Sylvana Simons zal geen lijsttrekker zijn bij de komende verkiezingen. “Ik heb het vertrouwen van de partij. Mijn overwegingen zijn persoonlijk van aard, ze maken dat ik niet meer verder wil”, zegt het boegbeeld van BIJ1 tegen de Volkskrant.
Sylvana Simons Vorige week besloten de twee overgebleven raadsleden van BIJ1 in Amsterdam de partij te verlaten. In een interview met NRC verklaarden Nilab Ahmadi en Jazie Veldhuyzen dat ze zich “sociaal-emotioneel onveilig” voelen in de partij. Ze omschreven BIJ1 als een “toxische, structureel onveilige omgeving”.
Sylvana Simons was naar eigen zeggen “in shock” toen ze het interview met de twee las. “Het raakt mij daarbij diep dat zij het beeld neerzetten dat ik nooit iets van me heb laten horen. Er wordt ook gestrooid met termen als ‘toxische omgeving’, terwijl beide raadsleden hun beschuldigingen niet concreet kunnen maken.”
Er zijn meer redenen waarom Simons besluit om de handdoek in de ring te gooien. Ook haar gezondheidsklachten spelen een rol. Simons heeft long covid en reumatische artrose. “Ik zie uit naar rust.”
Het vertrek van Sylvana Simons is een enorme klap voor BIJ1. “Dat Bij1 doorgaat is zeker, dus de komende tijd bespreken we met onze leden hoe de toekomst eruitziet”, aldus partijvoorzitter Rebekka Timmer tegenover de Volkskrant.
Bij1 moet vrezen voor de toekomst na vertrek boegbeeld Sylvana Simons
Het politieke lot van radicaallinkse partij Bij1 is ongewis nu het de verkiezingen van november in gaat zonder stemmentrekker Sylvana Simons. Daarnaast wordt de partij achtervolgd door interne ruzies.
In een interview met deze site klaagde Sylvana Simons onlangs nog dat ze als partijleider voortdurend werd aangesproken op geruzie ergens in de partij. ,,Ik denk niet dat Mark Rutte zich druk maakt om wat er in de VVD-afdeling Soest gebeurt.” Ze had geen zin zich voor alles te verantwoorden, zei ze.
Toch is het nu juist het interne gedoe in een afdeling, in dit geval Amsterdam, dat haar mede heeft doen besluiten niet terug te keren na de verkiezingen in november. In een mail aan de leden kondigde ze maandagavond haar vertrek aan.
De afdeling Amsterdam is dan ook niet zomaar een afdeling, het is de stad waar voormalige tv-presentatrice Simons (52) in 2019 de eerste raadszetel voor die partij innam. Maar hoewel dat aantal zetels bij de laatste gemeenteraadsverkiezingen verdriedubbelde, heeft Bij1 sinds kort geen enkele vertegenwoordiger meer in de hoofdstad: alle drie de Bij1-raadsleden zijn met slaande deuren vertrokken en hebben hun zetels meegenomen.
Onveilige werkomgeving
Vorig jaar vertrok de eerste, Carla Kabamba. Zij klaagde over intern racisme en verweet landelijk partijleider Sylvana Simons een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel. Onlangs zeiden de twee overgebleven raadsleden hun partijlidmaatschap op. Volgens hen heerst er een ‘toxische, structureel onveilige werkomgeving’ binnen Bij1. Ook zij verweten het Simons dat zij niet ingreep.
Het zijn pijnlijke beschuldigingen voor een partij die is opgericht voor ‘radicale gelijkheid’. En het was niet het eerste barstje in het imago van het links-radicale Bij1.
Partijleider Simons lag al eerder onder vuur. Zo sprak zij zich in 2021 niet uit toen de Bij1-afdeling in Den Haag zich afsplitste. Hetzelfde gebeurde toen Bij1 Quincy Gario, de nummer 2 op de kandidatenlijst, schorste vanwege vermeend ‘toxisch gedrag’.
Stemmentrekker
Simons noemde het in een interview met deze site een bewuste keuze om ‘interne aangelegenheden’ niet ‘in de media uit te vechten’. Ook toen er gedoe ontstond over het verkiezingsprogramma waarin Bij1 Amsterdam de 4-5 mei viering ‘racistisch’ noemde, vond Simons dat een zaak voor de lokale afdeling.
Nu stapt ze op, juist omdat ze geen campagne wil voeren tegen ‘valse beschuldigingen’, zo laat ze weten. Maar als leider van eenpersoonsfractie Bij1 in de Tweede Kamer maakte Simons er ook nooit een geheim van te kampen met gezondheidsproblemen.
Ze heeft chronische pijn door artrose, waardoor ze eerder een debat over corona vroegtijdig moest verlaten. Na een coronabesmetting liep ze long covid op, waardoor ze veel minder energie heeft. In een recent interview met Mezza, het zaterdagmagazine van deze site, vertelde ze ook al jaren last te hebben van de overgang, waardoor ze slecht slaapt. In de Volkskrant zei ze het besluit te nemen ‘omwille van mijn welzijn’. ,,Ik zie uit naar rust.”
Hoewel de partij nog vertegenwoordigd wordt door vijf gemeenteraadsleden (twee in Rotterdam, twee in Almere en één in Utrecht) is het maar zeer de vraag of Bij1 na 22 november nog een Kamerzetel heeft. Stemmentrekker Simons was bij de vorige verkiezingen met een kleine 90.000 rode vakjes achter haar naam immers verantwoordelijk voor vrijwel alle stemmen op die partij, die ze in 2016 mede oprichtte.
‘Zwartjes’
Zo afwezig ze was als partijleider, zo aanwezig was Simons in het debat. Welbespraakt en niet bang om een tegengestelde mening te vertolken. Zo wilde ze dat het kabinet veel harder zou ingrijpen om het coronavirus in te dammen. Dat haar bijdragen soms andere politici – Kamerleden en kabinetsleden – tegen de haren in strijkt, deerde haar niet.
Simons was in haar jeugd danseres en werd later bekend als veejay bij muziekzender TMF en presentator. Het jaar 2015 noemde ze een ‘kantelpunt’ in haar leven. Simons zat als tafeldame bij talkshow De wereld draait door tegenover schrijver Martin Simek die het over ‘zwartjes’ had. Simons sprak hem aan op racisme. Een jaar later werd ze politiek actief bij Denk, waar ze zich richtte op antiracisme en vrouwenemancipatie. Simons verliet de partij na ruim een half jaar met ruzie.
Meteen daarna richtte Simons haar eigen partij op, Artikel 1. Een naam die onder druk van de rechter – er was al een antiracisme-expertisecentrum met dezelfde naam – later werd veranderd in Bij1. In 2017 kreeg de partij te weinig stemmen voor een zetel in de Tweede Kamer, maar een jaar later kwam Simons wel de Amsterdamse gemeenteraad binnen.
De partij trok, zo bleek uit het Nationaal Kiezersonderzoek, een electoraat dat voor een groot deel bestaat uit mensen met een migratieachtergrond en millennials. De partij trok in 2021 veel stemmen in Amsterdam Zuid-Oost en onder linkse kiezers die gecharmeerd waren van radicale standpunten als een 30-urige werkweek voor iedereen en een generaal pardon voor alle asielzoekers die uitgeprocedeerd zijn. Bij1 ijverde ook voor excuses voor het slavernijverleden. Premier Mark Rutte zei later dat hij zich onder andere door Simons had laten overtuigen dat dat nodig was.