, heerschappij, hedendaagse profetie en samenzweerderige ideeën.”

Democraten, centristen, reguliere liberalen en progressieven (en ‘links’ in bredere zin) zijn er snel bij om christelijk rechts en hun plannen om een ​​einde te maken aan de multiraciale pluralistische democratie te bespotten, af te wijzen en belachelijk te maken door het te bestempelen als ‘slechts’ de ‘cultuuroorlogen’. ” en een soort bijzaak. In werkelijkheid is het hedendaagse christelijk rechts een zeer reële en zeer goed gefinancierde en goed georganiseerde institutionele beweging om een ​​einde te maken aan de echte democratie en een blanke christelijke theocratie te creëren in Amerika en vervolgens over de hele wereld.

Hun wapens om een ​​dergelijk revolutionair project te verwezenlijken omvatten zaken als “spirituele oorlogvoering” en “gebedsstrijders” die een existentiële strijd voeren tussen “goed” (Republikeinen, “conservatieven”, Donald Trump en christelijk rechts) en “kwaad” ( Democraten, ‘liberalen’, ‘secularisten’ en degenen die niet in de blanke christelijke suprematie geloven). Christelijk rechts (de Christofascisten) steunen ook steeds meer het gebruik van geweld om hun doelen te bereiken, zoals op 6 januari bleek: het creëren van een blank christelijk autoritair regime.  

In een poging de relatie tussen christelijk rechts, het Trumpisme en de grotere Amerikaanse neofascistische beweging beter te begrijpen, sprak ik onlangs met André Gagné. Hij is hoogleraar en voorzitter van Theologische Studies aan de Concordia Universiteit in Montreal, Canada, en auteur van ‘American Evangelicals for Trump: Dominion, Spiritual Warfare, and the End Times’.

Gagné legt de rol uit van ‘gebedsstrijders’ en ‘spirituele oorlogvoering’ en ‘het Zeven Bergen Mandaat’ in de verbeelding en mythologie van christelijk rechts en hoe zij macht, politiek en samenleving begrijpen. Hij reflecteert ook op de rol van blanke christelijke nationalisten en christofascisten in de verschrikkelijke gebeurtenissen van 6 januari en de grotere poging tot staatsgreep, en waarom deze niet op bredere schaal is besproken door de Amerikaanse nieuwsmedia en de politieke klasse.

Gagné waarschuwt dat Donald Trump door veel leden van christelijk rechts wordt gezien als een soort gezegende en profetische figuur in hun hoop en dromen van een Armageddon in de Eindtijd en een eindstrijd die vervolgens “het koninkrijk van God” op aarde zal inluiden.

Dit interview is licht bewerkt voor duidelijkheid en lengte : 

Hoe voelt u zich gezien de democratiecrisis in het land en andere grote problemen?

Naar mijn mening is het huidige tijdperk vol gevaren, vooral nu het dreigende vooruitzicht van een herverkiezing van Trump in 2024 een bedreiging vormt voor de democratie in de VS. De eerdere acties van Trump bieden onmiskenbaar inzicht in zijn bedoelingen. Zijn gretigheid om personen die betrokken waren bij de aanval op het Capitool gratie te verlenen onderstreept een zorgwekkende minachting voor de rechtsstaat. 

Bovendien is zijn proactieve achtervolging van degenen die hem tegenwerken, zowel politiek als binnen de rechterlijke macht, indicatief voor een wraakzuchtige instelling die wordt benadrukt door zijn politieke slogan waarin ‘vergelding’ centraal staat. Deze wraakzuchtige aard, in combinatie met zijn schijnbare geloof dat hij zich buiten de wettelijke beperkingen bevindt, ondermijnt de fundamenten van de democratie. 

Bovendien zijn de gevolgen van de verkiezing van Trump in 2016 wereldwijd voelbaar, wat in tal van democratieën tot ernstige crises heeft geleid. Hoewel de oorzaken veelzijdig kunnen zijn, heeft het presidentschap van Trump deze uitdagingen substantieel gekatalyseerd. Daarom moeten we waakzaam blijven en proactief maatregelen implementeren om verdere schade aan de fundamenten van de democratie te voorkomen. 

