Zaterdag namen ongeveer 250.000 mensen deel aan de ‘Nationale Mars voor Palestina – Ceasefire Now’-bijeenkomst in Londen. Het was de achtste demonstratie in de Britse hoofdstad sinds Israël zijn genocidale aanval op de Gazastrook begon.
Londen Door een landelijke spoorstaking was het aantal deelnemers lager dan bij de laatste demonstratie op 13 januari.
Happening now… March against genocide in Gaza leave's sets off from Regent Street for rally outside Parliament#London#Cease_fire_In_Gaza_Now#ceasefirenow pic.twitter.com/Abg61EeD1S
— SEP London (@Sep_london) February 3, 2024
Een lid van de International Marxist Tendency (IMT) werd door de politie gearresteerd en twee anderen werden aanvankelijk vastgehouden. Rahul, een NHS-arts, en zijn twee kameraden werden gearresteerd op beschuldiging van ‘steun aan terrorisme’, waarbij de politie een kop op hun spandoeken citeerde en in de communistische krant opriep tot ‘Intifada door de ‘overwinning’. Het gearresteerde IMT-lid werd enkele uren vastgehouden op een politiebureau en werd uiteindelijk zonder aanklacht vrijgelaten nadat buiten het bureau een protestbijeenkomst was begonnen.
De Socialist Workers Party meldde zondag dat de politie “tijdens de demonstratie de groep Socialist Worker Student Society (SWSS) binnenviel en het spandoek met de slogan ‘Overwinning aan het Verzet’ in beslag nam, maar het vervolgens teruggaf.”
De Metropolitan Police veranderde ook de timing van het bevel om de mars te verspreiden van 17.30 uur naar 16.00 uur. Ze maakte dit echter pas bekend in een tweet die om 16.22 uur werd gepubliceerd. In de aankondiging stond dat de stap hen “extra bevoegdheden zou geven om asociaal gedrag te voorkomen als het zich voordoet”.
In de dagen voorafgaand aan de laatste demonstratie probeerde de Met te protesteren tegen marsen naar de regeringszetel in Whitehall – de verkeersader die van Trafalgar Square naar het Parlement leidt en de thuisbasis is van de zetel van de premier in Downing Street.
Toen organisatoren van de demonstratie, waaronder de Stop the War Coalition en de Palestine Solidarity Campaign (PSC), de Met vertelden dat ze de demonstratie in twee fasen wilden beëindigen – met een bijeenkomst op Trafalgar Square en één in Whitehall, zei de politie March on Whitehall “onder geen enkele omstandigheid toegestaan”. Donderdag tweette het PSC zijn plan om de mars “naar Whitehall” te laten gaan.
The Met zei op zijn sociale mediakanalen: “De omvang en frequentie van de demonstraties veroorzaken ernstige ontwrichting voor veel Londenaren. Wij steunen de motie om de demonstratie uit te breiden naar Whitehall niet.’ Donderdagavond trok de politie zich terug.
Aan het begin van het bloedbad in Gaza riepen Palestijnse vakbonden de internationale vakbonden op om te voorkomen dat de Israëlische oorlogsmachine wapens en ander materiaal voor de oorlog zou ontvangen van de belangrijkste imperialistische machten. Deze oproep werd echter met oorverdovende stilte beantwoord door grote vakbondsfederaties over de hele wereld, ook in Groot-Brittannië.
Geen enkele grote vakbond heeft arbeidersdelegaties gestuurd naar de honderden demonstraties die sinds het begin van de genocide overal in Groot-Brittannië hebben plaatsgevonden. De leider van het Trades Union Congress (TUC), Paul Nowak, die verantwoordelijk is voor vakbonden met 5,5 miljoen leden, heeft op geen enkele demonstratie in Londen gesproken om de genocide te veroordelen. Dit is in lijn met het standpunt van Labour-partijleider Sir Keir Starmer, die genocide steunt in alliantie met de conservatieve Sunak-regering.
De pseudo-linkse verdedigers van de vakbondsbureaucratie hebben geprobeerd hun naaktheid te verbergen door tijdens de recente pro-Gaza-demonstraties een vakbondsblok op te zetten om de schijn te wekken iets te organiseren. Deze blokken bestaan uit een paar lokale vakbondsafdelingen waar pseudo-linkse supporters posities bekleden die spandoeken dragen en een paar leden naar de bijeenkomsten. Niemand verplicht zich tot iets.
De Socialist Worker zei over de demonstratie van zaterdag: “Er waren minstens 31 vakbondsbanners in het specifieke deel van de demonstratie en vele andere verspreid over de rest van de demonstratie.”
