Hezbollah : Iran zou kunnen bepalen hoe ver de oorlog tussen Israël en Hamas zich verspreidt

Hezbollah en andere door Iran gesteunde groepen steunen Hamas, maar hebben geen nieuwe fronten geopend.

In zijn eerste publieke verklaring over de oorlog van Israël met Hamas gaf de Libanese Hezbollah-leider Hassan Nasrallah vrijdag aan dat de sjiitische militante groepering – hoewel zij de bloedige aanval van Hamas op 7 oktober op Israël steunde – niet zomaar een nieuw front in de oorlog zou openen. 

Hezbollah, die door de VS en andere landen als terreurgroep is bestempeld, voert sinds de aanval van 7 oktober grensoverschrijdende vuurgevechten met Israël. Dat is niet bijzonder nieuw; Er zijn regelmatig conflicten op laag niveau over de zogenaamde Blauwe Lijn, de demarcatielijn tussen Libanon en Israël, die sinds 2006 door VN-vredeshandhavers wordt ingezet om te controleren . Maar gezien de nabijheid van het conflict en de nauwe banden van Hezbollah met Iran , is het een mogelijk front om de oorlog uit te breiden.

Libanon is niet de enige plaats waar het risico bestaat op overloopconflicten; Door Iran gesteunde milities hebben Amerikaanse troepen in Irak en Syrië aangevallen en hebben sinds 17 oktober 27 aanvallen op Amerikaanse bases uitgevoerd, na enkele maanden zonder dergelijke aanvallen. 

En de Houthi’s, een door Iran gesteunde sjiitische groepering die een groot deel van West- en Noordwest-Jemen controleert , hebben raketten en drones in de richting van Israël gestuurd, hoewel deze zijn onderschept door Amerikaanse oorlogsschepen in het oostelijke Middellandse Zeegebied, evenals door Israëlische raketafweersystemen. “

De Iraniërs zijn blij om hun proxygroepen te activeren en andere mensen het vechten en sterven te laten doen – en eerlijk gezegd zijn veel van de proxygroepen blij om het vechten en sterven te doen”, zegt Jon Alterman, directeur van het Midden-Oostenprogramma bij het Centrum. voor Strategische en Internationale Studies, vertelde Vox.

Iran financiert en levert in verschillende mate middelen aan elk van deze groepen, evenals aan Hamas. “De relatie van Iran met andere groepen past echt in een spectrum”, vertelde Ali Vaez, directeur van het Iran-project bij de International Crisis Group, aan de media . “Aan de ene kant van het spectrum heb je Hezbollah, omdat de relatie van Iran met Hezbollah eigenlijk lijkt op die van twee NAVO-bondgenoten.” Hezbollah heeft alleen Iran als staatssteuner, terwijl Hamas en militante groepen in Irak en Syrië relaties onderhouden met andere landen.

Hoewel Nasrallah en de Iraanse leiders de aanval van Hamas hebben geprezen en hebben gedreigd met vergelding voor Israëls agressieve bombardementen en grondcampagne in Gaza – hetzij via een proxygroep, hetzij regelrecht – is een ‘rode lijn’ hiervoor bijna een maand na de oorlog nog niet duidelijk.

Al deze groepen geven Iran opties over waar en hoe het berichten wil sturen naar zijn tegenstanders – de VS en Israël – terwijl ze de Islamitische Republiek ogenschijnlijk een mate van plausibele ontkenning geven. Maar deze tactiek is niet zonder risico, vooral zonder directe diplomatieke kanalen tussen de tegenstanders.

De VS hebben Israël niet alleen voorzien van wapens en materiële steun, maar hebben ook grote militaire middelen naar de regio verplaatst: twee vliegdekschepen, en nu een onderzeeër met geleide raketten die tot 154 Tomahawk-kruisraketten aan boord heeft. De stap is bedoeld als een verder afschrikmiddel voor Iran en zijn verwante groepen in de regio, nu minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken opnieuw een reis naar het Midden-Oosten maakt, deels om te proberen het conflict in Gaza te beheersen.

“Voor mij zijn er twee manieren waarop dit zich kan uitbreiden: één door berekening en één door misrekening”, zei Alterman. Iran zou Israël of de VS waarschijnlijk niet resoluut en direct willen aanvallen, maar een fout of een stap te ver door Iran of een van zijn bondgenoten zou het conflict buiten de grenzen van Gaza kunnen duwen. ‘In een tijd van verhoogde alertheid… kan iemands raket misgaan, hij kan iemand doden. Je zou commandanten kunnen hebben die freelancen”, of die buiten de aanwijzingen van Iran of een andere proxygroep werken, “alles kan gebeuren, en je kunt vrij snel in een vrij snelle escalatie terechtkomen.”

Hezbollah heeft al eerder tegen Israël gevochten – en is nu beter uitgerust

Hoewel geen van de proxygroepen zou handelen zonder het groene licht van Iran, staat Hezbollah ideologisch en tactisch op één lijn met Iran; Nasrallah en zijn groep handelen niet onafhankelijk. Maar Libanon heeft zijn eigen langdurige conflict met Israël, en Hezbollah speelt daarin een grote rol.

