Nog meer ongeremd dan Nederland en soms volledig pijnloos, viert men Multikulti alleen in Zweden. In plaats van criminele migranten te bestrijden en uit het land te verdrijven, worden slachtoffers ook bespot door het politieke establishment. Geen grapje: volgens Zweedse media heeft de politie geen tijd om de verkrachting te onderzoeken van migranten die illegaal in Zweden zijn aangekomen vanwege de vele moorden op burgers door migranten.
De interesse en deelname aan de “#Metoo-beweging” was enorm in Zweden. Zoeken op internet naar de term ‘ik ook’ laat zien dat Zweden er bijna drie keer zo vaak naar zocht als de Nederlandse bevolking, op de tweede plaats na het aantal zoekopdrachten naar ‘ik ook’.
Wat de #Metoo-beweging in Zweden ons eraan herinnert, is hoeveel de kwestie van seksuele intimidatie is gepolitiseerd. Hoewel veel Zweden graag beroemdheden willen ontmaskeren die seksueel misbruikte of seksueel misbruikte vrouwen hebben, is Zweden nog steeds een land waar seksueel geweld en verkrachting door nieuw aangekomen en illegale migranten uit delen van het officiële establishment het meest gemeen zijn geweigerd en vermomd.
Een van de duidelijkste voorbeelden is een recent geval waarin een verkrachter niet is veroordeeld en in plaats daarvan de schuld heeft gegeven aan zijn slachtoffer. Op 11 oktober werd Arif Moradi, een illegale immigrant uit Afghanistan die in Zweden woont, veroordeeld voor seksueel misbruik van een 14-jarig meisje. Moradi werd in november 2016 door de Zweedse kerk aangesteld als jeugdleider in een bevestigingskamp. In dit kamp begon Moradi seksuele vorderingen te maken bij het 14-jarige meisje tot de nacht van 12 op 13 november 2016 toen de ernstigste misbruiken plaatsvonden terwijl de andere kinderen sliepen.
Het slachtoffer slaagde erin te ontsnappen naar de badkamer, waar ze verschillende sms-berichten naar een vriend in het kamp stuurde. Samen maakten de twee meisjes de opvoeder van de parochie Eva-Lotta Martinsson wakker en vertelden haar wat er was gebeurd. De opvoeder besloot echter het incident niet aan de politie te melden. De reden dat de opvoeder de politie niet op de hoogte heeft gebracht, was blijkbaar omdat ze, zoals ze later aan de politie vertelde, niet het gevoel had dat het ‘ernstig’ was. Toen de moeder van het meisje van de overval hoorde, meldde ze dit bij de politie.
Moradi werd veroordeeld tot proeftijd en een boete voor seksueel misbruik. Moradi werd vóór het incident in het kamp geprezen in de Zweedse media als een open, nieuw aangekomen migrant met “liberale waarden” . In een interview in juli 2017 zei Moradi:
“Velen werden blootgesteld aan vreselijke wreedheden. In Afghanistan praten mensen niet over hoe meisjes zich voelen, vrouwen hebben helemaal geen rechten. De meeste mensen weten niet eens wat gelijkheid en democratie is. “
Het artikel zegt ook dat Moradi actief is in de Nationale Vereniging van niet-begeleide minderjarigen en dat hij met duizenden mensen heeft gesproken en zelfs de hand heeft geschud met de Zweedse premier Stefan Löfven. Het artikel is getiteld: “Ze zorgen voor de vergeten meisjes.”.
In dezelfde maand verscheen Moradi in een ander artikel in de krant Göteborgs Posten met de kop: “De maatschappij is de niet-begeleide meisjes vergeten”. In dit artikel wordt Moradi beschreven als een voorstander van de oorzaak van jonge meisjes.
In augustus 2017 meldde Radio Zweden dat Moradi een sit-in organiseerde in Göteborg om te protesteren tegen de deportatie van Afghaanse migranten.
Zelfs nadat Moradi het 14-jarige meisje seksueel misbruikte, bleven de Zweedse media hem in stand houden. Een paar maanden later beschreven de Zweedse media hem nog steeds als een held en een kampioen van vrouwen- en mensenrechten.
Je zou kunnen verwachten dat na de overtuiging van Moradi, als zonder enige twijfel bewezen werd dat Moradi de misdaad heeft begaan, mensen afstand zouden nemen van Moradi. Maar zo werkt het niet in Zweden.
Na de veroordeling was er nog steeds veel steun voor Moradi bij veel Zweedse vrouwen. Verschillende ‘vluchtelingenactivisten’ spraken hun steun uit voor Moradi en wilden dat hij werd vrijgelaten uit hechtenis van de Zweedse migratiedienst.
Moradi werd ook bezocht door MP Christina Örnebjär, die de Liberale Partij vertegenwoordigt. Örnebjär zei dat ze met Moradi wilde “chatten” en een selfie met hem wilde posten, maar na wat furieuze opmerkingen bracht ze het opnieuw uit.
Het 14-jarige meisje, dat seksueel werd misbruikt door Moradi , werd op sociale media aangevallen door linkse activisten en beschuldigd van liegen. Een vrouw schreef op sociale media: “Goed, Arif … Wat eruit komt, komt eruit … Ze zullen hun straf krijgen! “Een andere activist schreef:
“Ja, kleine meisjes met lange wimpers kunnen jongens, mannen hel maken. Een beetje huilen en tandengeknars helpt de meisjes altijd, deze arme mensen moeten verdoemd worden, ik moet kotsen “.