Gezien de verjaardag van 6 januari en het voortdurende complot tegen de democratie door Trump en zijn strijdkrachten – waartoe ook ‘blanke christenen’ behoren, om de term van geleerde Anthea Butler te gebruiken – wat kun je nu beter begrijpen over die vreselijke dag?

Tijdens de presidentiële ambtstermijn van Trump ontstond er een waarneembare trend onder zijn trouwe aanhangers, gekenmerkt door het omarmen van ideeën rond geestelijke oorlogvoering. Opvallend is dat een aanzienlijk deel van deze demografische groep de ongefundeerde bewering van Trump onderschreef, gewoonlijk de “Grote Leugen” genoemd, waarbij sprake was van diefstal van de verkiezingen. 

Dit geloof, dat door velen werd bestendigd en onderschreven, legde de basis voor een verhaal waarin goddelijke tussenkomst op ingewikkelde wijze verweven was met politieke gebeurtenissen. 

De samensmelting van retoriek over geestelijke oorlogsvoering en profetische verklaringen die een aanstaande tweede Amerikaanse Burgeroorlog voorspelden, voegde een onderscheidende dimensie toe aan dit ideologische landschap. Deze samensmelting zorgde voor een klimaat waarin fervente aanhangers zich genoodzaakt voelden zich te verzetten tegen de certificering van de verkiezingsresultaten op 6 januari, gedreven door de onwankelbare overtuiging dat de nederlaag van Trump ondenkbaar was. 

Het kernprincipe van hun geloof berustte op het idee dat Trump door God was gekozen, een gevoel dat werd versterkt door veel neocharismatische-pinksterprofeten (NCP) die een tweede ambtstermijn voor de voormalige president voorspelden. 

De geloofwaardigheid die aan deze profeten werd verleend, maakte het voor de aanhangers van Trump relatief eenvoudig om de “Grote Leugen” van ganser harte te omarmen. Het inherente vertrouwen in de profetische boodschappen maakte het idee van de nederlaag van Trump onverenigbaar met hun wereldbeeld. 

Bijgevolg creëerde de onophoudelijke versterking van de retoriek van de geestelijke oorlogvoering, gekoppeld aan de demonisering van politieke tegenstanders, een klimaat waarin bepaalde christenen, beïnvloed door de overtuigingen van deze voorstanders van geestelijke oorlogsvoering, verstrikt raakten in een complot om het democratische proces in de Verenigde Staten te ondermijnen.

De convergentie van vurige overtuigingen en politieke machinaties onderstreepte de diepgaande impact van deze ideologieën op de zich ontvouwende gebeurtenissen rond de certificering van de verkiezingsresultaten. 

Waarom is er nog steeds zo weinig aanhoudende discussie geweest door de reguliere nieuwsmedia en de verantwoordelijke politieke klasse – en ik zou zelfs de hoorzittingen van 6 januari erbij willen betrekken – over de rol van christelijke nationalisten in de aanval van 6 januari op het Capitool en het grotere complot voor een staatsgreep? 

In de nasleep van de hoorzittingen van 6 januari was er een zorgwekkend gebrek aan berichtgeving en politieke discussie over de rol van blanke evangelicals in de gebeurtenissen die zich ontvouwden. De reden achter deze ontoereikendheid is de zeer bevoorrechte positie die het christendom in de VS geniet. Een aanzienlijk deel van de Amerikanen identificeert zichzelf op de een of andere manier als christen, en velen maken deel uit van de politieke klasse. 

De onwil om enkele van de invloedrijke christelijke leiders ter verantwoording te roepen die het vuur van de geestelijke oorlogvoering hebben aangewakkerd en de “Grote Leugen” hebben gepromoot, heeft geresulteerd in onvoldoende berichtgeving over de gebeurtenissen die op 6 januari plaatsvonden. Deze kwestie roept op tot een kritischer en inclusiever beleid. benadering van verslaggeving en politieke discussies die kan bijdragen tot meer transparantie en verantwoordingsplicht in het politieke systeem. 