Dit zou een actiedag van arbeiders en studenten op woensdag 7 februari moeten verwelkomen, waarop geen vakbondsactie mag plaatsvinden.
Verschillende sprekers prezen de aanwezigheid van het “vakbondsblok” en riepen op tot steun voor de actiedag aanstaande woensdag. De president van de Rail Maritime and Transport Union (RMT), de stalinist Alex Gordon, werd geselecteerd als spreker voor de Stop the War Coalition en geïntroduceerd als president van de “machtige, krachtige RMT”.
Gordon zei tijdens de bijeenkomst: “Deze week zal een belangrijke week zijn om actie te ondernemen voor Palestina, ter ondersteuning van Gaza en uit solidariteit met de Palestijnen op hun werkplek. Deze week, op 6 februari, houdt de RMT London Regional Council, samen met de Londense organisaties van Unite the Union, de UCU [University and College Union] en de NEU [National Education Union], een massabijeenkomst op het NEU-hoofdkwartier. ”
Sprekend over de ‘Actiedag op de Werkplek’ op 7 februari voegde hij eraan toe: ‘Stop de Oorlog en de CND roepen iedereen die naar het werk, hogeschool of universiteit gaat’ op om ‘samen met je collega’s deel te nemen aan een lunchpauze of te protesteren om vroeg in de ochtend te organiseren de ochtend”.
Gordon riep de demonstranten opnieuw op om zich te beperken tot het uitoefenen van druk op de grote kapitalistische partijen door “te eisen dat onze regering stopt met het aanwakkeren van de oorlog, stopt met medeplichtig te zijn aan de genocide op de Palestijnen en in plaats daarvan een permanent staakt-het-vuren in de Verenigde Staten implementeert.” Midden-Oosten en stem ervoor.”
Gordon leidt een vakbond met 80.000 leden die een cruciale rol speelt in het landelijke transport en de logistiek en de economie tot stilstand kan brengen. Achter zijn late en retorische uitingen van solidariteit met de Palestijnse vakbonden bevinden RMT-leden zich aan boord van ondersteuningsschepen van de Royal Navy die Britse oorlogsschepen bevoorraden die Israël in de regio ondersteunen en samen met de VS deelnemen aan het voortdurende bombardement op Jemen.
Een andere spreker was Jeremy Corbyn, die de Labour-partij van 2015 tot 2019 leidde voordat hij door Starmer uit de parlementaire fractie werd gezet vanwege valse beschuldigingen van antisemitisme. Net zoals Corbyn jarenlang heeft geweigerd op te komen tegen de rechtervleugel, noemde hij ook dit keer de naam van Starmer niet.
Hij stelde eenvoudigweg dat “die landen, Groot-Brittannië en de VS en anderen, die wapens en militaire steun aan Israël blijven leveren, opnieuw moeten nadenken. Als zij heel, heel zorgvuldig lezen wat het Internationaal Gerechtshof in zijn uitspraak schrijft, lopen ook zij het risico vervolgd te worden wegens het negeren van de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof. Het oordeel is dat de gevechten moeten stoppen.”
Corbyn voegde hieraan toe: “Ik zou ook een speciaal woord van dank willen zeggen aan het vakbondsblok dat hier vandaag aanwezig is en aan de vakbondsleden die hier vandaag zijn gekomen en gehoor hebben gegeven aan de oproep van de Palestijnse vakbonden om overal ter wereld actie te ondernemen ter ondersteuning van van het Palestijnse volk.”
De leiding van de Stop the War Coalition en de Palestine Solidarity Campaign hebben er vanaf het begin op aangedrongen dat voldoende druk de Tory-regering en de Labour-partij ervan zou kunnen overtuigen zich tegen het bloedbad te verzetten.
Talrijke sprekers riepen iedereen op om bij de parlementsverkiezingen die over een paar maanden plaatsvinden, te stemmen tegen parlementsleden die geen voorstander zijn van een einde aan de genocide onder de slogan ‘Geen staakt-het-vuren, geen stem’. Claudia Webbe, die ook door Starmer uit de parlementaire fractie werd gezet, vatte samen: “We brengen de strijd van onze straten naar het Parlement en naar de stembus.”
Gordon werd gesteund door algemeen secretaris van RMT, Mick Lynch, die opnieuw een dringende oproep deed aan Starmer om zijn steun aan het zionistische regime te beëindigen: “Wij roepen de vakbondsbeweging, de gehele socialistische beweging en onze Labour Party op om in opstand te komen en de mensen die deze steun steunen, degenen die worden afgeslacht, die opkomen tegen genocide… dat is wat we moeten doen. Daag de politici uit. Zeg hen dat ze achter de mensen moeten staan.’
