Iran Deze confrontatie onderstreept de voortdurende strijd voor vrouwenrechten en autonomie in Iran, waar de islamitische regering vrouwen geen individuele vrijheden biedt.
Een video waarin een gespannen confrontatie tussen een ongesluierde vrouw en een moslimgeestelijke in een medische kliniek in de Iraanse stad Qom is vastgelegd, heeft geleid tot wijdverbreide verontwaardiging en discussie op sociale mediaplatforms, te midden van de intensieve inspanningen van de Iraanse regering om strikte kledingvoorschriften voor vrouwen af te dwingen.
Het incident vond plaats in de wachtkamer van de kliniek. Een moslimgeestelijke probeerde discreet een foto of video te maken van een jonge vrouw met haar baby. Toen de vrouw de acties van de geestelijke opmerkte, reageerde ze met hevige verontwaardiging en eiste dat hij zijn telefoon zou overhandigen.
Op de beelden kun je de vrouw horen eisen: “Laat me je telefoon zien!” Haar reactie was snel en assertief en weerspiegelde haar weigering om de inbreuk op haar privacy te accepteren. Er volgde een confrontatie die de aandacht trok van andere vrouwen in de omgeving, die de ongesluierde vrouw actief steunden in haar eis aan de geestelijke om zijn telefoon in te leveren.
Opvallend is dat een aanzienlijk aantal gesluierde vrouwen zich bij de confrontatie aansloot, wat het collectieve protest tegen de acties van de geestelijke versterkte. Terwijl de spanningen escaleerden, greep een van de vrouwen de telefoon van de geestelijke en verdween daarmee snel voordat het fragment was afgelopen.
Het incident benadrukt de groeiende frustratie en weerstand onder vrouwen in Iran tegen de verplichte hijabwetten, die het dragen van een hoofddoek in het openbaar verplicht stellen. In april 2023 meldde SDB dat Iran zijn inspanningen intensiveerde om strikte kledingvoorschriften voor vrouwen af te dwingen door een nieuwe wet in te voeren die vrouwen een boete van 2,5 miljard rials ($60.000) oplegt wegens het negeren van de hijabregels. Vorige maand herhaalde het hoofd van de Iraanse rechterlijke macht dat “het verwijderen van de hoofddoek gelijk staat aan het tonen van vijandschap jegens de Islamitische Republiek.”
Dit incident maakt deel uit van de naleving door de Islamitische Republiek van de sharia-wetgeving, omdat het de inspanningen om protesten tegen de verplichte hijab-wetten tegen te gaan nog verder opvoert. De koranverzen die de kleding van vrouwen bepalen, koran 24:31 en 33:59, zijn gebruikt om deze onderdrukkende wetten te rechtvaardigen.
Sinds september 2022 zijn er in Iran protesten tegen de hijabwet. Deze protesten werden aangewakkerd door de dood van Mahsa Amini, een 22-jarige vrouw, terwijl ze op familiebezoek was in Teheran. Ze stierf in politiehechtenis na haar arrestatie omdat ze geen hijab droeg, wat leidde tot landelijke protesten in Iran.
Om vrouwen te bestrijden die weigeren zich te onderwerpen aan de islamitische kledingvoorschriften van de Iraanse regering, hebben functionarissen op openbare plaatsen camera’s geïnstalleerd om ongesluierde vrouwen te identificeren en te bestraffen. Een lid van de Culturele Commissie van de Islamitische Raadgevende Vergadering, Hossein Jalali, vertelde de media dat de regering van plan is vrouwen die weigeren in het openbaar hoofddoeken te dragen, te straffen door hun bankrekeningen te bevriezen.
Na de verspreiding van de video maakten de autoriteiten in Iran bekend dat er een zaak was geopend en dat het incident momenteel wordt onderzocht. Ze hebben echter beweringen weerlegd die suggereren dat de kliniek waar de woordenwisseling plaatsvond, was gesloten of dat er arrestaties waren verricht in verband met het incident.
Deze confrontatie onderstreept de voortdurende strijd voor vrouwenrechten en autonomie in Iran, waar de islamitische regering vrouwen geen individuele vrijheden biedt. Ondanks dergelijke incidenten blijft het lot van Iraanse vrouwen een flagrante herinnering aan de voortdurende onderdrukking die zij dagelijks ondergaan. Nasrin Mohammadi, auteur van ‘Ideas and Lashes: The Prison Diary of Akbar Mohammadi’, beschrijft op levendige wijze de grimmige realiteit waarmee veel Iraniërs worden geconfronteerd onder de verstikkende greep van de religieuze wet die sinds de revolutie van 1979 van kracht is.
“De basis van deze tirannie is de religieuze wet die de regering sinds de revolutie van 1979 handhaaft. Vrouwen zijn tweederangsburgers en in wezen slaven in Iran. De internationale gemeenschap moet de moed hebben om de religieuze wet te delegitimeren en haar tirannieke aard aan te klagen. Net zoals de vrije wereld het communisme tijdens de Koude Oorlog heeft gedelegitimeerd, zou ze hetzelfde moeten doen met het religieuze recht.”
Deze woorden weerspiegelen de dringende behoefte aan mondiale aandacht en actie om de systemische onderdrukking van Iraanse vrouwen aan te pakken. Het is een oproep om niet alleen de zichtbare manifestaties van de islamitische onderdrukking onder ogen te zien, maar ook de onderliggende structuren die deze in stand houden. Alleen door gezamenlijke inspanningen om dergelijke onderdrukkende islamitische systemen te delegitimeren en uit te dagen, kunnen de stemmen van Iraanse vrouwen werkelijk worden gehoord en kunnen hun rechten worden gehandhaafd.