Wat kunnen we doen om deze onzin te stoppen?
In een gezonde samenleving is het antwoord: Door onweerlegbaar bewijs en steekhoudende argumenten aan te leveren, waaruit blijkt dat het onzin is. Ontbreekt dat onweerlegbare bewijs, en zijn de argumenten ‘Gefundenes Fressen’, leunend op ‘experts’ die er maar een slag naar slaan, dan is een andere mening tot nader order geen onzin.
U kunt met uw ‘boerenverstand’ en ‘op uw klompen aanvoelen’ dat het onzin is, maar zonder sluitend bewijs en valide argumenten kunt u niet oproepen tot censuur.
Zeer tegen de zin van zijn eigen partij in sprak de Democratische presidentskandidaat Robert Kennedy Jr tijdens een ‘hearing’ in de volksvertegenwoordiging over censuur, en het belang van het ‘Vrije Woord’. In het Republikeinse kamp smulde men ervan, ook al zijn er in die hoek ook velen die niet terugdeinzen voor het ‘onderdrukken’ van meningen die hen niet bevallen.
Daar gaat het primair over het onderwijs, en de onzin die ze tegenwoordig op scholen verkopen over ‘gender’ en ‘Alles Groen’, alsmede de invloed van ‘Big Tech’ tijdens verkiezingen, en ‘Influencing’-campagnes van hun politieke opponenten.
Dat ik sympathiseer met Robert Kennedy dat zal u niet verrassen, waar ik ten tijde van de ‘Covid-hype’ meermaals heb verwezen naar zijn ‘vaccin-kritische’ boek ‘The Real Dr. Fauci’, waar Kennedy velen binnen het ‘establishment’ van zijn eigen partij mee tegen de haren in streek.
Maar hij had een punt. Zie HIER en HIER en HIER. Waarmee niet gezegd is dat zijn boek geen onzin kan bevatten. Op dit blog put ik mij uit om te onderstrepen dat héél veel kwesties die ons doen ontsteken in woede, omdat ‘de ander’ niet wil ‘luisteren’, feitelijk ‘onbeslist’ zijn. Het allergrootste gevaar dat ons bedreigt, dat zijn de opzettelijke leugenaars.
Meer in het bijzonder de leugenaars die ons van de ene naar de andere oorlog voeren, en ons als collectief geld afhandig maken ten bate van ‘projecten’ waarvan ze wéten dat het onzin is, maar die goed voor hun eigen ‘bottom line’, of die van hun vrienden, via geld voor henzelf, baantjes voor henzelf, nu of in de toekomst, advertentie-inkomsten, of ‘stemmen’, ‘abonnees’, en ‘kijkers’.
Het is een deprimerende constatering dat er altijd mensen zullen zijn die bereid zijn te liegen. Over ‘Weapons of Mass Destruction’. Over hun oprechte bedoelingen en streven naar vrede en veiligheid als ze een ‘Minsk Akkoord’ ondertekenen, terwijl ze het tegenovergestelde op het netvlies hebben staan. Over vaccins die zouden vaccineren, maar dat niet doen. Over de stand van de economie. Over hun eigen verantwoordelijkheid voor een ramp met een passagiersvliegtuig.
Over ‘Goed voor het Klimaat’, terwijl het per saldo slechter is. En over wat ze wisten over de ‘laptop’ van de zoon van de corrupte presidentskandidaat, of waar Epstein mee bezig was, en ga zo maar door. De lijst is eindeloos, en wordt met de dag langer, omdat de leugenaars er bijna altijd mee weg komen. En dat is verontrustend. Maar censuur is niet het antwoord. Sterker nog, het is een wapen in de gereedschapskist van de leugenaars.
Zolang je als burger nog opties hebt, en je niet verplicht wordt tot handelingen waarvan je weet, of vermoedt dat ze schadelijk zijn voor jezelf, je eigen nageslacht en/of je medemens, of de planeet, is onzin weliswaar hinderlijk, maar kun je er nog van weglopen.
Waar het serieus pijn gaat doen is waar je wordt gedwongen, terwijl heel je ziel en zaligheid schreeuwt dat het totale onzin is. Zeker in een tijd waarin we via onze belastingafdracht meebetalen aan moord en doodslag in een nog altijd groeiend aantal landen, is gewetensnood een kwelling als je niet minimaal mag protesteren via het geven van je mening, en het aanleveren van bewijzen en steekhoudende argumenten die duidelijk maken waarom die oorlogen onzin zijn.
Bestuurders voelen veelal de druk om keuzes te maken, terwijl ze niet weten wat onzin is, en wat niet. Mijn advies is om in dat geval niets te doen, want als je wel iets doet, en het blijkt een onzinnige keuze, dan wordt de verleiding wel érg groot om te liegen, en vol te houden dat het de juiste keuze was om niet ‘voor het front van de troepen op je bek te gaan’.
Tegelijk is het ook belangrijk dat degenen die weliswaar al vermoedden dat het een onzinnige keuze was, maar het bewijs schuldig moesten blijven, totdat het achteraf geleverd kon worden, die ‘stuntelaars’ een kans geven om zich te herpakken, in het bijzonder waar ook zij werden voorgelogen.
Zeker inzake ‘Covid’ en de ‘vaccins’ is dat van het grootste belang, omdat de mRNA-techniek vleugels heeft gekregen, voor de diergeneeskunde, en andere toepassingen, terwijl er nu wel degelijk bewijzen liggen dat er serieuze bezwaren zijn, en dat het niet onredelijk is om uit te spreken dat de ‘oversterfte’ die overal gemeten wordt ‘post-covid’ in verband gebracht kan worden met die vaccins.
Onweerlegbaar bewijs is volgens verschillende pathologen al geleverd voor specifieke gevallen die zij onderzochten, maar in veel meer gevallen is een verband niet meer aan te tonen, omdat de overledene al niet meer onderzocht kan worden. Censuur om twijfelaars en pathologen de mond te snoeren, teneinde ’stuntelaars’ uit de wind te houden, dient geen enkel humaan belang.