Oekraïense babyfabrieken : Terwijl de gemiddelde Oekraïner te lijden heeft onder de proxy-oorlog van de NAVO tegen Rusland, floreren de zaken voor de surrogaatbaby-industrie, die een gestage aanvoer van gezonde en financieel wanhopige vrouwen vereist die bereid zijn hun baarmoeder te verhuren aan welvarende buitenlanders.
Surrogaten “moeten uit armere plaatsen komen dan onze cliënten”, legde de medisch directeur van de grootste “babyfabriek” van Kiev uit.
Uit een BioTexCom-promotievideo uit 2022 waarin Oekraïense draagmoeders te zien zijn in de schuilkelder van het bedrijf.Ihor Pechonoha van het in Zwitserland gevestigde BioTexCom zegt dat het bedrijfsmodel dat hem in staat stelde een van de meest winstgevende draagmoederschapsbedrijven ter wereld op te bouwen, eenvoudige uitbuiting is: “We zijn op zoek naar vrouwen in de voormalige Sovjetrepublieken omdat, logischerwijs, [de vrouwen] moeten uit armere oorden komen dan onze cliënten.”
Het is dan ook geen verrassing dat de zoektocht van BioTexCom naar verhuurbare baarmoeders het bedrijf naar de schijnbaar eindeloze poel van wanhopige jonge vrouwen in het door oorlog verscheurde Oekraïne heeft geleid. Acht jaar burgeroorlog, gecombineerd met de daaropvolgende proxy-oorlog tussen de NAVO en Rusland, heeft Oekraïne in een economische ramp gestort.
Terwijl de Oekraïners in armoede wegzonken, groeide hun land snel uit tot de internationale hoofdstad van de draagmoederschapsindustrie. Tegenwoordig controleert Oekraïne minstens een kwart van de wereldmarkt, ondanks dat het land minder dan één procent van de wereldbevolking huisvest. Naast de opkomst van de industrie kreeg het land ook een louche medische onderwereld vol patiëntenmisbruik en corruptie in zijn greep.
De Oekraïense president Volodymyr Zelensky en zijn team hebben het Westen actief aangemoedigd om hun door oorlog verscheurde land te plunderen, door een investeringspartnerschap aan te gaan met de mondiale vermogensbeheerder Blackrock, werknemers hun arbeidsbescherming te ontnemen en staatsbedrijven over te dragen aan particuliere bedrijven.
Toch is de Oekraïense draagmoederschapsindustrie onder de radar gebleven, ondanks dat er alleen al in 2018 ruim 1,5 miljard dollar in de economie van het land is gepompt. Sindsdien is de wereldmarkt voor draagmoeders meer dan verdubbeld. De industrie werd in 2022 gewaardeerd op ruim 14 miljard dollar en zal naar verwachting de komende jaren met ongeveer 25% per jaar groeien, volgens een analyse van Global Market Insights.
Terwijl landen als India en Nepal de deur dichtslaan voor draagmoederschapsbedrijven en daarbij zorgen uiten dat de industrie de mensenhandel stimuleert, lijken westerse functionarissen een oogje dicht te knijpen voor het door misbruik geteisterde bedrijf dat floreert in een gedereguleerd, politiek onstabiel Oekraïne.
Emma Lamberton is een Master of International Development-kandidaat aan de Universiteit van Pittsburgh. Onlangs publiceerde ze een artikel in Princeton’s Journal of Public and International Affairs waarin ze de risico’s beschrijft waarmee Oekraïense vrouwen worden geconfronteerd als ze deelnemen aan de draagmoederschapsindustrie van het land.
“De belangrijkste zorg van belangenbehartigers in Oekraïne is dat wetgevers en zelfs nieuwsorganisaties dit niet als een schending van de mensenrechten beschouwen”, vertelde Lamberton aan The Grayzone.
