Er is een merkwaardige trend gaande op sociale media: de complotrechtse kant van de samenleving heult ineens met de islam.
De trend die is ingezet door de Amerikaanse influencer Andrew Tate, die bekend staat om zijn oerconservatieve visie op hoe een samenleving eruit hoort te zien, en op de rol van man en vrouw daarin, bekeerde zich recent tot de islam, omdat hij vond dat het christendom geen ontzag meer opeist. Of zoals hij zelf zei: “Als ik op mijn shirt heb staan dat Jezus gay is en daarmee buiten rondloop, kom ik in elk land veilig thuis. Als ik dat over Mohammed op mijn shirt schrijf, kom ik zelfs in een niet-islamitisch land niet veilig thuis.” Dat besef deed hem bekeren tot ‘de ware godsdienst’.
Die trend werd nationaal voortgezet door Thierry Baudet, die zich ineens realiseerde dat hij ‘helemaal niets’ had tegen de islam, zoals hij meerdere keren heeft aangegeven in interviews, omdat die in grote lijnen wel met zijn ideeën strookt. Of zoals hij recent in een podcast zei: “Moslims moeten ook niets hebben van transgenders, al die woke-dingen, die klimaatonzin, seksuele voorlichting op scholen, en zijn ook voor een traditioneel gezin.” Dat is toch knap gezien na al die tijd, dat de islam in feite een soort SGP is.
Maar ook Sietske Bergsma, bekend op Twitter om haar reactionaire meningen en de opvatting dat coronavaccins schadelijk zijn, tweette onlangs; ‘Groep 8 van mijn zoon was vandaag in de moskee. Vijf jaar geleden had ik daar wat van gevonden, van dat knielen en bidden, nu weet ik: je weet tenminste zeker dat er geen dragqueens met dildo’s rondzwaaien. Het kan verkeren.’ Met daarna: ‘Ik heb altijd de moslimgemeenschap als spirituele buffer gezien tegen het doorgeschoten liberalisme, en daar meer hoop op gevestigd dan het institutionele christendom.’
Buiten het feit dat er op geen enkele Nederlandse school dragqueens rondlopen die met dildo’s zwaaien en deze tegenstelling totaal feitenvrij en belachelijk is, vind ik het toch bijzonder hoe de onverklaarbare haat tegen een minderheid in de samenleving deze groepen zo verbroedert. In tweets, interviews en podcasts: complotrechts heeft het, zowel internationaal als nationaal, dag en nacht over dragqueens en ‘het transgenderisme dat wordt opgedrongen’. Ongeschreven regel: je moet het woord ‘kinderen’ er ook altijd bij noemen, voor het extra schokeffect voor iedereen die de feiten niet kent.
Dit land heeft als meest internationaal succesvolle make-up artiest Nikkie de Jager, een transvrouw, die in Amerika bij alle grote sterren de deur platloopt om ze op te maken. ’s Lands meest intellectuele schrijver, Maxim Februari, is ook een trans man. Waarom is het zo’n ramp dat men tegenwoordig rekening wil houden met mensen die geboren worden in een verkeerd lichaam? Wat is daar zo godvergeten decadent aan? Het is gewoon exact dezelfde discussie als die over homo’s, 50 jaar geleden.
En over 50 jaar hebben we Gordons, Gerard Jolings, Gerrit Komrijs, Claudia de Breijs, Paul de Leeuwen, André van Duinen en Pim Fortuyns die transgender blijken te zijn. En nobody gives a fuck. Maar tot die tijd moeten we nog 50 jaar lang horen van randfiguren die niet mee kunnen komen met de modernisering, dat onze kinderen geïndoctrineerd worden en iedereen gek is geworden behalve zij.