HET BELANGRIJKSTE NIEUWS VAN DEZE WEEK haalt nauwelijks de krantenkoppen: dinsdag werd onthuld dat een federale rechter ruim een jaar geleden heeft vastgesteld dat er voldoende bewijs is, als de jury dit gelooft, om vast te stellen dat Donald J. Trump talloze federale misdaden heeft begaan in verband met zijn vermeende diefstal van geheime documenten en het belemmeren van de pogingen van de FBI om ze terug te krijgen.
Ondertussen probeert een tweede federale rechter de zaak Trump voorbij ‘Go’ te krijgen, laat staan klaar te zijn voor een rechtszaak vóór de verkiezingen in november.
De tweede rechter is Aileen Cannon, die woensdag hoorzittingen hield over twee van de vele moties die op haar rol in Florida stonden. De aanklacht kwam oorspronkelijk bijna een jaar geleden uit, op 8 juni 2023, en het proces zou deze week, op 20 mei 2024, beginnen, maar Cannon heeft het – onverdedigbaar – voor onbepaalde tijd uitgesteld. De hoorzittingen van deze week gingen over Trumps nogal dwaze “ Motie om de aanklacht af te wijzen op basis van selectieve en wraakzuchtige vervolging ”, die Cannon voorlopig opnieuw heeft ingediend.
Ze hield ook rekening met het voorstel van medebeklaagde Waltine Nauta om de aanklachten tegen hem af te wijzen op basis van de theorie dat de regering niet specifiek beweerde dat Nauta – die door de camera werd betrapt bij het verplaatsen van dozen uit een opslagruimte in Mar-a-Lago naar de persoonlijke vertrekken van Trump in de dagen na de ontvangst van een federale dagvaarding door Trump – “wist eigenlijk dat er geheime documenten in het pand waren.”
De eerste motie is klassiek Trumpiaans bravoure, en de tweede roept een feitelijke vraag op voor de jury. Beide moties zouden moeten mislukken, maar daar gaat het niet om. Het punt voor Trump en zijn medebeklaagden is om alles in te dienen wat advocaten maar kunnen bedenken, ook al is het juridisch onzin, om Cannon meer reden te geven om het proces verder uit te stellen in de hoop dat, als Trump de verkiezingen wint (of steelt), in november zal hij de hele vervolging afblazen.
De beslissing van de eerste rechter, die deze week werd onthuld door de advocaten van Trump in de Mar-a-Lago-zaak, onderstreept hoe belangrijk dat proces is voor het lot van de natie. De rechter is de Amerikaanse districtsrechter Beryl A. Howell, die in Washington DC zit en leiding geeft aan de onderzoeken van de grand jury, inclusief het onderzoek van de speciale aanklager naar de situatie van geheime documenten en aanverwante geschillen.
Toen Trump dinsdag zijn motie indiende om de zaak Florida te seponeren, voegde hij een uitspraak van 17 maart 2023 van rechter Howell toe, die voorheen vertrouwelijk en verzegeld was gehouden.
Die uitspraak uit 2023 betrof het verzoek van speciaal aanklager Jack Smith om een van Trumps advocaten – vermoedelijk Evan Corcoran – voor de grand jury te interviewen. Corcoran adviseerde Trump gedurende de periode waarin de werkelijk ernstige obstructie zou hebben plaatsgevonden – vanaf mei 2022, toen Trump voor het eerst de dagvaarding van de grand jury kreeg waarin om de gegevens werd gevraagd, via de inval van de FBI in Mar-a-Lago in augustus 2022.
In de tussentijd werden dozen verplaatst, werden televisievideo’s met een gesloten circuit opgenomen en werd een valse verklaring ondertekend dat alle gegevens waren teruggestuurd.
En het blijkt dat er aanwijzingen zijn dat Trump hierachter zat.
Normaal gesproken zouden dergelijke gesprekken natuurlijk worden beschermd door het privilege van advocaat en cliënt, maar er is een relatief zeldzame uitzondering: de uitzondering op het gebied van misdaadfraude . Als de regering op het eerste gezicht (op het eerste gezicht) kan aantonen dat Trump een misdaad of fraude heeft gepleegd en dat zijn communicatie met zijn advocaat het criminele plan heeft bevorderd, is het voorrecht verdwenen. Howell ontdekte dat in deze zaak de uitzondering op misdaadfraude was vastgesteld.
Haar 87 pagina’s tellende mening is zeer gedetailleerd en de moeite waard om in zijn geheel te lezen, maar de zwaarste delen hebben te maken met de twee misdaden die Trump, volgens haar mening, wellicht heeft begaan.
Misdaad 1: Het ongeoorloofd bewaren van nationale defensie-informatie.
Trump ontving op 11 mei 2022 een dagvaarding voor alle documenten met geheime markeringen in zijn bezit, maar hij droeg ‘slechts een klein deel’ over. Howell vatte de levensduur van de dagvaarding als volgt samen:
Het waarborgen van de naleving van de dagvaarding van mei 2022 verloopt traag, wat de regering ertoe heeft aangezet een huiszoekingsbevel in Mar-a-Lago aan te vragen en uit te voeren, aanvullende moties van de regering met betrekking tot ontoereikende naleving, herhaalde bezoeken aan deze rechtbank en nieuwe huiszoekingen en bijgewerkte certificeringen ingediend, waarbij de nalevingsinspanningen zich voortsleepten tot medio december 2022, toen aanvullende geheime documenten werden teruggevonden uit een kast in de aangewezen ruimte van het [Trump] Office in Mar-a-Lago.