Te lang zijn deze zeer gevaarlijke krachten behandeld als een soort nieuwsgierigheid of grap door mensen buiten die wereld en de grotere ‘conservatieve’ beweging.  

Veel mensen nemen sommige van de meer exotische geloofsovertuigingen en praktijken van bepaalde christenen niet serieus omdat ze vreemd lijken. Ideeën over demonen en het soort gebeden voor geestelijke oorlogsvoering die in het openbaar worden uitgesproken, lijken bijvoorbeeld voor veel mensen belachelijk, omdat ze niet resoneren met de manier waarop we in het algemeen de wereld waarnemen. 

Het concept van geestelijke oorlogvoering is altijd een onderdeel van het christendom geweest. Het verwijst naar de strijd waarmee christenen worden geconfronteerd tegen de krachten van goed en kwaad in hun leven. In tegenstelling tot de fysieke slagvelden is deze strijd vooral intern, tegen zondige houdingen en daden. Het gaat om het idee van bovennatuurlijke, onzichtbare kwade krachten, bekend als demonen, die kwade houdingen of daden proberen te inspireren. 

In het vroege christendom betekende geestelijke oorlogvoering dat je de Duivel moest weerstaan ​​door je bezig te houden met vormen van ascetisch gedrag, het beheersen van vleselijke verlangens en het cultiveren van christelijke deugden als nederigheid, zelfbeheersing en liefde voor vijanden. 

Sommige charismatische aanhangers van Trump houden zich echter bezig met vervloekte gebeden voor de ondergang van hun politieke vijanden. Veel van deze leiders geven er de voorkeur aan om liefdeloos de tekortkomingen van hun politieke tegenstanders onder de aandacht te brengen en hen in diskrediet te brengen. Zei Jezus niet dat je voor je vijanden moet bidden, en niet tegen hen? Daarom lijken deze gebeden voor geestelijke oorlogsvoering, die dienen als een manier om politieke tegenstanders te demoniseren, in strijd met de geest van het christendom. 

Wat is de rol van “demonen” en “Satan” en de bovennatuurlijke en andere fantastische krachten in het denk- en geloofssysteem van christelijk rechts? Wat betekent het voor hen om een ​​‘gebedsstrijder’ te zijn en deel te nemen aan ‘spirituele oorlogvoering’? 

Het soort geestelijke oorlogsvoering waar veel van deze NCP Trump-ondersteunende leiders zich aan houden, werd gepopulariseerd door C. Peter Wagner, een missioloog en hoogleraar Kerkgroei die in 2016 overleed.  

Wagner promootte het idee dat demonische krachten verantwoordelijk waren voor conflicten tussen mensen, problemen in het dagelijks leven, politieke spanningen in de wereld, enz. Hij bedacht een raamwerk om te beschrijven wat volgens hem demonische activiteit in de samenleving was. Volgens Wagner is geestelijke oorlogvoering duidelijk aanwezig op drie verschillende niveaus van betrokkenheid. Het eerste niveau, dat ‘spirituele oorlogvoering op grondniveau’ wordt genoemd, omvat praktijken als exorcisme en de empowerment van geselecteerde individuen om demonen te verdrijven. 

Wagner introduceerde vervolgens een tweede niveau, genaamd ‘spirituele oorlogvoering op occult niveau’, waarin hij naar zijn mening demonische invloeden identificeerde in occulte praktijken, waaronder New Age-rituelen, yoga, tovenarij, satanisme en sjamanisme. Het derde niveau, geconceptualiseerd door Wagner, staat bekend als ‘spirituele oorlogvoering op strategisch niveau’. Dit niveau beschrijft de strijd tegen een hiërarchie van hooggeplaatste demonische geesten, aangesteld door Satan, waarvan wordt gedacht dat ze controle uitoefenen over naties, regio’s, steden, stammen, groepen mensen, buurten en invloedrijke netwerken over de hele wereld. 

Onder veel neocharismatische pinkstergelovigen (NCP’s) worden deze entiteiten ’territoriale geesten’ genoemd, die optreden als hoofddemonen en toezicht houden op de activiteiten van lager geplaatste demonen in hun aangewezen territorium met als doel Gods wil te dwarsbomen. 