“Een regering zou schendingen van de mensenrechten, zoals kindermisbruik, nooit zien als iets dat simpelweg gereguleerd moet worden”, legde ze uit. “Ze zouden nooit zeggen: ‘Je mag je kinderen alleen op woensdag slaan’; dat zou ongelooflijk belachelijk zijn. En dus vanuit het perspectief van pleitbezorgers ter plaatse in Oekraïne is dit een kwestie van misbruik en daarom zou het niet gereguleerd moeten worden, maar in plaats daarvan zou het verboden moeten worden.”
Lang vóór de escalatie van de vijandelijkheden in Oekraïne in februari 2022 stond het land bekend als een vruchtbaar jachtgebied voor duistere figuren en instanties die wanhopige Oekraïense vrouwen wilden aanvallen.
Aziatische landen met zwakke regelgevingssystemen en massa’s verarmde burgers zoals India, Thailand en Nepal zorgden ook voor populaire markten voor draagmoederschap. Maar hun regeringen konden het toenemende aantal mensenrechtenschendingen door topspelers uit de industrie niet negeren en sloten uiteindelijk hun deuren voor rijke buitenlanders die op zoek waren naar surrogaten.
De beperking van deze nationale markten voor draagmoederschap heeft de mondiale vraag naar Oekraïne geleid en een race naar de bodem op gang gebracht onder de kinderverkoopbedrijven. Nu hebben de bevallingsprofiteurs de industrie effectief geëxporteerd van verarmde landen naar een land dat zich midden in een verpletterende militaire confrontatie met zijn buurlanden bevindt.
“De oorlog heeft de behoefte aan uniforme internationale regelgeving op het gebied van draagmoederschap op de voorgrond gebracht, omdat draagmoeders momenteel worden gedwongen te kiezen tussen een verblijf in een oorlogsgebied of vluchten naar buurlanden die de wettigheid van draagmoederschap niet erkennen”, aldus Lamberton. genoteerd aan The Grayzone .
“Zoals bij elke humanitaire crisis wordt mensenhandel een nog groter risico”, zei ze, “en zijn internationale overeenkomsten over draagmoederschap en mensenrechtenschendingen nodig om de kwetsbare vrouwen en kinderen in Oekraïne te beschermen.”
“Ze behandelen je niet als mens”: verarmde moeders worden gegijzeld in babyboerderijen
Het BioTexCom Centrum voor Reproductie is veruit de grootste speler op de internationale draagmoederschapsmarkt. De eigenaar van de aanbieder van ‘reproductieve technologiediensten’ beweerde dat het bedrijf in 2018 maar liefst 70% van de nationale draagmoederschapsmarkt en maar liefst 25% van de wereldmarkt in handen had.
Hoewel de website van BioTexCom er prat op gaat dat het bedrijf “de vreugde van het ouderschap” aan duizenden paren over de hele wereld heeft gegeven , onthullen de ware geschiedenis en activiteiten een hartverscheurend patroon van misbruik, geheimhouding, wanpraktijken en zelfs beschuldigingen van mensenhandel.
In een interview uit 2018 met Al Jazeera beschreef een Oekraïense vrouw genaamd Alina de omstandigheden die haar ertoe brachten een contractuele zwangerschapsovereenkomst met BioTexCom aan te gaan.
“Het is moeilijk om een goedbetaalde baan te vinden in Oekraïne…Ik wilde geld opzij zetten voor het collegegeld van mijn zoon – dat is erg duur,” zei ze.
Een Oekraïense BioTexCom-draagmoeder die een kind droeg voor een Amerikaans echtpaar, vertelde El Pais op dezelfde manier dat ze besloot haar baarmoeder te verkopen vanwege financiële spanningen. “Ik ben opgegroeid zonder huis. Het is belangrijk voor mij om een eigen appartement te hebben. [Draagmoederschap] is de enige manier waarop ik dat kan doen.”
De medisch directeur van BioTexCom, Ihor Pechenoha, gaf tegenover het Spaanse onderzoekstijdschrift La Marea openlijk toe dat zijn bedrijf zich richt op vrouwen uit arme gebieden, en dat “al degenen die als draagmoeder werken dit doen uit financiële problemen.”
