Trumps ‘verbazingwekkende’ propagandavideo

De zogenaamde ‘deugden’ van Trump: meer dreigingen met geweld tegen zijn vijanden

Trumps ‘verbazingwekkende’ propagandavideo krijgt korte metten met de reguliere media. Is het lafheid of zelfgenoegzaamheid?

Afgelopen weekend heeft Donald Trump een nieuw spervuur ​​van bedreigingen geuit tegen Amerikanen die weigeren op hem te stemmen of die zich anderszins verzetten tegen de heropleving van de MAGA-beweging.

‘Trump dreigt met geweld tegen Amerikanen:’ Internet stort zich op nieuwe video van ex-president.

Dit kwam in de vorm van een  nieuwe video die herhaaldelijk werd gedeeld op Trumps persoonlijke desinformatieplatform Truth Social. Met de titel ‘Trump’s Virtues Part II’ prijst het de deugden die Trump in het bijzonder ontbeert, waarbij feitelijk wordt verklaard dat de manifest corrupte en herhaaldelijk aangeklaagde ex-president onvoorwaardelijk moet worden gevolgd en gehoorzaamd, en wordt geïmpliceerd dat afwijkende meningen onpatriottisch zijn omdat Trump een krijgsheer is die geconfronteerd wordt met een staat van onmacht.

noodgeval. Deze video is naar verluidt gemaakt door Tom Klingenstein , partner bij een investeringsmaatschappij uit Wall Street en bestuursvoorzitter van het Claremont Institute, die wat hij noemt een persoonlijke ‘oorlog’ voert tegen ‘de existentiële dreiging van het ontwaakte regime’.

Bijna geen enkele agendabepalende nieuwsmedia besteedde enige noemenswaardige aandacht aan deze propagandavideo. Ik heb er bijvoorbeeld geen duidelijke vermelding van gevonden in de New York Times of de Washington Post. Dat weerspiegelt een veel groter patroon waarin de Amerikaanse pers zijn fundamentele verantwoordelijkheden in het tijdperk van Trump verwaarloost.

Saloncolumnist  Heather Digby Parton citeerde een uitgebreid fragment uit de vertelling van de video: 

Het zou ons niet zoveel kunnen schelen of onze opperbevelhebber een echte conservatief is, of hij een rolmodel voor kinderen is of veel gekke dingen zegt, of dat hij bescheiden of waardig is. Waar het ons om zou moeten gaan is of hij weet dat we in oorlog zijn, weet wie de vijand is en weet hoe hij moet winnen. Trump wel. … 

Zijn beleid is belangrijk, maar niet zo belangrijk als de rest van hem. Trump begrijpt de essentiële dingen. Hij begrijpt dat het regime van groepsquota slecht is en niet zal stoppen voordat het Amerika heeft vernietigd. Hij is een strijder – moedig, moedig en besluitvaardig – die vertrouwen heeft in zichzelf en zijn land. …

Zijn vijanden haten hem met een onbeschrijfelijke felheid. ‘Een andere Hitler’, zeggen ze, ‘kies hem en hij zal een dictator worden.’ We moeten deze hysterie als reden voor hoop beschouwen. De Amerika-haters vrezen terecht dat hij en zijn partij op de drempel staan ​​van een succesvolle contrarevolutie. …

Trump haat zijn vijanden net zo erg als zij hem. Zijn vijanden zijn de vijanden van Amerika.”

In een bericht op X/Twitter beschreef voormalig federaal aanklager Joyce Vance de video als “een uiterst verbazingwekkende boodschap die een kandidaat voor het presidentschap moet omarmen. En, even een idee, het gaat niet om deugden”:

Het begint met een bevel: zelfs als je Trump niet kunt uitstaan, moet je achter hem staan. Is er ooit een kandidaat geweest die zo heeft gerend? Het wordt erger. Het zou de Republikeinse kiezers niet kunnen schelen of hij conservatief is, een rolmodel voor kinderen, of bescheiden en waardig… De toon en het tempo van de video ademen een echo van het fascisme uit de Tweede Wereldoorlog, waardoor ik me misselijk voel.