Volgens degenen die deze vorm van geestelijke oorlogvoering omarmen, wordt aangenomen dat kwaadaardige geesten een substantiële invloed uitoefenen op de politieke, sociale en culturele sfeer van een land. Er wordt gedacht dat deze demonische krachten een krachtige macht uitoefenen over de inwoners van hun aangewezen gebieden, waardoor de vooruitgang van Gods koninkrijk wordt belemmerd. 

Beoefenaars van geestelijke oorlogsvoering beweren dat hele landen, regio’s, steden en zelfs politieke partijen onderworpen kunnen worden aan een proces dat ‘demonisering’ wordt genoemd. De praktijk van “territoriale exorcismen” omvat vaak de toepassing van gebeden voor geestelijke oorlogvoering. 

Theologische ideeën kunnen krachtige hulpmiddelen zijn om de wereld om ons heen te begrijpen. We moeten echter oppassen dat dit niet leidt tot de demonisering van mensen, culturen en politieke gemeenschappen. Helaas kan dit gebeuren wanneer sommige NCP Trump-ondersteunende leiders zich bezighouden met geestelijke oorlogvoering tegen waargenomen demonische krachten. 

In het proces van het vertalen van spirituele entiteiten in tastbare entiteiten worden niet-gelovigen en individuen met verschillende politieke of culturele achtergronden, zoals democraten, moslims of degenen die zich identificeren als LGBTQ+, geassimileerd in boze geesten. Het onderstreept het belang van het kritisch onderzoeken van spirituele overtuigingen, omdat onkritische acceptatie deze overtuigingen kan transformeren in een wapen tegen bepaalde groepen mensen. 

Hoe zit het met de Eindtijd en de invloed ervan op hoe christelijk rechts hun rol in de Amerikaanse samenleving ziet?

Het discours rond de ‘Eindtijd’ of eschatologie kan behoorlijk gevarieerd zijn onder evangelische aanhangers van Trump. Er zijn meerdere scenario’s die onder de categorie ‘Eindtijd’ vallen, en dit kan verwarrend zijn voor degenen die niet bekend zijn met de onderliggende theologische taal. In mijn boek heb ik een heel hoofdstuk gewijd aan het uitleggen van enkele van de belangrijkste eschatologische ideeën die populair zijn onder de evangelische aanhangers van Trump. 

Sommige mensen houden bijvoorbeeld nog steeds vast aan een interpretatief raamwerk dat bekend staat als het dispensationalisme, en dat het populaire concept van de ‘Opname’ omvat. Volgens dit geloof zal Jezus terugkomen op de wolken en alle ware christenen naar de hemel brengen (vandaar de term ‘Opname’), terwijl God degenen die weigerden zich te bekeren zal straffen door een oordeel op aarde te sturen. 

Aan de andere kant geloven sommige mensen, zoals wijlen C. Peter Wagner, de belangrijkste leider van de Nieuw-Apostolische Reformatie, in een ander idee genaamd ‘Zegevierende Eschatologie’. Volgens dit geloof zal de Kerk (dwz de christenen) in macht, eenheid en glorie opstaan ​​vóór de terugkeer van Christus op aarde. Victorious Eschatology gaat over de zichtbare uitbreiding van Gods koninkrijk op aarde door de daden van christenen. 

Voor Wagner is dit soort eschatologische zienswijze ‘bij uitstek passend bij de Dominion-theologie’. Een goede definitie van  dominionisme  is die van Frederick Clarkson, senior onderzoeker bij Political Research Associates. Dominionisme “is het theocratische idee dat christenen door God zijn geroepen om heerschappij uit te oefenen over elk aspect van de samenleving door de controle over politieke en culturele instellingen over te nemen.”