“We zijn op zoek naar vrouwen in de voormalige Sovjetrepublieken omdat, logischerwijs, [de vrouwen] uit armere plaatsen moeten komen dan onze cliënten,” legde Pechenoha uit.
Uiteindelijk voegde hij eraan toe: ‘Ik heb nog geen enkele vrouw met een goede economische situatie ontmoet die uit vriendelijkheid heeft besloten dit proces te doorlopen, omdat ze denkt dat ze genoeg kinderen heeft en iemand anders wil helpen die ze wil.’
“Ze doen het omdat ze dat geld nodig hebben om een huis te kopen, voor de opvoeding van hun kinderen,” vervolgde Pechenoh en concludeerde: “Als je een goed leven hebt in Europa, ga je het niet doen.”
Een derde Oekraïense vrouw die haar baarmoeder aan buitenlanders verkocht, bevestigde de opmerkingen van Pechenoh in een interview met The Guardian en legde uit : “de enige reden waarom ik ermee instemde dit te doen is alleen vanwege de financiële voordelen.”
“En omdat mijn man naar de frontlinie is vertrokken, heb ik een manier nodig om mijn andere vier kinderen te onderhouden”, voegde ze eraan toe.
“Draagmoeders, ze zijn een stroom couveuses”, legde nog een andere draagmoeder van BioTexCom in 2019 uit. “Ze behandelen je niet als mens.”
Een rapport uit 2020, gepubliceerd in Princeton’s Journal of Public & International Affairs, onderstreepte verder de buitenlandse uitbuiting die de drijvende kracht achter de hausse op het gebied van draagmoederschap in Oekraïne is, en beweert:
“Terwijl voorstanders beweren dat vrouwen er vrijelijk voor kiezen om surrogaat te worden, worden kwetsbare vrouwen vaak gemanipuleerd door het presenteren van hun keuze. Potentiële surrogaten worden gedwongen te kiezen tussen het zorgen voor hun gezin via een praktijk die hun morele overtuigingen kan schenden of het verspelen van een financiële kans om voor hun gezin te zorgen.’
Oksana Bilozir, een Oekraïens parlementslid dat probeert buitenlanders te verbieden Oekraïense baarmoeders te leasen, vertelde de Australian Broadcast Corporation (ABC) dat “er twee categorieën Oekraïense surrogaten zijn: degenen die het voor het geld willen doen en degenen die dat al hebben.” Ze benadrukte tegenover ABC dat draagmoederschap zoveel economische waarde voor Oekraïne biedt dat het wellicht onmogelijk is om dit te verbieden.
Bilozir klaagde dat corrupte, oligarchische krachten die zich binnen de Oekraïense regering hebben verschanst, actief haar wetgevende strijd met de draagmoederschapsindustrie hebben belemmerd.
“Eigenlijk is het nu een groot gevecht met het bedrijfsleven en hun lobbyisten, die helaas in het Parlement aanwezig zijn”, zei ze. “Draagmoederschap is puur als een business in onze wetten geschreven.”
Emma Lamberton, de auteur van het Princeton-rapport over de Oekraïense draagmoederschapsindustrie, merkte op dat BioTexCom eigenlijk een buitenlands bedrijf is dat in Oekraïne opereert. Documenten van de website van het bedrijf suggereren dat het bedrijf in Zwitserland is geregistreerd.
Ondanks de associaties van BioTexCom met het rijke bankcentrum en een overvloed aan promotiemateriaal dat pronkt met de ultramoderne faciliteiten en luxe accommodaties voor draagmoeders, geven meerdere rapporten aan dat de wooncentra meer op een gevangenis lijken dan op welk viersterrenhotel dan ook. wat er toe doet, een low-budget hotel.
Eén moeder legde uit dat ze, terwijl ze een contract had met BioTexCom, hoewel het bedrijf haar, zoals beloofd, in een appartement onderbracht, gedwongen was het te delen met vier andere zwangere draagmoeders. Ze beschreef zelfs dat ze gedurende 32 weken van haar zwangerschap een bed moest delen.
Anderen die getuige zijn geweest van de praktijken van het bedrijf van binnenuit zeggen dat het de financiële wanhoop van de surrogaten bewapent door hen feitelijk gevangen te zetten.
