Langzaam maar zeker zijn we getuige van een omschakeling van een democratie naar een politiestaat. De vrijheden in onze democratie worden 75 jaar na de Bevrijding van de 2e WO ongemerkt ingeperkt. Het lijkt er op dat we de boel niet meer in de hand hebben. Zowel politiek Den Haag alsmede Justitie en de rechtspraak verliezen hun invloed op de criminaliteit in ons kleine polderlandje.
Naar een politiestaat
In zoveel jaren vrijheid is er veel veranderd in onze westerse rechtstaat. We kunnen ons afvragen of onze staatsvorm waarbij het volk regeert door middel van een volksvertegenwoordiging nog wel intact is. Het lijkt er namelijk sterk op dat de macht is overgenomen door de maffia. Met name de ‘mocromaffia’ hoorden we veelvuldig voorbij komen als het ging over plofkraken. Deze term wordt nauwelijks nog gebruikt door onze mainstreammedia omdat het stigmatiserend zou werken ten opzichte van de Marokkaanse gemeenschap.
Niet uit de klei getrokken
We kunnen er helaas niet om heen. Nu de lang gezochte crimineel, “meneer” Taghi eindelijk in Dubai is opgepakt begint er een beveiligingscircus op gang te komen dat nog nooit is vertoond. Een militaire operatie wordt opgezet om de zwaar beveiligde crimineel naar Nederland te krijgen. Als het zover gaat komen. Tegelijk met zijn arrestatie zijn er ook handlangers en familieleden opgepakt in ons eigen kleine kikkerlandje. De (voor)namen van deze lieden geven aan dat ze niet hier in ons polderlandje uit de klei zijn getrokken. Nu wil ik het niet hebben over afkomst en etniciteit, want dat ligt nogal gevoelig. Voor je het weet wordt je discriminatie verweten. We moeten niet vergeten dat een paar misdaadjournalisten die iets te dichtbij kwamen nu politiebescherming genieten. Maar dat had niets te maken met discrimineren.
Welke advocaat meldt zich?
Nu ben ik gelukkig geen misdaadverslaggever maar een burgeranalist die de mAcro economie observeert. Maar daarbij stuit ik toch steeds op de vervelende maatschappelijke gevolgen die de georganiseerde misdaad heeft en indirect ook op onze economie. Drugsbaronnen die zich verrijken ten koste van de samenleving. Hoeveel kost het onze schatkist wel niet. De opvang van verslaafden en de opsporing van de handel in drugs legt een enorme druk op ons nationale verdienvermogen. Het lijkt er sterk op dat de veiligheid en de rechtsgang in Nederland flink wordt belemmerd. Een enorme politiemacht moet zich vrij maken van hun dagelijkse taken voor het beveiligen van officieren van Justitie, advocaten en wat misdaadverslaggevers. Benieuwd of er nog advocaat te vinden is voor meneer T. De advocaat van de kroongetuige heeft zich al weer terug getrokken. Wat wil je als zelfs advocaten nu al worden omgelegd. Hier gaat dus onze rechtstaat.
Over een paar jaar geen plofautomaten meer
Misschien moet ik wel oppassen met datgene wat ik hier neer pen. Ik heb namelijk al vaker gewezen op de impact van de plofkraken van jongeren op scooters. Ook zijn het de BMW’s en de Audi’s die zich veelvuldig stationeren vlak bij een plofautomaat. De impact van de ‘mocro-plofkraken’ heeft inmiddels zijn tol geëist. We kunnen nu nog maar beperkt pinnen van 7 uur ’s morgens tot 11 uur ’s avonds. En misschien na een tijdje nog maar een paar uurtjes per dag als er ook overdag geploft gaat worden. Daar kun je op wachten. In de criminaliteit kent men geen grenzen. Die worden zo verlegd als de overheid zich makkelijk gewonnen geeft en de weg van de minste weerstand kiest. Over een jaar of wat geen plofautomaten meer.
George Orwell krijgt gelijk
Misschien wrijven de beleidsmakers van centrale banken zich in de handen met de huidige situatie. Door mogelijk nog meer inperking van pintijden daalt de hoeveelheid cash. Dat betekent wel minder geplof in de winkelcentra en minder berovingen. We willen toch graag een veilige maatschappij? Zouden we niet beter sneller overschakelen naar een volledig cashloze samenleving? Dan hebben banken en overheden de totale controle over “ons” digitale geld en mogen we ons een stuk veiliger voelen. Geen munt- en papiergeld meer in omloop geeft meer veiligheid in de openbare ruimte, zo roepen althans banken en overheid. Ons, gebruikers van contant geld, wordt niets gevraagd. Het is gewoon een langzaam proces net zoals we de digitalisering en automatisering hebben zien komen. Straks de volledige controle, ook over onze financiën, zoals ooit door George Orwell is voorspeld.
Wie is de dief
Tijden veranderen nu eenmaal en de mens moet er in mee. Of hier nu sprake is van een gewenningsproces of opgelegde dwang, dat is een discussie. Worden wij onnozele burgers nu geslachtofferd ten gunste van de onderwereld die ondergronds stiekem lijkt samen te werken met de banken? Je zou het haast denken. Bankiers genieten ook al geen vertrouwen meer na alle schandalen over witwassen en dergelijke. Ook is het vertrouwen in de beleidsmakers van centrale banken weg geëbd nadat langzaam duidelijk werd wat hun repressieve beleid van negatieve rentetarieven teweeg brengt. Het schijnt te horen bij het huidige monetaire tijdvak van schuldcreatie. Maak een schuldenberg die zo hoog is dat de geldberg van spaartegoeden en pensioenreserves wordt bestolen door de kredietberg. Wie is er nu de dief?
En weer die kikkers in de pan
Het kan geen toeval zijn dat in een maatschappij waarin de misdaad wint van de overheid ook het vroegere correcte monetaire beleid wordt verdrongen door een schimmig beleid van schaduwachtige personages. Het roekeloos beleid waarmee het goede geld moet lijden ten gunste van het kwade geld. Hoe lang zal het duren dat de massa wakker wordt en inziet dat er iets langzaam aan het veranderen is. Ach, het is het aloude verhaal van de kikkers in de pan met kokend water. Stop je kikkers in een pan en breng je die langzaam aan de kook dan worden ze dood gekookt. Stop ze in een pan met kokend water dan springen ze er direct uit. Niet helemaal toevallig wordt Nederland nog vaak een kikkerlandje genoemd.
Bron:https://biflatie.nl/wie-regeert-nederland-kabinet-rutte-of-de-maffia/