 Voor mij houden evangelische Trump-aanhangers vast aan ‘heerschappij’ als hun politieke theologie van macht. Als christenen nu ‘heerschappij’ willen uitoefenen, moeten ze tot actie worden gemobiliseerd. Dit is het doel van het “7 Mountain Mandate”, een marketingstrategie die gepopulariseerd (maar niet uitgevonden) is door Lance Wallnau, een pinkster-christelijke zakenman, beschouwd als een profeet, een apostel en een leraar, om christenen tot actie te mobiliseren en topposities te bezetten. rollen op het gebied van de overheid, het onderwijs, het bedrijfsleven, het gezin, kunst en amusement, media en religie. 

Dominion zal worden geïmplementeerd wanneer “koninkrijksgerichte” christenen aan het hoofd van deze culturele bergen worden geplaatst. 

Nu is geestelijke oorlogvoering een ander belangrijk onderdeel van ‘heerschappij’ en het ‘7 Bergen Mandaat’. Om te kunnen ‘bezetten’ moet je ‘de vijand’ neutraliseren en verdrijven. Beoefenaars van geestelijke oorlogvoering zijn bezig met het wegnemen van de obstakels voor ‘heerschappij’. 

Wat zijn deze obstakels precies? Ze worden in de eerste plaats opgevat als demonische krachten die Gods koninkrijk proberen te belemmeren via verschillende middelen, zoals de politiek. Dit leidt mogelijk tot de demonisering van politieke tegenstanders, individuen en sociale groepen die worden gezien als obstakels voor ‘heerschappij’.  

Velen onder christelijk rechts geloven dat Trump “door God is gekozen”. Trump gebruikt dat verhaal nu om zichzelf te promoten als een soort messias en uitverkorene die buiten de menselijke wetten en de grondwet bestaat. Hoe kan iemand als Donald Trump, die duidelijk geen christelijk rolmodel is, ‘door God gekozen’ worden? Hoe geven deze blanke christenen en anderen die in zulke absurditeiten geloven betekenis aan Trump, de man en het symbool?  

Wallnau kwam naar voren als een vroege voorstander van het idee dat Donald Trump door God was uitgekozen om de Verenigde Staten te leiden. Hij maakte een vergelijking tussen Trump en Cyrus de Grote, de koning van Perzië. Zes maanden vóór de verkiezingen voorspelde Wallnau de triomf van Trump, waarbij hij zijn overtuiging toeschreef dat God hem de rol van Trump als ‘sloopbal’ had onthuld tegen de heersende geest van ‘politieke correctheid’ in Amerika. 

Wallnau beweerde dat God hem een ​​verband had geopenbaard tussen de bijbelpassage Jesaja 45 en de voorzienige rol van Donald Trump als de 45e president van de Verenigde Staten. Jesaja 45, gevonden in de Hebreeuwse Bijbel, verhaalt de missie van koning Cyrus van Perzië, afgebeeld als een redder (een messias) van het Joodse volk. Wallnau bracht de opkomst van Cyrus, een heidense koning, in verband met die van Trumps opkomst tot leiderschap. Trump zou een moderne Cyrus-figuur zijn op een missie om het Amerikaanse volk te beschermen en de natie te v

Volgens deze manier van denken is het niet nodig dat Trump een oprecht christen is, aangezien God in het verleden zondige individuen uitkoos om zijn bevelen uit te voeren. Een ander voorbeeld is dat van de beroemde christelijke prediker Franklin Graham, die betoogde dat God Trump kon gebruiken zoals hij koning David gebruikte. Grahams redenering met betrekking tot Trump omvatte verwijzingen naar bijbelse figuren om het concept te benadrukken dat zelfs vereerde individuen in de Bijbel hun gebreken en zonden hadden.

 Bijvoorbeeld het overspel van koning David met Batseba en de daaropvolgende moord op haar echtgenoot Uria, zoals verteld in 2 Samuël 11–12. Ondanks deze overtredingen vergaf God de zonden van David (2 Samuël 12:13), en er zijn bijbelpassages die David voorstellen als “een man naar (Gods) eigen hart” (1 Samuël 13:13–14; 1 Koningen 14:8; Handelingen 13:22). Het probleem met dit voorbeeld is dat David zich bekeerde van zijn zonden; wat valt er over Trump te zeggen? 