De belangrijke boodschap die Trump over zichzelf onderschrijft? ‘Hij weet dat we in oorlog zijn. Hij weet hoe hij moet winnen.’ Wie is de vijand? Wij zijn het. Jij en ik. Het zijn Democraten. Het is iedereen die Trump niet steunt, iedereen die [de] Ander is. Geloof hem als hij ons vertelt wie hij is voordat het te laat is.

Een andere voormalige federale aanklager, Barbara McQuade, beschreef de video van Trump in een bericht op X als een ‘masterclass in desinformatietactieken. Anderen demoniseren en tot zondebok maken, iedere man belichamen en toch beweren godvrezend te zijn wat betreft bekwaamheid, patriottisme uitbuiten, de meest extreme kanten uitbeelden. van links als gelijkwaardig aan het geheel, en suggereert dat wanhopige tijden om wanhopige maatregelen vragen.”

In een bredere context gezien wordt het delen van deze gevaarlijke propaganda door Trump zelfs nog onheilspellender. Trump heeft herhaaldelijk blijk gegeven van zijn affiniteit met geweld, zijn  God-complex  en zijn antipathie voor democratie. Talrijke professionals in de geestelijke gezondheidszorg hebben sinds 2015 betoogd dat hij een schijnbare sociopaat is, zo niet een volwaardige psychopaat.

Bovendien bestaat het pathologische gedrag van Trump niet in een vacuüm: uit opiniepeilingen blijkt dat een groot percentage van de Amerikanen gelooft dat Trump door God is gekozen en de status van profeet of messias heeft. Trumps bewondering voor Vladimir Poetin, Kim Jong-un en Xi Jinping is bekend; zoals de voormalige stafchef van het Witte Huis, John Kelly, heeft gemeld, heeft Trump zelfs lovend over Adolf Hitler gesproken.

Trump heeft herhaaldelijk politieke vijanden en rivalen bedreigd met geweld, gevangenisstraf of de dood. Hij heeft een duidelijk patroon in het verwijzen naar zwarte en bruine mensen, vooral immigranten of mensen met immigrantenwortels, als ‘ongedierte’, ‘slangen’ of onmenselijke ‘dieren’. Het is redelijk om dit te omschrijven als eliminatietaal, die genocide legitimeert of aanmoedigt.

Dahlia Lithwick van Slate interviewde onlangs nationale veiligheidsexpert Juliette Kayyem over Trumps gebruik van ‘stochastisch terrorisme’ en de waarschijnlijke scenario’s voor rechts politiek geweld rond de verkiezingsdag van de presidentsverkiezingen van dit jaar. Kayyem zei dat er “drie tijdsperioden” waren die haar vooral zorgen baren: 

Nu tot november. Dit weten we al omdat het ons is beloofd: er zal sprake zijn van geweld of de dreiging van geweld als verlengstuk van het verkiezingsproces. Dat gaat zich richten op verkiezingswerkers, rechters en anderen. We zien dit al; hij probeert dit al te doen. We zien niets georganiseerd – het zijn de willekeurige gebeurtenissen. De randoms kunnen eng zijn, maar het is geen beweging die onbeheersbaar is.

Dat betekent dus alleen maar grotere inspanningen om gerechtsgebouwen en rechters te beschermen. Hierbij zijn federale, staats- en lokale wetshandhavingsinstanties betrokken, inclusief het delen van inlichtingen, inclusief dreigingsevaluaties. Het goede nieuws is dat dit waarschijnlijk beperkt blijft tot zes staten. Het worden Arizona en North Carolina en Georgia en Michigan en een paar andere swing states.