Israël heeft sinds 1967 het Shebaa Farms-gebied, dat ooit deel uitmaakte van Zuid-Libanon, bezet en in 1978 en 1982 Zuid-Libanon binnengevallen, en uiteindelijk tot 2000 een deel van het land ten zuiden van de Litani-rivier bezet. Libanon bevond zich midden in een gewelddadige strijd.

De sektarische burgeroorlog en Hezbollah ontstonden begin jaren tachtig gedeeltelijk om de sjiitische bevolking in het zuiden te dienen en te vertegenwoordigen, die werd gemarginaliseerd door de Libanese christelijke heersende minderheid en door een toestroom van soennitische moslim- Palestijnse vluchtelingen en verzetsgroepen. Het precaire politieke evenwicht van Libanon.

In de loop van de tijd, en met aanzienlijke Iraanse steun, ontpopte Hezbollah zich als een krachtige politieke en militante macht in Zuid-Libanon en op het nationale toneel. Militair probeerde Hezbollah het Israëlische leger (IDF) uit Zuid-Libanon te verdrijven. Toen Hezbollah in juli 2006 raketten afvuurde op Israëlische posities en de grens overstak om IDF-soldaten te doden en te ontvoeren, viel Israël Libanon aan en begon iets meer dan een maand oorlog totdat op 14 augustus een door de VN bemiddeld staakt-het-vuren van kracht werd.

Sinds dat conflict heeft Hezbollah zijn capaciteiten vergroot; Nasrallah beweert dat zijn groep 100.000 strijders heeft, van wie duizenden hun vaardigheden hebben aangescherpt door de strijdkrachten van Bashar al-Assad in Syrië de afgelopen twaalf jaar te steunen. Iran heeft ook zijn steun gehandhaafd en de groep geholpen een enorm arsenaal aan raketten en artillerie te verkrijgen, waaronder Iraanse modellen met een groter bereik en een hoger laadvermogen. 

Volgens Reuters beschikt Hezbollah nu ook over het vermogen om oudere raketten om te bouwen en er precisiegeleide raketten van te maken . Dat betekent dat Hezbollah dieper op Israël zou kunnen schieten en zich op kritieke infrastructuur zou kunnen richten.

Hezbollah is ook een politieke speler en bezet 62 zetels als onderdeel van een coalitie in het Libanese parlement. Het verloor een aantal zetels in de laatste verkiezingsronde en een oorlog zou uiterst impopulair zijn in Libanon, dat zowel een politieke als een economische crisis doormaakt; Het land zit al een jaar zonder regering en de munteenheid, de lira, staat op een historisch lage waarde van 100.000 dollar ten opzichte van de Amerikaanse dollar . Amerikaanse functionarissen hebben een ontmoeting gehad met de Libanese interim-regering in een poging te voorkomen dat het conflict zich naar Libanon verspreidt.

Hezbollah die de macht in Libanon behoudt, betekent ook dat Iran de macht in het land behoudt – macht die het land wil inzetten wanneer dat nodig is. “Zodra Iran Hezbollah moet gebruiken, zullen ze dat doen, ondanks wat er met Libanon gebeurt”, vertelde Hanin Ghaddar, een senior fellow bij het Washington Institute for Near East Policy, aan Vox. 

En hoewel het land over een grotere grondmacht beschikt dan Hamas, ‘zouden ze het moeten opnemen tegen waarschijnlijk 100.000 volledig alerte, ingegraven Israëlische troepen – en dat is een zelfmoordmissie’, zegt James Jeffrey, voormalig speciaal gezant van de VS bij de Coalition to Defeat ISIS. , vertelde Vox. Voorlopig heeft Iran waarschijnlijk berekend dat de dreiging van het toegenomen raketarsenaal van Hezbollah voldoende is om Israël ervan te weerhouden significante actie te ondernemen in Libanon.

Hamas-functionarissen hebben senior leiders van Hezbollah in Libanon ontmoet – en hen waarschijnlijk aangemoedigd om meer te doen om Hamas te steunen of Israël anderszins uit te dagen, zei Ghaddar. Maar of ze dat zullen doen, zal volledig van Iran afhangen, voegde ze eraan toe. “De taak van Hezbollah vandaag de dag is het beschermen van de Iraanse belangen, niet het steunen van Hamas of de Palestijnen.”

Hoewel Hamas en Hezbollah wel samenwerken met betrekking tot aanvallen op Israël, zei Ghaddar: “De verwachting van Hamas was veel meer [steun]” tegen Israël. “Ik denk dat wat er gebeurde is dat [Hamas] besefte dat ze in het vuur werden gegooid voor Iran om bepaalde politieke winsten te behalen”, zoals het tot zinken brengen van normalisatieprocessen tussen Israël en de Arabische staten . “Het is de taak van Hezbollah om deze verworvenheden te beschermen en Iran te helpen de Hezbollah-dreiging te gebruiken om deze verworvenheden om te zetten in meer politieke, economische winsten. En Hamas is werkelijk in dit [conflict] betrokken.”