Trump wist dat de daaropvolgende zoektocht van de FBI beperkt zou blijven tot een opslagruimte. Van 22 mei tot 1 juni verplaatste een ‘getuige’ ruim zestig dozen naar zijn slaapkamer. Trump ‘zei [hem] dat hij ze in de kamer moest leggen’, blijkbaar omdat ‘Trump eruit wilde kiezen.’ Bovendien blijkt uit “beveiligingscamerabeelden dat de verplaatsing van de dozen op 22 mei 2022 begon”, waarbij een getuige tussen 24 mei en 1 juni 2022 vierenzestig dozen van een voorkamer naar een opslagruimte verplaatste, en vervolgens misschien dertig dozen naar de opslagruimte verplaatste.
Nadat Trump zelf op 3 juni 2022 in Mar-a-Lago ‘met de regering had gesproken’, leidde iemand die voor hem werkte ‘de regeringsfunctionarissen naar de opslagruimte en liet hen in de kamer kijken, maar om niet in dozen te kijken die erin zijn opgeslagen. De aanwezige agenten schatten dat er zeker vijftig dozen in de opslagruimte stonden.
In augustus, toen de FBI een arrestatiebevel uitvoerde op basis van wat ze in juni hadden gezien, vond de regering nog eens honderd documenten die geclassificeerd waren als ‘topgeheim’. De documenten zouden “potentieel schadelijk zijn voor de Verenigde Staten” als ze openbaar zouden worden gemaakt. Kijk eens naar dat laatste: een federale rechter suggereerde dat Trump de nationale veiligheid in gevaar bracht.
We weten nog steeds niet hoeveel risico hij heeft gewed en of de schade ooit onder controle is gebleven. Rechter Howell concludeerde dat er “sterk bewijs is dat de voormalige president van plan was dozen te verbergen voor de zoekinspanningen van zijn advocaat om te voldoen aan de dagvaarding van de grand jury, en als gevolg daarvan op onrechtmatige wijze vertrouwelijke documenten achter te houden die zich in een van de dozen bevonden die met opzet van de advocaat waren verwijderd. zoekopdracht.”
Howell maakte geen woorden los en beschreef ook het steekspel van Trump – vóór de betrokkenheid van de FBI – met de National Archives and Records Administration (NARA):
Uit ander bewijsmateriaal blijkt dat de voormalige president opzettelijk heeft geprobeerd geheime documenten achter te houden terwijl hij daartoe niet bevoegd was, en dat hij dat ook wist. Ten eerste heeft hij, zelfs vóór de uitvaardiging van de dagvaarding van 11 mei 2022, opzettelijk de inspanningen van zijn staf ingeperkt om te voldoen aan de verzoeken van de NARA om ontbrekende presidentiële gegevens terug te geven. . . .
[I]n de maanden voorafgaand aan januari 2022 bekeek de voormalige president slechts vijftien tot zeventien van de dozen die hij uit zijn opslagruimte had gehaald voordat hij zijn personeel vertelde: “dat is het”, en WITNESS [geredigeerd] instrueerde om het aan een van de eerstgenoemden te vertellen. De advocaten van de president zeiden dat er geen dozen meer waren in Mar-a-Lago. De voormalige president wist destijds dat hij slechts een fractie van het totaal aantal dozen in de opslagruimte had beoordeeld, omdat zijn staf hem een foto had laten zien van de kamerhoge stapels van ruim zestig dozen. . . .
De misleiding door de voormalige president van NARA was blijkbaar een generale repetitie voor zijn daden naar aanleiding van de dagvaarding van 11 mei 2022.
Een getuige vertelde ook dat de voormalige president ‘een grappige beweging maakte’, waarbij hij aangaf dat ‘als er iets heel ergs in zit, je het eruit moet plukken’.
Misdaad 2: Belemmering van het onderzoek van de grand jury.
Voor deze misdaad vertrouwde Howell op de valse verklaring van advocaat Christina Bobb van 3 juni 2022 dat Trump alle gegevens had overgedragen terwijl hij dat niet had gedaan. Howell ontdekte dat Trump wist dat zijn team ‘van plan was de regering te informeren dat de responsieve documenten in de opslagruimte een alomvattend antwoord boden op de dagvaarding van mei 2022 – een verklaring waarvan de voormalige president, om de reeds genoemde redenen, wist dat deze ongelijk had.
” Howell merkt op dat de regering de hele zaak een ‘shell game’ noemde, terwijl Trump de documenten binnen Mar-a-Lago verplaatste op basis van het schema van wanneer specifieke plekken zouden worden doorzocht.
Het is de moeite waard om te onderstrepen dat de bevinding van rechter Howell veel vernietigender is voor de strafrechtelijke aansprakelijkheid van Trump dan het aanklachtdocument van de grand jury dat Smith aanvoerde – het is een beoordeling door een rechter van feitelijk bewijsmateriaal dat voldoende is om een van de felste beschermingen van informatie te doorbreken die de mensheid kent. de wet.
En wat het aangeeft is een duidelijk patroon dat aantoont dat Trump niet alleen roekeloos handelde, maar dat hij willens en wetens de wet overtrad. Het Amerikaanse volk verdient het dat het volledige verhaal verteld wordt en dat de hele zaak zo snel mogelijk voor de rechtbank wordt berecht.
[…] in ongenade gevallen, tweemaal afgezette voormalige president Donald Trump, die 81 strafrechtelijke aanklachten tegenkwam, is altijd een meester in projectie […]