“Als we na 16.00 uur niet thuis zouden zijn, kunnen we een boete van 100 euro krijgen”, vertelde een voormalig BioTexCom-surrogaat aan de in Londen gevestigde freelance journaliste Madeline Rouche. Gemiddeld varieert het maandelijkse stipendium voor surrogaten van 200 tot 350 euro. Met andere woorden: het verlaten van de woonruimte zou een BioTexCom-surrogaat de helft van zijn maandelijkse vergoeding kunnen kosten.
“We werden ook bedreigd met een boete als iemand van ons het bedrijf openlijk bekritiseerde of rechtstreeks met de biologische ouders communiceerde”, zei ze. “We werden behandeld als vee en bespot door de doktoren.”
De financiële compensatie, zei ze, was bij lange na niet genoeg om haar beslissing de moeite waard te maken: ‘Ik zou nooit meer een draagmoeder worden. Het was een verschrikkelijke ervaring.”
Na de geboorte worden veel baby’s achter slot en grendel gehouden in hotels met gemilitariseerde beveiliging totdat hun kopers arriveren om ze op te halen. The Guardian beschreef het dystopische proces in 2020 :
“Deze pasgeborenen liggen niet in de kinderkamer van een kraamkliniek, ze liggen naast elkaar in twee grote ontvangstruimten van het onwaarschijnlijk genaamde Hotel Venice aan de rand van Kiev, beschermd door buitenmuren en prikkeldraad.”
Ondertussen beweren Oekraïense topambtenaren dat de misbruikindustrie krachtige bewakers in Washington heeft gevonden.
VS beschuldigd van het beschermen van BioTexCom terwijl de westerse pers PR verspreidt
De voormalige Oekraïense openbare aanklager Yuriy Latsenko hield toezicht op een reeks strafrechtelijke onderzoeken naar BioTexCom wegens fraude en mensenhandel. In 2018 gaf hij opdracht om de oprichter van het bedrijf, een Duits staatsburger genaamd Albert Tochilovsky, voor twee maanden onder huisarrest te plaatsen.
Toch werd Latsenko prompt van zijn post ontheven. In de nasleep van zijn ontslag vertelde Lutsenko aan The Hill dat de Amerikaanse ambassadeur in Kiev, Maria Yovanovitch, hem ooit een ‘lijst van onaanraakbaren’ overhandigde – een lijst van machtige mensen die Washington hem verbood onderzoek te doen of te vervolgen. Hoewel de exacte namen die op de lijst verschenen onbekend blijven, vertelde Latsenko later aan The Guardian dat hij “gelooft dat het onderzoek naar BioTexCom is vastgelopen als gevolg” van zijn ontslag.
Terwijl de voormalige hoogste aanklager van Oekraïne de VS vrijwel beschuldigde van het beschermen van de oprichter van BioTexCom, produceerden de belangrijkste westerse media lovende, public relations-achtige berichtgeving over het bedrijf, waarbij ze het misbruik en de uitbuiting die achter de gordijnen van de kraamafdeling op de loer lagen, verdoezelden.
In oktober 2022 publiceerde The New York Times een artikel dat rechtstreeks uit het marketingmateriaal van BioTexCom had kunnen komen. The Times omschreef de hervatting van de draagmoederschapsoperaties van BioTexCom in het door oorlog verscheurde Oekraïne als een moedige daad van patriottisch verzet, en omschreef de babybusiness als “een industrie waar veel kinderloze mensen op vertrouwen.”
In plaats van de medisch directeur van BioTexCom te ondervragen over het bedrijfsmodel dat afhankelijk is van de financiële dwang van arme vrouwen of berichten over mishandeling, gooide de Times Pechenoha gemakkelijke vragen over draagmoederschap.
“De oorlog heeft de aantrekkingskracht van draagmoederschap voor koppels die wanhopig kinderen willen hebben niet verminderd,” legde Pechenoha uit, omdat de klanten van het bedrijf “haast hebben.”