Ook meer perifere groepen vormen een risico

De VS hebben intussen meerdere luchtaanvallen gelanceerd tegen proxy-groepen in Irak en Syrië sinds de aanvallen op Amerikaanse installaties op 17 oktober werden hervat. Maar in plaats van echte dreigingen van een nieuw front in de oorlog lijken deze en Houthi-raketten die op Israël worden afgevuurd meer op een Een signaal van Irans ongenoegen over Israël en de militaire acties van de VS dan een reële dreiging van escalatie – voorlopig.

“Er is een kernnetwerk van door Iran gecontroleerde groepen in Irak die deze frontgroepen leiden” die raketaanvallen uitvoeren op Amerikaanse bases in Irak en Syrië, aldus Phillip Smyth, een onafhankelijke analist die zich richt op Hezbollah en jihadistische groepen in de VS. regio. Verschillende kernjihadistische groepen, aangesloten bij de Iraanse Revolutionaire Garde, of IRGC, geven leiding aan een aantal frontgroepen in Irak en Syrië.

Deze groepen lanceren sinds ongeveer 2020 raketaanvallen, na de moord op Qasem Soleimani, een gerespecteerde leider in het Iraanse leger. Sommige groepen bestaan ​​al veel langer – tenminste sinds 2005 – en zijn vertrouwde bondgenoten van het Iraanse regime. Het is onwaarschijnlijk dat ze zullen afwijken van de Iraanse strategie en belangen in de regio. Maar andere, kleinere frontgroepen zijn niet noodzakelijkerwijs zo nauw met elkaar verbonden, zei Smyth, en kunnen soms ten onrechte van hun koers afwijken of de bevelen van Iran ronduit negeren.

Hamas-functionaris Osama Hamdan had volgens het VAE-kanaal The National een ontmoeting met de leider van de frontgroep Asaib Ahl al-Haq . Hamdan vertelde aan de Libanese pro-Iraanse tv-zender Al Mayadeen dat Hamas “uitkijkt naar een belangrijke rol die Irak zal spelen voor de Palestijnse zaak.”

Maar die bijeenkomst betekent niet dat deze frontgroepen meer zullen doen dan raketten afschieten op Amerikaanse militaire installaties – tenzij Iran besluit dat dit hun belang dient.

Wat de Houthi’s betreft : veel facties van de groep zijn intens loyaal aan Iran, maar ze hebben ook hun eigen belangen – namelijk het herwinnen van de controle in Jemen. Duizend jaar lang regeerde een Zaydi-sjiitische imamaat over Jemen, maar het werd in 1962 omvergeworpen en de Jemenitische Zaydi-moslims – inclusief de Houthi’s – werden ontdaan van hun politieke macht. 

De Houthi-beweging begon in de jaren negentig als protest tegen de toenemende Saoedische financiële en religieuze macht in Noord-Jemen. Iran en Hezbollah steunen de Houthi’s omdat zij de Houthi’s zien als onderdeel van een sjiitische heropleving en strijd tegen de soennitische islam.

Jemen is verwikkeld in een brutale burgeroorlog tussen de Houthi’s en de door Saoedi-Arabië gesteunde centrale regering, waardoor volgens de VN de ergste humanitaire crisis ter wereld is ontstaan. 

Hoewel de Houthi’s solidariteitsbetuigingen met Hamas hebben gemaakt door raketten te lanceren, is het ook onwaarschijnlijk dat ze een nieuw front in de oorlog zullen openen, simpelweg omdat ze hun eigen zorgen hebben, namelijk proberen te onderhandelen over een politieke regeling en het conflict officieel te beëindigen. Er is ook de kwestie van de ernstige, aanhoudende armoede in Jemen en het toegenomen terroristische geweld door Al-Qaeda op het Arabische Schiereiland (AQAP).

Iran heeft op zijn beurt ook aanzienlijke binnenlandse problemen, waardoor het moeilijk voor te stellen is dat zij een direct conflict met de VS en Israël zouden riskeren; de regering en de opperste leider zijn buitengewoon impopulair, zoals blijkt uit de wijdverbreide protesten van het afgelopen jaar. De stijgende armoede, werkloosheid en inflatie maken de gewone Iraniërs nog meer boos; Een open conflict zal de problemen van de regering waarschijnlijk niet helpen.

Hoewel het publieke sentiment in de VS over het algemeen Israël steunt, zou het geen verdere betrokkenheid van de VS in het Midden-Oosten ondersteunen. En groeiende protesten tegen de oorlog en oproepen tot een onmiddellijk staakt-het-vuren als reactie op de verwoesting die Israël heeft aangericht onder Palestijnse burgers in Gaza, zetten Amerikaanse functionarissen ertoe aan het conflict te de-escaleren .

Israël heeft deze oproepen tot nu toe genegeerd – van de VS, zijn buurlanden en van zijn eigen burgers . Tot nu toe hebben IDF-aanvallen in het conflict meer dan 10.000 Palestijnen gedood , volgens het ministerie van Volksgezondheid van Gaza, en twaalf Hamas-leiders, volgens de IDF.