Periode twee ligt tussen de verkiezingsdag en het moment waarop [een winnaar] wordt uitgeroepen. Als het niet op de eerste dag wordt gebeld, wordt dat krankzinnig. Biden heeft de leiding over het federale apparaat; gouverneurs hebben hun eigen wetshandhavingsstatus, en daar kunnen we maar beter klaar voor zijn. We kunnen maar beter bereid zijn om staten voor de rechter te dagen die gebruik maken van staatswetshandhaving in strijd met een eerlijk proces en de bescherming van wetten van gelijke toegang. We hebben Biden nodig om dit te bezitten.

De derde periode gaat over wie er wint. Dus laten we zeggen dat het Trump is. Houden de instellingen stand? Ik betwijfel het. Ik denk dat dit verkiezingen zijn die je maar één keer in je leven zult doen, een verkiezing die je maar één keer in je leven zult doen. Als Biden wint, moeten we erop anticiperen dat Trump nog maar twee verhalen over heeft. Eén is: hij zit in de gevangenis. De andere is: hij is het slachtoffer.

Hij gaat voor het laatste kiezen. De enige manier waarop je dit verhaal creëert, is door veel chaos te creëren. En over dat scenario praten we niet genoeg. Ik weet dat het voor mensen moeilijk voor te stellen is, maar Biden zou heel goed kunnen winnen. Trump blijft Trump, en het enige dat hij heeft is alles neerhalen, toch? 

De nieuwste propagandavideo van Trump onthult veel meer dan verder bewijs dat hij een slecht persoon is die slechte dingen doet. Deze framing wordt omarmd door de professionele centristen en carrièremakers van de reguliere media als een manier om hun onvermogen om consistent en nauwkeurig aandacht te besteden aan het steeds gevaarlijker gedrag van Trump en zijn bondgenoten te rationaliseren. Voor velen in de media is het pathologische gedrag van Trump niet langer ‘nieuws’; iedereen die er toe doet, weet er al van. Dat is een valse, egoïstische en zeer onverantwoordelijke veronderstelling, die alleen maar dient om Trumps potentiële pad naar dictatoriale macht te effenen.

Zoals Dan Pfeiffer onlangs uitlegde in zijn nieuwsbrief The Message Box, moeten de meeste Amerikaanse media “nog de realiteit accepteren dat dit geen normale verkiezingen zijn tussen een Republikein en een Democraat”:

Donald Trump en zijn facilitators vormen een buitengewone bedreiging voor de democratie. Deze industrie, die objectiviteit boven alles stelt, is niet in staat een verkiezing nauwkeurig te verslaan waarbij de ene kandidaat een normale politicus is en de andere een oneerlijke, corrupte opstandeling. Als de gebeurtenissen nauwkeurig in beeld worden gebracht, zou de pers bevooroordeeld worden en zouden ze liever in een autocratie terechtkomen dan een kant kiez

Er is nog een dimensie aan de herhaalde dreigementen van Trump met geweld en chaos die nadere aandacht verdient.

Aspirant-autoritairen en autocraten gebruiken een verscheidenheid aan middelen om het publiek, inclusief de media en culturele elites, te trainen en te socialiseren in gehoorzaamheid en onderwerping. De dreiging van ernstige negatieve gevolgen zoals gewelddadige vergelding, gekoppeld aan de belofte van positieve beloningen voor loyaliteit en ‘patriottisme’, is een van de belangrijkste tactieken. In feite machtigt Trump zijn MAGA-volgelingen om namens hem op te treden en hun uiterste best te doen om zijn terugkeer naar de macht te verzekeren. 

Het negeren of vermijden van het gevaarlijke gedrag van Trump zal dit niet stoppen. In een betere wereld zouden de Amerikaanse nieuwsmedia voldoen aan hun fundamentele verplichting om op consistente en nauwkeurige wijze verslag uit te brengen over de escalerende dreigingen van Trump. Tot nu toe is dat grotendeels niet gebeurd. Het is nog niet te laat voor besluitvormers in de media om hun aanpak te veranderen en op te komen voor de democratie, maar het lijkt steeds onwaarschijnlijker dat ze dat ooit zullen doen.