Als u seksueel wordt misbruikt door illegale migranten in Zweden, is het moeilijk om ‘ik ook’ te zeggen: er zijn veel activisten en aanhangers van migranten die het slachtoffer van de leugen zullen beschuldigen – zelfs als het slachtoffer slechts 14 jaar oud is en heeft alle ondersteuning nodig die het kan krijgen.
Het is geen geheim dat de Zweedse media seksuele aanvallen op migranten verbergen, wat al vele malen eerder is gebeurd . Ik schreef over toonaangevende Zweedse kranten die weigerden te rapporteren over seksuele aanvallen op migranten totdat alternatieve media deze kranten dwongen erover te schrijven.
Twee dingen zijn duidelijk: ten eerste is de kwestie van seksueel misbruik in Zweden al lang gepolitiseerd. Ten tweede, als de context van een seksuele aanval “politiek incorrect” is en niet compatibel is met het officiële verhaal van het officiële establishment over migratie en migranten, zal de #Metoo-beweging in Zweden dit vaak uitsluiten.
Zweden heeft een enorme golf jonge mannelijke migranten toegegeven, van wie velen helaas een onzekere omgeving voor vrouwen hebben gecreëerd; Toen deze vrouwen om hulp riepen en probeerden hun verhalen te vertellen, weigerden de Zweedse media en politici te luisteren.
De Zweedse media hebben Zweedse vrouwen nooit de kans gegeven om te vertellen hoe de Europese migrantencrisis, die in 2015 begon, hun dagelijks leven heeft beïnvloed. Het maakt niet uit welke etniciteit of achtergrond de dader heeft – maar in Zweden is het belangrijk.
Het belangrijkste verhaal van het officiële Zweden stelt dat elke migratie Zweden verrijkt. Een ander deel van dit officiële verhaal is dat Zweden vol racisten is. Vreemd genoeg lijken veel migranten naar Zweden te willen komen, hoewel Zweden volgens dit verhaal een land vol racisten is.
Gezien dit verhaal is het niet verwonderlijk dat een vrouwelijk lid van de Conservatieve Partij van Zweden Democraten niet mocht praten over haar eigen ervaringen met verkrachting tijdens een “Me Too” -evenement in Uppsala, gewoon vanwege haar conservatieve partijvereniging. De organisator van het protest legde de volgende verklaring af:
“Als een Zweedse democraat staat ze tot op zekere hoogte voor meningen die de waarden schenden waarvoor we dit evenement hebben georganiseerd, en we hebben haar van de sprekerslijst verwijderd. Ik hoop dat ze haar verhaal kan vertellen, maar op een ander forum. “
Het is duidelijk dat de #Metoo-beweging in Zweden iets anders is geworden dan een campagne waarin vrouwen elkaar steunen. Het is een platform geworden voor radicale feministen. Bijvoorbeeld, schrijft Linnéa Claesson, columnist bij de krant Aftonbladet dat METOO debatteren alle mannen moeten noemen zichzelf feministes na de # aan te tonen dat zij beschouwen mannen en vrouwen als gelijken.
Dat deze beweging bij de Zweden aan populariteit heeft gewonnen, is geen verrassing. Zweden is tenslotte een land waar verkrachters vaak wegkomen met hun misdaden. In september meldden de Zweedse media dat de politie geen tijd had om verkrachtingszaken te onderzoeken vanwege de vele moorden. De rapporten vermeldden een zaak met een 12-jarig meisje dat werd verkracht in de parochie Stenungsund. Na zes weken had de politie geen vooruitgang geboekt in de zaak, hoewel ze de naam had van de verdachte die haar had verkracht. In Zweden zijn er veel vergelijkbare gevallen; Vrouwen hebben het recht om diep onrecht te voelen.
Het grootste probleem van de #Metoo-beweging is dat mensen niet afhankelijk zijn van de rechtsstaat, maar van sociale media. Het aantal “likes” of “retweets” bepaalt wiens ervaringen met seksueel misbruik worden herkend en waargenomen. Als je niet bent lastig gevallen of aangevallen door een beroemdheid, gebeurt er niets. Als je door niemand seksueel bent misbruikt, zal het je niet interesseren.
In Zweden krijg je geen ondersteuning wanneer je bent verkracht door een migrant, zoals vele voorbeelden laten zien. Vrouwen die seksueel worden misbruikt, hebben gerechtigheid nodig. De bevoegde autoriteiten moeten de vermeende overtredingen onderzoeken. Maar er is niet genoeg politie in Zweden om vrouwen te beschermen. Natuurlijk kunnen sociale media de rechtsstaat niet vervangen.
Degenen die de #Metoo-beweging vieren, zoals de Time Magazine- cover deed, doen er goed aan te erkennen dat de beweging zich lijkt aan te passen aan verschillende nationale contexten. In de Zweedse context zijn seksuele aanvallen en intimidatie gepolitiseerd en ondergeschikt aan een officieel, politiek correct verhaal. Dienovereenkomstig kunnen vrouwen die worden aangevallen door migranten niet “ik ook” zeggen – ondanks de krachtige steun voor de #Metoo-beweging in Zweden.
Als het woordje ‘door’ in de koptekst nu eens vervangen werd door het woordje ‘op’ zou de politie dan nog zo laks zijn in hun optreden?