Hoe het ook zij, Trump blijft de onwankelbare steun genieten van een groep christelijke kiezers die wordt gekenmerkt door hun trouw aan geestelijke oorlogvoering, heerschappij, hedendaagse profetie en samenzweerderige ideeën. Eén man en zijn aanhangers hebben de fundamenten van de Amerikaanse democratie ondermijnd. Heeft de VS een point of no return bereikt? De volgende verkiezingen zullen bepalen of de Amerikaanse democratie de druk van hun agressie wel of niet zal overleven. 

Wat is ‘de roede van ijzer’ in verband met geestelijke oorlogvoering? Hoe gebruiken beoefenaars van geestelijke oorlogsvoering deze bijbelse beelden in de context van de politiek?  

Een recent voorbeeld van het gebruik van deze bijbelse beelden en het gebruik ervan in geestelijke oorlogvoering werd gezien na de nederlaag van Trump bij de verkiezingen van 2020. De meesten kennen Paula White-Cain, de spiritueel adviseur van Trump. Na de verkiezingen organiseerde ze gebedsbijeenkomsten, in de hoop dat God de verkiezingen ongedaan zou maken. Tijdens deze bijeenkomsten werden vervloekingsgebeden uitgesproken tegen de vijanden van God, een verwijzing naar de politieke tegenstanders van Trump. 

Tijdens een van de bijeenkomsten werden gebeden tot God gericht, waarin werd gevraagd dat vijanden verpletterd zouden worden met een ‘ijzeren staaf’. De ‘ijzeren roede’ is een middel tot goddelijk oordeel. In Bijbelse termen is de ‘ijzeren roede’ een symbool van geweld en kracht om Gods vijanden te onderwerpen. 

De bijbelse beelden worden gebruikt in de context van een theocratische heerschappij, waarbij men gelooft dat Jezus en zijn volgelingen op een dag over naties zullen regeren met een “ijzeren roede” (zie Openbaring 2:26-27; 12:5; 19: 15). Het gebruik van bijbelse taal in de nasleep van de nederlaag van Trump is alarmerend, omdat het een weigering impliceerde om de overwinning van Biden te aanvaarden.  

Wat zal het betekenen voor degenen die niet als ‘het juiste type christenen’ worden beschouwd en voor andere niet-gelovigen, laat staan ​​de zwarte en bruine mensen, de LGBTQ-gemeenschap en gemarginaliseerde mensen in bredere zin, als Trump wint en de christofascisten onder zijn leiding volledige macht krijgen? dictatuur?

Degenen die deze politieke theologie van de macht aanhangen, zijn vaak vaag als ze over deze kwestie worden onder druk gezet. Ze proberen het feit te verbergen dat het begrip ‘heerschappij’ gecentreerd is rond christelijke dominantie. Bepaalde leiders van de Nieuw-Apostolische Reformatie, die ik in mijn boek bespreek, proberen op dubbelzinnige wijze de taal van ‘heerschappij’ in te ruilen voor die van ‘invloed’. 

Ze proberen bijvoorbeeld het ‘Zeven Bergen Mandaat’ te presenteren als een strategie voor ‘invloed’, bedoeld om oplossingen te vinden voor hedendaagse sociale problemen. Elke ‘heerschappij’ die zij beweren te hebben, is zogenaamd welwillend, waarbij het ‘licht’ van het christendom de ‘duisternis’ overwint. Ze beweren zelfs dat mensen zich zullen verheugen als christenen heerschappij uitoefenen! 

Maar er zijn mensen (christenen en niet-christenen) die de waarden en visie van de leiders van de Nieuw-Apostolische Reformatie niet delen. Ondanks hun beweringen dat ze simpelweg de cultuur willen ‘beïnvloeden’, verschilt hun maatschappelijke project aanzienlijk van de waarden van gelijkheid, pluralisme en tolerantie die typerend zijn voor liberale en democratische samenlevingen. 

Hun adoptie van agressieve taal voor geestelijke oorlogvoering en het belasteren van politieke tegenstanders is zorgwekkend. Dit wijst er sterk op dat degenen die hun visie van een door christenen gedomineerd Amerika niet steunen, gevaar lopen.