“We zijn erin geslaagd al onze draagmoeders uit de bezetting en beschietingen te halen”, voegde hij eraan toe.
Babyboerderijen in schuilkelders
Toen de proxy-oorlog in Oekraïne begon, nam de lucratieve business van het voorzien van baby’s aan buitenlandse vrouwen ten koste van arme Oekraïense vrouwen een gemilitariseerde houding aan.
Volgens The Atlantic heeft het bedrijf zelfs een schuilkelder beveiligd om ervoor te zorgen dat de productie van pasgeborenen ongehinderd kan doorgaan in geval van een aanval. Een video die begin 2022 door BioTexCom werd gepubliceerd, toonde een typisch onderkomen dat niet alleen was uitgerust met bedden en slaapzakken, maar ook met wiegjes en gasmaskers.
Een ABC News- pakket in primetime-stijl over het bedrijf vierde de Russische bomvrije babyfabrieken en verklaarde: “Oekraïense draagmoederschapsorganisatie doet alles wat nodig is om patiënten veilig te houden.”
Het rapport opende met David Muir van ABC die het “grootste draagmoederschapsbureau” van Oekraïne prees omdat het “alle mogelijke maatregelen nam om ervoor te zorgen dat hun patiënten en hun baby’s veilig zijn.”
Het segment ging over een softbalinterview waarin de medisch directeur van BioTexCom volhield – zonder een zweem van tegenzin – dat de medische normen van het bedrijf ‘zo hoog’ waren. Muir prees hem vervolgens omdat hij ‘moedig en dapper’ was en voor zo’n ‘geweldig’ bedrijf werkte.
BioTexCom behandelt duidelijk enkele van de meest angstaanjagende uitdagingen van de mensheid als zakelijke kansen, van oorlog tot de zogenaamd dreigende dreiging van ontvolking.
De volgende fase van draagmoederschap: kunstmatige foetussen buiten het lichaam
Van oorlog tot de dreigende ontvolking: BioTextCom beschouwt de meest angstaanjagende uitdagingen van de mensheid als zakelijke kansen. In een notitie bij een artikel dat door het bedrijf werd gepromoot, benadrukte BioTexCom de dalende geboortecijfers in ontwikkelingslanden om te betogen dat hun ‘kunstmatige inseminatietechnologie’ een ‘overlevingskans voor de mensheid’ is.
“Over vijftig jaar zal de bevolking van de meeste landen van de wereld met de helft zijn verminderd”, aldus het stuk.
Tochilovsky, de Duitse eigenaar van BioTexCom, heeft betoogd dat zolang zijn bedrijf voorop blijft lopen in de bredere biotechindustrie, het een toekomst belooft in de reproductieve biotechnologie waarin baby’s worden gegenereerd in kunstmatige baarmoeders en genen worden bewerkt met computers.
In een interview met de Oekraïense krant Delo besprak Tochilovsky de digitale economie in de context van de ‘reproductieve technologie-industrie’.
Verwijzend naar stijgende onvruchtbaarheidscijfers en theorieën over ‘bevolkingsinstorting’ gepresenteerd door de technologiemiljardair Elon Musk en de Chinese zakenman Jack Ma, stelt Tochilovsky dat biotechnologie het menselijk ras zal redden.
“Reproductieve geneeskunde is de toekomst van de mensheid”, zei hij.
“Het allerbelangrijkste is ectogenese, het vermogen om een kind buiten het menselijk lichaam op te voeden… een kunstmatige baarmoeder. Zoiets als fabrieken die we allemaal in de film The Matrix zagen . Ik denk dat we binnen vijf tot zeven jaar ectogenese zullen krijgen.” Tochilovsky voegde eraan toe dat BioTexCom “in deze richting werkt.”
Op de vraag hoe BioTexCom van plan is de veelheid aan juridische en ethische kwesties rond zijn futuristische babyfabrieken op te lossen, bood de CEO een verontrustende oplossing.
“Het allerbelangrijkste”, benadrukt Tochilovsky, “is het verbieden van wetshandhavingsinstanties zich met het werk te bemoeien.”